Του Γιάννη Μακριδάκη
Να σας πω και μερικά “άλλα” γύρω από το προσφυγικό
1. Άμα δείτε τι φέρνουν μερικ(ές) για να μοιράσουμε στους ανθρώπους, θα φρίξετε. Χτες έπεσα πάνω σε μια ολόκληρη σακούλα στρινγκάκια (δεν ξέρω και πώς γράφεται), επίσης σε κάτι σουτιέν που στην αρχή νομίζαμε ότι ήσαν ζαρτιέρες από το ξεχείλωμα και το μέγεθος. Επίσης παπούτσια με τακούνια δεκάποντα και μυτερά ή κάτι σανδάλια για περπάτημα στις αμμουδιές, κάτι παρανυφικά και κάτι φορέματα αραχνοϋφαντα, απίστευτη η κατάσταση κάποιων ανθρώπων, που αδειάζουν προφανώς τις ντουλάπες τους και νομίζουν κι ότι κάνουν ψυχικό αλλά αποτελούν μεγάλο πρόβλημα για τους λιγοστούς εθελοντές, αποτελούν βέβαια και νησίδες γέλιου και μιας κάποιας χαλάρωσης του κλίματος…
2. Οι ντόπιοι άντρες είναι πολύ χοντροί. Τα παντελόνια που φέρνουν, μόνο γέλιο προξενούν στους πρόσφυγες όταν τα δοκιμάζουν και χωρούν μέσα συνήθως τρεις ή τέσσερεις στο καθένα.
3. Από τη μια ευχαριστιέσαι όταν προσφέρεις κάποια πράγματα που βοηθούν τους ανθρώπους αυτούς, αλλά από την άλλη φρίττεις όταν σκέφτεσαι πόσα απορρίμματα “παράγεις” την ίδια στιγμή, άρα στηρίζεις αυτό το χυδαίο καταναλωτικό σύστημα που “παράγει” πρόσφυγες και όλα τα δεινά. Διότι όταν προσπαθείς να συνδράμεις αγοράζοντας τρόφιμα, νερά, και όλα τα χρειαζούμενα από εταιρίες και μεγαλοκαταστήματα, ταυτόχρονα με την ανακούφιση στηρίζεις και προωθείς τον καπιταλισμό, συμμετέχεις δηλαδή στον φαύλο κύκλο ενεργά και νιώθεις την ματαιότητα. Πριν μερικές δεκαετίες οι κάτοικοι της απέναντι ακτής συνέδραμαν τους δικούς μας πρόσφυγες που περνούσαν για τη μέση ανατολή, δίνοντάς τους αυτά που παρήγαγαν οι ίδιοι, σήμερα έχει αλλάξει μορφή η κοινωνία και δίνουμε αυτά που παράγουν οι ίδιοι που παράγουν και την προσφυγιά. Μόλις το συνειδητοποιήσει κανείς αυτό, νιώθει απλά το αδιέξοδο αυτού του τρόπου ζωής
Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=7257
Διάβασε και:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.