Στο μυαλό ενός ναυτικού και μιας ιερόδουλης...
Ο φυσικός καλλιεργητής και συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης στο νέο του βιβλίο Η Πρώτη Φλέβα, εισχωρεί στο μυαλό ενός ναυτικού και μίας ιερόδουλης, ψυχογραφώντας δύο διαφορετικούς χαρακτήρες: Τη Λόλα που βρίσκεται να δουλεύει στην Ντάπια των Χανίων από τη δεκαετία του ’60 έως και τη δεκαετία του ’80, και τον Γιώργη που ταξιδεύει την ίδια χρονική περίοδο από την Ιαπωνία μέχρι τη Βραζιλία συνάπτοντας περιστασιακές σχέσεις με ιερόδουλες.
Κι αν οι δύο αυτοί μονόλογοι ξεδιπλώνονται διαδοχικά στις σελίδες της έκδοσης ως μοναχικές εξομολογήσεις, μοιάζει σαν να συνομιλούν μεταξύ τους σε μια δική τους γλώσσα, εξιστορώντας φουρτούνες, απαγωγές, αρραβώνες, βαφτίσια, αυτοκτονίες, έρωτες, καταλήγοντας αντιμέτωποι με τον τελικό απολογισμό ολόκληρου του βίου τους.
Ο «εξομολογητής» τους μεταμορφώνοντας τον αφηγηματικό τους λόγο σε λογοτεχνία, καταφέρνει να συνδέσει εφευρετικά τα βιώματα των δύο ηρώων του με μοιραίο τρόπο, αφού η πρώτη φλέβα είναι η ανήλικη νονά που θα αλείψει με λάδι το μικρό αγόρι – το οποίο περνά μόλις λίγα χρόνια – καθορίζοντας άθελά της σαν νεράιδα το άγνωστο σενάριο της ζωής του.
Μ’ αυτήν την επινόηση ο Μακριδάκης, ενώνοντας μυστηριακά τους ήρωές του στις δύο αντίθετες όψεις του ίδιου νομίσματος, ακροβατεί και ο ίδιος ανάμεσά τους χαράσσοντας ταυτόχρονα έναν δεύτερο διάλογο με τους αναγνώστες για το αρχαιότερο επάγγελμα σε σχέση με το επάγγελμα των ναυτικών, θέτοντας και πάλι ως ζητούμενο την συν – χώρεση της συν – ύπαρξης, όπως και στα περισσότερα λογοτεχνικά βιβλία του: τρία μυθιστορήματα και έξι νουβέλες σε σύνολο μέχρι στιγμής.
