Στο Κομπάνι δεν ανεμίζουν πια οι σημαίες του ISIS!

Και όλο το Κουρδιστάν πανηγυρίζει. (Ανταπόκριση)

Γράφουν: Murad Kahraman , Θάνια Βέζου 

Από το πρωί της 26ης Ιανουαρίου του 2015, τα νέα και οι εικόνες από το Κομπάνι, έκαναν το γύρο του κόσμου ξαναγεμίζοντας ελπίδα, τους Κούρδους άνδρες και γυναίκες, της Ροζάβα και των υπόλοιπων κομματιών του Κουρδιστάν. Είναι γεγονός: Το Κομπάνι απελευθερώθηκε. Μετά από 134 ημέρες μαχών.

Αυτό που φάνταζε ως θαύμα, όταν όλα τα βλέμματα όλου του κόσμου στράφηκαν προς τα εκεί και η δραματική κατάσταση των υπερασπιστών του κορυφωνόταν, έγινε τελικά πραγματικότητα. Μετά από χιλιάδες στιγμές αγωνίας, από τότε που για πρώτη φορά οι μαύρες σημαίες των ισλαμοφασιστών του ISIS πλησίασαν στους λόφους γύρω από την πόλη. Αλλά και μετά από χιλιάδες στιγμές υπερηφάνειας, αισιοδοξίας και χαράς, για τους ηρωικούς μαχητές και μαχήτριες του στρατού των YPG-YPJ που όχι μόνο άντεξαν, αλλά άρχισαν σιγά σιγά να απελευθερώνουν κομμάτια της πόλης. Και έφτασε επιτέλους η στιγμή που ο μεγάλος πρωταγωνιστής της μάχης, οι Κούρδισσες αντάρτισσες, ύψωσαν την δική τους σημαία στο λόφο Μιστενούρ, σε ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία της πολύμηνης πολιορκίας της πόλης του Κομπάνι.

Πρώτες στιγμές πανηγυρισμών στο Kobane.

1. Ο λόφος του Μιστενούρ

Ο στρατός των ISIS κατείχε το λόφο του Μιστενούρ εδώ και αρκετούς μήνες. Ο συγκεκριμένος λόφος είναι ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία για τον έλεγχο του Κομπάνι, μιας και εποπτεύει τους δρόμους προς το Χαλέπι (Συρία) και τους δρόμους προς την περιοχή της Ράκκα (πρωτεύουσα των τζιχαντιστών) από όπου περνούσαν οι ενισχύσεις και ο ανεφοδιασμός των τμημάτων του στρατού του ISIS που πολιορκούσαν την πόλη.

Μετά από πολλά, αγωνιώδη επεισόδια, το ημερολόγιο έγραφε 19 Ιανουαρίου, όταν ο λόφος απελευθερώθηκε και πέρασε στις δυνάμεις των Κούρδων. Οι μάχες που είχαν προηγηθεί όλους τους προηγούμενους μήνες για την κατάκτησή του, υπήρξαν επικές. Εκεί, λίγους μήνες πριν, τον περασμένο Οκτώβρη, η μαχήτρια του στρατού των YPG-YPJ Arin Mirkan, πραγματοποίησε επίθεση αυτοκτονίας. Η Arin, μητέρα δύο παιδιών, κατά τη διάρκεια μίας από τις αντεπιθέσεις και προσπάθειες απελευθέρωσης του λόφου, ζώστηκε με εκρηκτικά και θυσιάστηκε, παίρνοντας μαζί της όμως και αρκετούς από τη συμμορία των ISIS. Το Μιστενούρ έτσι πέρα από στρατηγικής σημασίας σημείο, μετατράπηκε και σε καθολικό σύμβολο του ίδιου του ηρωικού πολύμηνου αγώνα, δίνοντας άλλο τόνο στην ανάγκη απελευθέρωσής του.

H Arin Mirkan η ηρωίδα που θυσιάστηκε στον λόφο Μιστενούρ, μαζί με δύο παιδιά της. Πάνω από 1.600 υπολογίζονται οι νεκροί υπερασπιστές του Κομπάνι. Αρκετά μεγαλύτερες οι απώλειες των μέχρι πρότινος επιτιθέμενων τζιχαντιστών.

19 Γενάρη, Κομπάνι. Λόφος Μίστενουρ. Αμέσως μετά την απελευθέρωση του λόφου, κουρδικές σημαίες ανεμίζουν (μία εξ αυτών 75 μέτρα μήκος) και σηκώνονται πανώ με τις φωτογραφίες των μαχητών/τριών που έπεσαν στη μάχη

Αμέσως μετά την απελευθέρωση η Biharin Kendal, μία από τις διοικήτριες των Γυναικείων Μονάδων Αυτοπροστασίας (YPJ), δήλωσε στο Firatnews: “Παλέψαμε να καθαρίσουμε την πόλη, δρόμο το δρόμο, στενό το στενό, χωρίς να σταματάμε κι ενώ το αίμα των συντρόφων μας ήταν ακόμα ζεστό. Ξέραμε ότι θα πάρουμε το λόφο του Μιστενούρ, και όλες μας οι προσπάθειες πέτυχαν”.

2. Η αρχή του τέλους της πολιορκίας.

Η κατάκτηση του λόφου σηματοδότησε την αρχή του τέλους της πολιορκίας και της παρουσίας των τζιχαντιστών στο Κομπάνι. Αμέσως μετά δόθηκε η εντολή και ξεκίνησε μια επιχείρηση συνολικής απελευθέρωσης της πόλης και εκκαθάρισής της, από στρατιώτες του ISIS. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε τελικά την 26η Γενάρη όταν και ανακοινώθηκε και επίσημα από το επιτελείο των YPG/YPJ ότι «κάθε σπιθαμή της πόλης είναι ελεύθερη». Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης έχασαν τη ζωή τους αρκετοί Κούρδοι μαχητές αλλά τελικά εξοντώθηκαν και οι τελευταίοι στρατιώτες των ISIS που είχαν απομείνει στην πόλη.

“ Τώρα έχουμε τον έλεγχο ολόκληρης της πόλης και των χωριών από την ανατολή έως το νότο, αλλά στον πόλεμο όταν κατακτάς το πιο στρατηγικό σημείο, σημαίνει το τέλος για τον εχθρό- το ηθικό μας, όλων των μαχητών/ριων ήταν πάντα υψηλό, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές” , δήλωσε η Kendal και συνέχισε: “Υποσχόμαστε ότι θα παραδώσουμε τη νίκη σε όλες τις ηρωίδες μάνες του Κουρδιστάν που έχασαν τα παιδιά τους στον πόλεμο και θα συνεχίσουμε την πάλη στην οποία οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες μας έπεσαν. Το Κομπάνι και η αντίσταση θα νικήσουν”!

3. Πανηγυρισμοί σε ολόκληρο το Κουρδιστάν

Ήδη από τις 25 του Γενάρη, όταν από το επιτελείο των ανταρτών του Κομπάνι ήρθε το πρώτο μήνυμα “ η νίκη είναι πολύ κοντά”, οι δρόμοι του τουρκικού Κουρδιστάν γέμισαν. Και όταν τελικά, την επομένη, έφτασε η επίσημη ανακοίνωση από το διοικητήριο του στρατού των YPG-YPJ, οι ίδιοι δρόμοι πλημμύρισαν με χαρούμενους και περήφανους ανθρώπους.

Στις 26 του Γενάρη λοιπόν μια ξέφρενη γιορτή ξεκίνησε. Χιλιάδες κόσμου βγήκαν στους δρόμους να γιορτάσουν τη νίκη. Ξεκίνησαν άτακτες πορείες στην πλατεία του “σταθμού” της πόλης του Ντιγιάρμπακιρ της πολυπληθέστερης πόλης του τουρκικού Κουρδιστάν και άτυπης πρωτεύουσάς του.

Η δημαρχεία που ανήκει στο φιλοκούρδικο κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP), κάλεσε τους πολίτες σε επίσημους εορτασμούς την επόμενη (27/1) αλλά τίποτα δεν μπορούσε να συγκρατήσει τους χιλιάδες του κόσμου, που είδαν την ελπίδα και την ελευθερία να έρχεται πιο κοντά. Όσο έφταναν τα μηνύματα νίκης, τόσο βούλιαζαν οι δρόμοι…

4. Η επόμενη μέρα σε Ροζάβα, Κουρδιστάν, Τουρκία.

Η Meryem Kobanê, διοικήτρια των YPJ, δηλώνει για τη νίκη των υπερασπιστών του Κομπάνι, στο Firatnews:

Είπαμε πως το Κομπάνι θα είναι η κόλαση των ISIS, τώρα πρέπει να το ανακοινώσουμε και στον υπόλοιπο κόσμο. Οι συμμορίες των ISIS, συντρίφθηκαν και αποκρούστηκαν σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά και σε κάθε σπίτι του Κομπάνι. Εμείς μετά την κατάληψη του λόφου, ολοκληρώσαμε τις επιχειρήσεις μας μέσα σε τρείς ώρες. Το Κομπάνι τώρα είναι εντελώς ελεύθερο. Και εμείς υποσχόμαστε πως θα υπερασπιστούμε τα αυτόνομα καντόνια της Ροζάβα μέχρι τέλους απέναντι σε κάθε τι που θα προσπαθήσει να καταστρέψει τους αγώνες και τις κατακτήσεις μας. 

Εμείς εκδικηθήκαμε για το αίμα των συντρόφων μας και των συντροφισσών μας και χαιρετίζουμε μέσα από το ελεύθερο πια Κομπάνι, όλους τους λαούς που υποστήριξαν τον αγώνα μας και πολέμησαν ώμο με ώμο μαζί μας για την απελευθέρωση. Μακάρι η νίκη μας να είναι ένα δώρο στους λαούς του κόσμου. 

Τώρα συνεχίζουμε μέχρι να απελευθερώσουμε όλα τα χωριά, όπου συνεχίζουν να υπάρχουν οι συμμορίες τους! 

Μετά από αυτά τα μηνύματα νίκης όμως χιλιάδες κόσμου βγήκε στους δρόμους, όχι μόνο στις ανατολικές περιοχές της Τουρκίας, αλλά σε όλη τη χώρα. Στην Ίστανμπουλ, έγιναν δυο πολύ μεγάλες πορείες στο Ταξίμ και στο Καντίκιοι , τις οποίες η τουρκική αστυνομία προσπάθησε να καταστείλει με δακρυγόνα, ξύλο και συλλήψεις. Οι διαδηλωτές όμως δεν έκαναν πίσω. Από το μεσημέρι της 26ης μέχρι το βράδυ οι διαδηλωτές στο Καντίκιοι ήταν στους δρόμους και φώναζαν συνθήματα. Σε όλες τις πόλεις του τουρκικού Κουρδιστάν, οι πανηγυρισμοί μέχρι και τώρα δεν έχουν σταματήσει. Ανεμίζοντας κουρδικές σημαίες, φωνάζοντας συνθήματα για το στρατό των YPG-YPJ ,για το Κουρδιστάν, για την ελευθερία και τον Οτσαλάν. “Jin, Jiyan,Azadi” (Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία) ακουγόταν σε όλους τους δρόμους του Ντιγιάρμπακιρ, της Ούρφα, της Μάρντιν, του Αντέπ. Και στα τέσσερα κομμάτια του Κουρδιστάν, η είδηση της απελευθέρωσης του Κομπάνι, σκόρπισε την αισιοδοξία. Και οι πανηγυρισμοί δεν άργησαν να φτάσουν από το Ντιάρμπακιρ της Τουρκίας και τα υπόλοιπα καντόνια στη Συρία, μέχρι την Τεχεράνη και τη Μαχαμπάντ (Ιράν) και ως την Ερμπίλ (Ιράκ).

Και κάπως έτσι έγινε αντιληπτό ένα στοιχείο που μέσα στη φλόγα της μάχης ίσως δεν είχε γίνει ξεκάθαρο.Είναι μάλλον η πρώτη φορά, που με τέτοιο τρόπο οι Κούρδοι και από τα τέσσερα κομμάτια του Κουρδιστάν έρχονται τόσο κοντά. Η πρώτη φορά που ενωμένοι πολεμούν. Είναι η πρώτη φορά που ακόμα και ισλαμιστές κούρδοι, καταλαβαίνουν πως οι ISIS, η Τουρκική Χεζμπολάχ (δεν έχει καμία σχέση με την σιιτική οργάνωση του Λιβάνου) είναι εχθροί τους και εχθροί της ελευθερίας, ανθρωπότητας.

Αυτό το στοιχείο σε συνδυασμό με την ενδυνάμωση του PKK και την αύξηση της επιρροής του στη συνείδηση όλων των Κούρδων πιθανόν να αποτελέσει ένα κεκτημένο που δεν θα χαθεί εύκολα και θα παίξει σημαντικό ρόλο στην επόμενη μέρα. Παρά το γεγονός ότι ακόμη και ο Μπαρζανί (ηγέτης του Ιρακινού Κουρδιστάν, αμερικανόφιλος, συντηρητικός πολιτικός) προσπαθεί να καρπωθεί τις μεγάλες μάχες και το κλίμα ενότητας των Κούρδων και να προσεταιριστεί τα αυτόνομα καντόνια της Ροζάβα, είναι αυτή τη στιγμή σαφές πως όσοι και όσες πολέμησαν και ο κόσμος που στηρίζει των δίκαιο αγώνα τους για Γη και Ελευθερία, δεν φαίνονται πρόθυμοι να εμπιστευτούν το μέλλον τους σε βραχυπρόθεσμα συμφέροντα μεγάλων δυνάμεων και διεφθαρμένων πολιτικών. Οι στρατοί των YPG-YPJ και το PKK, άλλωστε συζητούν πλέον σε άλλη βάση με τη διεθνή κοινότητα, αλλά και (κυρίως) με τους λαούς των περιοχών.

5. Υποχώρηση αλλά και ενόχληση από Ερντογάν, Νταβούτογλου.

Ακόμα και η κυβέρνηση Ερντογάν, που αν και δεν το παραδέχεται στήριξε και στηρίζει το στρατό των ISIS(μάλιστα το τελευταίο διάστημα που οι τζιχαντιστές υποχωρούσαν καταγγέλθηκε επανειλλημένως ότι δέχτηκαν βοήθεια από συνοριακές μονάδες του τούρκικου στρατού) , έδειξε να κάνει ένα βήμα πίσω μπροστά στην είδηση της νίκης. Με δηλώσεις του ο πρωθυπουργός Νταβούτογλου, στο Ντιγιάρμπακιρ, δήλωνε “είμαστε μαζί με το Κομπάνι” μια μέρα πριν ανακοινωθεί η ολική απελευθέρωση της ηρωικής πόλης. Είναι η ίδια κυβέρνηση που δήλωνε μερικούς μήνες πριν πως “όποιος στηρίζει το Κομπάνι, στηρίζει την τρομοκρατία”, που έκλεισε τα σύνορα για τους πρόσφυγες και την βοήθεια στο Κομπάνι

Χτες το πρωί βέβαια ο Ερντογάν, στα πλαίσια της πάγις πολιτικής του, δήλωνε φανερά ενοχλημένος πλέον για τις εορταστικές εκδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις που συνεχίζονταν: «Στη Σομαλία κόσμος πεθαίνει από την πείνα, στη Συρία ο Ασάντ δολοφονεί μικρά παιδιά (…) και όλος ο κόσμος ασχολείται ακόμη με το Κομπάνι…»

Δηλώσεις Ερντογάν: «Ασχολούνται ακόμη με το Κομπάνι»

Και μάλλον, όσον αφορά και αυτή τη δήλωση του Ερντογάν που θα ήθελ το Κομπάνι να ξεχαστει, οι Κούρδοι αλλά και οι «Τούρκοι του Γκεζί», των εργατικών και νεολαιίστικων κινητοποιήσεων των τελευταίων χρόνων στην Τουρκία, του απαντάνε, ότι δύσκολα θα απαλλαγεί από τη νέα ριζοσπαστικοποίηση που έχει αναπτυχθεί στην περιοχή.

Η επόμενη μέρα σίγουρα βρίσκει τους Κούρδους, πιο δυνατούς, τους λαούς της ευρύτερης περιοχής και τις δημοκρατικές, ριζοσπαστικές δυνάμεις εντός τους πιο ισχυρές και με μεγαλύτερη ελπίδα. Βρίσκει την ελευθερία ένα βήμα πιο κοντά…

* 6. Παράρτημα: Δείτε περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο από τους πανηγυρισμούς σε Σουρούτς, Ντιάρμπακιρ και άλλες πόλεις:

Δεκάδες χιλιάδες, έφτασαν στα τουρκικά σύνορα, στην πόλη Σουρούτς, για να γιορτάσουν τη νίκη. Έκαναν μια ανθρώπινη αλυσίδα, κατά μήκος των συνόρων φωνάζοντας συνθήματα για τη νίκη: “Biji YPG/YPJ (Ζήτω το YPG/YPJ), “Biji PKK” and “Biji Kurdistan”.

Μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς, πήγαν στα νεκροταφεία, τιμώντας τους νεκρούς μαχητές και μαχήτριες, τους «μάρτυρες» που από την πρώτη στιγμή, μπήκαν στο Κομπάνι, και πολέμησαν στο πλευρό των μαχητών/μαχητριών του YPG/YPJ.

Εδώ η μήκους 75 μέτρων σημαία που σηκώθηκε στο Κομπάνι ώστε να φαίνεται χιλιόμετρα μακριά:

Χαρακτηριστική φωτογραφία για τον στρατηγικό χαρακτήρα του υψώματος

Οι πανηγυρισμοί συνεχίζονται και τις βραδινές ώρες στο Ντιγιάρμπακιρ παρά την καταστολή:

Οι πανηγυρισμοί δεν σταματάνε, οι φωτογραφίες των νεκρών μαχητών και μαχητριών, γίνονται σύμβολο, σημαία, υψώνονται στο Κομπάνι και στο λόφο του Μιστενούρ, ανεμίζουν στους δρόμους του Ντιγιάρμπακιρ, στο Σουρούτς και στις κουρδικές γειτονιές της Ιστάνμπουλ, και για αυτές και αυτούς που με θάρρος και αποφασιστικότητα δηλώνουν ότι τίποτα δεν θα σταματήσει την υπεράσπιση της γης και της ελευθερίας τους:

\

*****

Πηγή:http://www.toperiodiko.gr/