Καταναλωτική ορολογία

Του Γιάννη Μακριδάκη

Εξαιρετική η βραδιά στο καφέ Πόλις χθες (16  10  2014). Τρεις και πλέον ώρες κράτησε τελικά δίχως να το καταλάβω καθόλου. Σας ευχαριστώ πολύ όλους που με τιμάτε με την πολυάριθμη και πολύ ανθρώπινη παρουσία σας σε κάθε εκδήλωση, είναι πολύ συγκινητικό όλο αυτό που συμβαίνει. Εξαιρετική και η κουβέντα μας, κάποια στιγμή, σύντομα ελπίζω, θα αναρτήσω εδώ όλο το βίντεο της βραδιάς.

Προς το παρόν και εν αναμονή των σχολίων σας (είτε εδώ είτε στο μέηλ) για όλα αυτά που νιώσαμε, που σκεφτήκαμε και που αρθρώσαμε αλλά και για όσα δεν προλάβαμε να πούμε, αναρτώ μία είδηση που βρήκα σήμερα το πρωί (οι υπογραμμίσεις δικές μου):

“Ένας 63χρονος μοναχός σκήτης του Αγίου Όρους, απεβίωσε μετά από κατανάλωση δηλητηριωδών μανιταριών. Ο μοναχός είχε διακομιστεί την περασμένη Δευτέρα στο νοσοκομείο του Πολύγυρου Χαλκιδικής, αλλά λόγω της σοβαρότητας της κατάστασής του μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ όπου και απεβίωσε. Όπως ανέφερε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο διοικητής του νοσοκομείου του Πολύγυρου, Ιωάννης Μπισχινιώτης, ο μοναχός είχε υποστεί μαζική ηπατική καταστροφή από κατανάλωση δηλητηριωδών μανιταριών. “Είναι ο δεύτερος θάνατος από δηλητηριώδη μανιτάρια μέσα σε λίγες ημέρες.Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας έχασε τη ζωή της στο νοσοκομείο Πολύγυρου λόγω δηλητηρίασης από μανιτάρια μια γυναίκα ενώ ο σύζυγός της σώθηκε. Αυτή τη στιγμή νοσηλεύονται σε καλή κατάσταση τέσσερις Βούλγαροι εργάτες οι οποίοι επίσης είχαν καταναλώσει δηλητηριώδη μανιτάρια”, πρόσθεσε ο κ Μπισχινιώτης”.

Βλέπετε, πάνω σε ένα από τα ζητήματα που θίξαμε χθες, ότι οι σύγχρονοι αποπροσανατολισμένοι άνθρωποι, είτε είναι σπουδαγμένοι ιατροί είτε δημοσιογράφοι είτε όλοι εμείς στην καθημερινή ζωή μας χρησιμοποιούμε, ως να είναι απολύτως φυσικό πια, το ρήμα “καταναλώνω” για να περιγράψουμε τις φυσικές μας λειτουργίες σε αντικατάσταση των ρημάτων “τρώω” και “πίνω”. Θεωρούμε πλέον τον ανθρώπινο οργανισμό ως μηχάνημα που καταναλώνει και όχι ως φυσικό πλάσμα που τρέφεται. Μονάχα όταν επέλθει το τέλος ή κάποιος κίνδυνος που μπορεί να επιφέρει θάνατο μιλάμε με όρους φυσικούς και με ρήματα όπως “ασθενεί”, απεβίωσε”, “σώθηκε”, ενώ κανονικά και σύμφωνα με την καταναλωτική ορολογία θα έπρεπε η είδηση να συνεχίζει λέγοντας ότι ο εν λόγω μετά την κατανάλωση δηλητηριωδών μανιταριών χάλασε ή καταστράφηκε ή καταστράφηκε ολοσχερώς ή κατέστη ασύμφορη η επισκευή του ή κάπως έτσι τέλος πάντων.

Επίσης κάτι άλλο που συμπεραίνουμε από την είδηση αυτή και πολλές άλλες παρόμοιες που δημοσιεύονται κατά καιρούς (άνθρωποι που πεθαίνουν από λεπτοσπείρωση την οποίαν κολλούν από ποντίκια κ.α.) είναι ότι το καταναλωτικό σύστημα εμμέσως και σαφώς εκφοβίζει συστηματικά τους καταναλωτές του ενημερώνοντάς τους για τον θάνατο κάποιων που τόλμησαν να “καταναλώσουν” ελεύθερες στη φύση “τροφές” και όχι παρασκευασμένες, επεξεργασμένες, συσκευασμένες, ελεγμένες από το ίδιο αυτό το καταναλωτικό σύστημα και για τα παθήματα κάποιων που τολμούν ακόμη να ζουν έξω από τα ασφαλή γήπεδά του δηλαδή τις πόλεις.

Εκφοβισμός του καταναλωτή και δαιμονοποίηση της φύσης μέσω απειροελάχιστων περιστατικών που οφείλονται στην ανθρώπινη αμέλεια και μόνο, αμέλεια που επιφέρει τον θάνατο σε πολύ περισσότερους ανθρώπους καθημερινά εντός των πόλεων και της καταναλωτικής ζωής απ’ ότι στην φύση και την φυσική ζωή. Το καταναλωτικό σύστημα έχει όμως την φύση απέναντι, την αντιμετωπίζει εχθρικά και ανταγωνιστικά και την συκοφαντεί σε κάθε ευκαιρία με τον ίδιον ακριβώς τρόπο που τα συστημικά ΜΜΕ του συκοφαντούν και χλευάζουν κάθε αντίθετη με το σύστημα άποψη και στάση ζωής. Αυτό όμως θα το σχολιάσω εκτενέστερα σε κάποιαν άλλη ανάρτηση.

Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=5045