Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία

Του Γιώργη Γιωργή

Το Ε.ΠΑ.Μ., από την ίδρυσή του ακόμα, προτάσσει την ενότητα του λαού ως όρο για την ανατροπή του καθεστώτος χρεοκρατίας που μας επέβαλαν οι αγορές, οι ντόπιες ελίτ και το εγχώριο πολιτικό προσωπικό που λυμαίνονται τον εθνικό πλούτο.

Το Ε.ΠΑ.Μ. θεωρεί την λαϊκή ενότητα και οργάνωση ως αναγκαία αλλά και ικανή συνθήκη για να αναγεννηθεί η ελπίδα, για να ανοίξει ο δρόμος για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση! Γι’ αυτό και δεν έχει την πολυτέλεια να διευκολύνει το καθεστώς στο επικίνδυνο παιχνίδι του διχασμού για λόγους ιδεοληπτικούς! Είτε αυτοί οι λόγοι εδράζονται στη θρησκευτική πίστη, είτε στις αρχές του ανθρωπισμού, είτε στις αιώνιες δημοκρατικές αξίες, είτε σε πολιτικο-ϊδεολογικές δοξασίες, είτε στην εικονική πραγματικότητα που δημιουργούν τα Μ.Μ.Ε.!

Άλλωστε το καθεστώς προκρίνει τον κοινωνικό αυτοματισμό όπου μπορεί! Στρέφει τη μια επαγγελματική ομάδα ενάντια στην άλλη, τους αγρότες ενάντια στους φορτηγατζήδες, όλους μαζί ενάντια στους δημοσίους υπαλλήλους… Τους τελευταίους ενάντια στους “φοροφυγάδες” ελευθεροεπαγγελματίες… και ο χορός καλά κρατεί!

Έτσι, την ίδια στιγμή που η χώρα καταστρέφεται, που όλα τα κοινωνικά δικαιώματα έχουν πλέον καταργηθεί, που υγεία, παιδεία, πρόνοια από στοιχειώδη αγαθά γίνονται πολυτελή εμπορεύματα, που εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν πρόσβαση σε θέρμανση, σε ηλεκτρική ενέργεια, σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, που χιλιάδες χάνουν τη δουλειά τους και κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι, που…, που…, που τελειωμό δεν έχει… εμάς, μας βρίσκουν λόγους για να τρωγόμαστε μεταξύ μας!

Η ελληνική κοινωνία είναι βαθιά διχασμένη, οι καθεστωτικές δυνάμεις κάνουν ότι μπορούν για να βαθύνουν το διχασμό αυτό: δεξιά/αριστερά, ρατσιστές/αντιρατσιστές, χριστιανοί/μουσουλμάνοι, πιστοί/άθεοι και ότι άλλο ήθελε προκύψει προκειμένου να βγάζουμε ο ένας τα μάτια του άλλου!

Ειδικά το δίπολο ρατσισμού/αντιρατσισμού, επιτρέπει πολλαπλές χρήσεις σε εξυπηρέτηση των δυνάμεων κατοχής σε βάρος του «εχθρού λαού»: Προβοκάτσιες, ρατσιστική βία, εξεγέρσεις, τρομοκρατικές ενέργειες… Απ’ όλα έχει ο μπαχτσές, οτιδήποτε θα επέτρεπε την δικαιολόγηση, την «κοινωνική νομιμοποίηση», ακόμα περισσότερης κρατικής καταστολής… Έως και εφόσον «οι συνθήκες το επιβάλλουν» (σικ!) την ανοικτή στρατιωτική επέμβαση… Και, όχι κατ’ ανάγκη, από τον ελληνικό στρατό!

Η συμφωνία Ε.Ε. και Τουρκικού κράτους, με το πλήγμα που καταφέρνει στο διεθνές δίκαιο για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης και γκέτο ανά την επικράτεια που προωθεί η φερόμενη ως ελληνική κυβέρνηση, η έντονη φημολογία περί ανασύστασης ομάδων ένοπλων πολιτών (όπως ήταν οι εμφυλιοπολεμικοί ΜΑΥδες, τα ΤΕΑ κλπ) στα πλαίσια των μέτρων πολιτικής προστασίας, η απουσία των απαραίτητων κρατικών λειτουργών και η ανεξέλεγκτη δράση των Μ.Κ.Ο., καθιστούν το παραπάνω σενάριο εφιαλτικό!

Γνωρίζουμε ότι ελάχιστοι είναι οι συμπατριώτες μας που αποδέχονται πως οι άνθρωποι χωρίζονται σε ράτσες όπως τα σκυλιά, οι γάτες ή τα άλογα. Είναι πολλοί όμως, αυτοί που ανησυχούν για να μην υποβαθμιστεί κι άλλο η γειτονιά τους και το σχολείο των παιδιών τους.

Είναι πολλοί αυτοί που θα αισθανθούν όχι μόνο αδικημένοι αλλά εξοργισμένοι όταν ξεσπιτωμένοι και απροστάτευτοι στους πέντε  δρόμους με τις οικογένειές τους, θα βλέπουν τους «φιλάνθρωπους» επικυρίαρχους -τους ίδιους που βομβαρδίζουν- με κλειστά τα δικά τους σύνορά και τα χέρια τους μέσα στα ανοικτά πορτοφόλια μας, να χρηματοδοτούν ΜΚΟ, να νοικιάζουν τα σπίτια μας για να στεγάσουν ένα ελάχιστο ποσοστό προσφύγων ή μεταναστών, πουλώντας μας «πολιτική ορθότητα» και «αντιρατσισμό»! Είναι πολλοί αυτοί που επηρεασμένοι από τον αντιισλαμισμό και την τρομολαγνεία των ΜΜΕ, θα αντιμετωπίσουν ως απειλή, το απελπισμένο βλέμμα, την οργισμένη κραυγή, την ξένη θρησκεία, τις διαφορετικές παραδόσεις! Σε αυτό ακριβώς το έδαφος ευδοκιμεί η φασιστική δημαγωγία, με αυτά τα συναισθήματα τρέφεται ο ριζοσπαστισμός της, ο τόσο χρήσιμος στις δυνάμεις κατοχής!

Ούτε είναι λίγοι όσοι πεισμένοι για την ανημποριά τους, υποταγμένοι στο καθεστώς, γοητευμένοι από την δύναμη, την εξουσία θα προσπαθούν να επιβιώσουν σε βάρος των εκάστοτε αδύναμων! Από αυτούς στρατολογούνταν πάντοτε τα τάγματα εφόδου, τα ες-ες, οι ταγματαλήτες, οι πρόθυμοι νεροκουβαλητές της εξουσίας, κάθε εξουσίας! Η ιστορία διδάσκει ότι ο φασισμός και ο ρατσισμός τσακίστηκαν με τη νίκη των εθνικοαπελευθερωτικών και δημοκρατικών δυνάμεων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Παρά την εθνικιστική δημαγωγία τους, οι φασίστες, αποδείχθηκαν και τότε διεθνώς απάτριδες, δωσίλογοι, προδότες του έθνους, του λαού τους!

Η απάντηση στο φασισμό και το ρατσισμό δεν ήταν ποτέ ο αντιφασισμός, ούτε ο αντιρατσισμός! Και δεν θα μπορούσε να σταθεί βιώσιμη απάντηση στηριγμένη στο “αντί”!

Συχνά μάλιστα, αυτό το “αντί” και οι εκφραστές του, υποτιμούν και αγνοούν τόσο τις δυσκολίες, όσο και το αίσθημα της απελπισίας των αναγκεμένων που καταλήγουν σε αποτελέσματα αντίθετα από τις διακηρυγμένες προθέσεις!

Η απάντηση στο φασισμό και το ρατσισμό ήταν πάντα ο αγώνας για δικαιώματα, η πάλη για δημοκρατία! Η πλέον αποτελεσματική αντίσταση είναι η κοινή πάλη για να πάρουμε την πατρίδα μας πίσω, για να έχουμε δικαιώματα, δουλειά, περιουσία, σύνταξη, υγεία, πρόνοια, πολιτισμό!

Κι όμως, ποιος δεν το ξέρει; Χωρίς ενότητα δεν έχουμε ελπίδα. Διχασμένους θα μας λιανίσουν! Όχι οι φασίστες και οι ρατσιστές, αλλά το “δημοκρατικό τόξο” των καθεστωτικών δυνάμεων! Μόνο ενωμένοι έχουμε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε νικηφόρα τη μεγαλύτερη δοκιμασία που πέρασε ποτέ η πατρίδα και ο λαός μας, από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους! 

Ας το καταλάβουμε όλοι: δεν «σπέρνεται» κανενός είδους δικαίωμα, χωρίς το έδαφος της κρατικής υπόστασης, της ελεύθερης πατρίδας! Δεν «ριζώνει» και δεν «καρπίζει» καμία κατάκτηση χωρίς λαϊκή κυριαρχία, χωρίς πραγματική δημοκρατία…. Χωρίς το λαό, όλους εμάς νοικοκύρηδες στον τόπο μας! Άλλωστε ο φασισμός στις μέρες μας προτιμάει το κουστουμάκι του κοσμοπολιτισμού, του αντιρατσισμού, του αντιεθνικισμού και της “πολιτικής ορθότητας”! Τα ρατσιστικά και εθνικιστικά αντανακλαστικά των απόκληρων και των απελπισμένων που αφήνει στο διάβα του το καθεστώς κατοχής είναι απαραίτητα για να στρατολογεί τις εφεδρείες του!

Κοντολογίς, χωρίς τη λαϊκή ενότητα δεν θα βρει την ολοκλήρωσή της η Επανάσταση του 1821, ούτε θα βρουν τη δικαίωσή τους τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης!

Αγωνιζόμαστε λοιπόν, σήμερα, παρά ποτέ, για μια Ελλάδα λεύτερη και δημοκρατική, της δουλειάς και του πολιτισμού, όπως την ονειρεύτηκαν και την πόθησαν γενιές και γενιές Ελλήνων πατριωτών, στις πιο κορυφαίες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας!

Έτσι λοιπόν, ο ρόλος του Επαμίτη, του κάθε δημοκράτη, του κάθε πατριώτη, του κάθε πραγματικού διεθνιστή, δεν είναι να κουνάει το δάκτυλό του στο γείτονα, να δασκαλεύει τον συνάδελφο, να κάνει μαθήματα «ταξικής αλληλεγγύης» σε άνεργους και άστεγους!

Ο ρόλος μας είναι να ενώνουμε τον κόσμο απέναντι στον κοινό εχθρό, το πολιτικό κατεστημένο -παλιό και νέο- και την ξενόδουλη πολιτική του! Να τον βοηθάμε να αγωνιστεί ενάντια στην εκποίηση της δημόσιας και της ατομικής του περιουσίας!

Ο ρόλος μας είναι να τονώσουμε το ηθικό του κόσμου, να του δείξουμε ότι υπάρχει διέξοδος, να τον βοηθήσουμε να πιστέψει ξανά στο εαυτό του και την ιστορία των πατεράδων και των παππούδων μας. Ο εθνικός μας ποιητής, ο Ανδρέας Κάλβος, ο καρμπονάρος, μας το λέει καθαρά:

Όσοι το χάλκεον χέρι

βαρύ του φόβου αισθάνονται,

ζυγόν δουλείας ας έχωσι.

Θέλει αρετήν και τόλμην

              η ελευθερία.

Όλοι γνωρίζουν πως δεν φταίνε οι πρόσφυγες αν ληστεύεται το βιός και τσακίζονται οι ζωές μας! Πως αλλού θέλουν να πάνε οι μετανάστες! Παγιδεύονται, όμως, στον σκουπιδοτενεκέ των αγορών, στην ανθρωποαποθήκη! Έτσι τη θέλουν την πατρίδα μας οι «Εταίροι μας», οι «σωτήρες μας», τα πραγματικά αφεντικά της Ελληνικής «Δημοκρατίας» μας!

Όσο δεχόμαστε την κατάσταση αυτή, όσο πιστεύουμε στην αδυναμία μας, όσο ντυνόμαστε «τα αδειανά πουκάμισα» των ιδεοληψιών μας… Όσο αρνούμαστε να δούμε κατάματα την πραγματικότητα: πως εμείς, ο καθένας από εμάς έχει ευθύνη να λευτερώσει το μέλλον, έχει ευθύνη να ανακτήσει δικαιώματα, έχει ευθύνη για την ελευθερία! Τόσο θα γινόμαστε θύματα των ενόχων: αυτών που μας επικρίνουν γιατί μας διέφθειραν και φωνασκούν «όλοι μαζί τα φάγαμε»! Που μας ζητούν τα ρέστα (κυριολεκτικά) διότι μας εξαπάτησαν και τους ψηφίσαμε!

Όχι δεν “έχουμε τους κυβερνήτες που μας αξίζουν”! Ο λαός μας παρά τις κλειστές τράπεζες, τους εκβιασμούς, το διχαστικό κλίμα, την εκφοβιστική υστερία των ΜΜΕ, τις βαρύγδουπες παρλαπίπες των «ειδικών», παρά τις περισπούδαστες, «ταξικές» ανοησίες της ηγεσίας του ΚΚΕ, ψήφισε «ΟΧΙ»! Είναι οι κυβερνήτες μας, ο «πολιτικός κόσμος», δεξιοί και αριστεροί, ανάξιοι για ένα τέτοιο λαό, για μια τέτοια πατρίδα, για μια τέτοια ιστορία, ένα τέτοιο πολιτισμό! Άλλωστε, όχι τυχαία οι περισσότεροι, επιλέγουν να αποκαλούνται «ευρωπαίοι»… Έτσι κι αλλιώς είναι ανάξιοι να λέγονται Έλληνες! 

*Ο Γιώργος Γεωργής είναι εκ των ιδρυτικών μελών του ΕΠΑΜ

Πηγή:http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/2016/04/blog-post_8.html