Το παραμύθι της ανάπτυξης

Του Γιάννη Μακριδάκη

Αν έχετε χρόνο αυτές τις μέρες διαβάστε ένα παλιό μου κείμενο περί ανάπτυξης. Διότι όπως όλα δείχνουν κατά εκεί τραβάμε. Παραλάβαμε μια χώρα πάμπλουτη και αυτάρκη, υπέροχα τοπία, περιβόλια μποστάνια, ελαιώνες, αμπέλια και θα παραδώσουμε μια χώρα με αγωγούς φυσικού αερίου, μεταλλεία, φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες, ένα μάτσο ρύπους δηλαδή στην επόμενη γενιά, που θα ζει ανάμεσα στα απομεινάρια της ανάπτυξής μας, απόρριμμα ψυχικό, σωματικό και πνευματικό και η ίδια από όσα της κληροδοτούμε αλλά και από όσα θα τοξικά φάει και θα ζήσει η ίδια…

Οι αριστερές κυβερνήσεις απομυζούν το οικοσύστημα στο όνομα δήθεν των Λαών. Οι δεξιές στο όνομα των Αγορών. Η κατάληξη ίδια. Και περιβαλλοντικά και πολιτικά…

Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=6480

Η λεηλασία των Ταμείων και η πληρωμή του Δ.Ν.Τ.

Περίεργο και τερατώδες, ή τι έκανε στη Μόσχα ο κ. Τσίπρας;

Του Δημήτρη Καζάκη

Για κάποιον περίεργο και τερατώδη λόγο η Ελλάδα πρέπει σώνει και καλά να εμπλακεί ενεργά στις κλιμακούμενες γεωστρατηγικές αντιπαραθέσεις Ρωσίας-Δύσης. Αυτό φαίνεται να επιθυμεί ο κ. Τσίπρας, ο οποίος έφυγε από τη Μόσχα με μια βαλίτσα γεμάτη υποσχέσεις. Αρκεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε πεδίο αναμέτρησης Ρωσίας-Δύσης για τους αγωγούς υδρογοναθράκων.

Η Ελλάδα έρμαιο του ιμπεριαλισμού των αγωγών

Το κομβικό σημείο βρίσκεται στην υπόθεση του σχεδιαζόμενου αγωγού Ρωσίας-Τουρκίας. O Πούτιν έκανε σαφές ότι ενδιαφέρεται για την εμπλοκή της Ελλάδας στον αγωγό, ο οποίος είναι εναλλακτικός του South Stream, που ακυρώθηκε το Δεκέμβριο του 2014 λόγω αντιδράσεων από την ΕΕ. Ο νέος αγωγός θα ξεκινά από το τουριστικό θέρετρο της Ευρωπαικής Τουρκίας στη Μαύρη Θάλασσα, Kıyıköy και θα διασχίζει τουρκική θράκη μέχρι την πόλη Ίψιλα στο Αιγαίο, πολύ κοντά στο Δέλτα του Έβρου.

Ο αγωγός αυτός ουσιαστικά έχει σχεδιαστεί για να τροφοδοτήσει την Ευρώπη με υδρογονάνθρακες από τη Ρωσία δια της ηπειρωτικής οδού. Για να γίνει αυτό η Ελλάδα πρέπει να δεχθεί να περάσει από το έδαφός της, αλλιώς αναγκαστικά η Τουρκία θα πρέπει να δημιουργήσει τερματικό στην Ίψιλα, όπου οι υδρογονάθρακες θα φορτώνονται σε πλοία.

"Το νέο δρομολόγιο θα καλύψει τις ευρωπαϊκές ανάγκες για καύσιμα, και θα επιτρέψει στην Ελλάδα να γίνει ένα από τα κύρια κέντρα διανομής ενέργειας στην ήπειρο, και θα μπορούσε να βοηθήσει για την προσέλκυση σημαντικών επενδύσεων στην ελληνική οικονομία", δήλωσε ο Πούτιν σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τσίπρα. Βέβαια, τα ίδια ακριβώς είπε ο Πούτιν και για την Τουρκία παρουσία του Ερντογκάν, όταν υπεγράφη η συμφωνία για το νέο αγωγό.

Τεμαχισμός της χώρας με "αθώους" νόμους

Γράφει η Κατερίνα Γκαράνη 

Η ελληνική κυβέρνηση απλουστεύει τα πράγματα όχι για τους πολίτες που πληρώνουν φόρους αλλά για όποιον θέλει να αλωνίζει στην Ελλάδα κατέχοντας ελληνικό έδαφος με την βούλα του κράτους. Στις 8 Αυγούστου δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νόμος 4179 που ψηφίστηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο σύμφωνα με τον οποίο δίνεται στον οποιονδήποτε θέλει να επενδύσει στον ελληνικό τουρισμό από δάση και ακτές μέχρι προστατευόμενες περιοχές αλλά και ολόκληρους αρχαιολογικούς και ιστορικούς τόπους.

Τα αρχαία γίνονται οικόπεδα

Σε έναν πολυσέλιδο νόμο με τίτλο “Ενίσχυση τουριστικής επιχειρηματικότητας” η πλειοψηφία της ελληνικής βουλής έκανε για ακόμη μια φορά το θαύμα της. Στο άρθρο 1 του νόμου ονομάζουν τα φιλέτα που είναι προς ιδιωτική εκμετάλλευση ως “οργανωμένες περιοχές τουριστικών δραστηριοτήτων” και μέσα σε αυτές έχουν χωρίσει όλες τις περιοχές της Ελλάδας ανάλογα με τι ζήτηση έχουν. 

Στην παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα: “Στα γήπεδα εκμετάλλευσης των οργανωμένων υποδοχέων επιτρέπεται να περιλαμβάνονται και εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικά καθεστώτα προστασίας, όπως ιδίως χώροι αρχαιολογικού ή ιστορικού ενδιαφέροντος, δάση και δασικές εκτάσεις καθώς και περιοχές υπαγόμενες στο εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών”. 

To σχέδιο -και η παγίδα- του «βελούδινου Grexit»

Σχόλιο «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ»: Πληθαίνουν οι φωνές και τα σενάρια που βλέπουν το φως της δημοσιότητας περί ενός «βελούδινου» grexit με την κυκλοφορία παράλληλου νομίσματος. Μια τέτοια ενορχήστρωση όμως, δεν μπορεί παρά να έχει σαν σκοπό τον προϊδεασμό και την εξοικείωση της «κοινής γνώμης», με ό,τι πιο καταστροφικό πρόκειται να επακολουθήσει της «σκληρής» διαπραγμάτευσης. Επειδή το διπλό νομισματικό σύστημα -με όποιο τρόπο κι αν αυτό επιβληθεί- θα σημάνει την πλήρη καταστροφή της χώρας και την οριστική μετατροπή της σε χώρο, όπου η βίαιη εξωτερική υποτίμηση θα έλθει να προστεθεί στα αποτελέσματα της εσωτερικής, εκμηδενίζοντας εισοδήματα και αξίες. Και θα γίνει τότε πραγματικότητα -μέσα στο «μαντρί»- αυτό που μας απειλούσαν εξ αρχής, ότι θα έλθουν να μας εξαγοράσουν με ένα ξεροκόμματο,-βγαίνοντας έξω.

Απέναντι σε αυτές τις μεθοδεύσεις οικονομικού και κοινωνικού ολοκαυτώματος, που απεργάζονται τα απανταχού ιερατεία εντός και εκτός Ελλάδας, ο ελληνικός λαός οφείλει να αντιτάξει και να επιβάλει άμεσα με κάθε μέσο και τρόπο τη μοναδική λύση που υπάρχει και αποτελεί τη μοναδική επίσης διέξοδο. Εδώ και τώρα μονομερής διαγραφή του χρέους, έξοδος από την ευρωένωση και καθιέρωση νέου εθνικού -κρατικού καθαρά- νομίσματος.

Της Νικόλ Λειβαδάρη

Είναι το «Grexit» χωρίς… έξοδο: Οι Financial Times το περιγράφουν ως «μισή μέσα - μισή έξω από την ευρωζώνη» και ο Βόλφγκανγκ Μουνχάου ως το «ερμαφρόδιτο καθαρτήριο μεταξύ του «μέσα» και του «έξω» από το ευρώ». Ή, πολύ πιο απλά, είναι το νέο Plan B της σκληρής «πτέρυγας» των πιστωτών για την διαχείριση (;) της ελληνικής κρίσης και τον ολοκληρωτικό εγκλωβισμό της κυβέρνησης.

Το εμφυλιοπολεμικό κλίμα στις Σκουριές απόρροια της ερμαφρόδιτης πολιτικής!

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου

του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.)

Δέσμια της λογικής των «έντιμων συμβιβασμών», η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εμμένει στην τακτική του «ήξεις αφήξεις», σ’ ό,τι αφορά στη συνέχιση της λειτουργίας των μεταλλείων της «Ελληνικός Χρυσός» στις Σκουριές Χαλκιδικής. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πλέον ότι το προεκλογικό σύνθημα «ούτε ρήξη, ούτε υποταγή» μετατρέπεται μετεκλογικά στη διαπίστωση «χωρίς ρήξη, μόνο υποταγή».

Τα σοβαρά επεισόδια της περασμένης Κυριακής κατέδειξαν ότι η ερμαφρόδιτη πολιτική και η διπροσωπία που επέλεξαν οι κυβερνώντες για να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο θέμα, διχάζουν την τοπική κοινωνία και υποδαυλίζουν ένα συνεχώς κλιμακούμενο εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Κάτι το οποίο επιθυμεί διακαώς η εταιρία, η οποία δεν διστάζει να χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους ως «πυροκροτητή» κοινωνικής έντασης, προκειμένου να δημιουργήσει τετελεσμένα.

Η σύμπραξη των εργαζομένων της «Ελληνικός Χρυσός» με τις δυνάμεις καταστολής, εναντίον ενός μαζικού κινήματος των πολιτών της ευρύτερης περιοχής που προασπίζεται τα αυτονόητα και αντιστέκεται στην -απολύτως τεκμηριωμένα- καταστρεπτική... «αναπτυξιακή» φρενίτιδα της Eldorado Gold, δεν προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις.