Στο υπέρ μεσιτικό ταμείο η Δημόσια περιουσία...

Του ΧΡΗΣΤΟΥ Η. ΧΑΛΑΖΙΑ

Από τη δεκαετία του 1990 η κάθε κυβέρνηση για να καλύψει τις οικονομικές ανάγκες και για να είναι ευχάριστη, και ταυτόχρονα να ακολουθεί τα κελεύσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να απογυμνώσει τη χώρα από την παραγωγή της και να ξεγελάσει το λαό ανακάλυπτε μια νέα ορολογία, όπως: 

Ιδιωτικοποιήσεις,αποκρατικοποιήσεις, παραχώρηση, μισθώσεις για αξιοποίηση, κ.ά.

Από την εποχή που είχε αναλάβει η Νέα Δημοκρατία με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, άρχισε η χώρα να ξεπουλά τα χρυσαφικά (νησιά,ΔΕΚΟ, και άλλες κρατικές επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας) συνέχισε ο Κώστας Σημίτης με ταασημικά αφήνοντας τη χώρα χωρίς ουσιαστική βιομηχανική ή πρωτογενή παραγωγή, ( ΔΕΗ το 48%, ΕΥΔΑΠ 38%, Ελληνικά Πετρέλαια 64%, αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος στους Γερμανούς που δεν πληρώνουν κανένα φόρο ούτε καν τον ΦΠΑ, την Αττική οδό, τα χρυσωρυχεία Χαλκιδικής κ.ά.) και όλα τα άμεσης ανάγκης αγαθά τα εισαγάγαμε. Μέχρι τότε δεν υπήρχε κανένα μεσιτικό γραφείο και ελέγχονταν διακριτικά από την εσωτερική ή και εξωτερική διαπλοκή.

Τα οικονομικά αποτελέσματα ήταν σχεδόν μηδενικά και το δημόσιο χρέος αυξανόταν. Η συνέχεια έγινε πιο δύσκολη με τις μνημονιακές κυβερνήσεις, όταν πλέον πιστοποιήθηκε ότι πέρα από τα χρυσαφικά τα ασημικά και τα μπακίρια, υπάρχει και πλούσιος ορυκτός πλούτος.

Μέχρι σήμερα έχουμε πουλήσει σχεδόν όλη τη δημόσια περιουσία, εντός και εκτός της χώρας, και οι φόροι έχουν σπάσει κάθε προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ (ακόμη και τον φόρο περιουσίας που επέβαλαν οι Τούρκοι το 1942 για να διώξουν τους Έλληνες και Εβραίους) .

Με τα μνημόνια οι δανειστές επέβαλαν τη δημιουργία μεσιτικού γραφείου για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας έχοντας των πλήρη έλεγχο, κάθε φορά που μας αξιολογούσαν σαν αποικία ζητούσαν όλο και περισσότερα να ξεπουλήσουμε καταργώντας κάθε προστατευτικό συνταγματικό ή διεθνή νόμο.

Το χρέος όμως δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται. Η χώρα έχασε την κυριαρχία της, σταδιακά οδηγείται στο χάος, ο λαός στην εξαθλίωση και τελικά οι πολιτικοί μας έγιναν διαχειριστές και φέρνουν νέο μεσιτικό γραφείο για να μας αρπάξουν ως καλοί ληστές τοκογλύφοι και τα τελευταία δημόσια υλικά που μπορεί ίσως να μας οδηγήσουν στην έξοδο από την αποικιοποίησή μας.

Ας δούμε τι ζητάνε με την νέα μορφή του μεσιτικού γραφείου που για λόγους ευγενείας αρχικά το ονόμασαν Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) Ανώνυμη Εταιρεία μεπλήρη ασυλία των μελών του, και το μετονόμασαν σε "Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε."(ΕΕΣΠ). στην οποία θα ενταχθούν το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας(ΤΧΣ) και η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ).

ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Με την ίδρυση αυτών των μεσιτικών γραφείων καταπατάται το Ελληνικό Σύνταγμα αλλά και διεθνείς Συνθήκες προστασία του Εθνικού πλούτου των κρατών: Ελληνικό Σύνταγμα: Άρθρο 18 παράγραφος 1 : Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την ιδιοκτησία και τη διάθεση των μεταλλείων, ορυχείων, σπηλαίων, αρχαιολογικών χώρων και θησαυρών, ιαματικών, ρεόντων και υπόγειων υδάτων και γενικά του υπόγειου πλούτου.

Άρθρο 24: Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να πάρει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη δασολόγιο συνιστά υποχρέωση του Κράτους Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον.

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΕΡ ΤΑΜΕΙΟ

1) Άρθρο 1 παράγραφος 2: Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας, σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παράγραφο 17 του επόμενου άρθρου.

(Δηλαδή, ό,τι ξεπουλιέται δηλώνεται ευθύς εξαρχής ότι πάει κατευθείαν στους δανειστές).

2) Άρθρο 2 παράγραφος 4 : Στο Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς αντάλλαγμα: Κατά πλήρη κυριότητα, κινητές αξίες Περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης υποδομών, που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995.

(Δηλαδή, οι Δημόσιοι Οργανισμοί που έχουν δικαιώματα εκμετάλλευσης π.χ. ορυκτού πλούτου (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσός, ουράνιο κλπ) εκποιούν και τα δικαιώματα αυτά).

3) Άρθρο 2 παράγραφος 5: κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή και το Δημόσιο απεκδύεται κάθε δικαιώματός του επί αυτών από τη δημοσίευση της απόφασης της Δ.Ε.Α.Α. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

(Το δημόσιο απεκδύεται κάθε δικαίωμα. Δηλαδή ακόμα και τα έσοδα σε ρευστό που έχουν τα περιουσιακά αυτά στοιχεία περιέρχονται άμεσα στην ιδιοκτησία του ταμείου. Ότι πληρώνουμε για ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ ενοίκια που εισπράττει το δημόσιο κ.λ.π θα ανήκουν στο υπέρ ταμείο και θα πηγαίνουν απευθείας στου δανειστές , πριν ακόμη πουληθούν αρκεί να είναι ενταγμένα στο ταμείο).

4) Άρθρο 2 παράγραφος 7: Από τη μεταβίβαση του πράγματος ή την παραχώρηση του δικαιώματος στο Ταμείο, ο προηγούμενος κύριος ή δικαιούχος παραμένει στη διοίκηση και διαχείριση του πράγματος ή του δικαιώματος, ως εκ του νόμου εντολοδόχος του Ταμείου, χωρίς αμοιβή, υποχρεούται να το διατηρεί κατάλληλο για τον προορισμό του, σύμφωνα και με τις οδηγίες που δίνονται εγγράφως σ' αυτόν από το Ταμείο και εξακολουθεί να βαρύνεται με τις δαπάνες που προκύπτουν από τη διοίκηση και διαχείριση του πράγματος ή του δικαιώματος.

(Το ότι η υπάρχουσα διοίκηση της δημόσιας εταιρίας λειτουργεί πλέον ως εντολοδόχος του ταμείο χωρίς αμοιβή και εκτελεί οδηγίες που δίνονται εγγράφως σε αυτόν ; Συνεχίζει να βαρύνεται με τις Δαπάνες!! Δηλαδή, όλα τα έσοδα λειτουργίας του Δημόσιου Οργανισμού (ΔΕΗ, ΟΣΕ κλπ) συνεχίζουν να βαρύνουν το Δημόσιο, ενώ όλα τα έσοδα πηγαίνουν απευθείας στους δανειστές, όπως φαίνεται πιο πάνω!).

5) Άρθρο 2 παράγραφος 8: Εμπράγματα δικαιώματα τρίτων μπορεί να κηρύσσονται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, για λόγους μείζονος σημασίας δημοσίου συμφέροντος,.... εμπράγματα δικαιώματα τρίτων, η δαπάνη της αποζημίωσης για την αναγκαστική απαλλοτρίωση βαρύνει το Δημόσιο.

(Αν τυχόν υπάρχουν δικαιώματα τρίτων ακόμη και ιδιωτών, τότε το ταμείο μπορεί αναγκαστικά να τα απαλλοτριώσει με μια απόφαση του υπουργού, αν κρίνει το ταμείο ή ο αγοραστής ως αναγκαίο, δηλαδή χάνουν και οι ιδιώτες επενδυτές και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα δικαιώματα του αναγκαστικά μέσω απαλλοτρίωσης. Απλά ο Έλληνας φορολογούμενος θα πληρώσει).

6) Άρθρο 2 παράγραφος 11: εισφορά, αμοιβή ή δικαίωμα υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε τρίτου, συμπεριλαμβανομένου του φόρου εισοδήματος για το κάθε μορφής εισόδημα που προκύπτει από τη δραστηριότητα του Ταμείου, του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίου, του φόρου έναρξης δραστηριότητας, τέλους, εισφοράς ή δικαιώματος υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε Ν.Π.Δ.Δ., Ασφαλιστικών Οργανισμών ή τρίτων, δικαιωμάτων συμβολαιογράφων, δικηγόρων, δικαστικών επιμελητών και αμοιβών ή ανταποδοτικών τελών υποθηκοφυλάκων και πάσης φύσης ανταποδοτικών τελών.

(Το Ταμείο δεν πληρώνει κανένα φόρο στο δημόσιο, ούτε εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία, 'Έχει έσοδα και δεν πληρώνει κανέναν και τίποτα στο Ελληνικό κράτος).

7) Άρθρο 3 παράγραφος 11: Στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου παρίστανται ως παρατηρητές, χωρίς δικαίωμα ψήφου, δύο (2) εκπρόσωποι που προτείνονται από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι εκπρόσωποι ενημερώνονται πλήρως επί των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης και μπορούν να ζητούν εγγράφως, από το Διοικητικό Συμβούλιο, περαιτέρω πληροφορίες επί θεμάτων που αφορούν τη λειτουργία του Ταμείου, το οποίο υποχρεούται να τις παρέχει χωρίς υπαίτια καθυστέρηση. Οι εκπρόσωποι υπέχουν υποχρεώσεις εχεμύθειας, σύμφωνα με τους κανόνες περί εμπιστευτικότητας, απορρήτου και σύγκρουσης συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Παράγραφος 16: Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου υποχρεούνται να τηρούν απόλυτη εχεμύθεια όσον αφορά στα δεδομένα των υπηρεσιών, εργασιών, στατιστικών στοιχείων ή άλλων δεδομένων που αφορούν στη δραστηριότητα του Ταμείου και να απέχουν από κάθε σκόπιμη ή ακούσια αποκάλυψή τους σε οποιονδήποτε τρίτο.

(Και βέβαια σε όλες τις συνεδριάσεις παρίστανται Παρατηρητές των Δανειστών που παρακολουθούν και αναφέρουν στα αφεντικά τους (Ε.Ε., Ε.Κ.Τ, Δ.Ν.Τ) τα πάντα, ενώ δεσμεύονται όλοι με εχεμύθεια προς όλους τους υπόλοιπους, και να μη μαθαίνει τίποτα ο ελληνικός λαός για το τι κάνουν με την περιουσία του εκεί μέσα!...).

8) Άρθρο 5 παράγραφος 5: Αν δεν είναι δυνατή ή συμφέρουσα η μεταβίβαση του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου εταιρείας, της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει άμεσα ή έμμεσα εξ ολοκλήρου στο Ταμείο, διενεργείται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, μετά από γνώμη του Σ.Ε., αναδιάρθρωση της εταιρείας ή τίθεται υπό εκκαθάριση.

(Πουλιέται ή δεν αξιοποιείται κάποιο περιουσιακό στοιχείο τότε το χρεοκοπούν, όπως ο ΟΣΕ, η ΤΡΕΝΟΣΕ, Αστικές Συγκοινωνίες κ.ά.).

9) Άρθρο 9 παράγραφος 1: Τα καταστατικά των εταιρειών των οποίων το σύνολο των μετοχών περιέρχεται άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο μπορούν να τροποποιούνται ύστερα από απόφαση του Δ.Σ. του Ταμείου, ως προς όλες τις διατάξεις τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920. Διατάξεις νόμων ή κανονιστικών αποφάσεων, με τις οποίες ρυθμίζονται θέματα, υπαγόμενα σύμφωνα με τον κ.ν. 2190/1920 στο κανονιστικό περιεχόμενο του καταστατικού, παύουν να ισχύουν από τη δημοσίευση του νέου καταστατικού της εταιρείας.

(Η τρόικα μπορεί να τροποποιεί άμεσα τα καταστατικά λειτουργίας των οργανισμών που περιέρχονται στην κυριότητα του Ταμείου. Αν κάποιος το σκεφθεί τι αυθαιρεσίες μπορούν να γίνουν. Εκτός των άλλων, εφόσον οι διοικητές τους θα είναι πια «εντολοδόχοι» του Δ.Σ. του Ταμείου, θα μπορούν να τους διατάσσουν να αυξήσουν τα τιμολόγια του ρεύματος και του νερού, τα διόδια, τα εισιτήρια λεωφορείων κλπ, κατά το δοκούν, χωρίς τη συναίνεση της κυβέρνησης. και μη ξεχνάμε ότι όλα τα έσοδα του Ταμείου πάνε στους δανειστές).

10) Άρθρο 10 παράγραφος 1: Ως δημόσια ακίνητα, για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου, νοούνται τα ακίνητα που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή Ν.Π.Δ.Δ. ή Ο.Τ.Α. ή σε εταιρεία της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ.Α.

(Περιλαμβάνεται και η περιουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Δημαρχεία, παιδικοί σταθμοί δημοτικές επιχειρήσεις κ.ά.).

11) Άρθρο 13 παράγραφος 1: ύστερα από αίτηση του κυρίου της επένδυσης. Με την απόφαση αυτή καθορίζονται: α) Οι ειδικότερες κατηγορίες έργων, δραστηριοτήτων και εγκαταστάσεων που πρόκειται να ανεγερθούν στην έκταση του εγκεκριμένου ΕΣΧΑΔΑ του δημοσίου ακινήτου, καθώς και τα αναγκαία συνοδά έργα (έργα εξωτερικής υποδομής), όπως είναι ιδίως τα δίκτυα ηλεκτροδότησης, τηλεπικοινωνιών, φυσικού αερίου και ύδρευσης, καθώς και οι οδοί προσπέλασης και οι κόμβοι σύνδεσης των δημοσίων ακινήτων με το εθνικό, περιφερειακό και επαρχιακό οδικό δίκτυο.

(Ο επενδυτής κατόπιν αιτήσεώς του μπορεί να ζητά να εκτελεστούν έργα υποδομής. Ποιος τα πληρώνει αυτά; Προφανώς όχι ο επενδυτής αλλά το ΔΗΜΟΣΙΟ. Δηλαδή, για ό,τι επένδυση αποφασίσει αυτός πρέπει ΕΜΕΙΣ να του πληρώσουμε και όλες τις υποδομές!!).

12) Άρθρο 14 παράγραφος 1: Για την αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων επιτρέπεται η απευθείας δικαιώματα, της χρήσης αιγιαλού και παραλίας και του δικαιώματος εκτέλεσης, χρήσης και εκμετάλλευσης λιμενικών έργων ή επέκτασης, ήδη υφιστάμενων στην περιοχή, λιμενικών εγκαταστάσεων. Η παραχώρηση γίνεται για χρονικό διάστημα μέχρι πενήντα (50) χρόνια με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και με καταβολή ανταλλάγματος που προσδιορίζεται στην οικεία σύμβαση παραχώρησης. Για την εκτέλεση των έργων στον αιγιαλό ή στην παραλία τηρείται η διαδικασία που ορίζεται στις διατάξεις του ν. 2971/2001 (Α΄ 285). Με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας καθορίζονται η διαδικασία, ο τρόπος και τα όργανα προσδιορισμού του ανταλλάγματος και κάθε σχετικό θέμα. Παράγραφος 2 : Ο κύριος της επένδυσης ή ο έλκων εξ αυτού δικαιώματα, με εξαίρεση τις περιπτώσεις εθνικής ανάγκης, έχει το δικαίωμα της αποκλειστικής και με αντάλλαγμα χρήσης της ζώνης αιγιαλού και παραλίας που του παραχωρείται με την ως άνω διαδικασία για την κατασκευή λιμενικών έργων, που εκτελεί ύστερα από άδεια των αρμόδιων αρχών.

(Ακόμη και οι Αιγιαλοί πουλιούνται που από την εποχή του Ιουστινιανού υπήρχε νόμος ότι οι ακτές είναι αποκλειστικά προς χρήση του Λαού, το καταργούν τώρα οι Δανειστές με την Τρόικα!).

Σε όλο αυτό το χάος που έρχεται μπροστά στα μάτια μας υπάρχουν και τα κωμικοτραγικά. Όπως μαθαίνουμε, πρόσφατα έπεσε στο τραπέζι και το ξεπούλημα της Διώρυγας της Κορίνθου αλλά το εγχείρημα δεν προχώρησε καθώς διαπιστώθηκε ότι αυτή είχε ήδη πωληθεί σε ιδιώτες.

Όλη αυτή η ιστορία μας θυμίζει έντονα την εποχή που το Χονγκ Κονγκ βρισκόταν υπό την ομπρέλα τηςΜεγάλης Βρετανίας για 99 χρόνια και όταν πια δεν το χρειαζόταν το παραχώρησε το 1997 στην κυριαρχία της Κίνας. Για 99 χρόνια επαναλαμβάνουμε...

Πηγή:http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=24375:halazias-mesitiko&catid=58:oikonomiki-politiki&Itemid=182

ΣΧΕΤΙΚΑ:

http://monaxeros.blogspot.gr/2016/05/blog-post_24.html

http://monaxeros.blogspot.gr/2016/05/blog-post_25.html