Τρίτη 2 Ιουνίου 2015

Χαρτονόμισμα στον κήπο


Του Γιάννη Μακριδάκη

Σήμερα καθώς έκανα μικρές δουλειές στο χωράφι, βρήκα ανάμεσα στα ανθισμένα μαϊντανά ένα διπλωμένο στα τρία δεκάευρο.

Στην αρχή δεν κατάλαβα τι ήταν αυτό το παράταιρο με την τριγύρω φύση, εμφανώς τεχνητό χρώμα και υλικό. Το έπιασα όμως και κατάλαβα παρότι ήταν κοκαλιασμένο όπως είναι τα τελείως ξεραμένα φύλλα και διάτρητο προφανώς από έντομα που το βρήκαν νόστιμο, ποιος ξέρει.

Το ξεδίπλωσα με προσοχή διότι γρήγορα διαπίστωσα ότι με κάθε μου κίνηση που ξεπερνούσε κάποιο πολύ χαμηλό όριο σκληρότητας απέναντί του, αυτό σκιζόταν και τα απειράριθμα εντομοφαγώματα ενώνονταν σε μια ευρεία και ακανόνιστη μεγαλοπρεπή οπή στην επιφάνειά του. Μια οπή, η οποία δεν θα μπορούσε να επουλωθεί με κανέναν τρόπο για να το καταστήσει χρήσιμο ή ανταλλάξιμο σε κάποια τράπεζα του συστήματος διότι δεν ήταν ένα απλό σκίσιμο για να κολληθεί, αλλά η ένωση πολλών μικρών σκοροφαγωμάτων που απουσίαζαν και είχαν σίγουρα ήδη χωνευτεί και επιστρέψει ολόγυρα ως κόπρανα ζωιφίων.

Μέσα στη σαπίλα που μας περιβάλλει, ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ; KAI ΟΜΩΣ ΝΑΙ!!!

Ο ζυγός δουλείας ...του «έντιμου συμβιβασμού»!


Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Το όραμα ενός κόσμου, που τον συνθέτουν οι ιδέες της ανδρείας, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και βέβαια της φιλοπατρίας, είναι το θεμελιώδες πρότυπο στις περίφημες Ωδές του μεγάλου μας ποιητή Ανδρέα Κάλβου. Όταν έχει κάποιος αρετή, πολεμάει χωρίς φόβο για την ελευθερία, περιφρονώντας την σκλαβιά, τον πόνο και τον θάνατο.

Αυτή η ποιητική σκέψη, που ποιεί κόσμον, εκφράζεται μοναδικά στο περίφημο ποίημά του «Εις Σάμον,» όπου στο πρώτο τετράστιχο λέει: «Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι· θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία».

Ο φόβος, εδώ, παρουσιάζεται σαν τον προσωποποιημένο ανελέητο δυνάστη του λαού, το χάλκεον χέρι που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ανδράποδα.
Στον ίδιο αρχέγονο φόβο, που καλλιεργείται σήμερα από το διεθνή ΜΜΕ για να παραλύσει και εξανδραποδίσει τους πολίτες, αφαιρώντας τους κάθε διάθεση για αντίσταση, στηρίζεται η global δικτατορία των αγορών, η οποία παρουσιάζεται ως η «παγκοσμιοποίηση».

Ακόμη 4 ψέματα είπες Αλέξη...(*)


Του Κ. Κυριακόπουλου

Η συνέντευξη δόθηκε στην εφημερίδα "Le Monde" και από τα χειραγωγούμενα επικοινωνιακά επιτελεία, επιχειρείται να εμφανιστεί ως ένα δριμύ "κατηγορώ" του Αλέξη Τσίπρα για τα τεκταινόμενα αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, και με φόντο την πολυσυζητημένη "επαναδιαπραγμάτευση" για το "ελληνικό ζήτημα"...

Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική. Ο πρωθυπουργός μέσα από μια συνέντευξη απόλυτα εναρμονισμένη με την πεμπτουσία των πολιτικών που του υπαγορεύονται, επιχειρεί μέσα από αυτή τη συνέντευξη, έναν ευρύτατο αποπροσανατολισμό, περιορίζοντας τις αναφορές του σε δημοφιλή και σχετικά "πιασάρικα" ζητήματα, αφήνοντας στο απυρόβλητο την ουσία αυτού που συντελείται σήμερα στην Ευρώπη.

Η προσφιλής μέθοδος γι αυτό είναι η λαγνεία του ψεύδους, και ο "πρώτη φορά αριστερός" πρωθυπουργός, χρησιμοποιεί τέσσερα σοβαρά πολιτικά ψεύδη, συμμετέχοντας και ο ίδιος σ αυτή την απόλυτα χορογραφημένη επιχείρηση.

Ψέμα πρώτο:
«Το ζήτημα της Ελλάδας δεν αφορά μόνο τη χώρα, αλλά είναι το επίκεντρο της σύγκρουσης δύο εκ διαμέτρου αντίθετων στρατηγικών για το μέλλον της ΕΕ».