Το ζήτημα της ανάδειξης της “ελληνικής ιδιαιτερότητας” από την έναρξη της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης αποτέλεσε την πρώτη γραμμή άμυνας των απολογητών του “μαζί τα φάγαμε” για την ενοχοποίηση των κατακτήσεων της κοινωνίας, των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των δημόσιων αγαθών ως τις αιτίες της κρίσης στην Ελλάδα. Ακόμα κι όταν ήταν εμφανές ότι κι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) πλήττονταν από την κρίση, η επίσημη γραμμή της προπαγανδιστικής εκστρατείας από την κυβέρνηση, τα φιλικά της ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους, ομοκρέβατους της εξουσίας, ήταν ότι την κρίση προκάλεσαν τοπικές “ιδιαιτερότητες” του ελληνικού καπιταλιστικού συστήματος που έπρεπε να διορθωθούν μέσω αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων.
Φυσικά οι “ιδιαιτερότητες” αυτές δεν ήταν σε καμία περίπτωση οακατάσχετος πλουτισμός του κρατικοδίαιτου κεφαλαίου που δεκαετίες καταλήστευε το δημόσιο πλούτο μέσω της παράδοσης σε αυτό των δομών και υπηρεσιών που ανήκαν στο κράτος, ούτε ήταν “ιδιαιτερότητα” η ταχυδακτυλουργική αποφυγή φόρων του βιομηχανικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου που μάλιστα είχαν ενσωματωθεί ακόμα και στο σύνταγμα της χώρας ώστε να μην μπορούν να αλλάξουν! Ούτε ήταν “ιδιαιτερότητα” η λειτουργία ΜΜΕ χωρίς άδειες για συχνότητες αλλά και με αναβαλλόμενες τις φορολογικές τους υποχρεώσεις ακόμα και σήμερα. Φυσικά, ούτε λόγος για ιδιαιτερότητα στις λίστες των κεφαλαιοκρατών που έχουν βγάλει από τη χώρα εκατοντάδες δις € εδώ και δεκαετίες με μια διαρκή απομύζηση του πλούτου και της εργασίας των εργαζομένων, ούτε είναι ιδιαιτερότητα ακόμα και οι αναφορές ξένων εντύπων για την ολιγαρχία στην Ελλάδα που δεν πληρώνει φόρους και δεν πλήττεται από την κρίση. Καμία ιδιαιτερότητα ακόμα και για εργολάβους δημόσιων έργων που βρίσκονται πίσω από κάθε ανάθεση μικρού ή μεγάλου έργου και κατέχουν συγκροτήματα τύπου, ΜΜΕ και εφημερίδες και ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις.
Όλα τα παραπάνω δε συνιστούν ελληνικές ιδιαιτερότητες όπως είναι πχ οι συντάξεις των εργαζομένων, τα μεροκάματα, τα εργασιακά δικαιώματα, το δημόσιο πανεπιστήμιο, οι κινητοποιήσεις και οι αγώνες ενάντια στη φτωχοποίηση, οι κινητοποιήσεις ενάντια στη διάλυση του συστήματος υγείας και την παράδοση του στο κεφάλαιο. Για το σύνολο του καθεστωτικού τύπου και των ΜΜΕ οι απεργίες, οι κινητοποιήσεις, οι καταλήψεις αποτελούν “ελληνικό προνόμιο” που διαφοροποιεί τελείως τη χώρα, κατατάσσοντάς την κάπου ανάμεσα σε αφρικανικές γιατί στην “ΕΕ αυτά δεν γίνονται”.
Η “ελληνική ιδιαιτερότητα” φτάνει να παρουσιάζεται ως η ντροπή της ΕΕ, η κατάντια ενός λαού που έχει ανεχθεί και συμμετάσχει σε όλα τα “άρρωστα”, για αυτό και του αξίζει τώρα να περάσει τη “θεραπεία του γιατρού” για να μπορέσει να έρθει στον ενάρετο δρόμο της φτωχοποίησης, της εξαθλίωσης και της υποταγής που αποτελούν τα δομικά στοιχεία του πειθήνιου που δέχθηκε τα πάντα για τη σωτηρία του. Η συνώνυμη χρήση της “ελληνικής ιδιαιτερότητας” ήταν οι “μικρές μειοψηφίες της βίας” που κυκλοφορούσε εναλλακτικά στα διάφορα έντυπα freepress της κυνικής νεοφιλελεύθερης προπαγάνδας.
Το μήνυμα είναι σαφές
Η “ιδιαιτερότητα” στο δημόσιο λόγο αποκτά χαρακτηριστικά μιας παρασιτικής και άρρωστης κατάστασης. Είτε αναφέρεται σε συνδικαλιστικούς αγώνες, είτε σε συντάξεις, είτε σε απεργίες και καταλήψεις είτε ακόμα και σε ομοφυλοφιλία, σε πολιτική πεποίθηση, σε κοινωνική δράση. Η “ιδιαιτερότητα” ομάδων ,ατόμων, συλλογικοτήτων ενοχοποιήθηκε για την απόστασή της, για τη διαφοροποίησή της από τη γραμμή που επέβαλε η κυβέρνηση και τα φιλικά της ΜΜΕ στη γραμμή εξυπηρέτησης του κεφαλαίου. Η ιδιαιτερότητα του χρώματος, του φύλου, της σεξουαλικής ταυτότητας, της πολιτικής δράσης στοχοποιήθηκε και διώχτηκε. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση ήταν οι μετανάστες που η “ιδιαιτερότητα” τους ήταν αντικείμενο δίωξης, βίας και δολοφονίας από τα ένοπλα τμήματα του κράτους και τους παρακρατικούς δολοφόνους της ναζιστικής Χρυσής Αβγής. Ήταν αυτή η “ιδιαιτερότητα” που έφερε στο δημόσιο λόγο τους κυνικούς σχολιαστές των δελτίων των 8 να δικαιολογούν τις Λαμπεντούζες και τα Φαρμακονήσια του ελληνικού απαρτχαιντ στη γραμμή της “εισβολής” και “επανακατάληψης των πόλεων” που καλλιέργησε ο ακροδεξιός δημόσιος λόγος των Σαμαράδων και Γεωργιάδηδων.
Η ιδιαιτερότητα του δημόσιου πανεπιστημίου
Είναι αυτή η “ιδιαιτερότητα” του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου που επέβαλε την επιβολή της γραμμής της κυβέρνησης μέσω του πρύτανη Φορτσάκη, ενός μεγαλοδικηγόρου με τεράστια γκάμα από μπίζνες με το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο, με ιδιαίτερη ενασχόληση με το ΤΑΙΠΕΔ όπου είναι σύμβουλος ξεπουλημάτων του δημόσιου πλούτου, με πολλές θέσεις όπου έχει διοριστεί από τις κυβερνήσεις Μητσοτάκη, Σημίτη, Σαμαρά (όπως πχ η θέση του προέδρου του εποπτικού της αμαρτωλής ΝΕΡΙΤ).
Ο πρύτανης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Φορτσάκης σε ένα παραλήρημα αυταρχισμού και αλαζονείας όταν φοιτητές μπαίνουν στη σύγκλητο με σκοπό να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην ανάθεση φύλαξης του πανεπιστημίου σε σεκιουριτάδες και τις απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων.
Έσκισαν τα ιμάτια τους οι τηλεσχολιαστές και γραφιάδες των νεοφιλελεύθερων εντύπων για τις καταλήψεις και τους αγώνες στα ελληνικά πανεπιστήμια και σχολεία . Τα παρουσίασαν ως αποτέλεσμα της ελληνικής ιδιαιτερότητας που πρέπει πλέον να αντιμετωπιστεί με πυγμή και μπάτσους. Δεκάδες είναι όμως τα παραδείγματα από το εξωτερικό, τις καταλήψεις στη Σορβόνη, την εισβολή ΜΑΤ στη Σορβόνη και άλλα γαλλικά πανεπιστήμια, τις άγριες συγκρούσεις στα αγγλικά πανεπιστήμια όταν η κυβέρνηση επιχείρησε να αυξήσει τα δίδακτρα, τις καταλήψεις σε ιταλικά και γερμανικά πανεπιστήμια για το “3+2″ και την εντατικοποίηση των σπουδών.
Η ιδιαιτερότητα του δημόσιου τομέα
“Ελληνική ιδιαιτερότητα” ήταν και οι δημόσιοι υπάλληλοι που παρά το γεγονός ότι ο αριθμός τους ήταν στο μέσο όρο της ΕΕ, θεωρήθηκαν ως το απόλυτο κακό της κρίσης του ελληνικού καπιταλιστικού συστήματος που δικαιολογούσε περικοπές μισθών, κατάργηση δικαιωμάτων, επιστρατεύσεις εργαζομένων και μαζικές απολύσεις χιλιάδων υπαλλήλων. Εξυπηρετεί αυτή η στρατηγική και το διαχωρισμό των εργαζομένων, τη στοχοποίηση των μεν και την επίθεση των δε προς αυτούς.
Και από πίσω οι Μητσοτάκηδες, μια οικογένεια που ζει αποκλειστικά από το δημόσιο χρήμα και τις χορηγίες των siemens εδώ και δεκαετίες….
Η ιδιαιτερότητα του δημόσιου σχολείου
Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις καταλήψεις δημόσιων σχολείων έχει αρχίσει να συζητείται από τον υπουργό παιδείας Λοβέρδο, με τη ναζιστικής έμπνευσης διαπόμπευση οροθετικών γυναικών που είναι και θαυμαστή του “αυθεντικού κινήματος” της ναζιστικής Χρυσής Αβγής, η άμισθη εθελοντική εργασία καθηγητών στα δημόσια σχολεία ώστε να μειωθούν τα κενά και οι απώλειες διδακτικών ωρών. Η χρόνια έλλειψη καθηγητών στα δημόσια σχολεία με αποτέλεσμα την απώλεια χιλιάδων διδακτικών ωρών αποτελεί στην περίπτωση αυτή επιχείρημα της ελληνικής ιδιαιτερότητας στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης για να δικαιολογηθούν αυταρχικές επεμβάσεις του κράτους, η διάλυση στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων και η διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου ομηρείας των χιλιάδων καθηγητών που με την απειλή της ανεργίας θα σπεύσουν να καλύψουν κενά δίχως πληρωμή αλλά με την αόριστη και κυνική υπόσχεση της μελλοντικής αποκατάστασής τους.
Το εργαλείο της “ελληνικής ιδιαιτερότητας” αποδείχθηκε πολυεργαλείο, εφαρμόσιμο σε κάθε κατηγορία που στοχοποιείται από την εξουσία. Αποτελεί όμως και “δικαιολόγηση” των ναζιστικών πογκρόμ εναντίον ομοφυλόφιλών, μεταναστών,αριστερών,αναρχικών. Γιατί, όταν χτίζεις πολιτικές στρατηγικές πάνω στην απομόνωση και στοχοποίηση αυτών που θέλεις να πλήξεις, αυτή η ιδεολογική κατασκευή που προμοτάρισαν οι Πορτοσάλτε και Μανδραβέληδες των ΜΜΕ αποτελεί πρώτης τάξης εργαλείο και στα χέρια των φασιστών που το χρησιμοποιούν για να στοχοποιήσουν άλλες “ιδιαιτερότητες”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.