Περί πατριωτισμού και εθνικισμού: Μία απάντηση σε συντρόφους

Του Γιώργου Ματθαίου

“Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα με την καρδιά μας και με το αίμα μας. Εμείς πιστεύουμε στην πιο σωστή θεωρία, που διανοήθηκαν τα πιο προοδευτικά μυαλά της ανθρωπότητας. Και η προσπάθειά μας, ο αγώνας μας είναι να γίνει η θεωρία αυτή πραγματικότητα για την Ελλάδα και τον κόσμο ολόκληρο! Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν κινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και ακριβώς αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας”

Νίκος Μπελογιάννης

Η αντισυστημική αριστερά θα έχει παρουσία στις εκλογές μέσω του μετωπικού σχήματος ΑΝΤΑΡΣΥΑ – Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση (ΜΑΡΣ) σε μια πολύ δύσκολη μάχη. Την ώρα που όλοι ομνύουν στο ευρώ και τη ευρωζώνη από τον ΣΥΡΙΖΑ έως τη Χρυσή Αυγή - με εξαίρεση το ΚΚΕ του οποίου όμως η ηγεσία αδυνατεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων - και η αντίθετη άποψη εξοβελίζεται εντελώς νομίζω ότι αυτή η παρουσία ήταν αναγκαία και επιβεβλημένη.

Ωστόσο δεν μπορώ να μη ψέξω την επίθεση που δέχθηκε το Σχέδιο Β μετά τη συμφωνία ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΠΑΜΕΣ από τις νεοτροτσκιστικές, κυρίως, συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επιθέσεις που πολλές φορές επικεντρώθηκαν στο πρόσωπο του σ. Αλέκου Αλαβάνου με απίστευτους χαρακτηρισμούς που δεν συνάδουν σε αριστερούς και αριστερές οργανώσεις – ιδιαίτερα όταν θέλουν να αυτοχαρακτηρίζονται και “επαναστατικές” - παρά μόνο στον υπόκοσμο της φασιστικής και ναζιστικής δεξιάς. Οι σύντροφοι αυτών των οργανώσεων, όπως ιστορικά είναι αποδεδειγμένο, πάντα ήταν με το λιγότερο κακό – πόσες φορές δεν ψήφισαν “ΠΑΣΟΚ χωρίς αυταπάτες”, όπως και σήμερα ΣΥΡΙΖΑ - δεν έχουν κανένα ηθικό και πολιτικό δικαίωμα να απευθύνονται με αυτό τον τρόπο στον Αλέκο Αλαβάνο και το Σχέδιο Β.

Αυτό το κομμάτι της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς μάς κατηγορεί ως πατριωτική-εθνικιστική Αριστερά. Ουδέποτε αρνηθήκαμε ότι τα ιδανικά του ΕΑΜ για ένα μεγάλο Λαϊκό Μέτωπο ανατροπής μας εμπνέουν, άλλωστε, δεν το κρύβουμε, είναι καταγεγραμμένο και στο καταστατικό μας. Αλλά είναι απαράδεκτο να εξισώνει τον πατριωτισμό με τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλεία της αστικής τάξης. Αυτή η ιδιότυπη ιδεολογική ανάλυση δεν διαφέρει από την άλλη όψη του νομίσματος, του καπιταλισμού, ο οποίος προσπαθεί να εξισώσει φασισμό και κομμουνισμό βάζοντας μπροστά τον προσδιορισμό μαύρος και κόκκινος. Προκύπτει επίσης από την αντιμαρξιστική λάθος ανάλυση για τον ελληνικό καπιταλισμό.

Οι σύντροφοι αυτοί όπως και το ΚΚΕ έχουν καταλήξει ότι η Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστική χώρα, άρα το θέμα είναι να κάνουμε σοσιαλιστική επανάσταση. Τι κι αν η Ελλάδα διοικείται με email, τι κι αν η Ελλάδα έχει καταργηθεί ακόμα και το αστικό κοινοβούλιο, τι και αν η χώρα ξεπουλιέται μπιρ παρά στους ξένους. Ποσώς τους ενδιαφέρει. Οι σύντροφοι δεν καταλαβαίνουν την ανάγκη του απελευθερωτικού αγώνα από τα δεσμά της ευρωζώνης και της ΕΕ. Ονειρεύονται τις “Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης” (αλήθεια που διαφέρουν από τον ΣΥΡΙΖΑ;) πετώντας στα σκουπίδια ακόμα και τον Λένιν. Ακόμα όμως και ο Μαρκ Μαζάουερ σε άρθρο του το Νοέμβρη στους Financial Times παραδέχεται: “Παρά τα οράματα της Αριστεράς και της φιλελεύθερης Δεξιάς, η παγκοσμιοποίηση δεν πέτυχε ποτέ: Αποδείχθηκε η εποχή αστάθειας που κατέληξε στην κρίση και την απομυθοποίηση της απελευθέρωσης. Το εθνικό κράτος έχει επιστρέψει και γίνεται όπλο του απολυταρχισμού”. Και σε αυτό είναι ανάγκη να απαντήσει η Αριστερά.

Η εμμονή ανάδειξης του ταξικού και υποτίμησης του εθνικού – μια αντίληψη η οποία κυριαρχεί σήμερα σε μεγάλο μέρος της αριστεράς, επαναστατικής και ρεφορμιστικής- αδικεί και τους συντρόφους που προσπαθούν να ξεμπλέξουν από το εθνικό κράτος, αδικεί όμως και τον ηγέτη του Κόκκινου Στρατού ο οποίος είχε γράψει: ''Η διαρκής επανάσταση δεν είναι ένα απομονωμένο άλμα του προλεταριάτου,άλλα αντίθετα,η ανοικοδόμηση ολοκλήρου του έθνους κάτω από την ηγεσία του προλεταριάτου”. Λέον Τρότσκι, Διαρκής Επανάσταση, Κεφάλαιο 2.

Επειδή και ο αείμνηστος Ουγκο Τσάβες δήλωνε τροτσκιστής καλό είναι να παραδειγματίζονται το πως κατάφερε να συνθέσει το εθνικό με το ταξικό, βάζοντας φωτιά στις καρδιές του λαού της Βενεζουέλας και χτίζοντας μια Λατινική Αμερική των ανατροπών μέσα από τις λέξεις Πατρίδα και Σοσιαλισμός.

Θέλω να είμαι τίμιος απέναντι στους συντρόφους. Είμαι οπαδός του Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου και ιδιαίτερα του Μετώπου της αντισυστημικής – αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς και θεωρώ ότι η εκλογική συμμαχία ΑΝΤΑΡΣΥΑ -ΜΑΡΣ, ένα δειλό - μικρό βήμα, υπό προϋποθέσεις θα μπορέσει να να γίνει το Μεγάλο Μέτωπο για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Συνθήματα για τα οποία έχασαν τη ζωή τους εκατομμύρια κομμουνιστές και αγωνιστές της δημοκρατίας. Ως κομμουνιστής δεν θα απεμπολήσω ούτε για μια στιγμή στο όνομα ενός κοσμοπολίτικου διεθνισμού τον πατριωτισμό που πάντα ξεσήκωνε τις καρδιές των κομμουνιστών και των δημοκρατών όλου του κόσμου με φωτεινότερα παραδείγματα τον Τσε και τον Φιντέλ, τους κομμουνιστές του Βιετνάμ που νίκησαν τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Στις εκλογές στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις το πρώτο δειλό βήμα, τη συμμαχία της αντισυστημικής – αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς, τη συμμαχία ΑΝΤΑΡΣΥΑ -Μετωπικής Αριστερής Συμπόρευσης για έξοδο από το ευρώ και σύγκρουση με την Ε.Ε. Για να φύγουν οι ξένοι δανειστές από την Ελλάδα, για Εθνική Ανεξαρτησία και Λαϊκή Κυριαρχία. Με την προϋπόθεση ότι αυτό θα διευρυνθεί και θα γίνει Μέτωπο Ανατροπής. Αλλά αυτά μετά τις εκλογές. Τώρα όλοι στη μάχη!

Πηγή: sxedio-b.gr