Ραντεβού στο Ζάλογγο

Του Καρτέσιου

Τίποτε δεν αλλάζει. Εκτός από την ώρα. Που κι αυτή, μια μπρος – μια πίσω, τελικά ίδια μένει. Ο πρωθυπουργός έδωσε εντολή να αποζημιωθούν οι πληγέντες για την ανυπαρξία Κράτους. Εντολή για το αυτονόητο. Που κι αυτό κάθεται στον πάγκο ανέμελο επειδή ξέρει ότι δε θα παίξει ποτέ στο γήπεδο, καθώς οι εντολές, εντολές μένουν. Χρόνια τώρα.

«Δεν θα απολογηθώ εγώ για το ΠΑΣΟΚ», είπε ο υπουργός Εσωτερικών στους πολίτες που βγήκαν στους δρόμους με βρεγμένο βρακί. Και οι πολίτες εκείνοι έπαθαν αυτό που παθαίνουμε όλοι μπρος στο απύθμενο θράσος της βλακείας. Κόλλησαν! Μπλόκαραν! Κάτι ψέλλιζαν. Με τι δύναμη να φωνάξεις όταν στέκεται μπροστά σου το θλιβερό κουστούμι; Σε παραλύει η αμηχανία. Ποτέ δεν είσαι έτοιμος να αντιδράσεις σε αυτή τη ράτσα.

Αρνείται να απολογηθεί, λοιπόν, ο Ντινόπουλος για το ΠΑΣΟΚ με το οποίο συγκυβερνά, όμως το έτερον της ασυναρτησίας ο Άδωνις Γεωργιάδης απαιτούσε από τη Δούρου να απολογηθεί για τον Σγουρό. Για όσα δεν έκανε επί χρόνια. Κι έδωσε ο κ. Γεωργιάδης για πολλοστή φορά, δείγμα της ερασιτεχνικής πολιτικής του σκέψης σώζοντας τη Δούρου.

Διότι τη νέα… ριζοσπάστρια Περιφερειάρχη μόνο μια βροχή την έσωζε από τις πολιτικές επιπτώσεις της έγκρισης του προϋπολογισμού, με τον οποίο συνεχίζει να χαρίζει εκατομμύρια σε τσέπες προέδρων ποδοσφαιρικών ομάδων. Κι ενώ η Δούρου είχε στριμωχτεί και κανείς δε δεχόταν τις πραγματικά αστείες εξηγήσεις της για την εξυπηρέτηση σε διαπλεκόμενους, βγήκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ και άλλαξε την ατζέντα χρεώνοντάς της ευθύνες για τις πλημμύρες, που όλοι γνωρίζουν πως δεν έχει.

Πολιτικοί ευκαιρίας. Της στιγμής. Γκαφατζήδες ολκής. Πρωταγωνιστές στην ηγεμονία του Τώρα. Τυχάρπαστοι. Αρπακολλατζήδες. Μας έχουν χεσμένους. Ξεχασμένους. Δεν ασχολούνται μαζί μας. Μεταξύ τους. Τα πάντα. Επί προσωπικού οι μάχες. Καβγάδες της γειτονιάς. Το «πολιτικό επίπεδο» αυτοεξορίστηκε ταπεινωμένο. Τους άφησε να μαλλιοτραβιούνται σαν πουτάνες για έναν πελάτη. Άντε καλά, για δέκα πελάτες. Τόσοι είναι οι επιχειρηματίες και οι τραπεζίτες που κάνουν περασιά από τις πιάτσες των πολιτικών.

Κι εμείς; Εμείς, τι; Τίποτα. Παράδειγμα: Σε νομό 150.000 κατοίκων, το ΕΚΑΒ διέθετε 11 ασθενοφόρα και 2 ειδικά εξοπλισμένες μηχανές μεγάλου κυβισμού. Τα 10 από τα 11 ασθενοφόρα είναι εδώ και μήνες παροπλισμένα λόγω μηχανικών βλαβών. Για τις μηχανές δεν υπάρχει προσωπικό. Τουτέστιν, 150.000 άνθρωποι εξαρτώνται από ένα ασθενοφόρο κι ακόμη ένα που δόθηκε δανεικό από γειτονικό νομό.

Έχει και χειρότερο η ιστορία. Οι εργαζόμενοι πήγαν και ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑΝ ιδιωτική επιχείρηση να κάνει δωρεά ΚΑΠΟΙΑ από τα έξοδα για να φτιαχτούν οι βλάβες σε 2 ασθενοφόρα. Οι εργαζόμενοι! Πριν πάνε όμως να ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΟΥΝ οι εργαζόμενοι, είχαν λάβει υπόσχεση από τους κυβερνητικούς βουλευτές του νομού ότι θα έκαναν ερώτηση στη Βουλή. Και έκαναν. Προς τον Βορίδη. Και απάντηση ΘΑ δοθεί.

Και αυτό ακριβώς είναι το χειρότερο. Ότι οι κυβερνητικοί βουλευτές που ψήφισαν «ναι σε όλα», δηλαδή ψήφισαν «ναι, να μην υπάρχουν κονδύλια για τις βλάβες των ασθενοφόρων» και «ναι, όποιος έχει λεφτά ας καλέσει ιδιωτικό ασθενοφόρο, δε θα πεθάνουν στην πείνα οι ιδιώτες», πάνε τώρα και ρωτάνε τον Βορίδη, τί; Τι τον ρωτάνε; Και τι να τους απαντήσει ο Βορίδης; Να τους υπενθυμίσει ότι όλοι μαζί ψήφισαν πως όποιοι από τους 150.000 πολίτες που δεν έχουν χρήματα για ιδιωτικό ασθενοφόρο μπορούν να ψοφήσουν τιμημένοι καθώς θα ενταχθούν στις «θυσίες των Ελλήνων» για ένα καλύτερο αύριο των τραπεζιτών;

Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα κυβερνητικού μίσους προς τους πολίτες. Μιας τιμωρητικής διάθεσης των κυβερνώντων η οποία μπορεί ίσως να εξηγηθεί μόνο από την ψυχιατρική επιστήμη. Είναι serial killers οι άνθρωποι.

Αγαπητοί συνάνθρωποι, ανενόχλητοι από τη συνείδησή μας παραδεχτήκαμε ότι έχουμε αφήσει τα πράγματα και τις ζωές μας στην τύχη. Εδώ και καιρό βλέπουμε ότι η τύχη δεν είναι με το μέρος μας. Μήπως, λέω μήπως, ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να ξύνουμε τ’ αρχίδια μας και το ΣΚΡΑΤΣ; Μήπως ήρθε η ώρα να γίνουμε λίγο πιο σοβαροί; Εννοείται, φυσικά, αν μπορούμε να γίνουμε πιο σοβαροί. Διατηρώ αμφιβολίες. Ο καθένας μας ας αποδείξει στον εαυτό του και τί θέλει και τι μπορεί. Διαφορετικά, καλό ξύσιμο.

Πηγή:http://kartesios.com/?cat=28

Οι υπογραμμίσεις δικές μου