Μαθήματ-α-συνταγματικού δικαίου

Του Σωτήρη Καλαμίτση

Υπάρχει, λοιπόν, το άρθρο 93 §4 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ότι «Tα δικαστήρια υπoχρεoύνται να μην εφαρμόζoυν νόμo πoυ τo περιεχόμενό τoυ είναι αντίθετo πρoς τo Σύνταγμα».

Βασιζόμενοι στη διάταξη αυτή λέμε ανέκαθεν ότι τα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμους που αντιστρατεύονται το Σύνταγμα. Πρόκειται, άραγε, περί λαϊκής δοξασίας ή άκαμπτης συνταγματικής επιταγής, την οποίαν οφείλουν να τηρούν απαρεγκλίτως οι δικαστές, εφ’ όσον κρίνουν ότι ένας νόμος είναι αντισυνταγματικός; Αυτή την απορία, παρά τη σαφήνεια του γράμματος και του πνεύματος του Συντάγματος, μου προκάλεσε ο δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εξέδωσε την απόφαση 2825/2014. Επρόκειτο για υπόθεση σχετική με την περικοπή βάσει του ν. 3833/2010 των αποδοχών τού προσωπικού ανώνυμης εταιρείας ανήκουσας 100% στο κράτος. Οι εργαζόμενοι προσέφυγαν στο δικαστήριο ζητώντας να τους επιστραφούν τα ποσά, κατά τα οποία περιεκόπησαν οι αποδοχές τους, με το σκεπτικό ότι ο νόμος αυτός είναι αντισυνταγματικός, εξ ου και μη εφαρμοστέος. Ο δικαστής απέρριψε την αγωγή με το ακόλουθο σκεπτικό

Α] Μόνον τα δικαστήρια έχουν το καθήκον να αρνηθούν την εφαρμογή ενός αντισυνταγματικού νόμου.   

                                                              

Β] Η εφαρμογή των νόμων και των υποκείμενων αυτών κανόνων δικαίου είναι υποχρεωτική για όλους τους άλλους, ακόμη και όταν καταφανώς έρχονται σε αντίθεση προς το Σύνταγμα. Κανείς δεν μπορεί να επικαλεσθεί αντισυνταγματικότητα ενός νόμου και να μην τον εφαρμόσει. Ούτε η Βουλή, ούτε η Κυβέρνηση, ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά την δημοσίευση του νόμου, ούτε τα υπηρεσιακά συμβούλια ή οι πειθαρχικές επιτροπές.

Γ]  Ο νόμος 3833/2010 είναι πολλαπλώς αντισυνταγματικός.

Δ] Ο εργοδότης δεν περιέκοψε τις αποδοχές προσχηματικώς, αλλά επειδή τον υποχρέωνε ο νόμος χωρίς να έχει το δικαίωμα να μην τον εφαρμόσει επικαλούμενος αντισυνταγματικότητά του.

Ε]  Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι εργαζόμενοι είναι να εγείρουν αγωγή κατά του Δημοσίου ζητώντας αποζημίωση ισόποση των περικοπεισών αποδοχών τους και όχι τις ίδιες τις αποδοχές τους, επειδή η Βουλή ψήφισε νόμο αντισυνταγματικό, πράγμα που αποτελεί αδικοπραξία.

ΣΤ] Οπότε το Δημόσιο ενδέχεται να αντιτάξει ότι η νομοθέτηση αυτή έλαβε χώρα για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος, οπότε δεν υπάρχει αδικοπραξία του.

            

Με άλλα λόγια, ο κ. ανεξάρτητος δικαστής περιέγραψε όλο το σκηνικό: πας τις, πλην των δικαστηρίων,  υποχρεούται να εφαρμόζει τους νόμους ανεξαρτήτως του αν είναι αντισυνταγματικοί, κι’ αν τους θεωρεί αντισυνταγματικούς πρέπει να προσφύγει στη Δικαιοσύνη ζητώντας αποζημίωση και μόνον  λόγω αδικοπραξίας διαπραχθείσης από την Βουλή, οπότε μπορεί το Δημόσιο να μην υποχρεωθεί να πληρώσει αποζημίωση, αν ο συγκεκριμένος νόμος ψηφίσθηκε  χάριν του γενικού συμφέροντος. Πλήρες το μενού δοσμένο στο πιάτο από τον καλό μας δικαστή.  Και στο βάθος: υπεράνω και του Συντάγματος το γενικό συμφέρον. Αλλά και το πρωτοφανές: η από μέρους της Βουλής ψήφιση νόμων αντίθετων προς το Σύνταγμα αποτελεί αδικοπραξία.

Ας πούμε, όμως, τα πράγματα κάπως απλοϊκά. Νομοθετούν αύριο οι Ταμήλοι το εξής: «Όποιος είναι ιδιοκτήτης οικοπέδου  μη άρτιου και οικοδομήσιμου, το οποίο είναι όμορο οικοπέδου άρτιου και οικοδομήσιμου που, όμως, έχει εμβαδόν διπλάσιο του απαιτούμενου για να χαρακτηρίζεται άρτιο και οικοδομήσιμο, αποκτά από της ισχύος του νόμου αυτού αυτοδικαίως τόσα τετραγωνικά του άρτιου και οικοδομήσιμου όμορου οικοπέδου όσα είναι αναγκαία, για να καταστεί και το δικό του άρτιο και οικοδομήσιμο».

Ο ιδιοκτήτης του άρτιου και οικοδομήσιμου οικοπέδου, του οποίου μειώθηκε το εμβαδόν υπέρ του  όμορου μη άρτιου και οικοδομήσιμου, προσφεύγει στο δικαστήριο και ζητεί να αναγνωρισθεί ότι το εμβαδὀν του οικοπέδου του δεν μειώθηκε υπέρ του όμορου μη άρτιου και οικοδομήσιμου. Το δικαστήριο του απαντά ότι πράγματι ο νόμος αυτός είναι αντισυνταγματικός, αλλά ο γείτονάς του όφειλε να τον εφαρμόσει αρπάζοντας τμήμα του δικού του οικοπέδου, οπότε δεν έχει παρά να προσφύγει κατά του Δημοσίου ζητώντας αποζημίωση, επειδή η Βουλή διέπραξε αδικοπραξία ψηφίζοντας έναν αντισυνταγματικό νόμο! Ξαναπροσφεύγει στα δικαστήρια ο ιδιοκτήτης και ζητεί αποζημίωση από το Δημόσιο λόγω αδικοπραξίας της Βουλής, οπότε το Δημόσιο προβάλλει το γενικό συμφέρον και απαλλάσσεται.

   

Τί άλλο θα δούνε τα ματάκια μου πια! Νόμιζα πάλι, φευ, ότι με την ίδρυση του νέου κόμματος Παπανδρέου τα έχω δει όλα. Αλλά δεν …….

Άδικο είχε ο Π. Τραϊανού που έγραψε προ ετών ότι κακώς ο λαός στρατοπεδεύει και διαδηλώνει έξω από τη Βουλή, αντί να στρατοπεδεύει έξω από τον Άρειο Πάγο; 

Σωτήριος Καλαμίτσης

Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος σε φυλακές τύπου Γ΄

Πηγή:http://makpress.blogspot.com/2015/01/blog-post_707.html