H στρατηγική των 5 σημείων

Η Ευρώπη προσπαθεί, μέσω της συγκέντρωσης μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου στις υπόγειες δεξαμενές που διαθέτει, να ανταπεξέλθει με έναν ενεργειακό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας - ο οποίος ενδεχομένως θα διεξαχθεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Προφανώς μετά από υποδείξεις της υπερδύναμης, η οποία κάνει τα πάντα για να προκαλέσει τη σύγκρουση -επειδή η μόνη της δυνατότητα για να επιβιώσει οικονομικά, είναι οι εξαγωγές σχιστολιθικού αερίου σε έναν από τους μεγαλύτερους ενεργειακούς καταναλωτές του πλανήτη.

Το σενάριο του «ναπολεόντειου χειμερινού πολέμου», όπως αποκαλείται, έχει στόχο να δημιουργήσει προβλήματα στα έσοδα (cash flow) των ρωσικών εταιρειών ενέργειας - με αποτέλεσμα να πληγεί ολόκληρη η οικονομία της Ρωσίας.

Στο γράφημα που ακολουθεί, φαίνονται οι εισροές φυσικού αερίου στις δεξαμενές της Ευρώπης - όπου η μπλε γραμμή στο επάνω μέρος δείχνει τις εισαγωγές στη Σλοβακία (το μεγαλύτερο σημείο εισόδου στην Ευρώπη) μέσω της Ουκρανίας, σε εκ. κυβικά μέτρα ανά ημέρα, έως τη στιγμή που η Ρωσία σταμάτησε τις προμήθειες.

Όπως φαίνεται από το γράφημα, οι εισροές μειώθηκαν σε επίπεδα ρεκόρ τον τελευταίο μήνα, σύμφωνα με τις πληροφορίες της σλοβακικής Εustream ΑS. Το κόκκινο ιστόγραμμα στο κάτω μέρος τεκμηριώνει ότι, οι 28 χώρες της ΕΕ έχουν αποθηκεύσει τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου - οι οποίες αρκούν για να καλυφθούν όλες οι χειμερινές τους ανάγκες, αφού οι δεξαμενές στις αρχές Σεπτεμβρίου ήταν γεμάτες (92%).

Το ερώτημα βέβαια που απασχολεί τους περισσότερους είναι εάν η Ευρώπη προετοιμάζεται για πόλεμο με τη Ρωσία, ο οποίος δεν θα διαρκούσε πάνω από μερικούς μήνες, ή εάν απλά θέλει να εξασφαλισθεί για την περίπτωση «ενεργειακών κυρώσεων» εκ μέρους της Ρωσίας, οι οποίες θα επιβάλλονταν ως αντίποινα στις δικές της - γεγονός στο οποίο ενδεχομένως οφείλεται η πρόσφατα ανακοινωθείσα καθυστέρηση στην επιβολή τους.

Η στρατηγική των πέντε σημείων πάντως φαίνεται να είναι η εξής: (α) Μεγάλη αύξηση των αποθηκευμένων ποσοτήτων φυσικού αερίου για τις ανάγκες το χειμώνα - ενδεχομένως έως ότου δημιουργηθούν οι υποδομές για την εισαγωγή σχιστολιθικού αερίου από τις Η.Π.Α.. οι οποίες όμως θα διαρκούσαν περισσότερο, (β) μηδενισμός των εσόδων των ρωσικών εταιρειών, (γ) αποκοπή τους από τις δυτικές πηγές χρηματοδότησης, (δ) κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας και (ε) πτώση του προέδρου της, συνθηκολόγηση της Ρωσίας

Υπάρχουν όμως ορισμένα προβλήματα στη συγκεκριμένη στρατηγική - ειδικά για εκείνες τις χώρες, μεταξύ των οποίων και για την Ελλάδα, οι οποίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη ρωσική ενέργεια (γράφημα). Τα προβλήματα αυτά είναι τα εξής:

(α) Τι θα συμβεί εάν ο χειμώνας είναι πιο ψυχρός, από ότι υπολογίζει η ΕΕ - κάτι που μάλλον φαίνεται βέβαιο, μετά από μελέτη του ΕΙ Nino.

(β) Η παροχή βοήθειας εκ μέρους της κυβέρνησης προς τις ρωσικές ενεργειακές εταιρείες, ύψους 1,5 τρις ρουβλίων, η οποία ήδη ανακοινώθηκε - αφού το κράτος είναι ελάχιστα χρεωμένο, καθώς επίσης πλεονασματικό, οπότε έχει τη δυνατότητα.

(γ) Η αύξηση των ενεργειακών εισροών στην Κίνα, η οποία είναι πολύ πιθανόν πως θα βοηθούσε στην κάλυψη των εσόδων των εταιρειών της Ρωσίας.

(δ) Η κατάσταση της Ευρώπης την άνοιξη, όπου θα έχουν καταναλωθεί οι αποθηκευμένες ποσότητες -ειδικά όσον αφορά τη γερμανική βιομηχανία, για την οποία είναι εντελώς απαραίτητη η ενέργεια, σε λογικές τιμές (οι τιμές «υποφέρουν», μετά την πτώση της ισοτιμίας του ευρώ).

Επειδή δε έχει αποδειχθεί πως ο πρόεδρος της Ρωσίας είναι υπομονετικός, δεν είναι καθόλου απίθανο να περιμένει ολόκληρο το χειμώνα - γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα τόσο τα όρια, όσο και τις δυνατότητες της Ευρώπης. Άλλωστε τόσο ο Χίτλερ, όσο και ο Ναπολέοντας έχασαν τον πόλεμο με τη Ρωσία το χειμώνα -υποτιμώντας την υπομονή, καθώς επίσης την επιμονή του αντιπάλου τους.

Η Ευρώπη βέβαια σχεδιάζει παράλληλα την επίθεση εναντίον των τριών πετρελαϊκών εταιρειών της Ρωσίας, έχοντας τη δυνατότητα να προμηθεύεται από άλλες πηγές - εναντίον της Gazpromneft (θυγατρική πετρελαίου και διύλισης της Gazprom), της Transneft (μεταφορέας πετρελαίου), καθώς επίσης της Rosneft (πετρελαϊκός γίγαντας).

Μεταξύ άλλων, φαίνεται πως θα απαγορεύσει τη χρηματοδότηση τους με δάνεια που θα υπερβαίνουν τις τριάντα ημέρες - οπότε θα οδηγούνταν σε μία θανατηφόρα παγίδα ρευστότητας.

Συμπέρασμα

Η Ευρώπη, οδηγείται σε πολύ μεγάλες περιπέτειες - ενώ συμπεριφέρεται σαν προτεκτοράτο των Η.Π.Α., όπως αποδεικνύεται από τη Γαλλία (άρθρο), η οποία αρνήθηκε την παράδοση ενός πλοίου στη Ρωσία, παρά το ότι ήταν συμβατικά υποχρεωμένη.

Εδώ τεκμηριώνεται ακόμη μία φορά η ανεπάρκεια του γάλλου προέδρου, ο οποίος ζημιώνει τις εταιρείες της χώρας του, είτε έχουν πληρωθεί από τη Ρωσία (οπότε θα κληθούν δικαστικά να πληρώσουν αποζημιώσεις, με βάση το διεθνές δίκαιο, οι οποίες υπολογίζοντα στα 5-10 δις € ) είτε όχι - αφού θα έχουν ήδη δαπανήσει χρήματα για την κατασκευή του.

Η Ρωσία βέβαια δεν προβληματίζεται από αυτές τις ενέργειες, ενώ θα σταματήσει να προμηθεύεται όπλα από το NATO, ζημιώνοντας τις χώρες που τα κατασκευάζουν. Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα για τη Δύση δεν είναι τα εισαγόμενα πολεμικά πλοία της Ρωσίας, αλλά τα πυρηνικά της - τα οποία κατασκευάζει μόνη της, ενώ φαίνεται πως δεν θα δίσταζε να τα χρησιμοποιήσει σε περίπτωση ανάγκης.

Ο μεγάλος χαμένος βέβαια, εκτός από τη δύστυχη Ουκρανία, την οποία έχει τοποθετήσει η Δύση στο μάτι του κυκλώνα, θα είναι η Ευρώπη - ειδικά εάν επιβάλλει επί πλέον κυρώσεις στη Ρωσία, χωρίς να έχει αποδειχθεί ακόμη η ευθύνη της για την ανατολική Ουκρανία. Πόσο μάλλον όταν οι πόλεμοι του NATO στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και στη Λιβύη, βασίσθηκαν στα ψέματα που διέσπειραν σκόπιμα οι Η.Π.Α. - με επόμενους υποψήφια θύματα τη Συρία, το Ιράν και τον νότιο Καύκασο.

Ειδικά όσον αφορά την υπερδύναμη, έχουμε την εντύπωση πως ενεργεί εις βάρος των συμφερόντων των Πολιτών της - αφού, με τον τρόπο που συμπεριφέρεται η κυβέρνηση της, καμία χώρα δεν θα θέλει στο μέλλον να συνεργάζεται μαζί της. Πόσο μάλλον όταν οι περισσότερες γνωρίζουν πια τα ανταλλάγματα, εάν τυχόν ζητήσουν την οικονομική βοήθεια του ΔΝΤ - τα οποία δεν είναι άλλα από τη λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας τους, καθώς επίσης από την πλήρη υποταγή τους στις διαθέσεις της «Δύσης».

Ολοκληρώνοντας, είμαστε βέβαιοι πως η Ρωσία δεν θα θελήσει να μετατραπεί σε ένα προτεκτοράτο των Η.Π.Α., όπως είναι σήμερα η Ευρώπη και η Ιαπωνία - οπότε κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει τις μελλοντικές εξελίξεις.

Η άρνηση δε της Γερμανίας να δώσει πληροφορίες σχετικά με τις συνομιλίες των πιλότων της πτήσης ΜΗ17, τις οποίες έχει αλλά διατηρεί μυστικές, δεν είναι ότι καλύτερο - αφού ουσιαστικά συγκαλύπτει στοιχεία, τα οποία υποθέτει εύλογα κανείς πως δεν αποδεικνύουν τις ευθύνες της Ρωσίας για την κατάρριψη του αεροπλάνου, αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό.

Πηγή:http://www.analyst.gr/2014/09/10/h-stratigiki-ton-pente-simeion/

Σχόλιο ιστολογίου: Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε λίγο πρίν ανακοινωθούν οι σημερινές κυρώσεις της Ε.Ε.