Στη ζούλα, με πραξικόπημα, νομοσχέδιο για ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς από τον Μάρτιο

Έκνομη, αντισυνταγματική ρύθμιση προαπαιτούμενο της δεύτερης αξιολόγησης!!!

Αίσχος, χίλιες φορές αίσχος. Στην τελική ευθεία βρίσκεται η υλοποίηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών (e-auctions) καθώς η κυβέρνηση ετοιμάζει την σχετική προσθήκη στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.

Η εφαρμογή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών έρχεται έπειτα από τις πιέσεις και των δανειστών αλλά και από επιλογή της κυβέρνησης και αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης.

Η άρον – άρον θέσπιση των παράνομων ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, οι οποίοι καταπατούν κάθε έννοια δικαιωμάτων των πολιτών, ακόμα και το ”ιερό” για τον καπιταλισμό δικαίωμα της ιδιοκτησίας (εφ’ όσον είναι μικρή), έρχεται ως απάντηση στο μεγάλο κίνημα κατά των πλειστηριασμών λαϊκής περιουσίας που είχε εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα, μπλοκάροντας τους πλειστηριασμούς.

Κάνουν λάθος, όμως, οι κρατούντες, αν πιστεύουν ότι μπορούν να παρακάμψουν με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς το κίνημα.

Αντίθετα, το κίνημα κατά των πλειστηριασμών τώρα θα γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο και θα ματαιώσει την άθλια νομική ρύθμιση, η οποία, ακόμα και αν περάσει, θα βρει το κίνημα να αντιδράσει εξίσου αποτελεσματικά, όπως τώρα που οι πλειστηριασμοί οφείλουν να γίνονται στο φως, στα Ειρηνοδικεία της χώρας.

Η ασπίδα του Ευφράτη

Toυ Λεωνίδα Κουμάκη

Η Συριακή πόλη al-Bab, οι οίκοι αξιολόγησης, οι 8 Τούρκοι στρατιωτικοί που κατέφυγαν στην Ελλάδα και ο Κύπριος μουσουλμάνος Σενέρ Λεβέντ

Άποψη

Η Τουρκία οδεύει σταθερά τον κατήφορο στον οποίο την οδηγεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Η «Ασπίδα του Ευφράτη» που ξεκίνησε στις 24 Αυγούστου 2016 με την Τουρκική εισβολή στην Συρία, σημείωσε «επιτυχία» μόνο στην Τζαραμπλούς την οποία όμως εγκατέλειψε «από μόνο του» το Ισλαμικό Κράτος. Ο υπερόπτης Ερντογάν από τις 23 Δεκεμβρίου 2016 είχε ανακοινώσει πως η Συριακή πόλη al-Bab πέφτει, αλλά τέλος Γενάρη του 2017 μετράει περισσότερους από 50 Τούρκους στρατιώτες νεκρούς, άγνωστο αριθμό τραυματιών και ολοκληρωτική καταστροφή περισσοτέρων από δέκα αρμάτων LEO2. Επί πλέον, ο εξ ίσου υπερόπτης αντιπρόεδρος της Τουρκικής κυβέρνησης Numan Kurtulmus προεξοφλούσε (23/1/2017) πως «Η Τουρκία θα αρνηθεί να πάει το  al-Bab στη Συρία γιατί το  al-Bab ανήκει στους κατοίκους του», χωρίς καν η Τουρκία να έχει ήδη θέσει την πόλη υπό τον έλεγχό της!

Η αιτία της «εμπλοκής» είναι ότι για πρώτη φορά η «Ασπίδα του Ευφράτη» βρήκε πραγματική αντίσταση από μια χούφτα μη ελεγχόμενων από την Τουρκία Ισλαμιστών που αρνήθηκαν να αποχωρήσουν «οικειοθελώς» και παραμένουν στην Συριακή πόλη, δικαιώνοντας όσους υποστήριζαν ότι Ρώσοι και Αμερικανοί δέχτηκαν την Τουρκική εισβολή για να την εγκλωβίσουν στον βάλτο της Συρίας.

«Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα»

Τουλάχιστον δεν πλήττουμε. Οι ειδήσεις και τα γεγονότα εμφανίζονται με καταιγιστικό ρυθμό. Υποφέρουμε μεν, δεν πλήττουμε δε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ζούμε σε συνθήκες κατολισθήσεων, μεγάλων σεισμών, αλλαγών και αβεβαιότητας, χωρίς να φαίνεται εύκολα μια χαραμάδα ελπίδας.

Οι αλλαγές στις ΗΠΑ θα επηρεάσουν όλο τον κόσμο. Δεν είναι ακριβώς καουμπόικη ταινία, αλλά η γερμανική Ευρώπη σημαδεύεται από το εξάσφαιρο του νέου σερίφη. Καμμένος και Παππάς προσπαθούν να «πιάσουν επαφή» με τον Τραμπ και ο υπουργός Άμυνας δηλώνει αμέσως θαυμαστής του. Τι κι αν όλος ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας έγλειφε μέχρι πρότινος τον Ομπάμα και τη Χίλαρι; Λεπτομέρειες για τα αιλουροειδή που είτε προσποιούνται ότι κυβερνούν, είτε πλασάρονται σαν νέοι επίδοξοι κυβερνήτες.

Η «πλάκα» του Eurogroup απέναντι στην αποικία «Η Ελλάς» συνεχίζεται με νέα τελεσίγραφα. Στο εσωτερικό, η συνηθισμένη φαρσοκωμωδία. Από τη μία, οι κραυγές Τσίπρα για «ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα» και από την άλλη τα παρακάλια του Τσακαλώτου στους δανειστές για λίγη συμπόνια με αντάλλαγμα κόφτες και πολλά ακόμα δισ. μέτρα.

Σε κατάσταση αφασίας, ο κυβερνητικός και προπαγανδιστικός μηχανισμός σκέφτηκε να «γιορτάσει» τα δύο χρόνια ψέματος, μνημονίων και σκληρών μέτρων ενάντια στο λαό. Δεν αναλογίζονται ότι η οργή φουντώνει και η μούντζα που ήδη πέφτει θα ενταθεί και θα πάρει άλλες διαστάσεις. Προς το παρόν φαίνεται να επιλέγουν τις μεταξύ τους ενέσεις θάρρους.

Η Ρωσία επιστρέφει δυναμικά στην Ανατολική Μεσόγειο και «κυκλώνει» την Ε.Ε.

Του Βασίλη Κοψαχείλη 

Η Ρωσία ανακάμπτει ως μεγάλη δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο. Μετά τη Συρία σειρά έχει η Λιβύη στην οποία, μέσω του ανερχόμενου στα πολιτικά πράγματα της Λιβύης, στρατηγού Khalifa Haftar, το Κρεμλίνο αποκαθιστά τους στενούς παλαιούς δεσμούς επιρροής του στη χώρα.

Πλέον, ο στρατηγικός ρόλος της Ρωσίας στη Συρία και τη Λιβύη δημιουργεί ένα τόξο ανάσχεσης των συμφερόντων της ΕΕ στην ευαίσθητη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Αν συνυπολογίσει κανείς το Ρωσικό ρουά ματ στην Κριμαία και πιό πρόσφατα, προσεταιριζόμενη την Τουρκία, τότε το τόξο ανάσχεσης διευρύνεται έναντι των συμφερόντων της ΕΕ στα ανατολικά. Η νέα αρχιτεκτονική σφαιρών επιρροής στα ανατολικά της ΕΕ, έχει ως στόχο την επιβολή των Ρωσικών ενεργειακών συμφερόντων στην ΕΕ και από το νότο, στοιχείο που άπτεται των ζωτικών συμφερόντων της Μόσχας και το οποίο μέχρι πρόσφατα σύσσωμες οι ηγεσίες σε Ευρώπη και ΗΠΑ προσπαθούσαν να αποτρέψουν.

►Συρία και Λιβύη, τα διαμάντια του Ρωσικού «στέμματος» στη Μεσόγειο;

Η δυναμική εμπλοκή της Ρωσίας στη Συριακή κρίση το 2015 ήρθε να επισημοποιήσει ένα παλιό όνειρο της Μόσχας για ανάκαμψη στις παλαιές σφαίρες επιρροής της επί σοβιετικής εποχής. Θα λέγαμε πως απλά η Μόσχα έψαχνε την αφορμή ώστε να συνεχίσει το έργο που είχε ξεκινήσει ήδη από το 2014 με την «ανεξαρτητοποίηση» της Κριμαίας από την υπόλοιπη Ουκρανική επικράτεια.

Κλιμακώνεται η ένταση στα Βαλκάνια

Toυ Γιώργου Τζαφέρη

►Στοίχιση ντόπιων πίσω από Δύση ή Ρωσία εν αναμονή Τραμπ

Η ένταση και η αστάθεια στα Δυτικά Βαλκάνια όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά διαρκώς κλιμακώνεται επικίνδυνα. Η Κροατία απαιτεί και τρίτη αναγνωρισμένη οντότητα εντός του βοσνιακού κράτους. Η Σερβία δεν αναγνωρίζει την απόσχιση του Κοσόβου και δηλώνει έτοιμη για πόλεμο, ενώ ταυτόχρονα νιώθει την αλβανική πίεση στην κοιλάδα του Πρέσεβο. Η Βοσνία, ήδη παραλυμένη ως οντότητα, κινδυνεύει με οριστική διάλυση αν η αυτόνομη Σερβική Δημοκρατία της προχωρήσει σε δημοψήφισμα για ένωση με τη μητέρα Σερβία. Η Αλβανία υποδαυλίζει κάθε εστία εθνικισμού, δουλεύοντας μεθοδικά πάνω στο όραμα της Μεγάλης Αλβανίας. Η ΠΓΔΜ σπαράσσεται από μια διετή πολιτική κρίση, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην ομοσπονδιοποίηση του κράτους. Το Μαυροβούνιο βρίσκεται υπό την απειλή πραξικοπήματος σε περίπτωση που ολοκληρωθεί η ένταξη στο ΝΑΤΟ. Τέλος, το κρατίδιο του Κοσόβου, που κυριαρχείται από μαφίες και εμπόρους κάθε είδους παράνομης δραστηριότητας, παίζει το ρόλο του εμπρηστή που μπορεί να ανάψει το φυτίλι…

Ταυτόχρονα με όλα αυτά, ασταθείς κυβερνήσεις, κατεστραμμένες οικονομίες και διαφθορά σε όλους τους θεσμούς, φτώχεια και εξαθλίωση παρούσες ακόμη και σε πλειοψηφικά ποσοστά κάποιες φορές. Ο έντονος ανταγωνισμός μεταξύ Ρωσίας και Δύσης (με τις ΗΠΑ να επανέρχονται δυναμικά, παραγκωνίζοντας την ΕΕ) έχει φτάσει στο σημείο εξαγοράς όλων σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων, που πρόθυμα στοιχίζονται σε έναν από τους δύο πόλους για να επιβιώσουν στην εξουσία, με αποτέλεσμα το διχασμό και σε κοινωνικό επίπεδο.

Jim Hall - Django