Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

Καταστρέφοντας την Ελλάδα, με δικαιολογία τη σωτηρία της


Ο Mark Weisbrot, υποδιευθυντής του Κέντρου Οικονομικής και Πολιτικής Έρευνας της Ουάσινγκτον, σε άρθρο με τίτλο «Καταστρέφοντας την Ελλάδα, με δικαιολογία τη σωτηρία της» ασκεί σκληρή κριτική στην ΕΕ, την ΕΚΤ αλλά και το ΔΝΤ, τεκμαίροντας ότι τελικά το ζήτημα δεν είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στο πλάνο των μεταρρυθμίσεων αλλά η διάθεση να ηττηθεί πολιτικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Σε άρθρο του στην αμερικανική έκδοση του Al Jazeera, ο Mark Weisbrot, υποδιευθυντής του Κέντρου Οικονομικής και Πολιτικής Έρευνας της Ουάσινγκτον και πρόεδρος του οργανισμού Just Foreign Policy, μιλάει για τις ισχυρές πιέσεις των δανειστών στην ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου εκείνη να συμφωνήσει στα προαπαιτούμενα της ΕΕ, που περιλαμβάνουν σκληρά μέτρα και πολιτικές λιτότητας.

Η λέξη εκβιασμός είναι λίγη, σημειώνει ο συντάκτης ο οποίος εκτιμά ότι με εργαλείο την απόρριψη των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, η άλλοτε τρόικα πιέζει σε βαθμό ασφυξίας την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα ξεκίνησαν δέκα μέρες μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα «έκοψε» την κύρια χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, σε μία κίνηση που υποδεικνύει την έλλειψη εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα και μάλιστα το «μπλόκο» αυτό ήρθε τρεις εβδομάδες πριν τη λήξη της διορίας για μία τέτοια απόφαση.

Η σημαδεμένη τράπουλα της διαπραγμάτευσης


Του Νίκου Ιγγλέση

Στις 25 Ιανουαρίου ο ελληνικός λαός αποφάσισε να γυρίσει σελίδα. Τα μνημονιακά κόμματα, η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και όλο το οικονομικό και μιντιακό πλέγμα που τους στήριζε, ηττήθηκαν. Στις 26 Ιανουαρίου, μετά πέντε χρόνια εθνικής υποδούλωσης, οικονομικής καταστροφής και κοινωνικών ερειπίων, η πρώτη αντι-μνημονιακή κυβέρνηση συνασπισμού (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ) ανέλαβε τις τύχες της χώρας.

Η νέα κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, από τις πρώτες μέρες, άρχισε ένα μαραθώνιο επαφών και συζητήσεων με τους δανειστές με στόχο, όπως είχε δεσμευτεί και προεκλογικά, την αποπομπή της Τρόϊκα, την κατάργηση των Μνημονίων, την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και το κυριότερο, τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους που θα κάνει δυνατή την υλοποίηση όλων των άλλων.

Η διαπραγμάτευση όμως, από ελληνικής πλευράς, άρχισε με ερασιτεχνισμούς και λάθη τακτικής ( σ.σ. το κείμενο γράφτηκε πριν γίνουν γνωστά τα οριστικά αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης στο Eurοgroup). Δεν πηγαίνεις σε μια διαπραγμάτευση έχοντας ανοίξει εκ των προτέρων τα χαρτιά σου. Αμέσως μετά τις εκλογές τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης δήλωναν ότι η διαπραγμάτευση θα γίνει εντός του πλαισίου της Ευρωζώνης και δε θα υπάρξουν μονομερείς ενέργειες.

Οι κυρίαρχοι του χρήματος - Πώς οι διεθνείς τραπεζίτες απέκτησαν τον έλεγχο της Αμερικής (video)

Οι κυρίαρχοι του χρήματος - Πώς οι διεθνείς τραπεζίτες απέκτησαν τον έλεγχο της Αμερικής.
Ενα καταπληκτικό όντως video που μας λύνει πολλές απορίες...Διαθέστε λίγο χρόνο να το δείτε...


Πρώτο μέρος



Δεύτερο μέρος

Ποιοί τα φάγανε, τελικά;


Όταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος διατύπωνε τον πασίγνωστο αφορισμό του "όλοι μαζί τα φάγαμε", δικαίως αντιδράσαμε αγανακτημένοι και τον αρχίσαμε στα φάσκελα. Όμως, η αγανάκτηση και το φάσκελο μπορεί να δίνουν διέξοδο στην οργή αλλά αφήνουν αναπάντητο το ερώτημα "Ποιοί τα φάγανε;". Διότι το μόνο σίγουρο είναι ότι, αφού λεφτά δεν υπάρχουν, κάποιοι τα φάγανε. Ποιοί;

Πρώτον, οι κρατικές επιχορηγήσεις προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια. Καλός ο καπιταλισμός αλλά πώς να κάνεις δουλειά αν δεν βάλει και το κράτος ένα χεράκι; Να σου φτιάξω δυο δρόμους, κύριε κράτος, αλλά βάλε κι εσύ δυο φράγκα. Να σου φτιάξουμε τα έργα για τους ολυμπιακούς αγώνες του 2004 αλλά ρίξε και καμμιά επιδότηση. (Ερώτημα εν παρενθέσει: Μήπως ξέρει κανείς πόσο μας κόστισαν τελικά αυτοί οι αγώνες; Η τελευταία πληροφορία έκανε λόγο για εννέα δισ. ευρώ αλλά το μέτρημα συνεχιζόταν.)

Δεύτερον, οι δαπάνες για την άμυνα. Μιλάμε για το κονδύλι τού προϋπολογισμού, το οποίο επί σειρά δεκαετιών υπερψηφιζόταν από όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ,  με την φράση "όχι σε όλα, ναι στην άμυνα". Κάπως έτσι καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε την ύψους τριών δισ. ευρώ "αγορά του αιώνα", επί υπουργείας Άκη. Κατάντησε η φτωχή Ελλαδίτσα να πληρώνει, σε σχέση με το ΑΕΠ της, το δεύτερο μεγαλύτερο ποσό (μετά τις ΗΠΑ) ανάμεσα σε όλες τις χώρες τού ΝΑΤΟ. Και πάντα η δικαιολογία ήταν η ίδια: ο κίνδυνος από την Τουρκία.

Δεν θα σταυρώσουν τη Μ. Πέμπτη την Ελλάδα οι Γερμανοί


Του Γιώργου Δελαστίκ

Μεγάλη Πέμπτη, ημέρα σταύρωσης του Χριστού, είναι 9 Απριλίου. Στις 9 Απριλίου η κυβέρνηση πρέπει να πληρώσει και 450 εκατομμύρια ευρώ στο ΔΝΤ. Κάποιοι υπουργοί της κυβέρνησης (οι οποίοι μάλιστα δεν ανήκαν στην αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, αντιθέτως ήταν πολύ κοντά στον πρωθυπουργό από πολιτική σκοπιά) επεχείρησαν να εμφανίσουν και την Ελλάδα ως... απειλούμενη με σταύρωση! 

«Αν ως τις 9 Απριλίου δεν εισρεύσουν χρήματα, θα πληρώσουμε πρώτα τους μισθούς και τις συντάξεις εδώ στην Ελλάδα και μετά θα ζητήσουμε από τους εταίρους μας στο εξωτερικό συναίνεση και κατανόηση για το ότι δεν θα πληρώσουμε εγκαίρως τα 450 εκατομμύρια ευρώ στο ΔΝΤ. Αυτό όμως πρέπει να γίνει με συμφωνία ότι δεν θα σημειωθεί πιστωτικό γεγονός» τόνισε για παράδειγμα ο υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης. Πρόσθεσε μάλιστα μελοδραματικά: «Τα χρήματα επαρκούν μόνο μέχρι τα μέσα Απριλίου»! Σε δηλώσεις του στην εβδομαδιαία εφημερίδα της γερμανικής σοσιαλδημοκρατικής διανόησης «Ντι Τσάιτ» ο υπουργός Εργασίας Πάνος Σκουρλέτης κινήθηκε στο ίδιο πλαίσιο: «Αν η Ελλάδα δεν λάβει χρήματα εντός των επόμενων δέκα ημερών, τότε λυπάμαι, αλλά αυτό σημαίνει ότι η πλειοψηφία των Eυρωπαίων συμμάχων μας αποφάσισε να σκοτώσει την Ελλάδα»! 

Υπέρ της βελούδινης αποχώρησης η Μαρία Νεγρεπόντη – Δελιβάνη

Υποχώρηση έναντι του προεκλογικού του προγράμματος καταλογίζει στο ΣΥΡΙΖΑ η καθηγήτρια οικονομικών και πρώην πρύτανης στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας Μαρία Νεγρεπόντη – Δελιβάνη , μιλώντας στο Ράδιο 9,84 και στο Γιώργο Σαχίνη.
Μιλά για τη σκληρότητα της πολιτικής των Ευρωπαίων έναντι της χώρας, την αναποτελεσματικότητα του Δημόσιου τομέα και τα δεινά επιχειρηματιών και εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα.
Παράλληλα τάσσεται υπέρ της ρήξης με τους δανειστές και της αποχώρησης της χώρας από το ευρώ με ένα βελούδινο διαζύγιο.


Πηγή:https://seisaxthia.wordpress.com/

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ: ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ!


Του Πάνου Κοσμά

Μπαίνουμε ίσως στο πιο αποφασιστικό δεκαήμερο ύστερα από τις εκλογές. Η χρηματοδοτική ασφυξία του ελληνικού Δημοσίου έχει φτάσει στο οριακό σημείο όπου είναι αδύνατο πλέον να συνεχίσουν να πληρώνονται ταυτόχρονα μισθοί και συντάξεις αλλά και τοκοχρεολύσια του κρατικού χρέους, οπότε η κλεψύδρα του πολιτικού χρόνου αδειάζει. Είναι η ώρα που δεν μπορεί να «αγοραστεί» χρόνος και που τα διλήμματα γίνονται απόλυτα. Είναι η ώρα των μεγάλων και καθαρών αποφάσεων.

ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ  

Ύστερα από τη συνάντηση Μέρκελ-Τσίπρα, η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε ότι πλέον δεν είναι οι δανειστές που βιάζονται αλλά η ελληνική κυβέρνηση, που είναι αναγκασμένη να «τρέξει» με τις «μεταρρυθμίσεις», ώστε να ανοίξει η στρόφιγγα της χρηματοδότησης. Πράγματι, η συμφωνία στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου δεν εξασφάλισε ανάσα χρόνου για την κυβέρνηση αλλά για τους δανειστές. Καθώς δεν προέβλεπε καμία χρηματοδότηση του ελληνικού Δημοσίου για το άμεσο διάστημα του Μαρτίου και του Απριλίου, η κυβέρνηση βρέθηκε «με το πιστόλι στον κρόταφο», να πρέπει να πληρώνει τόσο μισθούς και συντάξεις όσο και τοκοχρεολύσια, ενώ τα ρευστά διαθέσιμα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη και των δύο αυτών κατηγοριών δαπανών. Έχοντας αποκλείσει τη στάση πληρωμών στα τοκοχρεολύσια, η κυβέρνηση κατέφυγε στη «λύση» να «σκουπίσει», δεσμεύοντας με repos, τα ρευστά διαθέσιμα οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα για να συνεχίσει να πληρώνει τους τοκογλύφους. Ο χρόνος που κερδήθηκε έτσι είναι πληρωμένος με «αίμα»: αυτά τα χρήματα πρέπει να επιστραφούν σύντομα στα ταμεία των οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, για να μην κάνουν αυτοί πλέον στάση πληρωμών σε δικές τους πιεστικές ανάγκες.