Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Τι κρύβεται πίσω από την «επίθεση φιλίας» των ΗΠΑ στην Κούβα


Toυ Άρη Χατζηστεφάνου

Ήταν 9 Ιανουαρίου του 1959 όταν οι επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας στην Ουάσινγκτον έκαναν ένα από τα μεγαλύτερα «λάθη» στην ιστορία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ: αναγνώρισαν την επαναστατική κυβέρνηση της Κούβας. Ο Φιντέλ Κάστρο περιφερόταν στα αμερικανικά τηλεοπτικά κανάλια σαν ρομαντικός επαναστάτης ενώ τα επίκαιρα της εποχής τον παρουσίαζαν σχεδόν σαν ροκ σταρ.

Λίγα χρόνια αργότερα, με τον Τζον Φιτζέραλντ Κέναντι, να προωθεί τα συμφέροντα της μαφίας στο Λευκό Οίκο και με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να κλιμακώνει την πολιτική της «ανάσχεσης» απέναντι στην πρώην ΕΣΣΔ, ο Κάστρο μετατρεπόταν στον απόλυτο εχθρό της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Η συνέχεια περιελάμβανε δεκάδες απόπειρες δολοφονίας, μια μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση της CIA στον Κόλπο των Χοίρων και ένα παρ’ ολίγον πυρηνικό ολοκαύτωμα, στην περίφημη Κρίση των Πυραύλων. Ο εμπορικός αποκλεισμός που ακολούθησε μετατράπηκε σε μια αργή οικονομική γενοκτονία για τον κουβανικό λαό, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της πρώην ΕΣΣΔ.Ότι δεν λειτούργησε για πέντε δεκαετίες όμως, έλεγε πρόσφατα ο Ομπάμα, αποκλείεται να λειτουργήσει τώρα. Και έτσι η Ουάσινγκτον έλαβε την μεγάλη απόφαση να προωθήσει την επανέναρξη των διπλωματικών σχέσεων.

Προφανώς η απόφαση του Λευκού οίκου δεν υπαγορεύθηκε ούτε από τα «ανθρωπιστικά» αισθήματα του νομπελίστα της ειρήνης, Μπαράκ Ομπάμα, ούτε από τη «θεϊκή παρέμβαση» του Βατικανού, το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο σαν διπλωματικός μεσάζοντας μεταξύ Ουάσινγκτον και Αβάνας. Καταρχήν ο αμερικανός πρόεδρος βιαζόταν να επιβάλλει μια προειλημμένη απόφαση ενός σημαντικού τμήματος του πολιτικού, οικονομικού και στρατιωτικού κατεστημένου, πριν καταφέρει να την μπλοκάρει η ρεπουμπλικανική πλειοψηφία στο Κογκρέσο και τη Γερουσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετούς μήνες πριν ανακοινωθεί η προσπάθεια προσέγγισης με την Κούβα, γνωστοί ιέρακες του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών αλλά και γνωστοί επιχειρηματίες είχαν απευθύνει έκκληση στον Ομπάμα να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας αλλά και εμπορικής συνεργασίας με την Αβάνα. Την έκκληση υπέγραφαν μεταξύ άλλων οι Τζον Νεγρεπόντε, πρώην επικεφαλής όλων των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ, ο Τζον Άνταμς, ταξίαρχος ε.α και επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών του Πενταγώνου, ο πρώην ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ, Τζέιμς Σταυρίδης αλλά και επιχειρηματίες που ελέγχουν την αμερικανική βιομηχανία ζάχαρης και κυριαρχούν στο χώρο του Real Estate στο Μαϊάμι.

Πέρα από τα άμεσα οικονομικά οφέλη, ένας από τους σημαντικότερους γεωπολιτικούς στόχους της κίνησης Ομπάμα είναι να μπλοκάρει όσο το δυνατό συντομότερα την συνεργασία της Κούβας με τη Ρωσία και την Κίνα – δυο χώρες που τα τελευταία χρόνια μετατράπηκαν σε προνομιακούς εμπορικούς εταίρους της κουβανικής κυβέρνησης. Αν και κανένας δεν φαίνεται να φοβάται, επί του παρόντος, μια επανάληψη της Κρίσης των Πυραύλων (όταν η Μόσχα άρχισε να τοποθετεί πυραύλους στο μαλακό υπογάστριο των ΗΠΑ, σαν απάντηση στην μυστική τοποθέτηση αμερικανικών πυρηνικών όπλων στην Τουρκία) ένας άλλος κίνδυνος προκαλούσε ρίγος στους Αμερικανούς διπλωμάτες. Η κούβα έχει υπογράψει ειδική συμφωνία με την Κίνα για την κατασκευή ενός τεράστιου λιμανιού στον κόλπο του Μαριέλ, μέσω του οποίου θα ανοίξει νέες γραμμές ανεφοδιασμού και μεταφόρτωσης για τον εμπορικό στόλο που περνά από την διώρυγα του Παναμά.

Στόχος της Ουάσινγκτον βέβαια δεν είναι να διαπραγματευθεί μια καλύτερη εμπορική συμφωνία με την Κούβα, εκπαραθυρώνοντας έτσι την Κίνα και τη Ρωσία από την περιοχή, αλλά να επιτύχει τη σταδιακή διάβρωση του καθεστώτος μετατρέποντας και πάλι το νησί σε μια «αποικία» φτηνού σεξοτουρισμού και τζόγου – όπως συνέβαινε πριν από την ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα.

Στα ευρύτερα γεωπολιτικά οφέλη, που επιδιώκει ο Λευκός Οίκος δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει και την προσπάθεια πολιτικής και ιδεολογικής απαξίωσης της Αβάνας.Προφανώς η Κούβα έχει πάψει εδώ και δεκαετίες να αποτελεί  ένα «ιδεολογικό φάρο», για τις αριστερές κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη καθώς η εκτεταμένη διαφθορά, ο αυταρχισμός της κυβέρνησης και η γιγάντωση της φτώχειας, ως αποτέλεσμα του φονικού εμπάργκο των ΗΠΑ, έχει θαμπώσει τα αρχικά όνειρα των ηγετών της επανάστασης. Ακόμη και σε αυτή την κατάσταση όμως αρκετοί τομείς της κουβανικής κοινωνίας και οικονομίας κάνουν τις ΗΠΑ να θυμίζουν τριτοκοσμική δικτατορία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η Κούβα αποτελεί πρωτοπόρο στο κλάδο της υγείας εξάγοντας δεκάδες χιλιάδες γιατρούς σε όλο τον κόσμο ενώ τα επίπεδα βρεφικής θνησιμότητας είναι κατά πολύ χαμηλότερα από αυτά των Ηνωμένων πολιτειών. Με όλα του τα προβλήματα το σύστημα καθολικής εκπαίδευσης προσφέρει ορισμένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αναλφαβητισμού στην ιστορία της ανθρωπότητας ενώ η χώρα αναγνωρίζεται πλέον σαν πρωτοπόρος και στο χώρο της αειφόρου ανάπτυξης.

Ακόμη όμως και σε ό,τι αφορά τα πιο «σκοτεινά» σημεία του κουβανικού καθεστώτος η σύγκριση με τις ΗΠΑ αποκαλύπτει τη βαθιά σήψη του δεύτερου και όχι του πρώτου. Η Κούβα δεν φιλοξενούσε τρομοκράτες στο έδαφός της, όπως έκαναν οι ΗΠΑ με τους Κουβανούς αντικαθεστωτικούς που κατηγορούνταν για σειρά βομβιστικών επιθέσεων, ούτε έχει τον μεγαλύτερο αριθμό κρατουμένων στον κόσμο,  όπως συμβαίνει στην Αμερική – τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και κατ΄αναλογία του πληθυσμού. Οι Κουβανοί αστυνομικοί δεν εκτελούν ανθρώπους στο δρόμο μόνο γιατί έχουν διαφορετικό χρώμα δέρματος ενώ ακόμη και στις χειρότερες συνθήκες κράτησης δεν έχουν αναφερθεί περιστατικά βασανισμού, σοδομισμού και βιασμού κρατουμένων, όπως αυτά που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας τις τελευταίες εβδομάδες στις ΗΠΑ. Οι κρατούμενοι στην Κούβα δεν εργάζονται σαν σκλάβοι σε ιδιωτικές φυλακές για λογαριασμό μεγάλων πολυεθνικών ενώ το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας προσφέρει, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, δυνατότητες εκπαίδευσης και επανένταξης που δεν υπάρχουν ούτε στις πιο πολιτισμένες χώρες της Βόρειας Ευρώπης.

Μια χώρα που παρέμεινε στα πόδια της ύστερα από το σκληρότερο και μακροβιότερο εμπάργκο του εμπάργκο στην ιστορία εξακολουθεί να αποτελεί ένα αγκάθι για την κυριαρχία των ΗΠΑ. Για πρώτη φορά από την κουβανική επανάσταση όμως ένας Αμερικανός πρόεδρος θα επιχειρήσει να ανατρέψει την ηγεσία τς Αβάνας τείνοντας χείρα φιλίας.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ Ιανουάριος 2015

Πηγή:http://info-war

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.