Μεσημέρι της Κυριακής 18ης Ιανουαρίου 2015 και ενώ ανηφόριζα το μονοπάτι προς το χωριό, πιάνει η άκρη του ματιού μου μια σταχτόμαυρη φιγούρα να πεταρίζει μέσα σε κάτι ξερόκλαδα.
Πριν προλάβω να σκεφτώ οτιδήποτε συγκεκριμένο, είχα βγάλει την μπλούζα μου διότι δεν φορούσα μπουφάν λόγω της όμορφης λιακάδας. Καβάλησα την ξερολιθιά και μπήκα στο αγριεμένο χωράφι.
Ήταν ένα σαϊνι με πανέμορφα κατακίτρινα και διαπεραστικά μάτια. Με παίδεψε πολύ για να το πιάσω. Προφανώς ήταν φρεσκοχτυπημένο, μάλλον σημερινό κατόρθωμα των κυνηγών που θέλουν να μας συστήσουν και τι να μην ψηφίσουμε, είχε δε πολλά κουράγια και πετούσε από χωράφι σε χωράφι, έκανε καμιά εικοσαριά μέτρα πτήση και ξανακαθόταν στη γη. Κάποτε κατάφερα και το κουκούλωσα με την μπλούζα μου
Πήρε κι αυτό το δρόμο για το Κέντρο Περίθαλψης ΑΝΙΜΑ με την βοήθεια κάποιων ανθρώπων που βρήκα στην ταβέρνα του χωριού, οι οποίοι ανέλαβαν το πρώτο στάδιο της μεταφοράς του μέχρι την πόλη της Χίου. Άλλος άνθρωπος από εκεί θα το βάλει τα μεσάνυχτα στο πλοίο για Πειραιά, στα ασυνόδευτα δέματα και άλλος πάλι θα το παραλάβει. Τόσοι άνθρωποι, τόση προσπάθεια, τόση ομορφιά ψυχής για έναν ασυνείδητο και εντελώς ηλίθιο που κρατάει τουφέκι.
Όλοι αυτοί οι ηλίθιοι ασυνείδητοι αποτελούν συμπτώματα και προϊόντα του καταναλωτισμού, τον οποίον στηρίζουν και γιγαντώνουν με τον καθημερινό τους βίο η μεγάλη πλειονότητα των δυτικών κοινωνιών, ακόμη και εκείνοι που λυπούνται αυτά τα πλάσματα τα πυροβολημένα, ακόμη και εκείνοι που δεν θα έκαναν ποτέ τους κάτι τέτοιο, ακόμη και εκείνοι που αγανακτούν θεωρητικά με αυτές τις συμπεριφορές, όλοι όσοι ζούμε ακόμη μακριά από τον φυσικό μας εαυτό και φτιάχνουμε βιότοπο για την ανοησία και την ασυνειδησία γύρω μας.
Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=5712
ΔΕΣ ΚΑΙ:http://monaxeros.blogspot.gr/2015/01/blog-post_913.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.