Ο χαμαιλεοντισμός του κυβερνητικού …επικοινωνιακού διδύμου …

Ο Χαμαιλέοντας είναι ένα ερπετό το οποίο έχει την ικανότητα να αλλάζει χρώμα ανάλογα με τον περιβάλλον του. Κάποιοι δεξιοί πολιτικάντηδες έχουν την ίδια ικανότητα να «σέρνουν» τις απόψεις τους και να προσαρμόζονται  ανάλογα το πολιτικό περιβάλλον που θεωρούν ότι κάθε φορά εξυπηρετεί τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες.

Ερέθισμα γ’ αυτή την εισαγωγή το κείμενο που υπογράφει ο Νίκος Τσακανίκας στην ιστοσελίδα «Ημεροδρόμος» και ασχολείται με την αξιοπιστία αυτών που είναι στην πρώτη γραμμή της νεοδημοκρατικής επικοινωνιακής πολιτικής. Στην Σοφία Βούλτεψη και στον Αδωνη Γεωργιάδη.

Ας δούμε λοιπόν τι αξία μπορεί να έχει ο λόγος αυτού του …επικοινωνιακού διδύμου  …

Ο τρόπος με τον οποίο η κ. Βούλτεψη επιχειρηματολογεί, άλλοτε σου δίνει την αίσθηση πως ακούς την Κατίνα της γειτονιάς που τσακώνεται με την απέναντι και άλλοτε προσπαθεί να μιμηθεί τον …Αλέφαντο (μόνο που ο Αλέφαντος είναι μοναδικός και αυθεντικός).

Τις προάλλες, σε τηλεοπτικό κανάλι, μιλώντας για τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, προσάρμοσε το όνομά του στα …ελληνικά δεδομένα και τον αποκαλούσε ο Μαδούρος. Ο Μαδούρος έκανε αυτό ο Μαδούρος έκανε το άλλο…

Οι σύγχρονοι σκλάβοι της τεχνολογίας

Η πρόσφατη έρευνα της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Verite αποκαλύπτει το εύρος της εκμετάλλευσης μεταναστών στις αλυσίδες παραγωγής των εργοστασίων που κατασκευάζουν τις ηλεκτρονικές συσκευές που απολαμβάνουμε.

Οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια της Μαλαισίας είναι κυρίως μετανάστες που ουσιαστικά αγοράζονται από τους διακινητές στα πρότυπα του trafficking. Οι εργοδότες κρατάνε τα διαβατήρια τους και τους υποχρεώνουν να εργάζονται χωρίς αμοιβή «μέχρι να ξεπληρώσουν το χρέος τους» αφαιρώντας, σε συνεργασία με το διεφθαρμένο κρατικό σύστημα, ακόμα και το δικαίωμα της παραίτησης. Κανείς τους δεν μπορεί να επιστρέψει στην χώρα του ακόμα και όταν αντιλαμβάνεται ότι η εμπόλεμη ζώνη και η φτώχια που άφησαν πίσω τους ήταν καλύτερη από τη νέα τους ζωή.

Οι νέοι σκλάβοι υποχρεώνονται να ζουν σε καταυλισμούς και επικίνδυνες εγκαταστάσεις αφού είναι αδύνατο να ζήσουν οπουδήποτε αλλού με τους ελάχιστους τους μισθούς. Η Verite μίλησε με εκατοντάδες γυναίκες εργαζόμενες που επιπλέον έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά από τους προϊσταμένους τους.

Ο παγκόσμιος πόλεμος κατά των Χριστιανών και η ευθύνη της Δύσης

[Προς το παρόν, την εφησυχασμένη και μάλλον απροετοίμαστη Δύση καλούν σε αφύπνιση οι αρχέγονοι Χριστιανικοί πληθυσμοί της Μέσης Ανατολής, όχι μόνον  με διαβήματα, αλλά και με μαρτύριο, ανάλογο των Ρωμαϊκών χρόνων. Και όπως τότε, έτσι και τώρα, αίμα Χριστιανικό, αίμα αγίων και μαρτύρων, αφανών για τα ΜΜΕ, θα θεμελιώσει έναν καλύτερο κόσμο, που τελικά θα επικρατήσει. Το ερώτημα είναι, τι ευθύνη αναλαμβάνουμε εμείς και ποια είναι η δική μας συμβολή σ΄ αυτήν την προοπτική.  

"Οι αρχέγονοι Χριστιανικοί πληθυσμοί της Μέσης Ανατολής καλούν σε Aφύπνιση" του Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, από το ένθετο της Δημοκρατίας για την Ορθοδοξία / ΑΜΕΝ. GR - ΠΥΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ, 27 Σεπτεμβρίου 2014]

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Φανταστείτε τους πολεμικούς ανταποκριτές του 1944 να καλύπτουν την μάχη των Αρδεννών, που ήταν η τελευταία επιχείρηση αναχαίτισης των Συμμάχων από τον Άξονα, και να μην εξηγούν ότι ήταν σημείο καμπής για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με αυτή την παρομοίωση ξεκινάει το αφιέρωμα του βρετανικού Spectator (John L. Allen, 5 Οκτωβρίου 2013) στον διωγμό των Χριστιανών που συντελείται στις μέρες μας.

Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν αποσπασματικά εικόνες από επιθέσεις αυτοκτονίας σε εκκλησίες του Πακιστάν με 85 νεκρούς ή από γιουρούσια σε χριστιανικούς ναούς, όπως στην Κένυα, χωρίς όμως να κάνουν λόγο για έναν γενικευμένο νεοταξικό διωγμό των Χριστιανών που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Εισήγηση του Δ. Καζάκη για την Πολιτική και την Στρατηγική του ΕΠΑΜ στο 3ο Συνέδριο

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (47) : Movie Theme - Black Orpheus (Orfeu Negro) by Antonio Carlos Jobim and Luiz Bonfá (1959)

Πόλεμος Αβραμόπουλου – Κακλαμάνου για τις βαρύτατες καταγγελίες που δημοσιεύει το ΧΩΝΙ.

Ο «ψύχραιμος» διπλωμάτης έχασε την ψυχραιμία του και άρχισε τις απειλές.

Στις 21.30 το βράδυ της Παρασκευής, λίγες ώρες πριν μπει στο τυπογραφείο το φύλλο μας, δεχθήκαμε στα γραφεία της εφημερίδας μας mail από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Δημήτρη Αβραμόπουλο. Στο κείμενο που μας έστειλε (και δημοσιεύουμε ολόκληρο στη συνέχεια) μιλά για μια «συκοφαντική» και «δυσφημιστική» καταχώρηση, που διάβασε στο toxwni.gr.

Πρόκειται για την αναγγελία μιας αποκάλυψης-σοκ, που φιλοξενούμε την Κυριακή Στο ΧΩΝΙ, για το πώς άνοιξε ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ η κερκόπορτα για να μπορούν να αγοράσουν ακόμη και Τούρκοι εκτάσεις στα σύνορά μας!

Και προσέξτε... η εξαίρεση που ψηφίστηκε -μυστικά και ήσυχα, μέσα στο κατακαλόκαιρο- αφορά μόνο στα ακίνητα που πουλά το ΤΑΙΠΕΔ! Δηλαδή, περάσανε εξαίρεση ΟΧΙ για να βοηθήσουν κανέναν ιδιώτη να βρει επενδυτή και να πέσουν χρήματα στην πραγματική οικονομία. 

Προσέξτε... Η εξαίρεση που ψηφίστηκε αφορά ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΕΚΤΟΣ ΕΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΚΙΝΗΤΑ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΑ ΤΟ ΤΑΙΠΕΔ. Δηλαδή, διευκολύνουν τους αλλοδαπούς ΜΟΝΟ αν τα χρήματά τους πάνε κατευθείαν στους δανειστές.

Φυσικά, μέχρι και σήμερα, δεν είχε βρεθεί υπουργός Εθνικής Άμυνας που να τολμήσει να ανοίξει τέτοια κερκόπορτα στους Τούρκους. Μέχρι που ο Αντώνης Σαμαράς έκανε υπουργό τον Δημήτρη Αβραμόπουλο!

Μην χάσετε Το ΧΩΝΙ της Κυριακής. Αυτό το σκάνδαλο πρέπει να το μάθουν όλοι οι Έλληνες.

Άλλωστε, ο πανικός, που κατέλαβε τον υπουργό Άμυνας, το αποδεικνύει περίτρανα.

Μέσα στις πέτρες

Απο Alexandros Raskolnick

Παρακολουθούμε άφωνοι μπροστά στις τηλεοράσεις μας τα δελτία των οχτώ και τις βραδινές εκπομπές τρομοκράτησης. Ακούμε για εκποιήσεις υποδομών σε τιμές υποπολλαπλάσιες των αξιών τουςˑ υποδομές που έχουν χτιστεί από τους φόρους των πατεράδων μας και με δάνεια πληρωμένα διπλά και τρίδιπλα. 

Ξεπουλάνε οι αναίσχυντοι τα απομεινάρια από τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς δημοσίου συμφέροντος, σαν να πρόκειται για εκχωρημένα στα (απο)κόμματά τους τιμάρια, για να ταΐσουν ένα ειδεχθές, ύποπτης προέλευσης, αδηφάγο κι ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος που οι ίδιοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους δημιούργησαν.

Τακτοποιούν στο μεσοδιάστημα, κατά την προσφιλή τους τακτική, στις διοικήσεις των υπό εκποίηση δημόσιων δομών, ξεπεσμένους βουλευτές, αποτυχημένους πολιτευτές, ανεπάγγελτα στελέχη των κομματικών τους φυτωρίων, εκείνων όπου ευδοκιμούν τα άνθη του κακού.

Προωθούν ένα εξωφρενικό φορολογικό νομοσχέδιο που δίνει, μετά την εκποίηση της Αγροτικής Τράπεζας, το οριστικό χτύπημα στην ισχνή πρωτογενή παραγωγική βάση της χώρας. Ένα φορολογικό νομοσχέδιο που, επιπρόσθετα, αποτελεί ευθεία υπόθαλψη της ανέκαθεν ακμαίας φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής.

«…Και μας δείχνουν, φωτεινό το δρόμο…»! 73 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ.

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Πρίν 73 χρόνια, σαν σήμερα, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941, αποφασίστηκε, στην κατεχόμενη από τα ναζιστικά στρατεύματα Αθήνα, η ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ).

Η ίδρυση και η δράση του ΕΑΜ στάθηκε από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ενώθηκαν και πάλεψαν πλάι – πλάι, κάτω από τις δοξασμένες σημαίες μιας ενιαίας πατριωτικής απελευθερωτικής οργάνωσης, τόσο τεράστια πλήθη, που μετριούνταν σε εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια αγωνιστές και αγωνίστριες.

Το ΕΑΜ και ο στρατός του, ο δοξασμένος ΕΛΑΣ, έγραψαν ένα «νέο ’21».

Πολέμησαν το φασίστα Γερμανο-Ιταλό κατακτητή, χτυπήθηκαν από τον αγγλο-αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τίμησαν μέχρι τέλους τον όρκο για «Λεύτερη Ελλάδα».

Ψυχή και καρδιά του ΕΑΜ υπήρξε το ΚΚΕ.

ΤΟ ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ ένα σπάνιο χρονογράφημα του Γιάννη Σκαρίμπα για το ΕΑΜ

ΤΟ ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ ένα σπάνιο χρονογράφημα του Γιάννη Σκαρίμπα για το ΕΑΜ που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Λευτεριά» 27 Σεπτεμβρίου 1945

-Το λυκόφως εκείνης της μέρας –μιας ημέρας χιλιάδων ετών- έμοιαζε και σαν λυκόφως του κόσμου. Η νύχτα της ιστορίας θα ξανάρχιζε!

Της ζωής ο λεπτοδείχτης στην πλάκα του, δεν θα ‘δειχνε στο εξής δευτερόλεπτα, παρά μονοκόμματες γεωλογικές περιόδους, παρά φάσεις αιωνόβιας σιγής. Μια προφητεία, που έκαμε να φρίξουν στο άκουσμά της κι οι λίθοι, απάγγειλε μες σε σιωπή παγετώδικη την ετυμηγορία της μοίρας:

«Δεν υπάρχει για μας από υποζύγια ανάγκη – έχουμε τους υποδεέστερους λαούς!…»

Και το μηχανοκίνητο σκότος απλώθηκε. Η αυλαία του πολιτισμού είχε πέσει και η υπόθεση είχε λήξει. Εκείνος ο λεπτοδείχτης σταμάτησε στο σημείο: Σ υ ν τ έ λ ε ι α ! Το «έργο» τελείωσε…

Ναι! Δε χρειάζονταν στο εξής τέτοιο «θέαμα». Η ελευθερία ήταν όπιο ερεθιστικής αργίας. Τα βιβλία ήσαν μόλυνση και το πνεύμα φενάκη! Ας βλέπαμε πώς εις βάρος του σώματος, μεγάλωνε –μετωπικά- το κεφάλι. Ας βλέπαμε πώς παραφύση μας πάψαμε να ‘μαστε μαλλιαροί ως τα ζώα. Η …ουρά μας –απ’ την αχρηστεία- ατρόφησε κι απόμεινε κολοβή σαν κομμένη! Η φύση μας ξέχασε. Πίσω προς τη μητέρα μας γη. Πίσω στη φύση…

Εμείς, που ποιητικοί και παράφοροι υψώσαμε τον Παρθενώνα, την Πνύκα, εμείς που οπιοπότες της μάθησης, εφεύραμε τα στοιχεία του Κάδμου, εμείς οι σπιθαμιαίοι που –άφρονες- παραταχτήκαμε, στον Αλβανικό Μαραθώνα, θα ξαναγυρίζαμε σιγά σιγά στο λυχνάρι μας και από εκεί στις φωτιές μας.

«Ελληνισμός ή βαρβαρότητα»

«Ελληνισμός, η μόνη ελπίδα για την ανθρωπότητα»: Μια εκδήλωση στην Θεσσαλονίκη με ομιλίες τριών σπουδαίων φιλελλήνων στο Πολιτιστικό Κέντρο Μακεδονία

Πιστεύουν πως ο ελληνισμός θα σώσει την Δύση. Καταγγέλλουν το σκοταδιστικό «πολυπολιτισμό της Νέας Τάξης Πραγμάτων» και τους «ανθέλληνες πολιτικούς» που επιδιώκουν να τον επιβάλλουν. Προτείνουν να σταματήσουμε να σκοτώνουμε...την ελληνική γλώσσα και να θυμηθούμε τα αρχαία ελληνικά και τους φιλόσοφους. 
Τρεις ξένοι «φιλέλληνες» , ένας Πέρσης, μία Γαλλίδα και ένας Νιγηριανός μας κτυπούν το «καμπανάκι». Μας φωνάζουν: «Να αναλάβετε το χρέος σας προς τους προγόνους σας»! Αυτό μας λένε. Και ο καθένας ας σκεφτεί τι σημαίνει αυτό για τον εαυτό του.

Τι σημαίνει Ελληνισμός;

Η σωστή απόδοση του όρου, είναι πως επρόκειτο για ένα συλλογικό Φιλοσοφικό ρεύμα που είχε στόχο του, την θέση του νέου ανθρώπου στον κόσμο και  δεν είχε κανένα εθνολογικό ή συνοριακό χαρακτήρα.

Η ρήση του Πλάτωνα ότι "δεν με ενδιαφέρει ο συγκεκριμένος άνθρωπος αλλά ο άνθρωπος ως ιδέα" είναι η ουσιαστικότερη θεώρηση του όρου ελληνισμού". 

Ξένοι φιλέλληνες μιλούν για τον ελληνισμό

Οι εν λόγω ομιλητές σε εκδήλωση που έγινε στη Θεσσαλονίκη με τίτλο «Ελληνισμός: Η μόνη λύση για την ανθρωπότητα» και διοργάνωσε η Ομάδα Ελλήνων Πολιτών, υποστηρίζουν πως «Ο Ελληνισμός είναι το αντίβαρο στην ανελευθερία».

Εκτιμούν πως οι απανταχού Έλληνες όχι απλά θα ξαναδώσουν τα φώτα αλλά και θα τα αλλάξουν σε αυτούς που ταλανίζουν την οικουμένη.

Ο Άρης Χατζηστεφάνου για την «Κλεμμένη άνοιξη»

«Η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη αν νιώθει ότι φταίει». 

Γιάννης Αγγελάκας***

«Ριζώστε βαθιά στο μυαλό σας ότι η περίοδος της ευκολίας και των κεκτημένων συνηθειών έκλεισε απότομα… αλίμονο εάν δεν κόψουμε πνευματικά και ψυχικά τις γέφυρες με τη σύλληψη της ζωής την οποία είχαμε ως χτες τα ξημερώματα [...] Όποιος είναι εγωιστής, όποιος νομίζει ότι μέσα στη δυστυχία των άλλων θα διατηρήσει ανέπαφη την άνεση άλλων καιρών, όποιος νομίζει ότι θα μπορεί να περνά αδιάφορος με την απαστράπτουσα Πόρσε Καγιέν… αυτός δεν θα έχει θέση ανάμεσά μας».

O αναγνώστης των μεγαλύτερων ελληνικών εφημερίδων θα αναγνωρίσει στο παραπάνω άρθρο εφημερίδας ένα από τα δεκάδες κείμενα που κυκλοφορούν ύστερα από την υπογραφή κάθε νέου μνημονίου.

Στην πραγματικότητα, τυπώθηκε, ως κεντρικό άρθρο γνώμης, στην εφημερίδα Το Βήμα (που τότε λεγόταν ακόμη Ελεύθερον Βήμα) στις 28 Απριλίου του 1941 – μια ημέρα μετά την κατάληψη της Αθήνας από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και ενώ όλες οι εφημερίδες βρίσκονταν πλέον υπό τον έλεγχο του κατακτητή. Το μόνο που χρειάστηκε για να μην προδοθούμε ήταν να το μεταφέρουμε στο μονοτονικό και να αντικαταστήσουμε τη λέξη «λιμουζίνα», που υπήρχε στο πρωτότυπο, με τις λέξεις «Πόρσε Καγιέν».

Υποχρεωμένοι οι Εφοριακοί να παραλαμβάνουν προσφυγές πολιτών κατά του ΕΝΦΙΑ

Αρνούνται οι εφοριακοί να παραλάβουν τις προσφυγές των πολιτών κατά του περιβόητου ΕΝΦΙΑ παρά το γεγονός ότι στις 30 Σεπτεμβρίου λήγει η προθεσμία υποβολής τους. Αυτό προκύπτει από έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων που εστάλη στις εφορίες όλης της χώρας και αφορά «μη παραλαβή εγγράφου (ενδικοφανούς προσφυγής κατά εκκαθαριστικού σημειώματος) από ΔΟΥ». Η υπόθεση αφορά προσφυγή πολίτη στον οποίο η Εφορία που απευθύνθηκε αρνήθηκε να παραλάβει την προσφυγή του στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Στο έγγραφο με ημερομηνία 15 Σεπτεμβρίου 2014 και αριθμό πρωτοκόλλου Δ6Δ 112422ΕΞ2014ΕΜΠ, επισημαίνεται ότι «οι υπάλληλοι των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών, συνεπώς και των ΔΟΥ, οφείλουν να παραλαμβάνουν τις αιτήσεις των πολιτών και να τις διεκπεραιώνουν εντός των προθεσμιών που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 4 του νόμου 2690/1999, όπως ισχύει καθώς και από την αριθμ. 1097636/1212/0006Δ/3.12.2004 (Β΄1839) Κοινή Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομίας & Οικονομικών». 

Κυβέρνηση σε νευρική κρίση, σφαδάζει στο αγκίστρι της τρόικας...

ΤΡΟΪΚΑΝΟ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ ΚΟΒΕΙ ΤΟ ΒΗΧΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ 

ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

ΣΤΟΝ «ΑΕΡΑ» ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑΝΗ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ

Του Διομήδη  Μυτηληνιού

Η κυβέρνηση πνιγμένη στα αδιέξοδα της και σαστισμένη από τις σοκαριστικές σε βάρος της δημοσκοπήσεις, περνάει φάση νευρικής κρίσης, αν όχι και υστερίας, όπως δείχνουν και οι σπασμωδικές αντιδράσεις του Α. Γεωργιάδη και της Σ. Βούλτεψη αλλά και οι «απρόσμενες» κόντρες υπουργών, με χαρακτηριστική εκείνη μεταξύ Αργ. Ντινόπουλου και Κυρ. Μητσοτάκη.

ΣΠΑΣΜΩΔΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΦΥΓΗ

Ο Α. Σαμαράς και το στενό του επιτελείο, σύμφωνα με πληροφορίες της Iskra, επιχειρούν να αντιδράσουν στη δυσχερέστατη κυβερνητική θέση, αναζητώντας κάποια φυγή προς τα μπρός.

Οι ίδιες πληροφορίες φέρουν τον Α. Σαμαρά να προετοιμάζει ένα πακέτο μέτρων υποτυπωδώς, έστω, «χαλάρωσης» της πίεσης σε μεσαία, κυρίως, στρώματα, το οποίο, όπβς λένε, δεν αποκλείεται να προωθηθεί ακόμα και αν η τρόικα δεν συμφωνήσει απολύτως με τις κατευθύνσεις του.

Οι Λαθρολόγοι

"...Γιατί είναι απόμακρη η φωνή σου; 

σήκωσε λίγο το κεφάλι 

να καταλάβω τί μου λες

όσο μιλάς τ' ανάστημά σου 

ολοένα πάει και λιγοστεύει

λες και βυθίζεσαι στο χώμα..."

(Ο γυρισμός του ξενιτεμένου 

του Γιώργου Σεφέρη-απόσπασμα)

Του Γιώργου Πήττα

Ο όρος «λαθρομετανάστης» θα μπορούσε, ίσως,  να έχει  μία αποδεκτή ερμηνεία.

Αν δηλαδή, εννοούσε τον μετανάστη που έχει πέσει θύμα εκμετάλλευσης του λαθρέμπορου, αν κατά κάποιο τρόπο, ως  όρος, λειτουργούσε καταγγελτικά προκειμένου να αναδείξει  τους συνειδητούς συνεργούς  του διαρκούς εγκλήματος σε βάρος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, και όχι εκείνους που κατά συντριπτική πλειοψηφία αναζητούν ένα στέρεο έδαφος να πατήσουν καθώς το δικό τους χάθηκε.

Βεβαίως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει ούτε κατά διάνοια.

Αυτοί που δημιούργησαν αυτόν τον προσδιορισμό συνειδητά, το έκαναν για να ταυτίσουν τους πρόσφυγες του πλανήτη και τους μετανάστες χωρίς χαρτιά, με μία έννοια που περιέχει την απειλή για τον υποτιθέμενο κατά άλλα, καλώς συγκερασμένο βίο μας.

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (46) : Thelonious Monk & Gerry Mulligan - 'Round Midnight

Είναι ο Καπιταλισμός Ασθένεια;

Είναι ο Καπιταλισμός Ασθένεια; Μέρος Πρώτο

Των R. Lewontin & R. Levins (μετάφραση: Πέτρος Λυμπεράκης)

Πρόλογος του Πέτρου Λυμπεράκη:

Η μετάφραση ενός κειμένου που αφορά στη δημόσια υγεία στις ΗΠΑ, έγινε για δύο λόγους: 

Ο πρώτος είναι ότι οι Lewontin και Levins περιγράφουν μια εικόνα από το μέλλον της υγείας που μας ετοιμάζουν. Τα υποτιθέμενα καινοφανή που προτείνει η μνημονιακή κυβέρνηση δεν αποτελούν παρά κακές αντιγραφές πολιτικών που έχουν ήδη εφαρμοστεί σε χώρες αναπτυγμένου καπιταλισμού.  

Ο δεύτερος έχει να κάνει με τη σαφήνεια και την καθαρότητα που αναδεικνύουν τις ταξικές διαστάσεις που εμπεριέχονται σε κάθε θέμα που σχετίζεται με την υγεία. Οι προτεινόμενες πολιτικές κάθε άλλο παρά ουδέτερες τεχνικές λύσεις είναι. Αποτελούν, αντιθέτως, βαριά όπλα στο πεδίο της (εντονότερης λόγω κρίσης) ταξικής σύγκρουσης.

Είναι ο Καπιταλισμός Ασθένεια;

Η Κρίση στη Δημόσια Υγεία στις ΗΠΑ [1]

Των R. Lewontin & R. Levins

Η επιστημονική παράδοση της «Δύσης», της Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής, είχε τις μεγαλύτερές της επιτυχίες όταν ασχολήθηκε με αυτά που σκεφτόμαστε ως κεντρικά ερωτήματα της επιστημονικής αναζήτησης: «Από τι είναι φτιαγμένο;» και «Πώς δουλεύει;». Με την πάροδο των αιώνων αναπτύξαμε όλο και πιο εξελιγμένους τρόπους για να απαντάμε σε αυτά τα ερωτήματα. Ανατέμνομε πράγματα, τα κόβουμε σε λεπτές φέτες, τα βάφομε και απαντάμε στο από τι είναι φτιαγμένα. Έχομε πολλά επιτεύγματα σε αυτά τα σχετικά απλά πεδία, αλλά έχομε τραγικές αποτυχίες όταν ασχολούμαστε με πιο πολύπλοκα συστήματα. Αυτές είναι εμφανέστερες όταν θέτομε ερωτήματα σχετικά με την υγεία. Παρατηρώντας τις αλλαγές προτύπων στην υγεία κατά τον τελευταίο αιώνα, έχομε λόγους για πανηγυρισμούς και για απογοήτευση. Το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε περίπου κατά τριάντα έτη από την αρχή του εικοστού αιώνα και οι επιπτώσεις μερικών κλασσικών θανατηφόρων ασθενειών μειώθηκαν και σχεδόν εξαφανίστηκαν. 

Η ευλογιά θεωρείται ότι έχει εξαλειφθεί· η λέπρα είναι σπάνια· η πολιομυελίτιδα έχει σχεδόν εξαφανιστεί από πολλές περιοχές του κόσμου. Η τεχνολογία έχει προχωρήσει στο σημείο να μπορούμε να κάνομε πολύ εξελιγμένες διαγνώσεις, διακρίνοντας μεταξύ πολύ παρομοίων μεταξύ τους ειδών μικροβίων.

Να μην το βάζεις κάτω ποτέ και με τίποτα: Don’t give up

Του Αρη Δαβαράκη

Ο συνεχής αυτός αγώνας που κάνουμε οι άνθρωποι να διαχειριστούμε την καθημερινότητά μας χρησιμοποιώντας όποιες «δεξιότητες» διαθέτουμε ο καθένας, χωρίς να ενοχλούμε τους διπλανούς μας, διεκδικώντας όμως αυτό που νοιώθουμε ότι δικαιωματικά έχουμε κερδίσει, δεν σταματάει ποτέ. Είναι η καθημερινότητά μας. Η ιδιωτική οδός και το προσωπικό μας μονοπάτι. Όσοι από εμάς πιστεύουμε ότι έχουμε όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να το περπατήσουμε αυτό το ιδιωτικό μονοπάτι μέχρι το τέρμα του, όσο αντέχουμε βέβαια, δεν θα το βάλουμε κάτω όσο είμαστε ζωντανοί – και καθόλου δεν το αποκλείω να μην το βάλουμε κάτω και αφού πεθάνουμε.

Τότε βέβαια, μπροστά στο καινούργιο και εντελώς διαφορετικό τοπίο που θα δούμε να απλώνεται μπροστά μας, είναι πολύ πιθανόν οι «προτεραιότητές» μας στο τρισδιάστατο (ή και το τετραδιάστατο αν μετρήσουμε και τον Χρόνο) να μας φανούνε εντελώς αδιάφορες και να αντικατασταθούν από άλλα «ενδιαφέροντα», εντελώς άλλης τάξεως. Αλλά αφού δεν ξέρουμε τίποτα για το «μετά», ας περιοριστούμε στο «εδώ» και στο «τώρα». Σ’ αυτά που θέλουμε να εξασφαλίσουμε προχωρώντας στη ζωή ευδιάθετοι και με ένα φώς αληθινό στο βλέμμα, το φώς εκείνο που εκπορεύεται ποιος ξέρει από πόσα τρισεκατομμύρια έτη φωτός απόσταση και εμφανίζεται στο βλέμμα μας όταν αγαπάμε, δεν φοβόμαστε και έχουμε ειρήνη με τον εαυτό μας –και όχι πόλεμο.

Να μην συνηθίσουμε στην ύβρη

Συγγραφή: Μιχάλης Θεοδοσιάδης και Μίλτος

Σε αντίθεση με την έννοια που η νεότερη και μετα-αρχαϊκή ανθρωπότητα αποδίδει στην λέξη ύβρη, ως ασέβεια προς οτιδήποτε πρεσβεύει κάποια κοινή αξία ή ταύτιση με κάθε είδους ενέργεια που θίγει την τιμή, το αξίωμα και την αξιοπρέπεια κάποιου, για τον αρχαιοελληνικό κόσμο η ὕβρις έχει αυστηρά πολιτικό χαρακτήρα.

Η ὕβρις αποτελεί συστατικό στοιχείο του πολιτικού συστήματος των Αθηνών και η σημασία της μεταφέρεται μέσα από έναν εξίσου πολιτικό θεσμό, την Τραγωδία. (Δεν  είναι τυχαίο άλλωστε ότι με την πτώση του δημοκρατικού πολιτεύματος το 401 π.Χ. αμέσως μετά δηλαδή το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, επήλθε και ο θάνατος της τραγωδίας, αλλά και της φιλοσοφίας. 

Έκτοτε οι πολιτικές ‘ύβρεις’ που διεπράχθησαν από τα Μακεδονικά βασίλεια και τις διάφορες πολιτικές ελίτ συνεχίζουν μέχρι σήμερα μέσω των φιλελεύθερων ολιγαρχιών να συμβάλλουν στην κοινωνική υποδούλωση και στον σφετερισμό κάθε προσπάθειας της ανθρώπινης χειραφέτησης). Η ὕβρις αναφέρεται στην λυσσαλέα επιθυμία της παράβασης (Καστοριάδης 2006, σ.177) αλλά πάνω απ’ όλα στην υπερβολή του δήμου και την παραφροσύνη (Καστοριάδης 2008, σ.111), στην παραβίαση των ορίων (Καστοριάδης 2008, σ.210) και στην αδυναμία του να αυτοπεριορίζεται, βασική προϋπόθεση για να επιτευχθεί η δημοκρατία, ως πολίτευμα και καθεστώς αυτονομίας. 

Νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Όλα για την λιτότητα!

Το τιτάνιο και υψηλού ρίσκου Jean έργο της περαιτέρω γερμανοποίησης της Ευρώπης και φτωχοποίησης των ευρωπαίων πολιτών έρχεται να φέρει ες πέρας η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή που ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο της Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Γι’ αυτό τον λόγο κι έχοντας κατά νου την αυξανόμενη αποστροφή των ευρωπαίων ψηφοφόρων προ τις Βρυξέλλες, για πρώτη φορά στη σύνθεσή της συμπεριλαμβάνονται τόσοι πολιτικοί (για την ακρίβεια 18 πρώην υπουργοί και πρωθυπουργοί) που μέχρι πρόσφατα συμμετείχαν ενεργά στην πολιτική ζωή της χώρας τους. Είναι κι αυτό ένα τρικ ώστε η νέα Επιτροπή να αποκτήσει ένα πιο «φιλικό προς τους χρήστες» προφίλ…

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η αλήθεια είναι πως η Γερμανία έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να διασκεδάσει την ευρέως διαδεδομένη εντύπωση των Ευρωπαίων ότι πίσω από τις μεγαλοστομίες περί αλληλεγγύης και ισότητας των κρατών-μελών οικοδομείται μια γερμανική Ευρώπη, όπου τον πρώτο και τελευταίο λόγο για όλα τα σοβαρά ζητήματα έχει το Βερολίνο. Σε αυτή την κατεύθυνση, της ισχυροποίησης της θέσης της Γερμανίας, λειτουργεί η θεσμοθέτηση για πρώτη φορά μιας Ευρωπαϊκής Επιτροπής δύο ταχυτήτων. Η κατάργηση ακόμη και της τυπικής ισότητας όλων των κρατών μελών που στέλνουν αντιπροσώπους στην Επιτροπή, συντελέστηκε με έναν ομολογουμένως πρωτότυπο τρόπο: μέσω του διορισμού 6 αντιπροέδρων, οι οποίοι ντε φάκτο αποκόβονται από τα υπόλοιπα 20 μέλη της Επιτροπής που αυτομάτως καταδικάζονται σε ένα υποβαθμισμένο, δευτερεύοντα ρόλο. Ο ελιγμός της Γερμανίας με τον οποίο ακυρώνει πιθανές αντιδράσεις έγκειται στην διάσπαση της Επιτροπής με κριτήριο τις αρμοδιότητες, κι όχι πχ τα κράτη μέλη από τα οποία προέρχονται οι επίτροποι.

Κύριε Μητσοτάκη, αντέχετε την Αλήθεια;

Του Χρήστου Γιαννούλη

Μετατρέποντας την αδήριτη ανάγκη, οι επίορκοι και οι πλαστογράφοι να μην έχουν θέση στην δημόσια Διοίκηση, σε φτηνό πολιτικό – επικοινωνιακό τρικ, ο υπουργός Διοικητικής Απορρύθμισης και οι συν αυτώ, ρίχνουν στάχτη στα μάτια των πολιτών για το τι συνέβη πραγματικά το 2008 με τους συμβασιούχους οι συμβάσεις των οποίων μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου με το Προεδρικό διάταγμα 164, γνωστό ως διάταγμα Παυλόπουλου.

Το βασικό αξίωμα μας βρίσκει όλους απόλυτα σύμφωνους. Δεν υπάρχει διαπραγμάτευση ή συναλλαγή με όποιον προσπάθησε να παραβιάσει την νομιμότητα αλλά και αυτόν που τον βοήθησε καθοριστικά να το πετύχει.

Και εδώ βρίσκεται το μυστικό. Ποια ήταν τα δύο μέρη, οι δύο χορευτές του τανγκό, στις παράνομες μετατροπές συμβάσεων έργου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου; Ο εργαζόμενος από την μία και τα μέλη των διοικήσεων ή των υπηρεσιακών συμβουλίων που εξέτασαν τα δικαιολογητικά των αιτήσεων για να γνωμοδοτήσουν στην συνέχεια δεσμευτικά προς το ΑΣΕΠ που έβαλε την τελική σφραγίδα.

25/9/2014 - Δ. Καζάκης:Εναρκτήρια ομιλία στο 3ο Συνέδριο του ΕΠΑΜ

Πηγή:http://ka8odon.blogspot.gr/2014/09/3-25-9-2014.html

Το μεγάλο ξεκαθάρισμα

Του Κώστα Τρακοσα

Πως η κρίση καταστρέφει τις μικρές επιχειρήσεις και ευνοεί

 τους πολυεθνικούς ομίλους

Την ώρα που η κυβέρνηση είναι έτοιμη να δώσει την… ύστατη μάχη απέναντι σε τρόικα και δανειστές για να βγάλει την Ελλάδα από τα μνημόνια και την κρίση, η χώρα βουλιάζει.

Από τη λεγόμενη «ραχοκοκαλιά» της οικονομίας – τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που τόσα έχουν ειπωθεί από τα κυβερνητικά χείλη για τη «σωτηρία» τους – δεν έχει μείνει, κυριολεκτικά, ούτε κοκαλάκι. Το ένα λουκέτο διαδέχεται το άλλο και χιλιάδες εργαζόμενοι σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν απολυθεί, όταν, την ίδια στιγμή, οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες κάνουν «πάρτι».

Η έρευνα

Τα στοιχεία της έρευνας «Ανάπτυξη για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις στην Ελλάδα», που συνέταξαν η ΓΣΕΒΕΕ, η ΕΣΕΕ η ΚΕΕΕ (Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων), ο ΣΕΤΕ και η Ομάδα Δράσης για την Ελλάδα, αποκαλύπτουν την πορεία προς το γκρεμό εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στη διάρκεια της κρίσης.

Έκθεση-κόλαφος της Βουλής: Σχεδόν 6,5 εκατ. Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας ή απειλούνται από αυτή

Σοκάρουν τα στοιχεία που περιγράφουν την πραγματική κατάσταση της χώρας και περιλαμβάνονται στη νέα ενδιάμεση έκθεση του Γραφείου της Βουλής για την παρακολούθηση του κρατικού προϋπολογισμού, στην οποία αναφέρεται ότι 6.300.000 Έλληνες βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας ή απειλούνται από αυτή, καταρρίπτοντας κάθε σχετικό μύθο περί «success story» που βιώνει η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, οι επικεφαλής της και τα στελέχη τους…

Είναι η απτή πραγματικότητα των αριθμών που καταγράφεται από έναν από τους πλέον επίσημους φορείς της Πολιτείας, που δεν επιδέχεται αμφισβητήσεων! Είναι η φρικτή πραγματικότητα και ο εφιάλτης του μέσου Έλληνα που δεν επιδέχεται φθηνής κυβερνητικής προπαγάνδας… Είναι, δε, ενδεικτικό ότι η παρατεταμένη οικονομική κρίση έχει οδηγήσει τη χώρα μας στην τέταρτη χειρότερη θέση μεταξύ των 35 χωρών με βάση τους δείκτες ευημερίας και ποιότητας ζωής, χειρότερα ακόμα και από την Τουρκία.

Οι συντάκτες της έκθεσης με τίτλο «Πολιτικές ελαχίστου εισοδήματος στην ΕΕ και στην Ελλάδα: Μια συγκριτική ανάλυση» επισημαίνουν ότι η βαθύτατη οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα τα τελευταία έξι χρόνια, «έχει σε σημαντικό βαθμό αποδιαρθρώσει τον κοινωνικό ιστό της χώρας». Προσθέτουν όμως πως, αντίθετα με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες εφαρμόζουν προγράμματα αντιμετώπισης των κοινωνικών ανισοτήτων, η Ελλάδα, που αντιμετωπίζει οξύτατα φαινόμενα ακραίας φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, βραδυπορεί.

Χρέος: η ανεύρετη συναίνεση

Του Στάθη Κουβελάκη

Στις 29 Αυγούστου 1950, ο τότε καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ) Κόνραντ Αντενάουερ στέλνει υπόμνημα στην Ανώτατη Συμμαχική Επιτροπή που είχε τον τελευταίο λόγο στα τεκταινόμενα του νεοσύστατου κράτους. Στρατηγικός στόχος του καγκελάριου ήταν η όσο το δυνατόν πληρέστερη και ταχύτερη αποκατάσταση της κρατικής κυριαρχίας της ΟΔΓ, κάτι που σήμαινε πρώτα απ’ όλα την άρση της πλήρους αποστρατιωτικοποίησης που της είχε επιβληθεί από τους νικητές του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου, και είχε κατοχυρωθεί στο Σύνταγμά της. Οι Σύμμαχοι, ειδικότερα οι Γάλλοι και οι Βρετανοί, προέβαλλαν αντιστάσεις παρά την πίεση που δημιουργούσε η όξυνση του Ψυχρού Πολέμου. Ο πόλεμος της Κορέας, που είχε ξεσπάσει από τον Ιούνη εκείνης της χρονιάς, επέτρεψε όμως να αρθούν οι όποιες αντιρρήσεις υπήρχαν ακόμη: σε περίπτωση γενικότερης ανάφλεξης ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα, η Γερμανία θα βρισκόταν στην πρώτη γραμμή του μετώπου.

Ο Αντενάουερ κατάλαβε αμέσως τα οφέλη που μπορούσε να προσκομίσει από την δραματική τροπή των γεγονότων. Στο προαναφερθέν υπόμνημα ζητούσε την συμμετοχή της Γερμανίας σε μια ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη υπό νατοϊκή αιγίδα, κάτι που θα επέτρεπε τον επανεξοπλισμό της χωρίς αυτό να σημαίνει τη συγκρότηση ενός κλασικού εθνικού στρατού. Τόνιζε επίσης ότι τα ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας ήταν εξίσου σημαντικά με τα εξωτερικά. Τον ανησυχούσε ιδιαίτερα η δυναμική δραστηριότητα της νεολαίας του ΚΚ Γερμανίας FDJ κατά του επανεξοπλισμού, που δημιουργούσε ευρύτερα μέτωπα με δυνάμεις των σοσιαλδημοκρατών αλλά και μέρους των χριστιανικών οργανώσεων. Η FDJ δεν θα αργήσει να τεθεί εκτός νόμου και οι ειρηνιστικές διαδηλώσεις θα αντιμετωπιστούν με εξαιρετικά κατασταλτικό τρόπο.

«Προκαλούν αποσταθεροποίηση»

«Δεν θα μείνει ευρώ στις τράπεζες αν πέσει η κυβέρνηση». «Θα αφήσω εγώ τα λεφτά μου να μου τα φάει ο Βερεμένος; Όχι μόλις βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μόλις πέσει η κυβέρνηση, δεν θα μείνει φράγκο στις τράπεζες». Χθες στη Βουλή συμπλήρωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαπραγματευθεί, θα αποτύχει και η χώρα θα βγει από το ευρώ, παίζοντας επικίνδυνα με το φάντασμα της «δραχμής».

Με αυτές τις χοντροκομμένες ανοησίες ο Άδωνις Γεωργιάδης, τέως υπουργός Υγείας και νυν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., μιλώντας στο Mega την Τρίτη το πρωί, βούτηξε στα βαθύτερα βαλτόνερα της κινδυνολογίας. Και όχι μόνο απειλούσε – και εμμέσως παρότρυνε – για άδειασμα των τραπεζών, αλλά, σε έναν απίστευτο... οίστρο, προκαλούσε τους συνομιλητές του στην εκπομπή να δηλώσουν αν και αυτοί θα πάρουν τα λεφτά τους από τις τράπεζες.

Κατά τον Σαίξπηρ, «από το σοβαρό στο γελοίο η απόσταση είναι μικρή, αλλά από το γελοίο στο σοβαρό η απόσταση είναι τεράστια». Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί η κατάσταση στην οποία βρίσκονται η κυβέρνηση και η Ν.Δ., των οποίων ο Άδωνις ήταν και είναι εξέχον στέλεχος.

Το ρέκβιεμ της διαπλοκής

Του Κώστα Βαξεβάνη

Θυμάμαι μερικά από τα επίθετα που απέδωσαν στον Χρήστο Λαμπράκη μετά τον θάνατό του. Ευπατρίδης, δημοκράτης, σεμνός, κύριος. Κάποια από αυτά είχε τρέξει να αποδώσει και ο Σταύρος Θεοδωράκης, τότε που περηφανευόταν για τη σχέση του με το συγκρότημα και δεν επιχειρούσε να το πνίξει στο Ποτάμι. Αφού είχε γράψει για κρασιά που είχαν πιεί μαζί και χειρόγραφα που του αφιέρωσε κατέληγε πως ο Χρήστος Λαμπράκης ήταν  «σαφής, ευγενής, σύντομος».

Δεν θέλω να αδικήσω ούτε τον Λαμπράκη, ούτε αυτούς που τον θαύμαζαν. Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω. Θα επαναλάβω όμως εντελώς ορθολογιστικά αυτό που είχα πει κάποτε σε κάποιον ο οποίος τον θαύμαζε και συνήθιζε να λέει πως ο Λαμπράκης ήταν τόσο σεμνός που κυκλοφορούσε με ένα σαραβαλάκι και παλιά παπούτσια: «αφού του έφτανε ένα παλιοαυτοκίνητο και ένα κομμάτι ψωμί για να ζήσει, αφού είχε τέτοια αυτάρκεια, γιατί ήθελε τόσο πολύ να έχει μια οικονομική αυτοκρατορία η οποία μάλιστα μαζί με τον ίδιο να κυβερνούν την Ελλάδα;».

Η παλινόρθωση του success story

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου 

Η αισιοδοξία του υπουργού Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη, ότι το τρίτο τρίμηνο του έτους, που τρέχει ακόμη, θα δούμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης για πρώτη φορά μετά επτά χρόνια δεν είναι αθώα. Αντιθέτως, είναι εξαιρετικά ύποπτη. Και η υποψία αφορά την ποιότητα των στοιχείων με τα οποία η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να σηματοδοτήσει το προ ενός έτους αναγγελθέν «τέλος της κρίσης». Το ίδιο ισχύει για μια πανσπερμία «θετικών εξελίξεων» που επιχειρείται να καταγραφούν, όπως η μείωση της ανεργίας το β’ τρίμηνο του χρόνου (κατά 1,2%), μείωση που αιτιολογείται εν μέρει από την πρωτοφανή αύξηση των τουριστικών αφίξεων (η Ελλάδα πια είναι ένας εξευτελιστικά φθηνός προορισμός για πολλούς Ευρωπαίους τουρίστες), αλλά δεν επαρκεί.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα έργα στους οδικούς άξονες, που ξεκίνησαν μετά πέντε χρόνια εκβιαστικής παύσης εργασιών και αφού οι «εθνικοί» εργολάβοι ενθυλάκωσαν 500 εκατ. ευρώ. Κατά τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Μ. Χρυσοχοΐδη (τον γνωστό, που δεν είχε διαβάσει το Mνημόνιο) στα οδικά έργα απασχολούνται ήδη 10.000 άτομα, πράγμα που αξίζει να ερευνηθεί και ως προς την αλήθεια του και ως προς την πραγματική επίδρασή του στην απασχόληση.

Παγκοσμιοποιημένοι πόλεμοι: Οποιοσδήποτε μπορεί να πολεμήσει εναντίον οποιουδήποτε

Το σχέδιο εξελίσσεται όπως θέλουν οι ελίτ καθώς τα έθνη-κράτη πλησιάζουν προς την οριστική τους διάλυση

Tου system failure

Από την Ουκρανία έως την Μέση Ανατολή, παρατηρούμε διαφόρων ειδών μαχητές, από πολλές εθνότητες, να πολεμούν στο πλευρό του κάθε αντιπάλου. Ιδιωτικοί στρατοί, μισθοφόροι και τυχοδιώκτες δίνουν το παρόν στα πεδία των μαχών, πολλοί από αυτούς έχοντας ως αποκλειστικό στόχο να κερδίσουν περισσότερα χρήματα. Οι παγκοσμιοποιημένοι πόλεμοι είναι ένα γεγονός και λειτουργούν υπέρ αυτών που στοχεύουν στην διάλυση των εθνών-κρατών.

Η εικόνα με τους ενόπλους της ISIS να "υμνούν" την διάλυση των συνόρων μεταξύ Ιράκ-Συρίας, είναι χαρακτηριστική. Οι δυνάμεις που βρίσκονται πίσω από την τεχνητή κατασκευή πολλών εθνών-κρατών στη Μέση Ανατολή και αλλού, έχουν αποφασίσει ότι τώρα δεν εξυπηρετούν τα σχέδιά τους για ολοκληρωτική, παγκόσμια κυριαρχία.

Οι απειλές των ενόπλων της ISIS που αφορούν επιθέσεις εντός των Δυτικών κρατών, εξυπηρετούν τέλεια τον νέο σχεδιασμό, που είναι η μεταφορά των πολέμων και των διαφόρων συγκρούσεων, από τα σύνορα στα μεγάλα αστικά κέντρα. Πράγματι, από τη στιγμή που κάποιος πολίτης οποιασδήποτε χώρας της Δύσης, ο οποίος πρόσκειται στην ISIS ή σε κάποια άλλη εξτρεμιστική οργάνωση, είναι αποφασισμένος να πεθάνει σκορπώντας τον θάνατο μέσα σ'ένα λουτρό αίματος, στην καρδιά αυτής της χώρας, η προστασία των συνόρων φαίνεται ότι είναι μάταιη και οι πολίτες αρχίζουν να αναρωτιούνται για την δυνατότητα του έθνους-κράτους να τους προστατεύει.

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (45) : Fela Kuti - Beasts of No Nation

Αφήγηση ζωής στην κρίση… Ψάχνω για σπίτι. Ψάχνω για δουλειά.

“Αφήγηση ζωής στην κρίση…

Ψάχνω για σπίτι. Ψάχνω για δουλειά. Ψάχνω για μια νέα ζωή. Ψάχνω για ένα νέο ρόλο. Ψάχνω για έναν άλλον εαυτό. Ψάχνω την δύναμη να τα κάνω όλ’ αυτά. Ή μάλλον την Θέληση για Δύναμη, όπως θα με διόρθωνε το φάντασμα του Φρειδερίκου. Δεν υπάρχει δεν μπορώ υπάρχει δεν θέλω, συνεπικουρεί στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο πατέρας.

Πρέπει να θέλω λοιπόν.

Να θέλω να βρω σπίτι,

ένα υπόγειο αχούρι σε μια άθλια πόλη.

Να θέλω να βρω δουλειά,

ότι νά’ ναι, όσο νά ‘ναι ίσα να πληρώνω τ’ αχούρι, 2 σουβλάκια και μια τυρόπιτα.

Να θέλω να ζήσω μια νέα ζωή,

με νέους μη κοινούς φίλους, δωρεάν ασχολίες και πολλή μοναξιά.

Να θέλω ένα νέο ρόλο,

λούμπεν μεσήλικα, μοναχικού διανοούμενου, ….

Ε.Ο.Ζ.: Η Ελλάδα ως προτεκτοράτο

Του Νέστορα Νεστορίδη*

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στα εγκαίνια της ΔΕΘ. Τα θέματα που άνοιξε είναι πολλά, ωστόσο ένα είναι εκείνο το οποίο αποτελεί μία πραγματική τομή μέχρι σήμερα. Πρόκειται για την πρωθυπουργική εξαγγελία ίδρυσης Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ) στην Ελλάδα, με τη Θεσσαλονίκη να έχει την «τύχη» να κόβει πρώτη το νήμα. Το ζήτημα των ΕΟΖ ακούγεται εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, ωστόσο πρώτη φορά από τόσο επίσημα χείλη. Αξίζει να σταθούμε σε αυτό το θέμα ώστε να αντιληφθούμε που θέλουν να μας οδηγήσουν.

Οι ΕΟΖ είναι γεωγραφικές ζώνες εντός της επικράτειας ενός Κράτους, υπό διαφορετικό καθεστώς σε διάφορους τομείς, όπως η φορολογία των επιχειρήσεων, οι εργασιακές σχέσεις κοκ. Αξίζει να δούμε σε ποιες χώρες έχουν γίνει ΕΟΖ: Κίνα, Μπαγκλαντές, Ινδονησία, Ουκρανία (μέχρι να τις καταργήσει ο -ανατραπείς από το φασιστικό, φιλο-ΕΕ πραξικόπημα- Γιανούκοβιτς) και άλλες. Να σημειωθεί πως καμία σοβαρή χώρα δυτικού τύπου δεν έχει στην επικράτεια της ΕΟΖ.

Ακόμα και οικονομολόγοι που κάθε άλλο παρά ανατρεπτικές θέσεις έχουν, διαφωνούν με τη δημιουργία ΕΟΖ στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, ο καθηγητής Οικονομολογίας Ραλφ Βρόμπελ εξέφρασε την κάθετη διαφωνία του επί του θέματος στο «Βήμα», καθώς θεωρεί πως οι ΕΟΖ πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο από χώρες του Τρίτου Κόσμου, ή από τις πρώην σοσιαλιστικές, δηλαδή από υποανάπτυκτες ή υπό μετάβαση χώρες.

Ο νέος πόλεμος

Ρωσία, Δύση, Ουκρανία στήνουν ένα εκρηκτικό σκηνικό και η Ελλάδα… 

Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος 

Παρακολουθούσα τις προάλλες ένα πρόγραμμα του BBC για τον Πούτιν. Η ένταση της επίθεσης κατά της Ρωσίας και του ηγέτη της μου θύμισαν τις καμπάνιες εναντίον του Ιράκ και του Σαντάμ Χουσεΐν ή εναντίον των Σέρβων και της Γιουγκοσλαβίας ή κατά της Ελλάδας όταν ετοιμάζονταν να την βάλουν στο Μνημόνιο. Κανονικά τέτοιες «επικοινωνιακές» επιθέσεις ακολουθούνται από πολέμους, είναι η «προπαρασκευή πυροβολικού» πριν από την επίθεση του «πεζικού».

«Βρισκόμαστε ήδη σε περιβάλλον Ψυχρού Πολέμου, όμως αυτό που τον κάνει ακόμα πιο επικίνδυνο από το παρελθόν είναι ότι αυτή τη φορά σε κανένα σημείο του δυτικού συστήματος δεν υπάρχουν αντίθετες δυνάμεις, όπως συνέβη στον προηγούμενο πόλεμο», υπογραμμίζει ο κορυφαίος αμερικανός σοβιετολόγος Στέφεν Κοέν.

Αυτό ισχύει για τις ΗΠΑ και για τη Δυτική Ευρώπη, όπου η αλλοτρίωση του πολιτικού και εκδοτικού προσωπικού από την κοινή γνώμη, όπως και η εξαγορά δημοσιογράφων και διανοούμενων έχουν ξεπεράσει κάθε ιστορικό προηγούμενο.

Πριν από δέκα χρόνια υπήρχε ακόμα Ευρώπη. Η Γαλλία του Ζακ Σιράκ και η Γερμανία του Γκέρχαρντ Σρέντερ χάλασαν τον κόσμο εναντίον της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ. Σήμερα Γαλλία και Γερμανία κυβερνώνται από ανθρώπους των τραπεζών και της Ουάσιγκτον. Έχει λιγότερο νόημα να μιλάμε για «Αριστερά» και «Δεξιά» και περισσότερο να εξετάζουμε εάν ένας πολιτικός ακολουθεί τη γραμμή «Ροκφέλερ», π.χ. ο Σαρκοζί, ή τη «γραμμή Ρότσιλντ» π.χ. ο Ολάντ ή παρ’ ημίν, ο ΓΑΠ.

Κυπροδοσία!

Του Πέτρου Αργυρίου

Το νησί της Αφροδίτης, το αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Το όνομα που η ελληνική ιδιωτική τηλεόραση αρνείται να αναφέρει περισσότερο ακόμη και από το μέσο Έλληνα. 

Τα μνημονιακά χρόνια σήμαναν το τέλος της επιδίωξης ενός ενιαίου χώρου για τον Ελληνισμό. 

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους Κύπριους για αυτό: Η Κύπρος έχει προδοθεί από τους Ελλαδίτες δύο φορές. Την πρώτη από το πρακτόρεμα της αμερικανοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών που άνοιξε το δρόμο στον Αττίλα και τη διχοτόμηση της Νήσου και τη δεύτερη με την εξαγωγή χρηματοπιστωτικής διαφθοράς και κακών πρακτικών από την Ελλάδα στη νήσο που οδήγησε αυτή τη φορά σε εισβολή όχι από τους Τούρκους αλλά από την τρόικα και το διεθνές κεφάλαιο. 

Και εκεί η κοινή μοίρα που δημιουργήσαμε τελειώνει.

Γιατί ενώ η Ελλάδα με το απίστευτο κατ’ αναλογία με το ΑΕΠ χρέος της μετατράπηκε σε χωματερή χρέους, η Κύπρος με το κατά απόλυτα νούμερα μικρό χρέος μετατράπηκε σε οικόπεδο, ενεργειακό οικόπεδο. 

Χωρίς να έχει λυθεί κανένα από τα μεγάλα ζητήματά της, ο διεθνής παράγοντας προχωρά στην εκμετάλλευση των ενεργειακών οικοπέδων της, παρέχοντας για όσο κρατά η εκμετάλλευση αυτό που η Ελλάδα δε θέλει και μπορεί πλέον να παρέχει: σχετική ασφάλεια απέναντι στις Τουρκικές προκλήσεις. 

Η Ελλάδα συμμετέχει στον (αμερικανικό) πόλεμο κατά του Ισλαμικού κράτους. Αναμένεται η «απάντηση» της Αγκυρας

Του Δημήτρη Μηλάκα

"Η Ελλάδα χαιρέτησε τη διεθνή συμμαχία κατά του ISIS, στην οποία μετέχει πολιτικά, μέσω της προσφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας, και σε στρατιωτικό επίπεδο – μετά και από σχετική εισήγηση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και ειδικότερα του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας – με την αποστολή πυρομαχικών στις κουρδικές δυνάμεις".

Με αυτήν την ανακοίνωση του υπουργείου εξωτερικών η ελληνική κυβέρνηση δημοσιοποιεί την εμπλοκή και συμμετοχή της χώρας στην δυτική «σταυροφορία» κατά του ισλαμικού κράτους που με τα όπλα ακραίοι μουσουλμάνοι δημιουργούν σε εδάφη της Συρίας και του Ιράκ.

Με αυτήν την απόφαση η ελληνική κυβέρνηση  διακηρύττει την πίστη και αφοσίωσή της στην Ουάσιγκτον και  συμμετέχει ενεργά στους αμερικανικούς σχεδιασμούς της περιοχής. Αυτήν τη διαβεβαίωση θα πρέπει να υπενθυμίσουμε η ελληνική κυβέρνηση την έχει προσφέρει μήνες πριν με τη συμφωνία της για τη δημιουργία βάσεων  για την εξυπηρέτηση των αμερικανικών Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (drones)  τα οποία συμμετέχουν στις πολεμικές επιχειρήσεις στην περιοχή,

Ρίξε και άλλο κάρβουνο

Του Καρτέσιου

Υπάρχει το θάρρος της γνώμης και το θράσος της ηλιθιότητας. Αυτά τα δύο δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Όπως και οι δηλώσεις του Σαμαρά, του Γεωργιάδη, της Βούλτεψη ή του Βενιζέλου δεν έχουν κάποια σχέση με το θάρρος της γνώμης. Η εκ του ασφαλούς και νομοθετημένη ατιμωρησία ουδέποτε είχε σχέση με θάρρος.

Θα επανέλθω σε αυτούς. Άλλο θέμα. Ο Σταμάτης Κραουνάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για την τηλεόραση και το διαδίκτυο τα οποία «αν δεν υπήρχαν θα είχαμε βγει στο δρόμο με τα… ξύλα», για τη «θλίψη που επιφέρει η… απάθεια των ανθρώπων που υποφέρουν», για τα «βαμμένα νυχάκια, like, καλοκαιράκι κ.λ.π.», των νέων ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης….

Σε πρώτη ανάγνωση, λες «δίκιο έχει». Όμως, στην περίοδο της Χούντας υπήρχε άλλη τηλεόραση πλην της ΥΕΝΕΔ; Υπήρχε διαδίκτυο; Υπήρχαν μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Κι όμως, επί 7 χρόνια ελάχιστοι είχαν βγει στους δρόμους με τις πέτρες. Οι πολλοί έπιναν βερμούτ σε πάρτυ, κεντούσαν με το βελονάκι και πήγαιναν στις γυμναστικές επιδείξεις με σήμα το πουλί.

Το Ε.ΠΑ.Μ. σας προσκαλεί

Ε.ΠΑ.Μ.:Πολιτικό Σκηνικό και Συνέδριο

Του Γιάννη Σιδέρη*

Η Συγκυβέρνηση

Δεν είναι ικανή πια να πείσει, μια και η φοροκαταιγίδα που πλήττει τους πολίτες δεν τους επιτρέπει να συμμεριστούν τα περί τέλους των μνημονίων και της έλευσης της ανάπτυξης οσονούπω, παρά τις αναμφισβήτητα φιλότιμες προσπάθειες των φίλα προσκείμενων ΜΜΕ. Η καθημερινότητα, όσο και αν περνά από τον παραμορφωτικό καθρέπτη των κυβερνώντων, δεν μπορεί να διαστρεβλωθεί πια, αφού οι πολίτες πιέζονται αφόρητα.

Πλήρως υποταγμένη στις εντολές των δανειστών, το μόνο που προσπαθεί είναι να επικοινωνήσει καλύτερα τις πολιτικές της.

Το ΥΠΟΙΚ είναι ο καθρέφτης της. Μετά τον Γ. Στουρνάρα και ο νυν υπουργός Γκίκας Χαρδούβελης, είναι σαφές πως υπηρετεί τα συμφέροντα των δανειστών. Πως αλλιώς να ...

χαρακτηρίσεις έναν Έλληνα υπουργό, αν όχι υπηρέτη των δανειστών, όταν ο ίδιος φτάνει στο σημείο να τίθεται σαφώς με το μέρος τους δηλώνοντας ότι η διαγραφή του χρέους δεν αποτελεί επιλογή; Πως αλλιώς να τον χαρακτηρίσεις αν όχι άνθρωπο του Βερολίνου, τη στιγμή που επιπλήττει με δηλώσεις του το νέο υπουργό της Γαλλίας για την απόφασή του να μην τηρήσει το 3%στο έλλειμμα, απόφαση την οποία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί και η χώρα μας προκειμένου να χαλαρώσει κάπως η πολιτικής σκληρής λιτότητας;