Του Άρη Δαβαράκη
Καθώς το ρολόϊ προχωράει βιαστικά από τα μεσάνυχτα της Δευτέρας προς την Τρίτη, διαβάζω, ακούω ηχητικά ντοκουμέντα (συνεντεύξεις και δηλώσεις) και ενημερώνομαι όσο μπορώ μέσα από το διαδίκτυο για τις καταιγιστικές εξελίξεις που οδήγησαν την γαλλική κυβέρνηση σε παραίτηση μόλις τρείς μήνες μετά από τον μεγάλο της ανασχηματισμό. Ο μέχρι πριν λίγες ώρες υπουργός της Οικονομίας της κυβέρνησης του Μανουέλ Βάλς, Αρνό Μοντεμπούρ, με τις γενναίες δηλώσεις του που ενόχλησαν ιδιαίτερα (μέχρι και «προσωπικά») την γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, ανέλαβε ουσιαστικά μέσα σε δύο μέρες την εκπροσώπηση της πολύ μεγάλης μερίδας των Γάλλων αλλά και των Ευρωπαίων πολιτών που έχουν υποστεί τις επιπτώσεις μιας πολιτικής που υπαγορεύεται από την «γερμανική δεξιά» που στηρίζει δυναμικά την καγκελάριο- όπως εξήγησε σαφώς ο πρώην υπουργός της οικονομίας. Και όπως όλα δείχνουν, ο Μοντεμπούρ, η νέα αυτή «ηγετική» πια προσωπικότητα στην Γαλλική πολιτική σκηνή, δεν είναι καθόλου μόνος.
Οδηγεί αποφασιστικά τον πρόεδρο Ολάντ σε μία σοβαρότατη απομόνωση, την ίδια στιγμή που όλος σχεδόν ο γαλλικός τύπος, φιλικός και εχθρικό, μιλάει για έναν Πρόεδρο «γυμνό» και στριμωγμένο στη γωνία.
Από τη μία λοιπόν, η επίμονη γερμανοκεντρική λογική μερίδας της γαλλικής δεξιάς και κάποιων σοσιαλιστών που, είτε δεν θέλουν, είτε δεν μπορούν γιατί δεσμεύονται η φοβούνται, να εκφράσουν, ή απλώς να αποδεχθούν θέσεις αντι-Μερκελικές, από την άλλη η μεγάλη μερίδα της γαλλικής κοινωνίας που στριμώχνεται κάθε μέρα που περνάει και πιο άγρια και τρέφει αισθήματα παραδοσιακά «αντίθετα» προς της ιδέα μιας Ευρώπης υποτελούς στη Γερμανία –πόσω δε μάλλον στην γερμανική δεξιά και τις εμμονές της καγκελαρίου (που, σημειωτέον, δεν θα είναι "δια βίου" καγκελάριος).
Οι δηλώσεις του Μοντεμπούρ που πυροδότησαν τον ενδοκυβερνητικό πόλεμο και τις εξελίξεις και προκάλεσαν την παρέμβαση της Μέρκελ στον καταστριμωγμένο πολιτικά Ολάντ λένε στην ουσία πως η Γερμανία έχει πέσει στην παγίδα μιας σκληρής λιτότητας, την οποία θέλει να επιβάλει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτή η πολιτική, η «κολλημένη» στην μείωση των ελλειμμάτων και στην ανελέητη λιτότητα, επανέλαβε ξανά και ξανά ο Μοντεμπούρ μετά την παραίτηση της κυβέρνησης (και την δήλωσή του ότι δεν θα περιληφθεί στον ανασχηματισμό που θα ανακοινωθεί σήμερα Τρίτη διότι "υπάρχει ανάγκη να ανακτήσει την ελευθερία του", είναι ένας οικονομικός παραλογισμός καθώς, όπως εξηγεί «καταπνίγει την ανάπτυξη και, φυσικά, δεν μπορεί να επιτύχει τους ίδιους τους στόχους της, εξαιτίας της μείωσης της δραστηριότητας».
Το γεγονός είναι πως η γαλλική κοινωνία φαίνεται να έχει αποφασίσει να αντιταχθεί στην γερμανική δεξιά της Μέρκελ που στην ουσία διεκδικεί έναν ηγεμονικό ρόλο στην ΕΕ, ρόλος που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός από κανέναν ελεύθερα και υγιώς σκεπτόμενο Ευρωπαίο, αλλά ούτε και από την γαλλική κεντροαριστερά αφού ήδη, ολόκληρη σχεδόν η αριστερή πτέρυγα των σοσιαλιστών, επικρίνει τον Ολάντ «για την συντηρητική του στροφή» σε βαθμό που στο εσωτερικό του κόμματος οι αντιδράσεις είναι πια ανεξέλεγκτες και δεν αποκλείεται ακόμη και την νύχτα της Δευτέρας προς την Τρίτη, οι σοσιαλιστές βουλευτές να δημιουργήσουν έναν ισχυρό πόλο εντός του κόμματος που αργά ή γρήγορα θα αναγκάσει τον Ολάντ να προσφύγει στις κάλπες με απρόβλεπτα αποτελέσματα για τον επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό.
Η δημοτικότητα του προέδρου βρίσκεται στο 17%, ποσοστό που αποτελεί ιστορικό χαμηλό στη χώρα τα τελευταία 50 χρόνια, ενώ το «μεγάλο πρόβλημα» που λέγεται Μαρίν Λε Πέν (η μεγάλη νικήτρια των ευρωεκλογών που συνεχίζει να κρατάει πολύ υψηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις), τον περιμένει στην γωνία. Για να υπάρξει απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή απαιτούνται 289 έδρες και οι σοσιαλιστές έχουν 291 πράγμα που σημαίνει πως ο Ολάντ, στριμωγμένος από τα αριστερά, θα αναγκαστεί να συγκυβερνήσει η με το συντηρητικό κόμμα - ή ακόμη και την ακροδεξιά παράταξη της Μαρίν Λε Πεν.
Καθώς ο υπογράφων δεν είναι ούτε πολιτικός αναλυτής ούτε «γνώστης των θεμάτων», ας θυμίσουμε κλείνοντας αυτό το βιαστικά, «εν τω μέσω της νυκτός», γραμμένο, κείμενο πως το Σαββατοκύριακο ο Μοντεμπούρ ζήτησε να γίνει μια στροφή 180 μοιρών στη γαλλική οικονομική πολιτική, η οποία, όπως υποστήριξε, σκοτώνει την ανάπτυξη για χάρη της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος. Παράλληλα, επιτέθηκε κατά της πολιτικής λιτότητας που εφαρμόζει στην Ευρώπη η Άγκελα Μέρκελ, δηλώνοντας ότι πρέπει «να υψώσουμε τον τόνο» στη Γερμανία.
Οι δηλώσεις του αυτές προκάλεσαν την οργή της Άγκελα Μέρκελ η οποία απαίτησε από τον πρωθυπουργό «άμεση επανόρθωση» και την αποπομπή του Μοντεμπούρ, σπρώχνοντας έτσι τον Βαλς να υποβάλει στον πρόεδρο Ολάντ την παραίτηση της κυβέρνησής του το πρωί της Δευτέρας.
Πηγή:http://www.toportal.gr/?i=toportal.el.politikh&id=5284
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.