Ο Τσίπρας στη Μόσχα:Συμφωνίες υποτέλειας...

........................................................................................................................

Κατεβάσαμε τα σώβρακα και στους Ρώσους

Με μπαλαλάικες θα χορεύουμε το χορό του Ζαλόγγου ως ο χρησιμότερος ηλίθιος της Ε.Ε και της Ρωσίας

Tης Μαρίας Τσολακίδη

Ο Έλληνας πρωθυπουργός με την συνάντηση του με τον κ. Πούτιν κατάφερε να σταματήσει οποιαδήποτε εκκίνηση της πραγματικής ελληνικής οικονομίας υποσχόμενος ότι θα δώσει ελληνική γη σε ρωσικά συμφέροντα για να περάσει ο αγωγός Turkish Stream ενώ παύει κάθε ελπίδα δευτερογενούς παραγωγής στην Ελλάδα.

Από την πλευρά της η Ε.Ε τρίβει τα χέρια της που η Ελλάδα έγινε η γέφυρα να παρέχεται φυσικό αέριο στην Ευρώπη χωρίς οι σκληρές κυβερνήσεις των κρατών-μελών της να κάνουν οπισθοχώρηση ούτε χιλιοστό όσον αφορά στις κυρώσεις προς την Ρωσία συμπαραστεκόμενες στην ναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας. Τρίβουν τα χέρια τους επίσης καθώς με τις συμφωνίες που έκανε ο κ. Τσίπρας είναι...

σίγουροι ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να "σηκώσει" κεφάλι οικονομικά κι αυτό σημαίνει ότι θα είναι πραγματική αποικία για όσο η Ε.Ε την χρειάζονται.

Συμφωνία υποτέλειας και στην Ρωσία

Οι άτυπες συμφωνίες που έκανε ο κ. Τσίπρας με τον πρόεδρο της Ρωσίας μπορεί να φαίνονται ευχάριστες αλλά κρύβουν μεγάλες παγίδες για το μέλλον της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας και οικονομίας.

Ο Ρώσος πρόεδρος κατάφερε να πάρει ελληνική γη, όπως και οι Αζέροι με τον δικό τους αγωγό φυσικού αερίου που περνά από Μακεδονία και Θράκη. Η ελληνική πλευρά είναι ευχαριστημένη με την υπόσχεση του κ. Πούτιν ότι θα παρέχει φθηνό αέριο στην Ελλάδα και ότι θα χαριστεί από τους Ρώσους το μεγαλύτερο μέρος από τις προβλεπόμενες ρήτρες, ύψους 100 εκατ. ευρώ. Αυτό που δεν λέει ο κ. Τσίπρας είναι ότι χιλιάδες τετραγωνικά στρέμματα εύπορης γης θα είναι μέσω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης γη των ρωσικών συμφερόντων. Το φθηνό αέριο που ΘΑ πάρει η Ελλάδα θα το έχει πληρώσει με ελληνική γη που η αξία της είναι ανεκτίμητη.

Ο κύριος Τσίπρας ως ένθερμος υπερασπιστής της Ε.Ε δεν τόλμησε να κάνει καμία νύξη περί άρσης του "εμπάργκο" των ελληνικών προϊόντων προς την Ρωσία. Αυτό έκανε τον Ρώσο πρόεδρο διπλά κερδισμένο διότι κατάφερε να πείσει τον Έλληνα πρωθυπουργό ότι μέσω ελληνορωσικών κοινοπραξιών θα παίρνει ως πρώτη ύλη τα ελληνικά προϊόντα. Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες θα δουλεύουν παράγοντας την μοναδική σε ποιότητα πρώτη ύλη της ελληνικής γης αλλά δεν θα μπορούν να την επεξεργάζονται παρά μόνο να την δίνουν σε τιμές που θέλουν οι Ρώσοι. Η Ελλάδα χάνει την τυποποίηση των προϊόντων της και αυτό σημαίνει ότι το όνειρο της Ελλάδας για επανεκκίνηση βιοτεχνιών και βιομηχανιών με πρώτη ύλη τα προϊόντα της ελληνικής γης φθάνει στο τέλος της. Αντίθετα, η Ελλάδα θα γεμίσει εργάτες γης και εργάτες συντήρησης ρωσικών μεγαθηρίων με κόστος εργασίας ανάλογη της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας. Το μεροκάματο θα το καθορίζουν οι συμβάσεις που θα αποφασίζονται από τους Θεσμούς και όχι από την Ελλάδα.

Πάρε κόσμε!

Σαν να μην έφθαναν αυτά, ο κύριος Τσίπρας έβαλε την Ρωσία και στο παιχνίδι των αποκρατικοποιήσεων. Με την "καραμέλα" ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν πουλά πλειοψηφικά πακέτα παρά μόνο μερίδιο των δημοσιών εκτάσεων και φορέων που θα αποκρατικοποιεί, ο κ. Τρίπρας έβαλε στην Ελλάδα εκτός από τους Δυτικούς και τους Κινέζους και τους Ρώσους να πάρουν κομμάτι από το πολυτιμότερο "γεωπολιτικό σύστημα" του πλανήτη. Το παραμύθι του μειοψηφικού πακέτου πουλάει μόνο σε όσους έχουν κομματικές παρωπίδες διότι στην λίστα μέτρων Βαρουφάκη που επεξεργάζονται οι Θεσμοί είναι σαφές ότι ο ιδιώτης θα έχει πάνω από το 51% της ιδιωτικοποίησης και το πλήρες μάνατζμεντ.

Η Ρωσία έχει στραμμένο το βλέμμα της στον Λιμένα Θεσσαλονίκης αλλά και στους ελληνικούς σιδηροδρόμους. Δύο σημαντικότατα πλεονεκτήματα της Ελλάδας για την κίνηση των προϊόντων προς τον Βορρά και την Δύση θα δοθούν υπό την πίεση της τεχνητής χρεοκοπίας ενισχύοντας τον ρόλο της Ρωσίας (αν η Κίνα κάνει πίσω για τους φίλους της Ρώσους) παγκοσμίως και αφήνοντας την Ελλάδα να έχει μόνο ένα ενοίκιο και αυτό ΑΝ θα το παίρνει. Η εμπειρία με την κινεζική Cosco αποδεικνύει ότι τα ακόμα και τα ελάχιστα ανταποδοτικά που θα έπαιρνε η Ελλάδα κλείνονται σε φθηνά Ελληνικά εργατικά χέρια και τίποτε παραπάνω.

Στραμμένο το βλέμμα της η Ρωσία το έχει και στα 20 οικόπεδα εξόρυξης πετρελαίου σε Κρήτη και Ιόνιο, που αν την συμφέρουν οικονομικά θα τα "χτυπήσει" στον διαγωνισμό και εφόσον έχει την συμφωνία με το πέρασμα του αγωγού φυσικού αερίου θα κλείνει τους λογαριασμούς με την Ελλάδα αναλόγως των τιμών που θα έχουν τα προϊόντα στις εποχές του μέλλοντος. Το σίγουρο πάντως είναι ότι η Ελλάδα χάνει και την προοπτική δικών της αποκλειστικά δικαιωμάτων εξόρυξης.

Ως υπάλληλος της Ε.Ε

Ο κ. Τσίπρας κατάφερε να κάνει αυτό που ήθελαν οι Θεσμοί. Έπεσε στην παγίδα με αφορμή την χρεοκοπημένη Ελλάδα και έκανε αυτό που δεν μπορούσαν να κάνουν ανοιχτά οι Ευρωπαίοι εταίροι. Να συνθηκολογήσουν οικονομικά με την Ρωσία, να μοιράσουν μεταξύ τους το οικόπεδο Ελλάδα παίζοντας το παιχνίδι των κυρώσεων και της πιθανής πολεμικής σύρραξης που διατυμπανίζουν. Το κέρδος και των δύο πλευρών θα γραφτεί στους πίνακες των χρηματιστηρίων μέσω των Ευρωπαϊκών και Ρωσικών επιχειρηματικών λόμπι. Η ελληνική κυβέρνηση έπαιξε τον ρόλο του πωλητή μιας πολυεθνικής και όχι το ρόλο του εκπροσώπου μιας ανεξάρτητης και κυρίαρχης χώρας.

Όσο κι αν ο κ. Τσίπρας θέλει να το "παίξει" αρχηγός τονίζοντας στις δηλώσεις του από την Μόσχα ότι δεν θα δεχθεί νουθεσίες και ότι η Ελλάδα δεν είναι αποικία χρέους για να δέχεται υπαγορεύσεις για θέματα, όπως οι διμερείς σχέσεις, ο πρόεδρος τους Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, μάς είπε την αλήθεια λακωνικά: "Ο κύριος Τσίπρας δεν εγκατέλειψε την γραμμή που ΑΝΑΜΕΝΑΜΕ από εκείνον".

από το «Στον Τοίχο»

Πηγή:http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/2015/04/blog-post_70.html

...........................................................................................................................

Δυσμενέστερους όρους συνεργασίας πρότειναν οι Ρώσοι

Η συμμετοχή στον αγωγό φυσικού αερίου «Τουρκικό Ρεύμα» και οι κοινοπραξίες με Ρώσους για αγροτικά προϊόντα συνιστούν υποβάθμιση 

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 

Μόνο θετική μπορεί αναμφίβολα να είναι η αποτίμηση των πολιτικών και οικονομικών αποτελεσμάτων της επίσκεψης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα. Πρέπει να είναι κανείς εμπαθής εχθρός της κυβέρνησης ή φερέφωνο των αμερικανικών και γερμανικών συμφερόντων για να ισχυριστεί το αντίθετο, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι θα είναι επιπλέον και γελοίος. Από εκεί και πέρα όμως θα ήμασταν και εμείς οι υπόλοιποι φαιδροί, αν δεν ομολογούσαμε ευθαρσώς ότι ακόμη και αυτή η επιτυχημένη επίσκεψη αποκάλυψε την υποβάθμιση που έχει υποστεί η Ελλάδα λόγω της μνημονιακής πολιτικής που της επιβλήθηκε με αφορμή την οικονομική κρίση και πρωτίστως την κρίση του δημόσιου χρέους. Για να το συνειδητοποιήσουμε καλύτερα αυτό, ας πάρουμε δυο παραδείγματα για τα οποία καμία ουσιαστικά ευθύνη δεν φέρουν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και ας εξετάσουμε βαθύτερα τις προτάσεις παράκαμψης των προβλημάτων που έθεσε υπόψη του πρωθυπουργού ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. Πρώτο ζήτημα η ματαίωση της κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου Σάουθ Στριμ, ο οποίος θα έφερνε στην Ελλάδα ρωσικό φυσικό αέριο μέσω Εύξεινου Πόντου και Βουλγαρίας, το οποίο στη συνέχεια θα διοχετευόταν υποθαλάσσια στην Ιταλία και από εκεί στην Κεντρική Ευρώπη. Φυσικά και γνωρίζουμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός έκανε με διάφορα προσχήματα (περιβαλλοντικά κ.λπ.) κυριολεκτικά τα πάντα για να ματαιώσει την κατασκευή του αγωγού Σάουθ Στριμ. Οι Ελληνες απαλλάχθηκαν πάντως σχετικά νωρίς από τον Γ. Παπανδρέου, αν και όχι πριν προλάβει να διαπράξει το οικονομικό - πολιτικό έγκλημα για το οποίο θα μείνει στην Ιστορία - να μας βάλει δηλαδή στο επαίσχυντο καθεστώς της μνημονιακής εξάρτησης, το οποίο διέλυσε την ελληνική οικονομία.

Ο αγωγός Σάουθ Στριμ όμως δεν ματαιώθηκε λόγω μνημονίου. Ματαιώθηκε επειδή ο βουλγαρικός λαός ψήφισε πέρυσι έτσι ώστε ξανάγινε πρωθυπουργός στη Σόφια ο Μπόικο Μπορίσοφ, ο οποίος και τον υπονόμευσε. Προχθές ο Πούτιν αντιπρότεινε τη συμμετοχή της Ελλάδας στον αγωγό «Τουρκικό Ρεύμα», ο οποίος θα προμηθεύεται φυσικό αέριο από τη Ρωσία μέσω της Μαύρης Θάλασσας, φέρνοντάς το στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στον Εβρο. Η κυβέρνηση έδειξε να ενθουσιάζεται με την προοπτική συμμετοχής της Ελλάδας στο σχέδιο αυτό, καθώς τα κέρδη της χώρας από τη διέλευση του αγωγού από το ελληνικό έδαφος θεωρητικά μπορεί να φτάσουν ακόμη και το μισό δισεκατομμύριο ευρώ τον χρόνο. Εμείς δεν συμμεριζόμαστε καθόλου τον κυβερνητικό ενθουσιασμό. Η συμμετοχή στον αγωγό «Τουρκικό Ρεύμα» καθιστά την Ελλάδα ενεργειακά δέσμια της Τουρκίας! Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, όταν υπάρχει ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η Αγκυρα θα μας κόβει την παροχή φυσικού αερίου!

Πολύ καλύτερος ήταν ο πολιτικά σίγουρος αγωγός μέσω Βουλγαρίας. Η παροχή από τον Σάουθ Στριμ θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να χρησιμοποιηθεί για λόγους πολιτικού εκβιασμού, σε πλήρη αντίθεση με τον αγωγό του «Τουρκικού Ρεύματος». Η κυβέρνηση φυσικά και τα ξέρει αυτά, αλλά όταν καίγεται για λεφτά, εύκολα κανείς θεωρεί «υπέροχο έργο» οτιδήποτε του δίνει κάποια αξιόλογη είσπραξη! Αυτό έχει πάθει και η κυβέρνηση Τσίπρα, δυστυχώς. 

Ας έρθουμε τώρα και στο δεύτερο θέμα. Προφανώς και η Ελλάδα δεν ήθελε να επιβληθούν κυρώσεις στη Ρωσία. Ούτε καν ο Αντώνης Σαμαράς το ήθελε! Δεν τόλμησε όμως να προβάλει βέτο για να εμποδίσει τις αντιρωσικές κυρώσεις. Πώς να τα βάλει με τη μοναδική παγκόσμια υπερδύναμη, τις ΗΠΑ, και την ηγεμονεύουσα στην Ευρώπη, Γερμανία; Βέτο δεν χρησιμοποίησε. Οι κυρώσεις ψηφίστηκαν και η Ρωσία, αντιδρώντας σε αυτές, κήρυξε εμπάργκο εισαγωγής αγροτικών προϊόντων από χώρες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης φυσικά της Ελλάδας. «Καταλαβαίνουμε ότι η Ελλάδα αναγκάστηκε να υπερψηφίσει τις κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία. Εθίγη και η Ελλάδα, αλλά δεν φταίμε εμείς.


Το 90% των εξαγωγών της Ελλάδας στη Ρωσία είναι αγροτικά προϊόντα, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, γιατί δεν μπορούν να υπάρχουν εξαιρέσεις για μια χώρα της ΕΕ» είπε ο Βλαντιμίρ Πούτιν στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Αλέξη Τσίπρα. Τι αντιπρότεινε ως λύση; Τη «δημιουργία κοινών επιχειρήσεων», τη σύμπραξη δηλαδή Ελλήνων και Ρώσων. Για να εξαχθούν δηλαδή ελληνικά αγροτικά προϊόντα στη Ρωσία, οι Ελληνες εξαγωγείς πρέπει να βρουν Ρώσο συνεταίρο, στον οποίον θα δίνουν τα μισά, ίσως και περισσότερα κέρδη από την πώληση των προϊόντων. Αυτό όμως συνιστά σαφώς υποδεέστερα κέρδη για τους Ελληνες αγρότες και εξαγωγείς. Είναι σίγουρα πολύ χειρότερα από όσο ήταν μέχρι πέρυσι.

Πηγή:http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=64169644

...................................................................................................................................................................