ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ...

Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες,

ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες.

Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι,

σαράντα με το λάδι και το ξύδι

κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε,

βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί

τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί.

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,

μην έχεις πια την πείνα για καμάρι.

Οι αγώνες πούχεις κάνει δεν φελάνε

το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε.

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,

η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή,

του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί.

(Απο "Το μεγάλο μας τσίρκο")

...Κι όσο ο δικός μας λογαριασμός με την ιστορία βγαίνει λειψός. Όσο το ταμείο με τα πατρώα μας είναι μείον. Όσο συμπεριφερόμαστε σαν επισκέπτες σ' αυτόν τον τόπο. Όσο το νιτερέσο του δυνάστη γίνεται δικό μας καπρίτσιο, τότε δεν έχουμε κανένα δικαίωμα σε τούτον τον τόπο και στην ιστορία του. Δεν μας ανήκει ούτε καν το άθλιο σαρκίο που νομίζουμε ότι παίρνει αξία από τη μόδα με την οποία κρύβουμε τη γύμνια του. Δεν είμαστε άνθρωποι που συγκροτούν ελεύθερα τη δική τους κοινωνία, αλλά ζαγάρια που θέλουν μαντρί και τσέλιγκα.

Όποιος νιώθει ακόμη ιερή την υποχρέωση στα πατρογονικά του. Οποιος νιώθει περήφανος για την παράδοση και την ιστορία αυτού του τόπου, του τόπου του. Όποιος νιώθει υποχρέωση απέναντι στην οικογένεια, τα πιστεύω και την πατρίδα του, τότε τούτη την επέτειο την γιορτάζει όχι με φανφάρες και παρελάσεις, αλλά με αγώνα. 

Και για όποιον ρωτά τι σημαίνει αυτό, τι σημαίνει αγώνας σήμερα, η απάντηση ήταν και παραμένει μία. Αγώνας μέχρις εσχάτων. Μέχρι την τελική απελευθέρωση από τους νέους κατακτητές, από τον στρατό των "απάτριδων τεχνοκρατών" που έχει υποδουλώσει τον τόπο μας.

Δημήτρης Καζάκης

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!!!