Μνημονιακά επιτόκια ή επιτόκια της αγοράς… και άλλες μνημειώδεις απάτες!

Άρθρο του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Προτιμάς μνημόνια με «επίσημα» δάνεια χαμηλού επιτοκίου από την ευρωζώνη, με παράλληλη στήριξη από το ΔΝΤ ή την κερδοσκοπία των άπληστων αγορών;

Ιδού το νέο δίλημμα των απατεώνων που διαμορφώνουν την αποκρουστική, α-πολιτική και σεκιουριτοποιητική αφήγηση του καθεστώτος ηγεμονίας στην Ελλάδα! Των απατεώνων που, παρά την πτώχευση που επέφεραν στη χώρα και στο τραπεζικό της σύστημα, με την παράλληλη εισαγωγή μιας διαδικασίας φτωχοποίησης, συνεχίζουν να κυβερνούν και να ηγεμονεύουν! 

Αυτό είναι το μέγιστο εκ των (δημοκρατικών) παραδόξων στην ελληνική συγκυρία της σύγχρονης κρίσης. Αλλά επ’ αυτού ο «σημειολογικός μου ανταρτοπόλεμος» μάλλον εξάντλησε τα όπλα του. Όσα είχα να δείξω, τα έδειξα. Από εκεί και πέρα η ευθύνη περνά στον αναγνώστη. Αν ο αναγνώστης συνεχίζει να υποστηρίζει αυτό το καθεστώς, ισχυριζόμενος πως δεν έχει πειστεί από την εναλλακτική πολιτική προοπτική που προσφέρει η ευρωπαϊκή αριστερά, είναι μάλλον βολεμένος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στους κόλπους του πελατειακού καθεστώτος και ασφαλώς ανησυχεί για το μέλλον του, στην περίπτωση που το καθεστώς πατρωνίας και διαπλοκής καταρρεύσει εντελώς. Μπορεί να είναι και σαδομαζοχιστής δεξιός που πιστεύει πως ότι κακό συμβαίνει στην σημερινή Ελλάδα είναι απόρροια του ιδιόμορφου κομμουνισμού που θεσπίστηκε κατά τη γνώμη του μετά την πτώση της ευλογημένης χούντας ή της πατριωτικής βασιλείας!

Ή ακόμη και αρρωστημένα αντιδραστικός νεοφιλελεύθερος που ομνύει στον ορθολογισμό των ολοκληρωτικών αγορών, ελπίζοντας κάποια μέρα να «ανταμειφτεί» και αυτός από την αγορά, επειδή είναι μοναδικός σε ευφυΐα, σε καπατσοσύνη, σε πρακτική και ορθολογική γνώση, σε προσωπικότητα, σε ταπεραμέντο, σε στιλ, σε μαγκιά και καινοτομία! Αυτά δεν λένε πως επιβραβεύει η αγορά; Αυτούς δεν λένε πως επιβραβεύει η αγορά; Αφού όλοι μας έχουμε την ευκαιρία να πετύχουμε στην αγορά, να είμαστε οι νικητές, καθώς όλοι μας είμαστε Competent Persons, με την έννοια είσαι ό, τι δηλώσεις πως είσαι - ισχυρίζονται - γιατί να εναντιωθούμε στη συγκυβέρνηση που εμφανώς επιδιώκει να μετατρέψει βίαια, με την αρωγή και διεθνή πολιτική νομιμοποίηση της τρόικας ασφαλώς, την ελληνική κοινωνία σε ολοκληρωτική αγορά;  

Αμ δε! Αμ δε, κορόιδο νεοφιλελεύθερε! Είσαι τελικά ό, τι σε δηλώσει αυτός που ελέγχει την συγκεκριμένη αγορά, εντός της οποίας «επιχειρείς», ό, τι είσαι. Και στην πολυαγαπημένη μας πατρίδα είσαι αυτό που καταδηλώνει, προδηλώνει ή υποδηλώνει ο μηχανισμός της διαπλοκής ό, τι είσαι! Ο νεοφιλελευθερισμός ως ολοκληρωτισμός μιμείται υφολογικά τον σταλινισμό και τον μαοϊσμό, αγαπητέ! Σε κάνει μέλος μιας συνομωσίας, μιας απάτης που προϋποθέτει την αυταπάτη. Νοιώθεις και εσύ σαν συνωμότης που ενώ γνωρίζει την αντίφαση μεταξύ πολιτικού λόγου και πολιτικής πρακτικής, συνεχίζει να προπαγανδίζει τον «τελικό στόχο» που αποτελεί την αυτο-επιβεβαιούμενη προφητεία της χρηματαγοράς. Είναι σαν να πιστεύεις πως η χρηματαγορά ορίζει σήμερα με ένα ορθολογικό τρόπο τον Εαυτό σου, όπως έπραττε αντίστοιχα το κόμμα κατά την περίοδο του «υπαρκτού σοσιαλισμού», εκεί όπου αυτός άνθισε! Ε, αφού ορίζει τον Εαυτό σου η δίκαιη και απρόσωπη αγορά, δεν θα πρέπει αντίστοιχα να ορίζεται από αυτήν η κοινωνική συμπεριφορά του κράτους προς εσένα; Λογικά πράγματα, τετράγωνη λογική!!! Και σε τι συμπέρασμα οδηγεί η αρνητική αντίδραση της χρηματαγοράς στις εξαγγελίες της κυβέρνησης περί «επιτάχυνσης της διαδικασίας εξόδου από τα μνημόνια»; Μα, φυσικά στο συμπέρασμα το «μνημόνιο πέθανε, ζήτω το μνημόνιο»!   

Ποιος αλήθεια σού είπε πως οι εταίροι μας στην ευρωζώνη σκοπεύουν να συνεχίσουν να δανείζουν την Ελλάδα - μετά την λήξη του προγράμματος - από τον προϋπολογισμό τους, μέσω των φορολογουμένων τους δηλαδή; Ξέχασες πως στη Γερμανία υπήρξε δέσμευση από τον κυβερνητικό συνασπισμό να μην υπάρξει ξανά τέτοια μορφή δανεισμού, ως προϋπόθεση για να θεσπιστεί το τρέχον καθεστώς των «επίσημων δανείων» προς την Ελλάδα; Ξέχασες πως το ΔΝΤ δεσμεύτηκε επίσης, με απόφαση του ΔΣ του, να μην επεκτείνει την δανειοδότησή του για την Ελλάδα, μετά την λήξη του τρέχοντος προγράμματος το 2016;

Ποιος σού είπε πως μπορείς να συνεχίσεις να εμφανίζεσαι πως δανείζεσαι με επιτόκιο χαμηλότερο από το μέσο επιτόκιο (ιδιωτικού) δανεισμού των κρατών-μελών της ευρωζώνης, όντας υπό καθεστώς συντεταγμένης χρεοκοπίας;  Κανείς, το αντίθετο σού έχουν πει και έχουν τελεσιδίκως αποφασίσει οι επίσημοι δανειστές του ελληνικού κράτους, στο πλαίσιο του προγράμματος διάσωσης της ευρωζώνης! Εσύ όμως απατεώνα ή ακόλουθε του απατεώνα  θέτεις σήμερα το δίλημμα: προτιμάτε έλληνες τα μικρά και λογικά μνημονιακά επιτόκια ή τα πολλαπλάσια με τα οποία «απειλεί» να σε δανείσει η χρηματαγορά; Ή με άλλα λόγια: τολμάς και ονειρεύεσαι εθνική οικονομική πολιτική, χωρίς μνημόνια, ή, πολύ περισσότερο, εθνική οικονομία χωρίς τους μνημονιακούς νόμους; Τρελός ή λαϊκιστής είσαι; Ρωτά ο απατεώνας, αρχι-λαϊκιστής.

Φυσικά, η χρηματαγορά δεν αντέδρασε ανεβάζοντας απειλητικά σε απαγορευτικό ύψος δανεισμού τα επιτόκια για να προτιμήσεις τα δάνεια από την ευρωζώνη και το ΔΝΤ! Έτσι δεν είναι; Εκτός εάν άρχισες να πιστεύεις πως η αγορά είναι ανορθολογική και λειτουργεί με κριτήριο την αυτο-ακύρωσή της ως κερδοσκοπικός οργανισμός! Όχι, η αγορά ξέρει τι κάνει, πώς και πότε να το κάνει, επειδή ρυθμίζεται κεντρικά από ένα διευθυντήριο με χρηματοθεσμική μορφή. Απλώς, επειδή ακριβώς γνωρίζει αυτό που εσύ θέλεις να αγνοείς ή κάνεις πως αγνοείς, «παίζει», κερδοσκοπώντας με τους ελληνικούς τίτλους, εκ του ασφαλούς, στηριζόμενη στην πολιτική λογική των μνημονίων. Η νέα άνοδος των spreads αποτελεί απλώς μηχανισμό (μοχλό πίεσης) έτσι ώστε να διασφαλιστεί η κερδοσκοπία των ουσιαστικών (άμεσων και έμμεσων) δανειστών της χώρας μας που είναι βασικά οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες. Πώς μπορεί να διασφαλιστεί η κερδοσκοπία; Με την επέκταση του προγράμματος προσαρμογής, χωρίς αυτή τη φορά το πρόγραμμα να συνοδεύεται από δάνεια εκ των επίσημων/δημόσιων δανειστών μας και νέο δάνειο από το ΔΝΤ, παρότι το ΔΝΤ επιμένει - με την ευρωζώνη να το αποδέχεται τελικά - για την παραμονή του ως «τεχνικός σύμβουλος» του νέου χρηματοπιστωτικού και επιχειρηματικού καθεστώτος στην Ελλάδα.

Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου πριν αποχωρήσει, αποφάσισε να εφαρμόσει ένα τέχνασμα: ανέπτυξε την αφήγηση για «πρόωρη» έξοδο από τα μνημόνια και για διακοπή του προγράμματος του ΔΝΤ με ταυτόχρονη παραίτηση της Αθήνας από τις εκκρεμείς δόσεις του 2015-16, έτσι ώστε να προκαλέσει ενεργοποίηση του μηχανισμού των spreads και να διαμορφώσει ένα παρόμοιο απειλητικό σκηνικό με αυτό που κατασκεύασε η κυβέρνηση Παπανδρέου για να επιβάλει τον «ατομικό μηχανισμό σωτηρίας», ο οποίος τελικά επέφερε θανάσιμο πλήγμα στην ελληνική εθνική οικονομία. Στόχος της στήριξης ΔΝΤ και ευρωζώνης, πέραν του κρίσιμου πολιτικού μέρους, ήταν η Ελλάδα να  μπορέσει για ένα βραχυπρόθεσμο διάστημα να πληρώνει κανονικά τους δανειστές της (δηλαδή τις τράπεζες και τους άλλους κερδοσκοπικούς, θεσμικούς επενδυτές). Αυτό έπραξε μέχρι σήμερα, και για να συνεχίσει να το κάνει καί αύριο θα πρέπει το καθεστώς συντεταγμένης χρεοκοπίας να συνεχιστεί χωρίς να υπάρξει ουσιαστική μείωση του λόγου χρέους-ΑΕΠ, που πλέον θα τοποθετούσε με έναν ορθολογικό τρόπο την Ελλάδα στην χρηματαγορά.

Χωρίς ριζική αντιμετώπιση του χρέους με μια ουσιαστική και ευρεία αναδιάρθρωση του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους δεν μπορεί να υπάρξει ομαλή πρόσβαση στις αγορές – στο βαθμό που δεν ακολουθείται η δική μου πρόταση που συμπίπτει με εκείνην της ευρωπαϊκής αριστεράς και αφορά στον απαθείας δανεισμό των κρατών από μια ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα. Την έλλειψη αυτής της ομαλότατης έρχεται να καλύψει η ανωμαλία της προπαγανδιζόμενης προσφυγής της χώρας μας σε ένα νέο πρόγραμμα υπό τον απολύτως παραπλανητικό τίτλο «πρόγραμμα προληπτικής χρηματοδότησης»!

Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που θα εγγυάται την αναχρηματοδότηση του χρέους, διασφαλίζοντας τους θεσμικούς δανειστές. Αναχρηματοδότηση του χρέους σημαίνει το να εξοφλήσεις παλιό χρέος, παίρνοντας καινούργιο δάνειο. Οι δανειστές (διεθνείς θεσμικοί και κυρίως μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες) για να συμφωνήσουν σ’ αυτό, απαιτούν μια νέα μορφή μνημονίων - που δεν είναι ανάγκη να λέγονται μνημόνια - και τα οποία ουσιαστικά θα μειώνουν με ένα πολιτικό τρόπο το ρίσκο της αναχρηματοδότησης - από τη στιγμή που δεν επιλέγεται ο οικονομικός τρόπος: ριζική αναδιάρθρωση του χρέους με μείωση που θα το φέρει στο 60% -65%.

Τί ισχυρίζονται οι απατεώνες; Το ύψος του χρέους δεν σχετίζεται με την χρεοκοπία. Δες για παράδειγμα την Βραζιλία και το Μεξικό που χρεοκόπησαν την δεκαετία του 80, με δείκτη χρέους ως προς το ΑΕΠ, περίπου 50%, ενώ ο αντίστοιχος δείκτης για την Ιαπωνία έφτασε να υπερβαίνει ακόμη και το 200%, χωρίς αυτή η χώρα να χάσει την πρόσβασή της στην χρηματαγορά! Αυτό που μετράει είναι η προθυμία και δυνατότητα του κράτους να αποπληρώσει το χρέος και αυτό έρχεται τώρα να διασφαλίσει ο νέος μηχανισμός αποπληρωμής του χρέους που «ψήνεται» για την Ελλάδα υπό τον τίτλο «πρόγραμμα προληπτικής χρηματοδότησης»!

Άρα, το ερώτημα που θέτουν οι ντίλερ των κερδοσκόπων στην Ελλάδα και οι κυβερνητικοί με τις δήθεν νουνεχείς παραφυάδες τους είναι σκέτη απάτη και προστυχιά που βασίζεται στην διαλεκτική «του μνημονιακού πιστολιού του Γιώργου Παπανδρέου με το οποίο απειλούσε τους κερδοσκόπους»! Τα μνημόνια δεν βρίσκονται σε αντίθεση με τα κερδοσκοπικά κεφάλαια δανειστών/επενδυτών. Τα μνημόνια δεν βοηθούν την χώρα να βγει στις αγορές. Τα «μνημόνια», αυτά και τα επόμενα, απλώς διασφαλίζουν εκείνους που επενδύουν, κερδοσκοπώντας με την αναχρηματοδότηση του ελληνικού χρέους, που δεν είναι άλλοι από τους χρηματοπιστωτικούς θεσμούς των εταίρων μας! Ο νέος επίτροπος για θέματα οικονομίας και φορολογίας, πρώην Γάλλος υπουργός Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί, υπήρξε σαφής: είπε ο άνθρωπος πως τα μνημόνια στην Ελλάδα θα συνεχιστούν έως ότου διασφαλιστεί πώς η χώρα θα πληρώνει το χρέος της, στους ιδιώτες σπεκουλαδόρους των αγορών, φυσικά.  

Αυτό είναι το ζήτημα και όχι ασφαλώς αν προτιμάμε μνημονιακά δάνεια με χαμηλό επιτόκιο [δεν θα υπάρξουν νέα δάνεια από επίσημους δανειστές, ξεχάστε τα!] ή δάνεια με πολλαπλάσιο επιτόκιο από την αγορά! Και για να διασφαλιστούν ακόμη περισσότερο αυτοί οι σπεκουλαδόροι του ολοκληρωμένου διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος έρχεται ο κ. Ντράγκι και λέει, αναφερόμενος στην Ελλάδα, πως για τα ομόλογα των οποίων η διαβάθμιση είναι χαμηλότερη του ΒΒΒ οι αγορές θα γίνονται με δύο προϋποθέσεις: Πρώτον, είναι να υπάρχει μια σειρά μέτρων που θα μειώνουν τα χρέη για συγκεκριμένες αγορές ώστε τα ομόλογα που θα αγοραστούν να έχουν τα ίδια ρίσκα με τα ομόλογα που θα αγοραστούν από αλλού. Δεύτερον, για να αγοραστούν ομόλογα θα πρέπει οι χώρες, όπως η Ελλάδα να έχουν πρόγραμμα σε εξέλιξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή συνέχεια στη σκλαβιά του ΔΝΤ. Τι λέει ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με άλλα λόγια: εγώ ο κεντρικός χρηματοπιστωτικός θεσμός της ΕΕ δεν ανταγωνίζομαι τους σπεκουλαδόρους των αγορών, απλώς είμαι εδώ για να διασφαλίσω το έργο τους, τα κέρδη τους και τη μπίζνα τους με την αναχρηματοδότηση του ελληνικού χρέους, στην περίπτωσή μας.  

Η ελληνική οικονομία πρέπει να εξυγιανθεί, ασφαλώς! Και θα εξυγιανθεί αν αντιμετωπίσει τις παραγωγικές και δημοσιονομικές στρεβλώσεις της, χωρίς να ισοπεδώσει την κοινωνία της και εξανδραποδίσει τους εργαζόμενους. Για να συμβεί αυτό απαιτείται ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο ανάπτυξης (και όχι ύφεσης σαν το σημερινό) με ευρωπαϊκές επενδύσεις και ριζική απομείωση του χρέους στη βάση ενός Εθνικού Σχεδίου κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Αυτά με την προϋπόθεση της μη-διάλυσης της ευρωζώνης.(***)

Απαιτείται, δηλαδή, ο αντίθετος δρόμος από τον μονόδρομο της συγκυβέρνησης-τρόικας. Ωστόσο, αντί για τον αντίθετο δρόμο στρώνουν με μακρύτερη προοπτική τον «μονόδρομο» της υπανάπτυξης σε συνδυασμό με εκείνον της «vassal state»/υποτελούς πολιτείας για την Ελλάδα με τα υλικά των σπεκουλαδόρων της χρηματαγοράς! Αυτοί οι έλληνες πολιτικοί και διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες - και ασφαλώς οι επικοινωνιακοί τους φορείς -που ενισχύουν το παιχνίδι των σπεκουλαδόρων πρέπει να περιθωριοποιηθούν. Και θα περιθωριοποιηθούν, αν τους τοποθετήσουν στο περιθώριο όσοι είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται την απάτη τους. Δυστυχώς, οι απατεώνες και οι φορείς τους φροντίζουν με ιδιαίτερη επιμέλεια, και μέχρι σήμερα επιτυχώς, αυτοί που αντιλαμβάνονται την απάτη τους να λιγοστεύουν αντί να πληθαίνουν.

Πηγή:http://kafeneio-gr.blogspot.gr/2014/10/blog-post_553.html#.VEar4j9gzh4

Σχόλιο μιστολογίου: Μάλλον ουτοπία μπορεί να χαρακτηρισθεί σήμερα το "ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο ανάπτυξης (και όχι ύφεσης σαν το σημερινό) με ευρωπαϊκές επενδύσεις και ριζική απομείωση του χρέους στη βάση ενός Εθνικού Σχεδίου κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης..." μέσα στην Ευρωζώνη των τραπεζιτών και  τοκογλύφων...Απορώ πως ο καλός συντάκτης δεν το αντιλαμβάνεται...