Το πρόωρο τέλος του νέου πολιτικού ελέγχου;

Του system failure

Ένας νέος γύρος βομβαρδισμού δηλώσεων και εκτιμήσεων ξεκίνησε από το συστημικό δίκτυο προπαγάνδας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Όπως ήταν αναμενόμενο, η προπαγάνδα θα κορυφώνεται όσο πλησιάζουμε τη μέρα των εκλογών. Η βασική ανησυχία της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής μαφίας, η οποία κινεί τα νήματα των δυτικών κυβερνήσεων, είναι η πιθανότητα μιας αυτόνομης κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα, η οποία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την επιτυχή ολοκλήρωση και επέκταση του νεοφιλελεύθερου πειράματος.

Αυτό που παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα, είναι άλλη μια επιχείρηση της πολιτικής της "απόλυτης σύγχυσης". Δηλώσεις και αναλύσεις από διάφορες πηγές - παγκόσμια συστημικά ΜΜΕ, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, εκπρόσωποι της Γερμανικής κυβέρνησης, εφημερίδες και περιοδικά - στοχεύουν κυρίως τους Έλληνες ψηφοφόρους, σε μια προσπάθεια να διασπείρουν τη σύγχυση, για το τι πρόκειται να συμβεί σε περίπτωση που επιλέξουν νέες πολιτικές δυνάμεις (και κυρίως από την Αριστερά), αντί των παραδοσιακών δυνάμεων που κυβέρνησαν τη χώρα εδώ και 40 χρόνια και κατέληξαν να υιοθετήσουν πλήρως το νεοφιλελεύθερο δόγμα.

Τελευταίο παράδειγμα αποτελούν οι δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων, ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση ενός Grexit, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με ορισμένα άρθρα που υποστηρίζουν την μεγάλη πιθανότητα ενός Grexit, σε περίπτωση που οι ψηφοφόροι επιλέξουν αντι-νεοφιλελεύθερες δυνάμεις. Επιπλέον, ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι ένα Grexit θα μπορούσε να σημάνει ακόμα και το τέλος της ευρωζώνης, ενώ άλλες, ότι η ευρωζώνη είναι τώρα θωρακισμένη και σταθερή, ακόμα και στην περίπτωση ενός Grexit.

Τι συμβαίνει πραγματικά; Υπάρχουν τρεις βασικές υποθέσεις:

Πρώτον, έχουμε να κάνουμε με μια αρκετά εξελιγμένη, σχετικά καινούργια μέθοδο πολιτικού ελέγχου. Με βάση τη μέθοδο αυτή, όλοι οι μηχανισμοί που ουσιαστικά ανήκουν στην ίδια πλευρά, "προμηθεύουν" το κοινό με αντιφατικές εκτιμήσεις, πληροφορίες και προβλέψεις, με στόχο να επιφέρουν σύγχυση και να δημιουργήσουν περισσότερη αβεβαιότητα και φόβο, ή, ακόμα και πανικό.

Η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ χρήσιμη στην περίπτωση των εθνικών εκλογών, καθώς θα μπορούσε να επηρεάσει μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων, οι οποίοι θα απέτρεπαν την πιθανότητα μιας αυτοδύναμης Αριστερής κυβέρνησης. Μέσω αυτής της διαδικασίας, η κριτική σκέψη και η ανεξάρτητη απόφαση θα μπορούσαν σχεδόν να εκμηδενιστούν. Η γραμμή μεταξύ καλού και κακού, σωστού και λάθους, σχεδόν εξαφανίζεται. Αυτή η μέθοδος πολιτικού ελέγχου περιγράφεται εύστοχα από τον Adam Curtis, στο πρόσφατο, μικρού μήκους ντοκιμαντέρ του:
http://failedevolution.blogspot.gr/p/blog-page_5441.html

Δεύτερον, το σύστημα έχει απορυθμιστεί σε τέτοιο βαθμό, που στην πραγματικότητα κανείς δεν γνωρίζει τι θα συμβεί κάτω από συγκεκριμένα γεγονότα και καταστάσεις. Στην περίπτωση αυτή, έχουμε να κάνουμε με ένα παγκόσμιο σύστημα που οδηγείται σε αυξανόμενη αβεβαιότητα, μέσα από ένα όλο και πιο χαοτικό μοτίβο.

Τρίτον, ένας συνδυασμός των δύο προηγούμενων υποθέσεων.

Στον σύγχρονο οικονομικό πόλεμο, οι επιχειρήσεις προπαγάνδας στην πρώτη περίπτωση, θα μπορούσαν πράγματι να αποδειχθούν πολύ χρήσιμες. Στην πραγματικότητα, έχουν εφαρμοστεί με αρκετή επιτυχία, ειδικά τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα. Η διάσπαση της μεσαίας τάξης είναι μόνο ένα παράδειγμα:
http://failedevolution.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html

Ωστόσο, το Ελληνικό πείραμα κατέληξε τελικά σε ολοκληρωτική αποτυχία, από κάθε άποψη. Οι σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές άφησαν πίσω τους εκατομμύρια κατεστραμμένες ζωές, αλλά οι οικονομικοί δείκτες δεν βελτιώθηκαν καθόλου. Αντίθετα, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε, η ανεργία έσπασε κάθε ρεκόρ, όπως και η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Από την άλλη, οι υπερπλούσιοι αυξηθήκαν και το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών μεγάλωσε.
(http://failedevolution.blogspot.gr/2014/12/blog-post_9.html)

Το συστημικό κατεστημένο, το μόνο που έχει να παρουσιάσει, είναι η απόλυτη καταστροφή. Και αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την θλιβερή εικόνα που εκπέμπει ο κυριότερος εκπρόσωπός του στην Ελλάδα, ο Αντώνης Σαμαράς. Μη έχοντας να πει κάτι το ουσιαστικό, ρίχνει το βάρος στην ακροδεξιά ρητορική, ποζάροντας μπροστά από φράχτες και χρησιμοποιώντας τα πτώματα του μακελειού του Charlie Hebdo. Ο Σαμαράς, είναι στην πραγματικότητα η προσωποποίηση ενός συστήματος που καταρρέει και βρίσκεται σε πανικό. Χωρίς κανένα πλέον πρόσχημα, επιχειρεί ένα τελευταίο "σάλτο μορτάλε" πολιτικού τυχοδιωκτισμού, μήπως και καταφέρει να προσελκύσει ακροδεξιούς ψηφοφόρους, ώστε να αλλάξει τις ισορροπίες στο παρά πέντε.

Σε έναν τόσο ασταθή, αλλά τεχνολογικά εξελιγμένο χρηματοπιστωτικό κόσμο, είναι θέμα μόνο μερικών μηδενικών στην οθόνη ενός υπολογιστή, προκειμένου μια χώρα να φτάσει στη χρεοκοπία. Η επιπτώσεις όμως στις ζωές των ανθρώπων, είναι πραγματικές. Οι "φωστήρες" που σχεδίασαν το πείραμα στην Ελλάδα, βρίσκονται τώρα σε πανικό και ίσως πληρώσουν για την σκληρότητα και την αλαζονεία τους. Τράβηξαν το σχοινί στα άκρα μέχρι να σπάσει. Δεν κινδυνεύει μόνο το πείραμά τους, αλλά και αυτή η νέα μέθοδος πολιτικού ελέγχου - που κατά κόρον έχουν χρησιμοποιήσει - ακριβώς επειδή η καταστροφή που δημιούργησαν, είναι αδιαμφισβήτητη και ολοφάνερη.

Πηγή:http://failedevolution.blogspot.gr/2015/01/blog-post_9.html