Βιβλικοί μύθοι, κράτος του Ισραήλ, σιωνισμός, αντισημιτισμός.

Του Δημήτρη Καζάκη

 

Ο Γιαχβέ της παλαιάς διαθήκης δεν έχει καμιά σχέση με τον Θεό της Καινής. Ο πρώτος είναι θεός εκδικητής κατά τα πρότυπα της ασσυριακής και περσικής ειδωλολατρικής παράδοσης.

Η αρχαιολογική σκαπάνη και όχι οι βιβλικοί μύθοι μας έχουν δώσει τελεσίδικη άποψη για το τι ήταν οι φυλές του Ισραήλ στην αρχαιότητα. Άρπαγες και επιδρομείς πρώτα στα πλαίσια των αποκαλούμενων “λαών της θάλασσας”, όπως όλες οι πρωτόγονες φυλές νομάδων της εποχής. Κι όπως όλες οι πρωτόγονες φυλές που σφάζονταν και μεταξύ τους γέννησαν τον μύθο του Μωυσή που δήθεν τις ένωσε, εξοστράκισε τους θεούς που είχε κάθε φυλή και επέβαλε τον έναν και μοναδικό, τον Γιαχβέ. Και βέβαια δεν ήταν ποτέ κατατρεγμένοι από τους Αιγύπτιους, όπως ισχυρίζεται ο βιβλικός μύθος. Αντίθετα καταδιώχτηκαν από τους Φαραώ, ιδίως τον Ραμσή τον Β΄ για να γλυτώσει η περιοχή του Δέλτα από τις επιδρομές τους.

Από που κι ως που έχει δικαίωμα να υπάρχει το σημερινό κράτος του Ισραήλ; Από που αντλεί το δικαίωμα; Επίσημα επικαλείται τον σιωνισμό και τους βιβλικούς μύθους. Ο σιωνισμός είναι μια φυλετική θεωρία που αναπτύχθηκε ταυτόχρονα με τις θεωρίς περί Αρίων και είναι δίδυμη ιδεολογία του ναζισμού. Από πότε τα έθνη θεμελιώνονται σε φυλετικές αντιλήψεις; Από πότε η Εβραίοι έγιναν φυλή; Επειδή το ήθελαν οι σιωνιστές, οι οποίοι συνεργάστηκαν με ότι πιο σκοταδιστικό υπήρξε από καθεστώς της εποχής. Από τον χειρότερο διώκτη των εβραίων του 19ου αιώνα, τον τσάρο, που του πρότειναν να τους ιδρύσει αυτός ένα κράτος του Ισραήλ προκειμένου να μαντρώσουν τους τόσο μισητούς εβραίους από τους υπηκόους του. Μέχρι τον Χίτλερ και τους ναζί με τους οποίους οι σιωνιστές συνεργάστηκαν καθ΄ότι ομοϊδεάτες.

Το γεγονός ότι οι Ρωμαίοι διέλυσαν το ανύπαρκτο “κράτος του Ισραήλ” το 133 μ.Χ. σημαίνει ότι οι όποιοι σιωνιστές που μιλούν εξονόματος των Εβραίων έχουν δικαιώματα στην Παλαιστίνη;  Πρώτο, οι Ρωμαίοι διέλυσαν τα δυο εβραικά βασίλεια του Ισραήλ και του Ιούδα – που ήταν φόρου υποτελή σ’ αυτούς από την εποχή που ο Ιούδας Μακαβέος, βασιλιάς του Ισραήλ,έγινε “φίλος της ρωμαϊκής συγκλήτου και του λαού” το 164 π.Χ. – και κατέστρεψαν τον ναό του Σολωμόντα στην Ιερουσαλήμ για να μετατρέψουν σε αμιγές ρωμαικό προτεκτοράτο ολόκληρη την Παλαιστίνη. Οι Ρωμαίοι έδρασαν με τον συνήθη τρόπο τους. Μετά την εξέγερση του 133 των Ισραηλιτών, που δεν ήταν εθνική, αλλά φυλετική και θρησκευτική, οι Ρωμαίοι αποφάσισαν να καταλύσουν κάθε κέντρο θρησκευτικής και φυλετικής αναφοράς των Ισραηλιτών, για να μην υπάρξει άλλη ανάλογη εξέγερση. Οι σφαγές και οι διγμοί ήταν τέτοιοι που πολλοί έφυγαν από την Παλαιστίνη. Αυτό μπορεί στη θρησκευτική μυθολογία  να αποκαλείται διασπορά, αλλά στην ιστορία αποκαλείται μετανάστευση λόγω διωγμών. Οι περισσότεροι ισραηλίτες διατήρησαν την ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη και εγκαταστάθηκαν σε πολλές πόλεις της αυτοκρατορίας, χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα από τις Ρωμαικές αρχές, δημιουργώντας τα δικά τους θρησκευτικά γκέτο.

Το ερώτημα όμως παραμένει. Από που κι ως που θεμελιώνουν οι σιωνιστές δικαίωμα στην Παλαιστίνη, επειδή τους έδιωξαν οι Ρωμαίοι το 133 μ.Χ.; Και οι πληθυσμοί που παρέμειναν και πλήθυναν στην περιοχή, άλλοι σημιτικής καταγωγής κι άλλοι όχι, τι είναι; Παρείσακτοι; Κακώς έμειναν; Ή συνεργάτες των Ρωμαίων κι επομένως δικαίως τους σφάζουν κατά χιλιάδες οι σιωνιστές από τότε που εγκαταστάθηκαν στην παλαιστίνη;

Ακόμη κι αν δεχτούμε την μυθολογία περί εβραικής διασποράς επί Ρωμαίων, τότε γιατί οι Εβραίοι θα έπρεπε να επιστρέψουν στη γη του Ισραήλ ως κυρίαρχη δύναμη; Στη γη της Παλαιστίνης, σ’ αυτήν που σήμερα κατέχει το επίσημο Ισραήλ, υπήρχαν πάνω από 6 βασίλεια έως την εποχή των Ρωμαίων. Τα δύο από αυτά ήταν εβραικά. Αυτό του Ισραήλ και το άλλο του Ιούδα. Τα δυο αυτά βασίλεια προσκάλεσαν του Ρωμαίους προκειμένου να διασφαλίσουν την εξουσία τους οι βασιλείς τους έναντι των διαρκών απειλών από τα άλλα γύρω βασίλεια. Σήμερα οι σιωνιστές του Ισραήλ κατέχουν έδαφος πολύ μεγαλύτερο της ιστορικής παλαιστίνης. Γιατί άραγε; Ιστορική κληρονομιά;

 
Και ρωτώ: από που προκύπτει το δικαίωμα των εβραίων σιωνιστών να κατακτήσουν την Παλαιστίνη εκδιώκοντας και εξοντώνοντας μαζικά το γηγενή αραβικό πληθυσμό, ο οποίος ζει στην ίδια περιοχή πολύ περισσότερους αιώνες; Γιατί θα έπρεπε να φτιάξει ένα κράτος με φυλετικά κριτήρια και θρησκευτικό φονταμενταλισμό; Ποια σύγχρονη δημοκρατία στηρίζεται στον φυλετισμό και τον θρσηκευτικό φονταμενταλισμό;

 
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δικαίωση των αντισημτικών διωγμών ανά τους αιώνες, από την γέννηση και την επικράτηση της ιδεολογίας του σιωνισμού. Ο σιωνισμός έχει την ίδια αφετηρία με τον αντισημιτισμό, που ήθελε πάντα τους Εβραίους ξεχωριστή φυλή μέσα στα καθαρόαιμα έθνη. Γι’ αυτό και αντισημίτες – από τους τσαρικούς πογκρομιστές, έως τους ναζί – συνεργάστηκαν άριστα με τους σιωνιστές. Οι μεν γιατί έτσι μπορούσαν να ξεφορτωθούν από τις χώρες τους το μισητό στοιχείο και οι δε γιατί μπορούσαν να τους συγκεντρώσουν σε μια “εθνική εστία” και να επιβάλλουν όλα τα πογκρόμ και τις γενοκτονίες που πηγάζουν από την ιδεολογία τους. 

Τα έθνη και τα κράτη δεν συγκροτούνται στην βάση καμιάς φυλετικής καθαρότητας, αλλά στη βάση της δημοκρατίας όπου ο λαός είναι ενιαίος ανεξάρτητα θρησκείας και καταγωγής. Με την ίδια λογική που οποιοσδήποτε έχει δημοκρατική ευαισθησία θα ήταν ενάντια στο κράτος του Χίτλερ, με το ίδιο σκεπτικό οφείλει να είναι ενάντια και στο σημερινό κράτος του Ισραήλ ως άκραία ρατσιστικό, φονταμενταλιστικό και προιόν εθνοκάθαρσης στη γη της Παλαιστίνης, Στην Παλαιστίνη μπορεί να υπάρξει μόνο ένα κράτος, το ενιαίο κράτος της Παλαιστίνης, όπου Άραβες και Εβραίοι είναι απολύτως ισότιμοι ως πολίτες του ίδιου κράτους. Όποιος δεν το θέλει, δεν διαφέρει σε τίποτε από τους ναζί και την σιωνιστική τους παραλλαγή.

Και τέλος, αντισημίτης είναι εκείνος που ξεχωρίζει τον Εβραίο ως φυλή μέσα στο κράτος όπου κατοικεί. Γενιές και γενιές προοδευτικών εβραίων διανοητών και άλλων από την εποχή της Μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης απέδειξαν ότι οι εβραίοι δεν είναι τίποτε περισσότερο από θρησκευτική κοινότητα κι όχι φυλετική, όπως τους θέλουν οι αντισημίτες και οι σιωνιστές. Επομένως ο εβραίος δεν είναι τίποτε περισσότερο από πολίτης του κράτους όπου κατοικεί με εβραϊκό θρήσκευμα. Γερμανός εβραϊκού θρησκεύματος, Γάλλος εβραϊκού θρησκεύματος, Έλληνας εβραϊκού θρησκεύματος, κοκ. Μόνο ο ρατσιστής ξεχωρίζει τον Εβραίο ως φυλή.

http://seisaxthia.wordpress.com/2014/07/18