Του Γιάννη Μακριδάκη
Με την ελπίδα ότι η νέα Δημοτική Αρχή θα ανταποκριθεί και θα τα συμπεριλάβει στον σχεδιασμό της, θέτω εν συντομία σε πρώτη δημόσια διαβούλευση τρία κατά την γνώμη μου πολύ σημαντικά για την ισορροπημένη και υγιή ανάπτυξη του νησιού ζητήματα:
1. Χίαθλον
Το Χίαθλον είναι μια ιδέα που γεννήθηκε πριν μερικά χρόνια όταν με το Πελινναίο, τους αναγνώστες και τους συνεργάτες του πεζοπορούσαμε επί των ορέων και των παλαιών μονοπατιών του νησιού.
Είναι με λίγα λόγια η διοργάνωση ενός ετήσιου θεσμού, ο οποίος θα λαμβάνει χώρα στα τέλη Οκτωβρίου ή στα τέλη Απριλίου και θα αποτελεί έναν “αγώνα” πεζοπορικό με στόχο την διάσχιση του νησιού από βορρά προς νότο.
Η διαδρομή (την οποίαν μπορεί να συγκεκριμενοποιήσει βεβαίως ο εξαιρετικός συνεργάτης και φίλος κ. Γιώργος Χαλάτσης, ο σημαντικός ρόλος του οποίου στην εν λόγω διοργάνωση πρέπει να θεωρείται δεδομένος λόγω του ότι είναι απόλυτος γνώστης των μονοπατιών του νησιού από άκρη σε άκρη), μπορεί να ξεκινάει ενδεικτικά από την παραλία Καμπιών, να ανεβαίνει Πελινναίο και να κατεβαίνει Φυτά όπου θα γίνεται η πρώτη διανυκτέρευση, θα συνεχίζει την επομένη από Φυτά προς Πιτυός, όπου θα γίνεται η δεύτερη διανυκτέρευση, την τρίτη μέρα από Πιτυός προς Ανάβατο μέσω Ανδρόλακκου Μπαμπακιών Εγγύσας, την τέταρτη από Ανάβατο-Νέα Μονή- Λιθί μέσω Φα, την πέμπτη μέρα από Λιθί προς Μεστά ή προς Πυργί με κατάληξη την τελευταία μέρα στην Αγία Δύναμη ή στην Αυλωνιά του Πυργίου, ανάλογα με τα μονοπάτια που τελικώς θα επιλεγούν.
Το Χίαθλον μπορεί να αποτελέσει σπουδαίο θεσμό και να έλκει κάθε χρόνο πάρα πολλούς εραστές της περιπέτειας, της πεζοπορίας και της φύσης παγκοσμίως, θα γίνει δε πολύ σύντομα διεθνώς αναγνωρισμένος θεσμός.
2. Απολιθώματα αμμωνιτών Κορακάρη.
Στον Κορακάρη, επί δύο τεράστιων κόκκινων βράχων πάνω από την περιοχή Ψαρόπετρα, όπου κατασκευάζεται το φράγμα, και με θέα προς την πόλη και τις ακτές της Τουρκίας υπάρχουν τα σπουδαία και γνωστά στην παγκόσμια κοινότητα γεωλόγων και σε όλα τα πανεπιστήμια του πλανήτη απολιθώματα αμμωνιτών της Χίου.
Τα απολιθώματα είναι τα παλαιότερα που συναντώνται στον ελλαδικό χώρο, ηλικίας 250 εκατομμυρίων ετών.
Η Χίος γενικότερα είναι ένας σπουδαίος και σπάνιος γεωλογικός παράδεισος αφού έχει να επιδείξει όλων των φάσεων και των ηλικιών τα πετρώματα από το παλαιοζωικό έως τα νεώτερα και αποτελεί τόπο μελέτης των ξένων πανεπιστημίων διαχρονικά.
Ως Πελινναίο πριν μερικά χρόνια, είχαμε σχεδιάσει και δημοσιεύσει με κύριο εμπνευστή, εξερευνητή, σχεδιαστή και αρθρογράφο τον Κώστα Μάγκο ένα πλήρες σχέδιο δημιουργίας Γεωπάρκου Αμμωνιτών στην περιοχή του Κορακάρη. Είχαμε οργανώσει επίσης ομιλία του καθηγητή κ. Τσελεπίδη ο οποίος είχε κάνει το διδακτορικό του στην Γερμανία με θέμα ακριβώς αυτό, δηλαδή τα απολιθώματα αμμωνιτών της Χίου.
Οι πληροφορίες καθώς και τα σχέδια είναι διαθέσιμα, τα δε απολιθώματα αναμένουν επί χρόνια πολλά την προστασία αλλά και την με σεβασμό και θαυμασμό, όπως τους αρμόζει άλλωστε, αξιοποίησή τους από την τοπική πολιτεία προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
3. Κέντρο Φυσικής Καλλιέργειας στο Λωβοκομείο
Τελειώνοντας, θέτω το ζήτημα της φυσικής καλλιέργειας, της διατήρησης του κεφαλαίου των τοπικών ποικιλιών φυτών, της ανάπτυξης ενός κέντρου που θα εισαγάγει τους ενδιαφερόμενους στην φυσική ζωή, στην φυσική καλλιέργεια και στην φυσική διατροφή, στην φυσική υπόστασή τους και στους φυσικούς πόρους, ένα κέντρο δηλαδή το οποίο θα έχει την δυνατότητα να φιλοξενεί ομάδες ανθρώπων, να προσφέρει γνώσεις και ταυτόχρονα να παράγει καρπούς, φυτά και δέντρα για την πλήρη αναβλάστηση του νησιού και την βελτίωση της βιοποικιλότητάς του.
Όλα αυτά αποτελούν ήδη προτάσεις ζωής της ανθρωπότητας, η οποία έχοντας ζήσει το αδιέξοδο της δήθεν ανάπτυξης του καταναλωτικού τρόπου ζωής στρέφεται ήδη προς την κατεύθυνση της συνεργασίας με το οικοσύστημα και όχι πλέον της απομύζησής του.
Αυτά εν ολίγοις. Προσωπικά είμαι στην διάθεση της δημοτικής αρχής αλλά και της Μητρόπολης στην οποίαν ανήκει το Λωβοκομείο για περαιτέρω συζήτηση και ενέργειες προς επίτευξη αυτών των στόχων.
Πηγή: http://yiannismakridakis.gr/
Σχόλιο ιστολογιου: Ο Γιάννης ζεί στη Χίο, οι προτάσεις του όμως ως πολύ ενδιαφέρουσες και αποπνέουσες μία εντελώς διαφορετική φιλοσοφία, ας μας δώσουν τουλάχιστον τροφή για σκέψη περί ανάπτυξης...Να είσαι καλά Γιάννη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.