Αυτό που ισχύει στις περισσότερες χώρες, και η Ελλάδα είναι μια από αυτές, είναι οι βουλευτές να μπαίνουν φτωχοί στην πολιτική και να βγαίνουν πλούσιοι ή ζάπλουτοι. Ενώ οι όντως πλουσιοπάροχες αμοιβές και προνόμια δεν δικαιολογούν τη συσσώρευση τέτοιου φανερού και κρυφού πλούτου, το πολιτικό σύστημα είθισται να κάνει τα στραβά μάτια, μιας και τα δώρα ή δωράκια σύμφωνα με το εθιμικό δικαιο τείνουν να καταστούν μέρος του θεσμού.
Στις ΗΠΑ, όπως μάς λέει o Economist, τα πράγματα είναι ανάποδα. Από την έρευνα του πλούτου των μελών του Κονγκρέσου προκύπτει ότι αυτοί που μπαίνουν στην πολιτική και εκλέγονται είναι ήδη πλούσιοι. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όταν βγαίνουν δεν είναι πλουσιότεροι. Απλώς μεταπηδούν κλίμακα. Κανείς θα περίμενε οι πλουσιότεροι βουλευτές να προέρχονται από την επιχειρηματική τάξη.
Δεν συμβαίνει όμως έτσι. Ελάχιστοι είναι αυτοί. Όπως κι εδώ, περισσεύουν οι δικηγόροι. Αλλά η απόλυτη πλειοψηφία, (δέκα στους εικοσιπέντε πιο πλούσιους) ανήκει σ' αυτούς που είτε κληρονόμησαν τα πλούτη τους (κι εδώ επαληθεύεται ο Πικετί), είτε έκαναν ένα πλούσιο γάμο, όπως ο Βενιζέλος ας πούμε. Δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά στον παραπάνω πίνακα. Η πολλαπλή εμφάνιση της ένδειξης "rich spouse" (4/10) στη θέση της επαγγελματικής απασχόλησης βγάζει μάτι.
Το πιο ανησυχητικό όμως, κατά τον Economist, είναι ότι οι περισσότεροι στο Κονγκρέσο δεν γνώρισαν τίποτε άλλο στη ζωή τους, παρά την πολιτικολογία.
Αφού αυτά συμβαίνουν στις ΗΠΑ, στη χώρα που λατρεύουν την επιχειρηματικότητα, εμάς προφανώς δεν μάς πέφτει λόγος.
Πηγή:http://e-cynical.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.