Ρήγμα σιωπής

Του Γιάννη Μακριδάκη

Η σιωπή μου όλον αυτό τον καιρό και όσον ακόμη θα ακολουθήσει είναι άκρως πολιτική, όπως ακριβώς και η αρθρογραφία και η λογοτεχνία μου. Διανύουμε εποχή ματαίωσης και απαξίωσης των πάντων, εποχή που όποιος έβλεπε καθαρά μπορούσε να την προβλέψει, όπως και τα όσα τραγικά έρχονται. Δεν έχω να πω τίποτε παραπάνω από όσα έχω πει από αυτό το ταπεινό βήμα και από κάποια άλλα εξίσου ταπεινά βήματα κατά τα τελευταία χρόνια, δεν έχω ούτε καν κουράγιο να αρθρώσω λέξη και να την ξανοίξω στη ματαιότητα, γι’ αυτό σιωπώ και αναμένω στωικά τη συνέχεια της χαώδους αλληλεπίδρασης όλων μας, φυσικών και καταναλωτικών πλασμάτων.

Δημοσιεύω όμως σήμερα, ως ρήγμα σιωπής, (με την άδεια των αποστολέων του) ένα υπέροχο συγκινητικό γράμμα που έλαβα και που με κάνει να νιώθω ότι τουλάχιστον κάτι έμεινε, τουλάχιστον κάτι έγινε. Τουλάχιστον νιώσαμε, ριγήσαμε, πονέσαμε, χαρήκαμε, γελάσαμε, ερωτευτήκαμε, γίναμε άνθρωποι και κάτι αφήσαμε πίσω μας καλό για να το βρουν οι άλλοι, όσοι είναι ανοιχτοί να νιώσουνε κι αυτοί.

Αξιότιμε κύριε Μακριδάκη ,

Είμαστε δυο μαθητές της Α τάξης Γυμνασίου στο Ηράκλειο Κρήτης,

μαθητές του τμήματος ένταξης για τυφλά παιδια .

Στο μάθημα Κινητικότητας η εκπαιδεύτρια μας Χαρά Κλινακη μας διάβαζε το βιβλίο σας ” η δεξιά τσέπη του ράσου ” ένα βιβλίο που αγαπούσε πολύ  και ήθελε να το διαβάσει και για μας. Ετσι κάθε εβδομάδα περιμέναμε να ακούσουμε τη συνέχεια της ιστορίας του Βικεντιου . Θέλουμε να σας πουμε δυό λόγια για τον πρωταγωνιστη του: Ο Βικεντιος είχε ωραίο χαρακτήρα και ηταν καλόψυχος και καλόκαρδος και πολυ μας άρεσε! Αντίθετα ο Μάρκος ηταν σκληρός και απότομος και κόντεψε να πετάξει τη Σισυ στη θάλασσα! Πολυ χαρήκαμε που την πρόλαβε ο Βικεντιος και την έθαψε με αγάπη και την ευλόγησε! Ηταν πολυ ωραία ιστορία και σας ευχαριστούμε που το γράψατε! Μας άρεσε πολυ η φραση ” τρελΑθηκες παπά; Το καγκουρό κανεις;

 

Με εκτίμηση

Γιώργος Δασκαλακης

Κων/νος Εφραίμ Τσαγγατακης

Μία ( αυτονήτη ίσως) διευκρίνηση¨:

Το mail αυτό ,μου το εκφώνησαν τα παιδια και μου ζητησαν να σας στο στείλω.Hτανε  μια ξεχωριστη εμπειρία  για τα παιδιά ,σιγά ,σιγά να περιμένουν και να αγωνιουν για την εκβαση της ιστορίας  αλλα και για μενα ,να μοιραζομαστε μαζι αυτή την διαδικασία  καθώς και οτι γιατι είναι για μένα  ενα αγαπημένο  βιβλιο που χαρακτηρίζει και  ( με)  φέρνει μέσα  μου (σ)τον τόπο των παιδικών  μου μνημών και σας ευχαριστώ και εγω για αυτή την πολύτιμη μεταφορά και  ”φύλαξη”.

 

Με εκτίμηση

Χαρά Κ.

Πηγή: http://yiannismakridakis.gr/?p=7672