Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Το μήνυμα από το EuroWorking Group ήταν σαφές: «Περιμένουμε από την Ελλάδα να αιτηθεί νέο μνημόνιο ή παράταση του υπάρχοντος».
Δεν γίνεται, λένε οι Ευρωπαίοι, το ΔΝΤ να συνεχίζει τις εκταμιεύσεις δανείων και η Ευρώπη να είναι στην απ’ έξω, διότι σε αυτήν την περίπτωση θα αναβαθμιστεί ο έλεγχος των «Αμερικανών» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στον σχεδιασμό πολιτικής και στον έλεγχο της εφαρμογής της στην Ελλάδα.
Ήδη άλλωστε το ΔΝΤ – το οποίο από καιρό έχει ταχθεί υπέρ του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους επί ζημία των επίσημων πιστωτών, δηλαδή της Ε.Ε. και της ΕΚΤ – έχει συγκαλέσει ένα είδος σύσκεψης για τις αρχές Νοεμβρίου στην έδρα του στην Ουάσιγκτον για να συζητηθεί το θέμα του ελληνικού χρέους.
Η πρωτοβουλία αυτή προφανώς δεν έχει καμιά προοπτική να καταλήξει σε κάποιου είδους απόφαση: θα πρόκειται για ανταλλαγή ιδεών. Ωστόσο και μόνο το ενδεχόμενο να τεθεί ακόμη μια φορά στην ατζέντα το θέμα ενός «κουρέματος» προκαλεί δυσφορία στους Ευρωπαίους.
Δυσφορία επίσης προκαλεί η επιθυμία της ελληνικής κυβέρνησης να αντικατασταθεί το μνημόνιο από ένα πρόγραμμα που θα μπορούσε να πουληθεί ως «Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης». Όχι τόσο επειδή θα διαφέρει πολύ από ένα «κλασικό» μνημόνιο, αλλά κυρίως επειδή θα δημιουργούσε την αίσθηση ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα ενδέχεται να ξεστρατίσει από τη γερμανική ορθοδοξία της λιτότητας και των – πάση θυσία – «μεταρρυθμίσεων».
Ενόχληση επιπλέον προκαλεί το σοβαρότατο ενδεχόμενο εκλογών την άνοιξη λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και – βέβαιης, όπως εξελίσσονται τα πράγματα – νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αυτό το ενδεχόμενο οι Ευρωπαίοι θα βρίσκονταν προ του δυσάρεστου ενδεχομένου να έχουν κάνει ένα πολιτικό - επικοινωνιακό «δώρο» στον Σαμαρά, το οποίο όμως θα εισέπραττε ο... Τσίπρας, τον οποίο εμπιστεύονται, προς το παρόν, ακόμη λιγότερο. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και με μια ρύθμιση των δόσεων και του τρόπου αποπληρωμής του ελληνικού χρέους, η οποία θα μπορούσε να στείλει ένα πολιτικό μήνυμα «χαλάρωσης».
Ως εκ τούτου οι Γερμανοί και οι λοιποί Ευρωπαίοι από τη μια αναβάλλουν τη ρύθμιση που αφορά το χρέος και από την άλλη προτιμούν να δέσουν τον γάιδαρό τους εξασφαλίζοντας, έστω, τη συνέχιση του τρέχοντος μνημονίου, ώστε, όταν έρθει η ώρα, να καθίσουν στο τραπέζι με την επόμενη κυβέρνηση.
Συνεπώς αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο το πόσο οι τροϊκανοί θα σφίξουν ή θα χαλαρώσουν τα λουριά στην κυβέρνηση κατά τον έλεγχο που θα γίνει στο τέλος Σεπτεμβρίου, αλλά και το παιχνίδι που θα παιχτεί όλους τους επόμενους μήνες μέχρι να κριθεί οριστικά το αν θα πάμε σε εκλογές την άνοιξη.
Αν μη τι άλλο δεν θα βαρεθούμε...
Πηγή:http://www.topontiki.gr/article/82460/Ox-i-Merkel-thumose
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.