Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Η νεκρική σιγή των νέων


Υποθέτει κανείς πως είτε δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει, είτε έχουν διαβρωθεί από τις συνθήκες που επικρατούσαν, ειδικά στην Ελλάδα – διαφορετικά δεν εξηγείται η αδιαμαρτύρητη αποδοχή του εγκλήματος που συντελείται εις βάρος τους
«Μία κοινωνία προβάτων διοικείται νομοτελειακά, με την πάροδο του χρόνου, από μία κυβέρνηση λύκων» (Juvenal, Ρωμαίος σατυρικός).

Άρθρο 

Χωρίς καμία αμφιβολία, τα περισσότερα μέτρα που υπαγορεύονται στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της κρίσης, καθώς επίσης κάποια από τα «ισοδύναμα» που επιλέγει η κυβέρνηση, είναι εις βάρος των νέων – γεγονός που αποτελεί το άκρον άωτο του εγωισμού και της ιδιοτέλειας μίας γενιάς, η οποία θέλει να μεταφέρει τα προβλήματα που η ίδια δημιούργησε στα παιδιά της, καθώς επίσης στα δικά τους παιδιά.

Τέλος εποχής


Του Πέτρου Αργυρίου

Ρίξτε μια ματιά απέξω από το παραθύρι σας.
Δε θα δείτε μόνο την ελληνική κρίση. Με αυτήν άλλωστε είμαστε συγκάτοικοι για όσο και για όσους έχουν ακόμη σπίτια.
Θα δείτε μια παγκόσμια κρίση και τη χυδαιότητα των διεθνών ελίτ σε όλη της το μεγαλείο.
Θα δείτε τη Γερμανία να ανοιγοκλείνει τις ευρωπαϊκές συνθήκες κατ όπως τη βολεύει.
Το δίκιο του ισχυρού είναι συχνά υπέρτερο όλων των άλλων.
Θα ακούσετε τον Νετανιάχου, πανέτοιμο για ένα νέο ολοκαύτωμα κατά των Παλαιστινίων, να μας δίνει απλόχερα ευκαιρία για ιστορική αναθεώρηση καθώς το ολοκαύτωμα ήταν αποκλειστική ευθύνη των … Παλαιστινίων και τη Μέρκελ να επαναλαμβάνει το ότι η Γερμανία αναλαμβάνει πλήρως τις ευθύνες της… Όχι βέβαια την ευθύνη για το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις προς την Ελλάδα. Ποιος τη γαμεί αυτήν.
Θα δείτε τον Ερντογάν να παίρνει ανταλλάγματα από την Ευρώπη για να συνεχίζει να σκοτώνει Κούρδους και να συνεχίζει το λαθρεμπόριο προσφύγων και τις μπίζνες με τα τζιχάντια.

Νοητικά άλματα



Ένα από τα "αγκάθια" που πρέπει να τακτοποιήσει η κυβέρνηση μέχρι τέλους της χρονιάς, είναι και η νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Κι επειδή έχει ανοίξει η σχετική κουβέντα για το πόσα δισ. θα χρειαστούν τούτη την φορά, μπήκε σε λειτουργία ένα παράλληλο σχέδιο τρομοκράτησης του λαού, ώστε να αποφευχθούν τυχόν αναταράξεις. Σύμφωνα με το σχέδιο, ντόπιοι και ξένοι "επίσημοι" (φυσικά, σε αγαστή συνεργασία με τα πάντοτε πρόθυμα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης) υπογραμμίζουν ότι, αν δεν πετύχει η ανακεφαλαιοποίηση, υπάρχει πιθανότητα bail in, δηλαδή σωτηρίας των τραπεζών "από μέσα", δηλαδή -με απλά λόγια- υπάρχει πιθανότητα για κούρεμα καταθέσεων.

Μιας και χτες το εν λόγω θέμα πιπιλίστηκε πολύ στα δελτία -ο θεός να τα κάνει- ειδήσεων και μιας και ήταν και αργία και, ως γνωστόν, όταν κάθεσαι κι αφήνεις το μυαλό σου να ταξιδέψει, κάνεις περίεργες σκέψεις και αλλόκοτους συνειρμούς, ομολογώ ότι κάποια στιγμή τρόμαξα με όσα σκεφτόμουν. Θα τα μοιραστώ μαζί σας κι ελπίζω να με βοηθήσετε να βάλω μια τάξη.

Συνηθίσαμε να λέμε πως, στην εποχή των μνημονίων, η χώρα μας βρίσκεται υπό γερμανική κατοχή (μάλιστα δε, το εννοούμε τόσο πολύ ώστε συχνά-πυκνά να αποκαλούμε προδότες όσους, κατά καιρούς, ψήφισαν υπέρ των μνημονίων). Εξ ίσου συνηθισμένη είναι και η άποψη ότι προσπαθούν (ποιοί, αλήθεια; οι δικοί μας άρχοντες ή οι "κατακτητές";) να μας κάνουν Βουλγαρία. Κάποιοι δε, είναι πεπεισμένοι ότι έχουμε ήδη γίνει Βουλγαρία: η αμοιβή τής εργασίας έχει κατακρημνιστεί, η ανεργία έχει σκαρφαλώσει σε τρομακτικά ύψη, το κοινωνικό κράτος ευρίσκεται υπό διάλυση και η μόνη ανάπτυξη που φαίνεται στον ορίζοντα είναι να ξεστραβωθεί καμμιά ξένη εταιρεία και να έρθει στον τόπο μας να επενδύσει, λόγω των χαμηλών μισθών.

Σιχασιά….


Του Καρτέσιου [28-10-2015]

Και στο πούτσο μου παπάρα αν φοβάσαι τους πρόσφυγες ότι θα σου πάρουν τη χώρα, παλιομαλάκα, χώμα και νερό είναι, όλων μας είναι και τα παιδιά που πνίγονται δικά μου είναι και δικά σου θα έπρεπε να τα νιώθεις και να παρακαλάς να σωθούν όλα και να κλαις όταν πνίγονται κι όταν βασανίζονται κι όταν ορφανεύουν κι άντε γαμήσου καργιόλη που αδιαφορείς και δυσανασχετείς και λες «τόσα είχαμε στο κεφάλι μας, τώρα μας φορτώνονται κι αυτοί» γιατί άχρηστο είναι το κεφάλι σου και άδικο βάρος στους ώμους σου κι αν δε μπορείς να νιώσεις, να καταλάβεις, άντε και πνίξου να ξαλαφρώσουμε από έναν μαλάκα, πολλοί είστε δε θα λείψετε, πιο κάτω από τον πάτο είσαι αν δε μπορείς να θυμώσεις, να ουρλιάξεις, να πονέσεις για όλο αυτό που συμβαίνει και νοιάζεσαι για την οικονομία, την ανάπτυξη, το γαμωκόμμα σου, τα κύματα ξερνάνε νεκρούς κι εσύ κοιμάσαι ήσυχος, κι ενοχλείσαι που είναι πολλοί και μένουν στις πλατείες και να φύγουν και η Ευρώπη που κινδυνεύει, στ’ αρχίδια μου αν κινδυνεύει η Ευρώπη και η ησυχία σου και η τσέπη σου, κίνδυνος είναι η πείνα και η φωτιά που κυνηγάνε αυτούς που πέφτουν στη θάλασσα για να σωθούν κι αντί για σωτηρία πέφτουν στο στόμα σου και στην αδιαφορία σου και τους κρίνεις και ρωτάς γιατί φεύγουν από τις χώρες τους -τα δικά σου παιδιά, μαλάκα γιατί έφυγαν στη Γερμανία να γίνουν Γκασταρμπάιτερ; – κι αντί να ντραπείς για όλο αυτό κάθεσαι και γιορτάζεις – τι γιορτάζεις ρε ηλίθιε; – την ελευθερία σου τάχα μου και την ειρήνη δήθεν, με όπλα και στρατιώτες τα γιορτάζεις και φόβο και υποταγή – ποια ελευθερία γιορτάζεις ρε ηλίθιε; – σκλαβωμένος μαλάκας είσαι σε όσα ελάχιστα σου χαρίζουν για να κάθεσαι ήσυχος κι αδιάφορος άδειος σα ζόμπι από ψυχή κι ανθρωπιά, πνίγονται ρε σίχαμα προσπαθώντας να σωθούν από τους ίδιους που αύριο θα κυνηγήσουν και σένα για να βγάλουν κι άλλα φράγκα, ήσυχος να μένεις μέχρι να έρθει η σειρά σου σίχαμα, πνίγονται στα κύματα ρε ηλίθιε που εσύ κάποτε πνίγηκες με το σάλιο σου και τρόμαξες, γιορτάζεις, τι γιορτάζεις ρε ηλίθιε; Τα χάλια σου;

Πηγή:http://kartesios.com/%CF%83%CE%B9%CF%87%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%AC/

Έρχεται…


Είδα αυτό το βίντεο σήμερα τα ξημερώματα και δεν ξέρω πως θα γίνει να πάει καλά η μέρα. Βασικά δεν ξέρω πως μπορεί να πάει καλά η ζωή. Δεν ξέρω πόσοι απομείναμε άνθρωποι και πόσοι έγιναν αντικείμενα που αντέχουν να παρακολουθούν αδιαμαρτύρητα ή και να επικροτούν τέτοιες σκηνές όταν συμβαίνουν μπροστά τους, όποιον κι αν έχουν ως θύμα.

Στο περιστατικό, η μαθήτρια του σχολείου δεν υπάκουσε στην εντολή του καθηγητή να εγκαταλείψει την τάξη, ο καθηγητής κάλεσε τον αστυνομικό, ο αστυνομικός είδε στο πρόσωπο της μαθήτριας μία κατσαρίδα και βάλθηκε να τη λιώσει.

Η αταραξία των υπόλοιπων μαθητών της τάξης και του καθηγητή, δε νομίζω να έχουν περάσει ποτέ από το μυαλό συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας. Η αταραξία αυτή έρχεται από ένα εντελώς άγνωστο κόσμο για τη φαντασία του νου μας. Κι όμως είναι ο κόσμος μας. Σήμερα εκεί, αύριο εδώ.

Δια χειρός φαρμακοποιού...


Της Μαρίας Διακάκη*

Εδώ και πολλά χρόνια οι Φαρμακοποιοί της χώρας μας αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους, διεκδικώντας αυτονόητα πράγματα που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούνται δεδομένα.
Το επάγγελμα του Φαρμακοποιού στην Ελλάδα, δεν βρίσκεται μέσα στη λίστα των προστατευμένων επαγγελμάτων , γιατί οι περισσότεροι διατηρούν ιδιωτικές επιχειρήσεις. Σαν τιμωρία , ένα πράμα, επειδή κάποιοι θέλησαν να υπηρετήσουν την Υγεία, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Έλληνα πολίτη, με ίδια κεφάλαια και προσωπικό ρίσκο.
Η επιλογή τους αυτή όμως, για την πολιτεία, τους κατατάσσει αυτόματα στον κλάδο των “εμπόρων” κι ας λένε ότι η υγεία δεν είναι εμπόρευμα κι ας λένε ότι σέβονται τον επιστήμονα φαρμακοποιό.
Κανείς δεν διαφωνεί, ότι σήμερα, ένας φαρμακοποιός λειτουργεί ένα φαρμακείο , για βιοποριστικούς λόγους. Υπάρχει όμως και πρέπει να αναγνωριστεί, η ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος , όπως άλλωστε συμβαίνει με όλα τα επαγγέλματα που ανήκουν στον τομέα της Υγείας.  

Στη Συρία χτυπά η καμπάνα για την τύχη της Ευρώπης


Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται αλλά υπάρχουν αρκετές και σοβαρές ενδείξεις ότι οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις ΗΠΑ-Ρωσίας έχουν καταλήξει κατ’ αρχήν στο μελλοντικό, μεταπολεμικό καθεστώς. Η αλλαγή οφείλεται στην ρωσική επέμβαση που άλλαξε την πορεία του πολέμου. Λογικά, υπήρξε συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας και για τη ρωσική επέμβαση δεδομένου ότι ουδείς ενδιαφέρθηκε ή τόλμησε να τροφοδοτήσει τους τζιχαντιστές ή τους μετριοπαθείς αντάρτες-φίλους των ΗΠΑ με αντιαεροπορικά όπλα για να αντιμετωπίσουν τους ρωσικούς βομβαρδισμούς.

Με επιφύλαξη πρέπει να αντιμετωπιστούν οι πληροφορίες ότι οι ΗΠΑ προτίθενται να αποστείλουν στρατό στη Συρία –ο Ομπάμα το είχε αποκλείσει. Η ηγεσία των ΗΠΑ συνολικά, έχει συμφέρον από μια συμφωνημένη λύση αφού αδυνατεί να διατηρήσει το μονοπώλιο στην περιοχή. Η Τουρκία και η Σ. Αραβία απειλούν και αυτές να εξοπλίσουν τους αντάρτες με αντιαεροπορικούς πυραύλους αλλά πρόκειται για αντιδράσεις των χαμένων του πολέμου, ανίκανων να ματαιώσουν συμφωνία των δυο Μεγάλων. Η πιθανή ένταση προσεχώς θα οφείλεται, το πιθανότερο, στις τελικές προσπάθειες να ενισχύσει η κάθε πλευρά τη θέση της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Έτσι είχε συμβεί λίγο πριν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου στο Βιετνάμ.

Mstislav Rostropovich - Bach Cello Suite 5 I. Prelude

Όταν ο Τσίπρας εξαφανίζει κάθε ίχνος των αντιφρονούντων του!...


Του Γιώργου Μητραλιά

Να λοιπόν που η δεύτερη κυβέρνηση Τσίπρα έλυσε πριν από λίγο δυο από τα μεγαλύτερα προβλήματά της: εκείνο του δημόσιου χρέους και το άλλο που αντιπροσωπεύει η πρώην Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου. Πώς τα κατάφερε να πετύχει αυτό το κατόρθωμα; Μα, απλούστατα, σβήνοντας οριστικά και αμετάκλητα οτιδήποτε θύμιζε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τις πρωτοβουλίες που πήρε στη διάρκεια της σύντομης προεδρίας της, και ειδικά την Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους.

Απέναντι σε αυτό το εντυπωσιακό άλμα προς τα πίσω της ελληνικής κυβέρνησης, που παραπέμπει στις μέρες δόξας του θριαμβεύοντος σταλινισμού της δεκαετίας του 1930 (1) αλλά και του πιο ζοφερού μακαρθισμού των αρχών της δεκαετίας του 1950, δικαιούμαστε να αναρωτηθούμε: Μήπως εξαιτίας όλων αυτών εξαφανίστηκε το δημόσιο χρέος; Μήπως η Ζωή Κ. αποδέχτηκε την ήττα της και το πήρε απόφαση να μην λέει πια την αλήθεια και να σταματήσει τις βιτριολικές της κριτικές;