Βρυξέλλες, η τζιχάντ πρωτεύουσα της Ευρώπης

Του Αλέξη Ζακυνθινού

Όσο συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στη Μ. Ανατολή, όσο ληστεύονται οι αδύναμες χώρες, όσο βαθαίνει η φτώχεια, η εξαθλίωση των ανθρώπων και η περιθωριοποίηση τους, τόσο θα αυξάνονται οι τρομοκρατικές ενέργειες

«Το τελικό στάδιο μίας μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είναι οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις, καθώς επίσης οι εγχώριοι και παγκόσμιοι θρησκευτικοί πόλεμοι» (πηγή).

Άποψη

Για να είναι πραγματικά σε θέση να κρίνει κανείς τα γεγονότα, πρέπει να γνωρίζει κάποιες λεπτομέρειες – οι οποίες συνήθως δίνουν μία πιο καθαρή εικόνα. Ειδικά όσον αφορά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες θεωρούμε σημαντικό το ότι, ο μουσουλμανικός πληθυσμός του Βελγίου αναμένεται να φτάσει στα 700.000 άτομα προς τα τέλη του 2016 ή στο περίπου 6,2% του συνολικού – κάτι που σημαίνει πως η χώρα ανήκει σε εκείνα τα ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία χαρακτηρίζονται από πολύ υψηλά ποσοστά μουσουλμάνων.

Το ήμισυ τώρα αυτών των μουσουλμάνων, δηλαδή πάνω από 300.000 άτομα, ζουν στις Βρυξέλλες, αποτελώντας το 25% του συνολικού πληθυσμού της πόλης – οπότε πρόκειται για μία από τις πλέον ισλαμικές στην Ευρώπη. Από αυτόν τον αριθμό, οι 100.000 κατοικούν σε μία μόνο περιοχή, στο Molenbeek – με αποτέλεσμα να έχει αναδειχθεί ως το κέντρο της βελγικής τζιχάντ.

Περαιτέρω, το πρόβλημα του Βελγίου από την ύπαρξη του ριζοσπαστικού Ισλάμ δεν είναι σημερινό, αφού προέρχεται από τη δεκαετία του 1960 – όπου οι βελγικές Αρχές ενεθάρρυναν τη μαζική μετανάστευση από την Τουρκία και το Μαρόκο, ως πηγή φθηνού εργατικού δυναμικού (κάτι που συνεχίζεται σήμερα, αλλά από άλλες χώρες).

Αργότερα ακολούθησαν νέοι μετανάστες από την Αίγυπτο και τη Λιβύη, έως ότου πολλά βελγικά εργοστάσια έκλεισαν, λόγω των ανταγωνιστικών αδυναμιών της χώρας – χωρίς όμως να φύγουν οι μετανάστες, οι οποίοι παρέμειναν και δημιούργησαν εκεί τις οικογένειες τους.

Σήμερα πολλοί μουσουλμάνοι είναι απόγονοι τρίτης και τέταρτης γενιάς των αρχικών μεταναστών, με κάποιους από αυτούς να έχουν ενσωματωθεί στη βελγική κοινωνία και κάποιους άλλους όχι – κάτι που διαπιστώνεται επίσης στις γύρω χώρες, όπως στη Γερμανία, στη Γαλλία και στην Ολλανδία.

Ειδικά αυτοί που ζουν σε υποβαθμισμένες, περιθωριακές συνοικίες, απομονωμένοι σε γκέτο όπου η ανεργία και η εγκληματικότητα είναι ανεξέλεγκτη, δημιουργούν ή στελεχώνουν βίαιες οργανώσεις και ομάδες – όπως στο Molenbeek, όπου το ποσοστό ανεργίας υπερβαίνει το 40%. Από τέτοιου είδους προβληματικές περιοχές, κάτι που διαπιστώνεται επίσης στα Βαλκάνια, στρατολογούνται συνήθως από επιθετικούς ιμάμηδες οι μελλοντικοί τρομοκράτες – οι οποίοι κηρύσσουν τον πόλεμο στη Δύση (Τζιχάντ).

Συνεχίζοντας, όπως συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες, αρκετοί μουσουλμάνοι του Βελγίου ασπάζονται το σαλαφισμό – μία ριζοσπαστική μορφή του Ισλάμ, αίτημα της οποίας είναι η διεξαγωγή βίαιου πολέμου (Τζιχάντ), εναντίον όλων όσον δεν πιστεύουν στη συγκεκριμένη θρησκεία, για χάρη του Αλλάχ. Οι ίδιοι εντοπίζουν την καταγωγή τους στη Σαουδική Αραβία, γενέτειρα του Μωάμεθ – ισχυριζόμενοι πως πρόκειται για το μοναδικό αληθινό Ισλάμ. Στόχος τους είναι να αναδημιουργήσουν μία «καθαρή» μορφή του Ισλάμ στη σύγχρονη εποχή.

Σύμφωνα τώρα με μία σχετικά πρόσφατη γερμανική έκθεση, ο σαλαφισμός ορίζεται ως μία πολιτική ιδεολογία – με την έννοια ότι δεν είναι μόνο θρησκεία αλλά, επίσης, ένα νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει όλους τους κοινωνικούς τομείς: από το ρόλο του κράτους στην οργάνωση των σχέσεων των ανθρώπων, έως την ιδιωτική τους ζωή.

Σε γενικές γραμμές, απορρίπτει τις δημοκρατικές αρχές του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας, τη θρησκευτική και σεξουαλική αυτοδιάθεση, την ισότητα των φύλων, καθώς επίσης το θεμελιώδες δικαίωμα της σωματικής ακεραιότητας – οπότε οι συμπεριφορές των οπαδών της, όπως αυτές στη Σουηδία, στη Γερμανία και αλλού, δεν είναι κατακριτέες για τους ίδιους τους δράστες, αφού δεν είναι αντίθετες με τη θρησκεία τους.

Εν τούτοις, οι οπαδοί του σαλαφισμού αποτελούν ακόμη ένα μικρό ποσοστό των μουσουλμάνων της Ευρώπης, οπότε θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως δεν είναι επικίνδυνοι – εάν δεν γνώριζε πως όλο και περισσότεροι νέοι έλκονται από αυτόν, ως αποτέλεσμα των συνθηκών εξαθλίωσης που βιώνουν στα γκέτο των ευρωπαϊκών πόλεων, του βομβαρδισμού των πατρίδων τους, του εξευτελισμού των προσφυγικών κυμάτων κοκ.

Περαιτέρω, πριν από την άνοδο της ISIS, η πιο γνωστή οργάνωση στο Βέλγιο ήταν η Sharia4Belgium – η οποία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία ριζοσπαστικών μουσουλμάνων. Η οργάνωση αυτή τέθηκε εκτός νόμου το Φεβρουάριο του 2105, όταν ο ηγέτης της καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλακή – ενώ έχει πολύ ενδιαφέρον η πρόσκληση της προς όλους τους Βέλγους να ασπαστούν το Ισλάμ και το νόμο της Σαρίας, αφού διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες. Το κείμενο της πρόσκλησης σε ελεύθερη απόδοση ήταν το εξής:

«Έχουν περάσει 86 χρόνια μετά την πτώση του ισλαμικού χαλιφάτου. Στο Βέλγιο έχει επικρατήσει η τυραννία και η διαφθορά. Το ένα σκάνδαλο ακολουθείται από το άλλο: οικονομικές κρίσεις, παιδεραστία, εγκληματικότητα, κλιμακούμενη ισλαμοφοβία κοκ. Όπως στο παρελθόν εμείς οι μουσουλμάνοι έχουμε διασώσει την Ευρώπη από τα σκοτεινά χρόνια, το ίδιο σχεδιάζουμε να κάνουμε και τώρα. Έχουμε τη λύση για όλες τις κρίσεις, η οποία δεν είναι άλλη από την τήρηση του θείου νόμου, δηλαδή της Σαρίας. Καλούμε το Βέλγιο να εφαρμόσει τη Σαρία. 

Η Σαρία είναι το τέλειο σύστημα για την ανθρωπότητα. Στα 1.300 χρόνια του ισλαμικού κράτους, γνωρίζαμε έναν και μόνο σκοπό: την ευημερία και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γνωρίζουμε πως η Ισπανία, η Γαλλία και η Ελβετία πέρασαν τα καλύτερα τους χρόνια με τη Σαρία. Σε αυτά τα 1.300 χρόνια βιάστηκαν μόνο 120 γυναίκες ενώ καταγράφηκαν μόνο 60 ληστείες – όταν στην Ευρώπη συμβαίνει κάτι τέτοιο σε καθημερινή βάση.

Καλούμε τη βασιλική οικογένεια, το κοινοβούλιο, την αριστοκρατία και κάθε κάτοικο του Βελγίου να δει το φως του Ισλάμ. Προστατεύστε τον εαυτό σας και τα παιδιά σας από την οδυνηρή τιμωρία τους και προσφέρετε τους την αιώνια ζωή στον παράδεισο«.

Συνεχίζοντας, το Βέλγιο θεωρείται ως η μεγαλύτερη πηγή τζιχαντιστών που αγωνίζονται για τη Συρία και το Ιράκ στην Ευρώπη – με 451 άτομα αναγνωρισμένα από τις Αρχές. Από αυτά, τα 269 είναι στα πεδία των μαχών στη Συρία και στο Ιράκ, ενώ οι υπόλοιποι βρίσκονται κυρίως στις Βρυξέλλες. Ανά 1.000.000 κατοίκους, το Βέλγιο έχει 40 τρομοκράτες, η Δανία 27, η Σουηδία 19, η Γαλλία 18, η Αυστρία 17, η Φινλανδία 13, η Νορβηγία 12, η Βρετανία 9,5 η Γερμανία 7,5 και η Ισπανία 2 – οπότε εύκολα συμπεραίνει κανείς ποιές χώρες κινδυνεύουν περισσότερο από επιθέσεις.

Κατά τη διάρκεια τώρα των δύο προηγουμένων ετών, τουλάχιστον πέντε επιθέσεις τζιχαντιστών έχουν συνδεθεί με το Βέλγιο και ειδικά με το Molenbeek (χάρτης) που δεν ελέγχεται από την αστυνομία – η οποία ως εκ τούτου κατηγορείται για ανικανότητα.

Υπενθυμίζουμε εδώ πως το Βέλγιο ιδρύθηκε το 1830 για να χρησιμεύσει ουσιαστικά ως μία ουδέτερη ζώνη, μεταξύ των δύο μεγάλων γεωπολιτικών αντιπάλων: της Γερμανίας και της Γαλλίας. Ο ρόλος του Βελγίου, ως ρυθμιστής των σχέσεων των δύο μεγάλων δυνάμεων, τελείωσε τυπικά μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο – αν και δεν είναι καθόλου τυχαία η επιλογή του, ως έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ρυθμίζει τις σχέσεις των κρατών της Ευρώπης υπό την εποπτεία των Η.Π.Α.

Ολοκληρώνοντας, με κριτήριο τα παραπάνω δεν πρέπει να μας κάνει καθόλου εντύπωση η οργανωμένη τρομοκρατική επίθεση στις Βρυξέλλες. Όσον αφορά δε τις Αρχές της χώρας, ήταν ήδη ενημερωμένες χωρίς όμως να μπορέσουν να την εμποδίσουν – ενώ προβλέπεται πως θα ακολουθήσουν πολλές άλλες, εάν δεν λυθεί το πρόβλημα στην πηγή του.

Με απλά λόγια, όσο συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στη Μέση Ανατολή, από τους οποίους αποχώρησε πολύ έξυπνα η Ρωσία, όσο ληστεύονται οι φτωχές χώρες, όσο βαθαίνει η φτώχεια στη Ευρώπη, η εξαθλίωση των ανθρώπων και η περιθωριοποίηση τους (άρθρο), τόσο θα αυξάνονται οι τρομοκρατικές ενέργειες – ενώ, εάν η Δύση πιστεύει πως θα λύσει το πρόβλημα με αστυνομικά και στρατιωτικά μέτρα, κάνει πολύ μεγάλο λάθος.

Αλέξης Ζακυνθινός, Senior Analyst (Geopolitics)