Μορφώστε τους ναζί; Βεβαίως μορφώστε τους!

Απάντηση σε αυτό το άρθρο: «Μορφώστε τους Ναζί»;***

Ο συντάκτης εδώ δεν αντιλαμβάνεται ορθά την έννοια της μόρφωσης. Όταν οι προοδευτικοί άνθρωποι μιλάμε για μόρφωση, για παιδεία, δεν εννοούμε να είσαι γιατρός, μηχανικός, δικηγόρος, πυρηνικός φυσικός που σχεδιάζει βόμβες και όπλα, διότι βεβαίως και η ζωή και η ιστορία έχουν αποδείξει πως υπήρξαν και υπάρχουν επιστήμονες - τέρατα. Ακριβώς γι αυτό και ο προοδευτικός κόσμος συζητά και παλεύει για μια άλλου είδους παιδεία, μια παιδεία συνολικής συγκρότησης, πρωτίστως ηθικής συγκρότησης απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. 

Η τελευταία φράση του άρθρου είναι ορθή, αν στη θέση της λέξης "μόρφωση" βάλουμε άλλες όπως πτυχία, εξειδίκευση ή σπουδές: "Γιατί εντέλει ο ναζισμός δεν είναι θέμα «μόρφωσης», όπως δεν είναι μόνο αποτέλεσμα οικονομικής εξαθλίωσης. Είναι πρωτίστως θέμα ηθικής ακεραιότητας".

Ακριβώς όμως η ηθική ακεραιότητα είναι κομμάτι της προσωπικότητας που συγκροτείται φυσικά από την διαπαιδαγώγηση, τη μόρφωση δηλαδή με την ευρεία, τη συνολική έννοια, και όχι την εξειδίκευση. Γι αυτό παλεύαμε κάποτε για ένα άλλο Πανεπιστήμιο και ένα άλλο σχολείο, για ένα Λύκειο αυτόνομο, όχι προθάλαμο για τις Πανελλαδικές και εξεταστικό κέντρο, που δεν προτάσσει τον ανταγωνισμό και το βαθμό αλλά την αγάπη για τη γνώση στην υπηρεσία της κοινωνίας, στην υπηρεσία της ευημερίας των λαών και της αρμονικής συνύπαρξης με τη φύση και όχι της κερδοφορίας, της αγοράς. Και βέβαια η προσωπικότητα δεν διαπλάθεται μόνο στο σχολείο αλλά κυρίως στην οικογένεια και το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο. Μια ανθρωποφαγική, ανταγωνιστική κοινωνία, με όλες τις εκδηλώσεις της, διαπαιδαγωγεί, διαμορφώνει τα μέλη της ώστε να την αναπαράγουν. 

Αλίμονο αν ισχυρίζεται η αριστερά οτι η μόρφωση είναι μάταιος κόπος. Εδώ ενυπάρχει ένας τεράστιος κίνδυνος: να διολισθήσουμε σε θεωρίες φασιστικού τύπου, σύμφωνα με τις οποίες ευθύνεται το DNA για την προσωπικότητα, το χαρακτήρα, τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Φυσικά η αριστερά δεν μπορεί να έχει σχέση με τέτοιες οπτικές. 

Είναι ίσως το πιο δύσκολο ζήτημα, πώς δηλαδή μέσα σε μια κοινωνία απάνθρωπη, άγρια, βίαιη, όπου η εξουσία ελέγχει όλες της δομές αναπαραγωγής της, μη έχοντας στα χέρια σου τα κανάλια πληροφόρησης, ενημέρωσης, "μόρφωσης" δηλαδή, μη έχοντας τα εργαλεία που διαθέτει η εξουσία για να διαπλάθει, να χειραγωγεί τους ανθρώπους, πώς μπορείς να αναχαιτίσεις αυτή την πορεία και να τη στρέψεις προς άλλη κατεύθυνση. Αυτό είναι ένα διαρκές ζητούμενο και ένας συνεχής αγώνας. Αυτό εξάλλου παλεύουν οι καλοί δάσκαλοι, αυτό παλεύουν τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης, αυτό παλεύουν οι οργανώσεις εκτός του κυρίαρχου πλαισίου, αυτό παλεύουν οι συλλογικότητες, αυτό παλεύουν οι καλλιτέχνες όπως ο Παύλος. Να αλλάξουν κάτι στις ζωές των ανθρώπων, στις ψυχές και το νου.

Πρέπει να υπερασπιστούμε τη μόρφωση με αυτή την έννοια, αλλά αυτό δεν απαντά από μόνο τους στο πώς στέκεσαι εδώ και τώρα απέναντι στο φασισμό που καλπάζει, καθώς ο ρόλος της μόρφωσης είναι κυρίως προληπτικός, δουλεύει για το μέλλον. Εξάλλου να μην ξεχνάμε πως ο φασισμός αυτή τη στιγμή υποστηρίζεται από την εξουσία που φοράει το φερετζέ του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας. Μην ξεχνάμε την προώθηση που του γίνεται από τα κανάλια ενημέρωσης, όχι μόνο άμεσα αλλά και κυρίως έμμεσα, με ταινίες, ριάλιτι, πρωινάδικα και δε συμμαζεύεται. Από πού πέρασε πρώτα στην νεολαία το πρότυπο του φουσκωτού και της ξανθιάς "άριας" ως αξίες; Υπάρχει άραγε πολύ μεγάλη απόσταση να διανυθεί από αυτό μέχρι το χρυσαυγιτισμό; Πώς αποδομήθηκε η μόρφωση, το διάβασμα, ο κόπος ως προϋπόθεση της ύπαρξης, για να αντικατασταθεί από το εύκολο κέρδος, οι σπουδές και το πτυχίο ως ανταλλακτική αξία που εξασφαλίζει εξουσία και πλούτο και η σωματική "ομορφιά" ως εισιτήριο για δόξα και χρήμα; Κοινωνία ανταγωνιζόμενων ατόμων, αποκομμένων και εχθρικών μεταξύ τους, όπου όλα πουλιούνται και αγοράζονται, όπου δεν υπάρχει η έννοια της κοινότητας και του κοινού συμφέροντος και αυτή αντικαθίσταται από αρρωστημένα υποκατάστατα της ανάγκης του ανήκειν, όπως αυτό που προσφέρει η ναζιστική οργάνωση, η ενότητα στη βάση της εχθρότητας προς κάτι άλλο διαφορετικό, η φυλή, το έθνος, η ράτσα ως κατηγορίες συγκρότησης του συλλογικού.

Σαφώς και εδώ υπάρχει μια περιορισμένη δυνατότητα αντίληψης του κόσμου, όταν δεν υπάρχει απλώς καθαρό συμφέρον, που και πάλι αυτό γίνεται αντιληπτό με ένα τρόπο αρρωστημένο για τα δεδομένα μιας προοδευτικής οπτικής. Ο ορισμός της μόρφωσης οφείλει να εμπεριέχει την ηθική ακεραιότητα, δηλαδή μια ηθική αντίληψη για τον κόσμο ολόκληρο που περιλαμβάνει τον εαυτό, το άλλο, τη φύση και την κοινωνία σε αρμονική συνύπαρξη και αλληλεπίδραση.

Πηγή:http://kerasiakrinoi.blogspot.gr/2014/09/blog-post_11.html

***Δημοσιεύτηκε και εδώ

http://anemosantistasis.blogspot.gr/2014/09/blog-post_685.html

http://jungle-report.blogspot.gr/2014/09/morfwmenoi-nazi.html