ΟΙ "ΜΙΚΡΟΤΥΡΑΝΝΟΙ"...

Του Νίκου Καραβέλου

"Δεν φταίμε εμείς, η κυβέρνηση φταίει με τις αποφάσεις της".

"Δεν σας διώχνουμε εμείς, η κυβέρνηση μας αναγκάζει να σας διώξουμε από τα μαγαζιά μας".

"Δεν φταίμε εμείς, η κυβέρνηση μας δίνει τις εντολές κι εμείς- τι να κάνουμε;- εκτελούμε"...

Αυτό φωνάζουν οι συνεργάτες των τυράννων:

Οι συνεργοί.

Οι "μπροστινοί.

Οι μικροτύραννοι!

Αυτοί υπηρετούν τα πλέον ακραία μέτρα, τον σύγχρονο "κοινοβουλευτικό" ναζισμό! Αυτοί νομιμοποιούν τους κυβερνώντες.

Κι όταν λέμε "κυβερνώντες", εννοούμε, όχι μόνο τους ασκούντες την κτηνώδη εξουσία τους σε βάρος του κόσμου που υποφέρει, αλλά και τους βαστάζους της κατ¨επίφασιν λεγομένης αντιπολίτευσης. Όλους ανεξαιρέτως που κατοικοεδρεύουν σε μια κατοχική Βουλή, παρέχοντας το αναγκαίο στους "Μητσοτάκηδες" άλλοθι με τη σιωπή ή τις τάχα διαφωνίες τους, διαφωνίες του επιπέδου του καφενέ τους.

"Δεν φταίγαμε εμείς, οι ανώτεροι έφταιγαν. Εμείς ακολουθήσαμε τις διαταγές τους".

Αυτό θα ψελλίζουν οι ψοφοδεείς, όσοι βούτηξαν το χέρι στο άδικο, όταν φύγει (που θα φύγει) αυτή η λαίλαπα. Ούτε η επιεικής λήθη, ούτε το πολιτικό "καθώς πρέπει" θα τους ξεπλύνει. Όσοι πονέσαμε, γράψαμε, μιλήσαμε, αποκλειστήκαμε, οφείλουμε να μην ξεχάσουμε αυτούς που επιχείρησαν ( και κάπου το πέτυχαν) να κάνουν κακό στη ζωή μας.

Οφείλουμε όμως να μην ξεχάσουμε ποτέ και εκείνους που πιστά στον αφέντη τους σκυλιά, περιφέροντας τη βολική θεωρία του "θύματος", μας έδιωξαν από τα ιατρεία τους, τα γραφεία τους, τα χασαπομάγαζα τους, όπως έδιωχναν κατά τη ναζιστική περίοδο, οι "νομοταγείς" πολίτες τους Εβραίους, τους Τσιγγάνους, τους κομμουνιστές.

Εκτός από εκείνους αντιστάθηκαν, με μια πράξη, ή ευγενή παράλειψη, ή ,έστω, με μια ανθρώπινη κουβέντα τους, ή ακόμη με μια "παράνομη" εξυπηρέτηση ανθρωπιάς, ή παραπέρα με μια ζεστή ματιά τους, την ώρα που μας έλεγαν να φύγουμε από τον χώρο τους, μην "πλακώσουν οι μπάτσοι".

Έι εσείς!.

Εμβολιασμένοι και μη.

Εμβολιασμένοι, αύριο ανεμβολίαστοι..

Φίλοι, αντίπαλοι...

Για δέστε, λοιπόν, πώς έρχονται κατά πάνω μας τα ανθρώπινα!

Έπρεπε να βιώσουμε τόσο αιφνίδια, αυτή τη βαρβαρότητα, για να νιώσουμε εμείς οι προνομιούχοι ανυποψίαστοι, όπως ένιωθαν τόσον καιρό οι αποκλεισμένοι του κόσμου.

Πρέπει, φαίνεται, να τρυπήσουν βαθιά την καρδιά σου, για να ακούσεις τους χτύπους της... 

ΠΗΓΗ: Η σελίδα fb του Νίκου Καραβέλου