Ε.ΠΑ.Μ. - Ο Δ.Καζάκης στον Maximum 93.6 FM με τον Δ.Κολιό
στις 22 Οκτωβρίου 2015.
Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015
Προσφυγικό ανταπόκριση
Του Γιάννη Μακριδάκη
Προσφυγικό ανταπόκριση: όλο το απόγευμα γυρνάμε υπό βροχή τις σκηνές κ τα υπόστεγα που μένουν οι πρόσφυγες, καταγράφουμε τις ανάγκες τους σε ρούχα κ διανέμουμε ό, τι έχουμε. Η τοπική κοινωνία φέρνουν συνεχώς τρόφιμα συσκευασμένα, μαγειρεμένα κ ρούχα. Τόσα πολλά που δεν προλαβαίνουμε οι λίγοι εθελοντές να τα διαχειριστούμε. Πριν λίγο που βγήκα με ένα αυτοσχέδιο δίσκο γεμάτο ατομικές μερίδες μακαρόνια για να τα δώσω, είδα πολλούς ανθρώπους να κρατούν φαγητό κ να έρχονται από συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ο Σύλλογος Δασκάλων είχαν μαγειρέψει εκατοντάδες μερίδες κοτόπουλα με χυλοπίτες κ τα διένειμαν στην πλατεία.
Είναι τραγικό κ συνάμα τόσο συγκλονιστικό αυτο που γίνεται στο νησί. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι οι αντοχές κ οι προμήθειες θα εξαντληθούν σύντομα κ επειδή καμιά άλλη δομή ή ενδιαφέρον δεν υπάρχουν από δημόσιο κρατικό φορέα, θα υπάρξει επιδείνωση της κατάστασης. Ήδη τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη. Μόλις πληροφορούμαι για νέες αφίξεις πολλων ανθρώπων στην ακτή
Κυλιόμενη πτώχευση
«Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή: Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι, είναι το μόνο υπεύθυνο για τα δεινά του – λόγω της έμφυτης διαφθοράς του, της εγγενούς οκνηρίας του, της διανοητικής ανεπάρκειάς του, των μειωμένων ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του.Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο του τον εαυτό, αυτοενοχοποιείται και υποτάσσεται – κατάσταση που εμπεριέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης η οποία έχει, μεταξύ άλλων, το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Χωρίς τη δράση βέβαια, δεν υπάρχει αντίδραση, οπότε επικρατεί μία εκκωφαντική σιωπή των αμνών – η οποία «προσλαμβάνεται» από την εξουσία ως συμφωνία με τα μέτρα εξαθλίωσης που επιβάλλει. Τίποτα όμως δεν διαρκεί αιώνια».
Άρθρο
Κατ’ αρχήν, θεωρούμε απαράδεκτα δημαγωγικές τις αναφορές ορισμένων διατεταγμένων ΜΜΕ τα οποία,στηρίζοντας τη σημερινή κυβέρνηση, επιτίθενται συνεχώς εναντίον των βουλευτών των κομμάτων της αντιπολίτευσης, κατηγορώντας τους για τη σημερινή κατάσταση της χώρας – με το δήθεν αφοπλιστικό επιχείρημα, σύμφωνα με το οποίο δεν έκαναν τίποτα τα σαράντα χρόνια που κυβερνούσαν, έχοντας αυτά χρεοκοπήσει την Ελλάδα.
Το ΕΠΑΜ για την επίσκεψη Ολάντ στην Αθήνα
Ανακοίνωση
Με το πρόσχημα της ελληνογαλλικής φιλίας και κάτω από την υποστήριξη του προέδρου Ολάντ στην κυβέρνηση Τσίπρα για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων - παρωδία του καλοκαιριού με τους εταίρους, πραγματοποιείται η επίσημη επίσκεψη του Γάλλου προέδρου στην Αθήνα, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, που μόνο αναστάτωση δημιουργούν στην ομαλή ζωή της πόλης.
«Ο πρόεδρος Ολάντ, ήρθε να δρέψει τις δάφνες του στην κατακτημένη περιοχή» αναφέρει η γαλλική εφημερίδα Le Figaro, υπενθυμίζοντας ετσι την γαλλικη κατοχή της Αθήνας τον Δεκέμβριο του 1916, εξευτελίζοντας την κυβέρνηση, τον ελληνικό λαό και την πατρίδα, παγκοσμίως.
Επενδύοντας στο κίβδηλο άνοιγμα της συζήτησης για το ελληνικό χρέος, ο πρόεδρος Ολάντ, με την άδεια της Γερμανίας ως νέα κυβέρνηση Βισύ στην Γαλλία, διεκδικεί μερίδιο στο ξεπούλημα των ασημικών στην Ελλάδα, φέρνοντας μαζί του περισσότερους από 60 επενδυτές, στην προσπάθεια να εκμεταλευτεί το μαζικό ξεπούλημα της χώρας.
Συντριβή
Του Γιάννη Μακριδάκη
Εδώ και 3 ώρες είμαστε χωμένοι μέσα σε ένα υπόγειο 200τμ γεμάτο ανθρώπους που ήρθαν από την απέναντι ακτή. Μπόχα, ανθρωπίλα, ζέστη, υγρασία και βόρβορος. Ξαπλωμένοι και καθισμένοι σε βρομερές μοκέτες της ύπατης αρμοστείας, τα παιδάκια και τα βρέφη αμέτρητα, άλλα να κλαίνε, άλλα να κοιμούνται, άλλα να τρέχουν ολόγυρα ξυπόλυτα. Όλοι μούσκεμα, να πατάνε δίχως υποδήματα μέσα στα λασπωμένα πατώματα. Απ’ έξω ρούχα όλων των μεγεθών απλωμένα να στεγνώσουν αλλά βρέχονται συνέχεις αφούη βροχή πάει κι έρχεται.
Καταγράψαμε με δυσκολία και με τη βοήθεια του κακήν κακώς μεταφραστή Τζιχάντ και της συζύγου του τις ανάγκες όλων σε παπούτσια, ρούχα, πάμπερς, τρόφιμα και γεμίσαμε μερικές μεγάλες σακούλες με προμήθειες για να τους τις διανείμουμε. Η διανομή συνεχίζεται τώρα που γράφω αυτό το ποστ.
Οι άνθρωποι ήσυχοι στην πλειονότητά τους κάθονται στις θέσεις τους και περιμένουν τους εθελοντές να πλησιάσουν και να τους δώσουν αυτό που χρειάζονται και τους αναλογεί. Μετρημένες στα δάχτυλα είναι οι περιπτώσεις, συνήθως νεαρών ανδρών, που απαιτούν αγενώς ή φορτικά κάτι.
Πώς τα κομπιούτερ θα χάσουν τον έλεγχο των αγορών
Τα «στιγμιαία κραχ» εμφανίζονται όλο και συχνότερα, σε αγορές από το αργό πετρέλαιο μέχρι το καλαμπόκι. Ο ρόλος των αυτοματοποιημένων συναλλαγών μέσω υπολογιστών και του trading υψηλής συχνότητας. Γιατί μόνο η ανθρώπινη κρίση μπορεί να επαναφέρει την ισορροπία.
Oι επενδυτές είχαν πολλούς λόγους αυτή τη χρονιά για να είναι ανήσυχοι για τις τιμές του πετρελαίου. Τώρα έχουν έναν ακόμα: Ο Τίμοθι Μάσαντ, επικεφαλής της Επιτροπής Διαπραγµάτευσης Προθεσµιακών Εµπορευµατικών Συναλλαγών των ΗΠΑ (CFTC), αποκάλυψε την Τετάρτη πως σημειώθηκαν 35 περίεργα «στιγμιαία κραχ» στις αμερικανικές αγορές πετρελαίου φέτος.
Ναι, καλά διαβάσατε: σύμφωνα με ερευνητές της CFTC, σε πάνω από τριάντα περιπτώσεις οι τιμές για την αμερικανική ποικιλία του αργού WTI ανεβοκατέβηκαν τόσο απότομα που χαρακτηρίστηκαν ως στιγμιαία κραχ. Αυτό σημαίνει ότι οι τιμές βούτηξαν 200 μονάδες βάσης σε λιγότερο από μία ώρα, προτού ανακάμψουν κατά τουλάχιστον 75 μονάδες βάσης.
Ακόμα και αν ο ορισμός για το στιγμιαίο κραχ είναι λίγο αυθαίρετος, οι διακυμάνσεις αυτές γίνονται όλο και πιο συχνές, όχι μόνο στις αγορές πετρελαίου. Οι επενδυτές σοκαρίστηκαν αυτή τη χρονιά, όταν η τιμή ορισμένων ETF βούτηξε πάνω από 50% σε λιγότερο από μία ώρα. Περίπου πριν από ένα χρόνο, παρόμοιοι σπασμοί σημειώθηκαν και στην αγορά αμερικανικών ομολόγων.
CAPITAL CONTROLS are for ever,,,
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
Η ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ Ή ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ
Όταν στις 29 Ιουνίου επιβλήθηκαν τα capital controls, λίγο μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, ελάχιστοι υποψιάστηκαν ότι θα αποτελούσαν μιαν αθόρυβη, τεράστια για τα ελληνικά δεδομένα, «διαρθρωτική αλλαγή». Η νηφαλιότητα με την οποία δέχθηκε η λαϊκή πλειοψηφία την αποξένωση από τις λιγοστές αποταμιεύσεις της, τους μισθούς και τις συντάξεις της θεωρήθηκε -και ήταν- μια ισχυρή ένδειξη πολιτικής και κοινωνικής ωριμότητας, σε πείσμα της λυσσαλέας προσπάθειας των ΜΜΕ να στήσουν σκηνές αλλοφροσύνης σε γκισέ και ATM.
Το δημοψήφισμα έγινε, το «Όχι» νίκησε στην κάλπη για να ηττηθεί λίγα 24ωρα αργότερα. Τα capital controls όχι απλώς έμειναν, αλλά προκάλεσαν ανατροπές στα συναλλακτικά ήθη των Νεοελλήνων: Τον Ιούλιο, πρώτο μήνα με capital controls, εκδόθηκαν 1,1 εκ. νέες χρεωστικές κάρτες. Σήμερα, πλησιάζουν τα 12 εκατ., έναντι 2,7 εκατ. πιστωτικών καρτών. Τον ίδιο μήνα προστέθηκαν 150.000 νέοι χρήστες ηλεκτρονικής τραπεζικής, δεκαπλάσιοι από το μέσο μηνιαίο αριθμό μέχρι τότε. Φυσικά, υπάρχει μεγάλη απόσταση μέχρι να προσεγγίσει η Ελλάδα τα επίπεδα χρήσης πλαστικού χρήματος στην ΕΕ. Στη χώρα μας ακόμη αναλογούν μόλις 19 ηλεκτρονικές πληρωμές ανά κάτοικο το χρόνο, έναντι 198 πληρωμών που είναι ο μέσος όρος στην ΕΕ.
Eνα μνημονιακό βέλος στην καρδιά της Αυτοδιοίκησης
Του Τάσου Κανταρά
Οι κυβερνήσεις των μνημονίων, κατακρεούργησαν τους θεσμοθετημένους πόρους της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης σε ποσοστά άνω του 60%, με συνέπεια η πλειονότητα των Δήμων να βρίσκεται σε οριακά σημεία εκπλήρωσης των στοιχειωδών έναντι της κοινωνίας υποχρεώσεων τους. Είναι γνωστό σε όλους, πως λόγω της δραματικής μείωσης των πόρων, βασικές κοινωνικές και συναφείς υπηρεσίες της Αυτοδιοίκησης έχουν συρρικνωθεί ή επιβιώνουν αγκομαχώντας. Πρόκειται για υπηρεσίες που αφορούν ευρύτατα λαϊκά στρώματα, όπως οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, το πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι», τα ΚΔΑΠ, ο εξοπλισμός και η συντήρηση των σχολείων, η μεταφορά των μαθητών, τα δημοτικά ιατρεία, τα ΚΑΠΗ, τα προνοιακά επιδόματα, οι δομές πολιτισμού και αθλητισμού, η καθαριότητα, η διαμόρφωση και συντήρηση δημόσιων και πράσινων χώρων κ.ο.κ Σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί και ο κίνδυνος απένταξης από τα ΕΣΠΑ, πολλών μικρών και μεσαίων έργων των Δήμων, που δεν προλαβαίνουν την χρηματοδότηση.
Το πρώτο πακέτο όμως, των προαπαιτούμενων του 3ου κατά σειρά μνημονίου, επιφύλαξε για την Αυτοδιοίκηση μια νέα δυσάρεστη έκπληξη. Είναι κυρίως το άρθρο 13, το οποίο απαλλάσσει από την καταβολή ανταποδοτικών τελών τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Καταπολέμηση της διαφθοράς και άλλα καθρεφτάκια για ιθαγενείς
Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
Τη διαφθορά πολλοί μίσησαν, τους διεφθαρμένους όμως λιγότεροι…
Η «πάταξη της διαφθοράς» και η «σύγκρουση με τα συμφέροντα» εντάσσονται στις απαραίτητες εξαγγελίες κάθε κυβερνητικού κόμματος που σέβεται τον εαυτό του. Όμως, όπως προεκλογικά εξαγγέλλεται η πάταξη της διαφθοράς, με την ίδια ευκολία μετεκλογικά μπορεί να μετατραπεί σε συμφωνία με τους φορείς της διαφθοράς από την εκάστοτε κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να αποτελέσει εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα…
Όπως στις εκλογές του Ιανουάριου, έτσι και στη σύντομη προεκλογική περίοδο του Σεπτεμβρίου, ο Αλέξης Τσίπρας κήρυξε με στόμφο τον «ανένδοτο» κατά της διαπλοκής και των συμφερόντων. Ωστόσο, μόλις δύο ημέρες μετά τις εκλογές και αφού η χώρα είχε επιστρέψει στη μετεκλογική κανονικότητα, όταν η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη ανακοίνωσε τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης διαπιστώσαμε ότι μία θέση υπουργού είχε καταργηθεί. Ήταν η θέση του υπουργού Επικράτειας με αρμοδιότητα την καταπολέμηση της διαφθοράς. Ο Παναγιώτης Νικολούδης βρέθηκε εκτός κυβερνητικού σχήματος και το σχετικό υπουργείο, που είχε συσταθεί τον Ιανουάριο με απόφαση του πρωθυπουργού και διαφημιστεί ως η «γραμμή Μαζινό» της κυβέρνησης στον πόλεμο με τα οργανωμένα συμφέροντα, μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
CB Macpherson: Δημοκρατία της συμμετοχής
Αναδημοσιεύουμε μέρος από το κεφάλαιο Δημοκρατία της συμμετοχής του συγγράμματος Η ιστορική πορεία της φιλελεύθερης δημοκρατίας/The Life and Times of Liberal Democracy του Καναδού Crawford Brough Macpherson.
«Ας στραφούμε τελικά στο πρόβλημα του τρόπου, με τον οποίον θα μπορούσε να λειτουργήσει μια δημοκρατία της συμμετοχής, αν είχαμε επιτύχει τις προϋποθέσεις της*. Πόση συμμετοχή θα μπορούσαμε να έχουμε, δεδομένο ότι σε οποιοδήποτε επίπεδο πέρα από το συνοικιακό θα έπρεπε να είναι μάλλον ένα έμμεσο ή αντιπροσωπευτικό σύστημα παρά μία άμεση δημοκρατία;
Αν δει κανείς πρώτα το πρόβλημα στην γενικότητα του, βάζοντας προς το παρόν κατά μέρος τόσο το βάρος της παράδοσης όσο και τις πραγματικές συνθήκες που μπορεί να επικρατούν σε μια χώρα όταν οι προϋποθέσεις θα έχουν εκπληρωθεί επαρκώς, τότε το απλούστερο μοντέλο, που δίκαια θα μπορούσε να ονομασθεί δημοκρατία της συμμετοχής, θα ήταν ένα πυραμιδοειδές σύστημα με άμεση δημοκρατία στο επίπεδο της συνοικίας ή του εργοστασίου – πραγματική διαπροσωπική συζήτηση και απόφαση με γενική συναίνεση ή πλειοψηφία, και εκλογή αντιπροσώπων που θα συνιστούσαν ένα συμβούλιο στο αμέσως επόμενο και περιεκτικότερο επίπεδο, ας πούμε τον δήμο, το διαμέρισμα μιας πόλης ή μια κωμόπολη. Οι αντιπρόσωποι θα έπρεπε να έχουν επαρκείς οδηγίες από όσους τους εξέλεξαν και να είναι υπόλογοι απέναντι τους για να παίρνουν επαρκώς δημοκρατικές αποφάσεις στο επίπεδο του συμβουλίου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)