Πανεθνικό – Παλλαϊκό Κίνημα

Εισαγωγή

"Η λανθασμένη πολιτική ανάγνωση του νεοφιλελευθερισμού πηγάζει από τα συστηματικά λάθη στο επίπεδο εννοιών και θεωριών"

Γκρέγκορι Άλμπο[1]

Του  Δαμιανού Βασιλειάδη

Ο φιλόσοφος Αντισθένης είχε πει μια φράση που έχει την ισχύ αξιώματος και αφορά όλους τους ανθρώπους και τους φορείς που πρέπει να έχουν σαφή γνώση και επίγνωση των εννοιών και θεωριών που καθορίζουν την πρακτική τους δράση: Είχε διατυπώσει τη θέση, που λέει: «Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις».[2] Σαφής ορισμός των εννοιών και θεωριών. Σύγχυση στις θεωρητικές αρχές συνεπάγεται σύγχυση και στην πράξη. Υπάρχει δηλαδή διαλεκτική σχέση μεταξύ τους, που μπορεί να διατυπωθεί και αντιθέτως. Δηλαδή σύγχυση στην πράξη, συνεπάγεται και σύγχυση στη θεωρία. Χωρίς την σωστή αξιολόγηση των εννοιών και θεωριών ελλοχεύει πάντοτε ο κίνδυνος εφαρμογής μιας λανθασμένης και επιζήμιας πολιτικής, ακόμη και όταν υπάρχει αγαθή πρόθεση.

Είμαστε υποχρεωμένοι, αναζητώντας την αλήθεια των θεωριών και την πρακτική τους εφαρμογή στην αντικειμενική πραγματικότητα να ασχοληθούμε απαραιτήτως με τις σχετικές κοινωνικές θεωρίες.

Ένα Πανεθνικό – Παλλαϊκό Κίνημα προϋποθέτει αυτό το ξεκαθάρισμα των εννοιών και των θεωριών, με τις οποίες θα ασχοληθούμε στο παρόν κεφάλαιο, ξεκινώντας από τις έννοιες της παγκοσμιοποίησης, της Νέας Τάξης και της ταξικής πάλης.

Την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν προωθούν μόνο τα αστικά κόμματα, αλλά και τα αριστερά ή κομμουνιστικά, όσο παράξενη και παράλογη κι αν φαντάζει μια τέτοια επιχειρηματολογία, η οποία παρ’ όλα αυτά βασίζεται αδιάψευστα στη μαρξιστική θεωρία.

Ο ίδιος ο Μαρξ είχε διατυπώσει αξιωματικά τη θέση ότι ο αστικός τρόπος παραγωγής αποτελεί προοδευτική εξέλιξη ενός κοινωνικού σχηματισμού. Ασφαλώς και η παγκοσμιοποίηση περιλαμβάνεται στους τρόπους παραγωγής του καπιταλισμού, ως ανώτερή του μορφή. Το τόνισε και ο μαρξιστής φιλόσοφος Κονστάντσο Πρέβε: «Είμαστε σε φάση μετάβασης από τη μια μορφή του καπιταλισμού σε μια άλλη μορφή του, γενικότερη και παγκοσμιοποιημένη. Περνάμε στον απόλυτο καπιταλισμό».[3] Ο ισχυρισμός αυτός βέβαια είναι υπερβολικός, εκφράζει ωστόσο την τάση προς την απόλυτη κυριαρχία του καπιταλισμού σήμερα.

Για να διαβάσετε τη συνέχεια του άρθρου πατήστε εδώ: Πανεθνικό – Παλλαϊκο Κίνημα

[1] Βλ. Γκρέγκορυ Άλμπο, «Ο νεοφιλελευθερισμός και η Αριστερά», Άρθρο του καθηγητή πολιτικής οικονομίας Γκρέγκορυ Άλμπο στο «Εντός Εποχής», της εφημ. «Αυγή», 24.2.2008.

[2] Το αρχαίο ρητό με τον παραστατικό αυτό τρόπο έκφρασης δηλώνει ότι η απαρχή της σοφίας είναι η επίσκεψη στους ορισμούς των εννοιών, στην ενασχόληση μαζί τους για τον ακριβή τους προσδιορισμό.

[3] Βλ. Κοστάντσο Πρέβε, Συνέντευξη στην εφημ. «Ελευθεροτυπία», στις 19.11.2011, με τίτλο: Περνάμε από μια φάση του καπιταλισμού σε μια άλλη».

Πηγή:http://damonpontos.gr/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1/