Ομολογούν τη συνωμοσία για να σπρώξουν τον κόσμο στην πολιτική αποχή.

Του Δημήτρη Καζάκη

Μην τολμήσει κανείς και αμφισβητήσει τις προθέσεις και τους σκοπούς των μεγάλων δανειστών και εταίρων μας, γιατί αμέσως θα τον κατηγορήσουν για συνωμοσιολογία. 

Σε μια εποχή που ακόμη και στα πανεπιστήμια σε μαθαίνουν ότι το μόνο που οφείλει να σε ενδιαφέρει είναι η ερμηνεία και η εφαρμογή της κυρίαρχης πολιτικής, οποιαδήποτε προσπάθεια να διακρίνεις ασυμφιλίωτα συμφέροντα πίσω από τις εξελίξεις σε κατατάσσει αμέσως στην κατηγορία των conspiracy theorists, δηλαδή των θεωρητικών της συνομωσίας.Έστω κι αν η κατανόηση των βαθύτερων συμφερόντων και της αναμέτρησής τους συνιστούσε ανέκαθεν και εξακολουθεί να συνιστά την αφετηρία της αληθινής επιστήμης της κοινωνίας.

Προφανώς η παγκόσμια οικονομία και πολιτική αποτελείται από μια πολιτισμένη ελίτ που εξ ορισμού θέλει το καλό όλων μας, αλλά δυστυχώς δεν το πετυχαίνει πάντα γιατί κάνει λάθη και αστοχίες. Οτιδήποτε ξεφεύγει από αυτή την παντελώς ανόητη και παιδαριώδη άποψη ανήκει στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας. Από κει και πέρα αναλαμβάνει η νοημοσύνη επιπέδου φρεντουτσίνο, κουκουρούκου, ή πόκεμον, η οποία καλλιεργείται με σύστημα από σχολεία, πανεπιστήμια και ΜΜΕ.

Ρωσία: Από τον Γέλτσιν στον Πούτιν – από τη λεηλασία στην ανασυγκρότηση

Του Στέλιου Ελληνιάδη

Στη λίμνη της Βουλιαγμένης, οι Εκδόσεις Καστανιώτη, η Ελληνορωσική Λέσχη «Διάλογος» και το περιοδικό «Πανόραμα», παρουσίασαν την ελληνική έκδοση του καινούργιου βιβλίου του γνωστού Γερμανού δημοσιογράφου και ντοκιμαντερίστα Χούμπερτ Ζάιπαλ «Πούτιν – Η εξουσία εκ των έσω». 

Το βιβλίο δεν αποτελεί μια αγιογραφία του προέδρου της Ρωσίας, αλλά μια τεκμηριωμένη αφήγηση της πολιτικο-οικονομικής εξέλιξης της Ρωσίας από την ανακήρυξή της ως ανεξάρτητου κράτους μέχρι τις μέρες μας, ιδίως μέσα από τη σκληρή πάλη των ατόμων και των ομάδων για τον έλεγχο της εξουσίας και τη λεηλασία του πλούτου της χώρας. Από την καταστροφική «δεκαετία Γιέλτσιν» στην περίοδο ανασυγκρότησης του ρωσικού κράτους που δικαιολογημένα ταυτίζεται με την αναπάντεχη επιλογή του Βλαντίμιρ Πούτιν για το ανώτατο αξίωμα της χώρας και τις «εκπλήξεις» που αυτή η επιλογή συνεπαγόταν, για όλους.

Θα περάσουν πολλά χρόνια για να αποτιμηθούν όλες οι συνέπειες από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Συνέπειες για τη Ρωσία, συνέπειες για την Ευρώπη, συνέπειες για τον κόσμο ολόκληρο. Ο συγγραφέας του βιβλίου δεν αποπειράται να καλύψει όλο αυτό το αχανές και πολύμορφο παζλ. Επικεντρώνεται κυρίως στο πεδίο της οικονομίας και της πολιτικής στα υψηλά στρώματα του εποικοδομήματος.

Αλλάζει το δόγμα των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, βάσει της νέας Λευκής Βίβλου

Η νέα Λευκή Βίβλος του γερμανικού υπουργείου Άμυνας αλλάζει τα εν ισχύ δεδομένα. Η ανάπτυξη των Ενόπλων Δυνάμεων στο εσωτερικό της χώρας, η διεύρυνση της συμμετοχής τους σε διεθνείς αποστολές με ανάληψη ηγετικού ρόλου και η ενίσχυση του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου Ασφαλείας αποτελούν τους βασικούς πυλώνες της νέας Λευκής Βίβλου για την Άμυνα και την Ασφάλεια που παρουσίασε πρόσφατα το γερμανικό υπουργείο Άμυνας, προκαλώντας αντιδράσεις τόσο από την αντιπολίτευση όσο και από τους συνδικαλιστές – κυρίως λόγω των ταμπού που επιχειρεί να σπάσει, αλλά και της επιπλέον χρηματοδότησης που απαιτεί. 

Η Λευκή Βίβλος, η οποία έρχεται να αντικαταστήσει αυτήν του 2006, όταν ακόμη δεν υπήρχε το «Ισλαμικό Κράτος», ο πόλεμος στη Συρία και η ένταση με τη Μόσχα, προβλέπει, μεταξύ άλλων, την πρόταση «ανοίγματος» των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε μη-Γερμανούς πολίτες, οι οποίοι θα προέρχονται από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το σκεπτικό, το οποίο για την Γερμανία δεν είναι κάτι καινούργιο, καθώς υπάρχουν ήδη σχετικές συνεργασίες με την Γαλλία, την Ολλανδία και το Βέλγιο, αφορά κυρίως την προώθηση της δημιουργίας του περίφημου ευρωπαϊκού στρατού, ο οποίος θα μπορούσε, σύμφωνα με το Βερολίνο, να αντεπεξέλθει αποτελεσματικότερα στις νέες διεθνείς προκλήσεις.