Η Μαύρη Ηπειρος

Η Γκάνα είναι η δεύτερη χώρα της Αφρικής από τον Ιούνιο, η οποία φαίνεται πως θα απευθυνθεί για βοήθεια στο ΔΝΤ, όσον αφορά το πρόγραμμα σταθεροποίησης και ανάπτυξης της - επίσης, για την ενίσχυση του αδύναμου νομίσματος της (cedi), το οποίο έχει «αντικατασταθεί» τρεις φορές μετά το 1965. 

Λίγες ημέρες πριν, το έλλειμμα του προϋπολογισμού της, καθώς επίσης ο πληθωρισμός, εκτοξεύθηκαν στα ύψη, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει η ισοτιμία του νομίσματος - ενώ οι τιμές καταναλωτή (γράφημα) συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία, καταδικάζοντας ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας στην πείνα και στην εξαθλίωση.

Το επίσημο αίτημα θα κατατεθεί πιθανότατα αυτήν την εβδομάδα στο ΔΝΤ, όπου ο πρωθυπουργός της χώρας θα βρίσκεται στις Η.Π.Α., μαζί με 50 άλλους Aφρικανούς ηγέτες, στα πλαίσια της συνάντησης που οργανώνει ο πρόεδρος της υπερδύναμης.

Δυστυχώς φαίνεται πως με εξαίρεση τη Μποτσουάνα, τη μοναδική χώρα που εξεδίωξε το ΔΝΤ από την επικράτεια της , καμία άλλη αφρικανική χώρα δεν έχει κατανοήσει ότι, είναι ανόητο να καλείς το ληστή στο σπίτι σου, ελπίζοντας oτι θα φροντίσει καλύτερα τα οικονομικά σου. Οι εμπειρίες ολόκληρης της ηπείρου από το ΔΝΤ  είναι άλλωστε αρκετές, για να γνωρίζουν την πραγματική του «ταυτότητα».

Συνεχίζοντας, η πορεία της Γκάνας από την γρηγορότερα αναπτυσσόμενη χώρα της Αφρικής, σε αυτήν με την παγκοσμίως χειρότερη εξέλιξη του νομίσματος της (-50%), είναι απογοητευτική, όσον αφορά τις προοπτικές των χωρών της ηπείρου. Ειδικότερα, παρά το ότι θεωρούνται ως πολλά υποσχόμενες αγορές από τους επενδυτές, δεν καταφέρνουν να ενσωματωθούν στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα -χρησιμοποιώντας ορθολογικά τα δάνεια που λαμβάνουν, έτσι ώστε να προσελκύουν διεθνείς επενδύσεις.

Η εξέλιξη του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Γκάνας (γράφημα), όπως επίσης πολλών άλλων αφρικανικών χωρών, τεκμηριώνει την αδυναμία τους να αντεπεξέλθουν με τα οικονομικά τους - με αποτέλεσμα να γίνονται θύματα ενός νέου αποικιοκρατικού συστήματος, το οποίο στηρίζεται στη χρηματοπιστωτική υποδούλωση.

Η πρώτη χώρα από τον Ιούνιο που ζήτησε επίσης τη «βοήθεια» του ΔΝΤ, είναι η Ζάμπια - μία επίσης γρήγορα αναπτυσσόμενη χώρα, με πλούσιο υπέδαφος σε χαλκό, καθώς επίσης σε πολλά άλλα μεταλλεύματα. Παρά το ότι όμως ο πλούτος της προσέλκυσε αρκετούς επενδυτές τα προηγούμενα χρόνια, η οικονομία της κατέρρευσε αντίστοιχα με την Γκάνα (νόμισμα στο -11%, ελλειμματικός προϋπολογισμός).

Συνεχίζοντας, η Γκάνα ήταν μία από τις πρώτες αφρικανικές χώρες, από τις οποίες οι διεθνείς επενδυτές, καθώς επίσης τα βιομηχανικά κράτη, διέγραψαν χρέη (hair cut) - παρά το ότι είναι μία από τους πιο σημαντικούς εξαγωγείς χρυσού, κακάο και πετρελαίου, έχοντας μόλις 26 εκ. κατοίκους.

Το 2007 δε ήταν η πρώτη αφρικανική χώρα νοτίως της Σαχάρας μετά τη Ν. Αφρική, η οποία εξέδωσε ομόλογα - ενώ έκτοτε την έχουν μιμηθεί πάνω από δέκα άλλες, οι οποίες «εκμεταλλεύθηκαν» την αναζήτηση νέων πηγών κερδοφορίας εκ μέρους των διεθνών κερδοσκόπων, μετά την χρηματοπιστωτική κρίση και την ύφεση στις αναπτυγμένες οικονομίες.

Ολοκληρώνοντας, η οικονομική κατάσταση της Γκάνας επιδεινώθηκε, μεταξύ άλλων επειδή η κυβέρνηση της τριπλασίασε τους μισθούς των στρατιωτών και των αστυνομικών - ενώ τα έσοδα από ένα κοίτασμα πετρελαίου, στο οποίο ξεκίνησε το 2010 η εξόρυξη, ήταν μικρότερα του αναμενόμενου.

Η αρπαγή γής

Στο σημείο αυτό είναι ίσως σκόπιμο να υπενθυμίσουμε πως η εξαγορά τεράστιων γεωργικών εκτάσεων γης από πολυεθνικές εταιρείες, από επενδυτικά κεφάλαια, από μερικά κράτη, καθώς επίσης από ορισμένες μεγάλες τράπεζες, εστιάζεται κυρίως στην Αφρική - λόγω των προβλέψεων για την παγκόσμια οικονομία.

Οι εκτάσεις που εξαγοράζονται χρησιμοποιούνται κυρίως για την καλλιέργεια «γεωργικών καυσίμων», όπως το βιολογικό ντίζελ και η βενζίνη Ε-10. Στα πλαίσια αυτά, εκατομμύρια άνθρωποι εκδιώκονται από τις ιδιοκτησίες τους, ενώ τεράστιες εκτάσεις μετατρέπονται σε «μονοκαλλιέργειες» - με αποτέλεσμα να αυξάνονται συνεχώς οι «πεθαμένες περιοχές» (οι μονοκαλλιέργειες, μετά από μερικούς «κύκλους», σοδειές δηλαδή, καταστρέφουν εντελώς τη γη). Οι μεγαλύτεροι αγοραστές είναι η Goldman Sachs και η J.P.Morgan -καθώς επίσης μερικά από τα ισχυρότερα κερδοσκοπικά κεφάλαια του πλανήτη.

Η διαδικασία αυτή, η οποία είναι ουσιαστικά η ίδια με την αποικιοκρατική εποχή, με μοναδική διαφορά το ότι η γη αγοράζεται πλέον και δεν κατακτάται στρατιωτικά (συμπεριλαμβάνεται εδώ ουσιαστικά και η εξαγορά πετρελαϊκών κοιτασμάτων, εκτάσεων πλούσιων σε ορυκτά κλπ. με σημαντικότερο αγοραστή στην Αφρική την Κίνα), άρχισε να παίρνει μεγάλες διαστάσεις αμέσως μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης (2006). Η αιτία είναι προφανώς το ότι, εκείνη την εποχή αναζητήθηκαν νέοι τρόποι κερδοφορίας - αφού οι παλαιότεροι «κατέρρεαν».

Περαιτέρω, οι καταστροφές που θα προκληθούν στο φυσικό περιβάλλον θα είναι εξίσου σημαντικές με την εκδίωξη και την καταδίκη σε θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι αδυνατούν ήδη να εξασφαλίσουν την τροφή τους. Η «ληοτεία« επεκτείνεται και στις πηγές νερού, το οποίο χρησιμοποιείται για τις τεράστιες μονοκαλλιέργειες - με αποτέλεσμα η ποσότητα του να γίνεται όλο και λιγότερη, αδυνατώντας να καλύψει τις ανάγκες των κατοίκων αυτών των χωρών.

Όλα αυτά, αργά ή γρήγορα, θα προκαλέσουν τεράστιες εξεγέρσεις και κύματα μεταναστών, με κατεύθυνση κυρίως την Ευρώπη - όπου πολύ αμφιβάλλουμε εάν η ήπειρος μας θα μπορέσει να αμυνθεί, ακόμη και αν επέστρεφε η χαμένη αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών, ως έμμεση συνέπεια της κρίσης χρέους.

Ολοκληρώνοντας, η αρπαγή της γης, καθώς επίσης των κερδοφόρων, κοινωφελών συνήθως επιχειρήσεων, δεν περιορίζεται μόνο στις παραπάνω περιοχές του πλανήτη - αφού αποτελεί τον κύριο στόχο της εισβολής του ΔΝΤ (της Γερμανίας επίσης) στις υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες. Προϋποθέτει φυσικά τη δημιουργία υπάκουων «σκλάβων χρέους» - γεγονός που επιτυγχάνεται παράλληλα, με την έντεχνη «υπεξαίρεση» της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των αδύναμων κρατών (με τη βοήθεια της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής εξουσίας).

Τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία των κρατών-θυμάτων, αυτά δηλαδή που δεν είναι δυνατόν να «κλαπούν» με τη βοήθεια της αυξημένης φορολογίας, κυρίως δε τα ακίνητα και τα οικόπεδα, εξαγοράζονται σε εξευτελιστικές τιμές - αφού φυσικά έχει εξασφαλισθεί προηγουμένως ο εκμηδενισμός της εγχώριας ζήτησης και η κατάρρευση των τιμών, με τη βοήθεια των φορολογικών μέτρων, της ανεργίας, των χρεοκοπιών κοκ.

Ο ιός Έμπολα

Κλείνοντας, ο μεγάλος κίνδυνος στην Αφρική είναι ο ιός Έμπολα, ο οποίος θανατώνει δεκάδες ανθρώπους, ενώ δεν είναι απίθανο να μεταφερθεί και στις υπόλοιπες ηπείρους. Το γράφημα που ακολουθεί (πηγή), δίνει μία πολύ ολοκληρωμένη εικόνα του νέου εφιάλτη, ο οποίος «ίπταται» επάνω από τον πλανήτη.

//Πατήστε την εικόνα για zoom//

Κατά την άποψη μας, το γράφημα οφείλει να μελετηθεί πολύ προσεκτικά από όλους, επειδή πρόκειται για έναν από τους πιο τρομακτικούς ιούς παγκοσμίως - με 90% πιθανότητες θανάτου αυτών που προσβάλλονται.

Δυστυχώς, «ενός- κακού μύρια έπονται», όπως πολύ σωστά λέγεται - με την έννοια πως η μεγαλύτερη ίσως οικονομική και γεωπολιτική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, δεν είναι απίθανο να συνοδευτεί από κρίσεις άλλου είδους.

Analyst Team

Πηγή:http://www.analyst.gr/2014/08/04/h-mayri-hpeiros-afriki-kai-dnt/