Δεν ξέρω τι συμπέρασμα βγάλατε από την προχτεσινή συνέντευξη Σημίτη στον Σκάι αλλά εγώ οφείλω να ομολογήσω ότι, αν ήμουν στην θέση του, θα την είχα διακόψει και θα είχα φύγει. Εντάξει, ήξερα ότι ο Παύλος Τσίμας και η Σία Κοσιώνη είναι σκληρά καρύδια ως δημοσιογράφοι και δεν χαρίζονται στους συνομιλητές τους αλλά τέτοιο στρίμωγμα (και, μάλιστα, σε πρώην πρωθυπουργό!) δεν είχε ξαναγίνει. Αυτό δεν ήταν συνέντευξη. Ανάκριση πρώτου βαθμού ήταν.
Φυσικά, κάτω από τέτοιες απαράδεκτες συνθήκες εξοντωτικής πίεσης, ο -υπερογδοντάχρονος πλέον- γκουρού τής πολιτικής αναγκάστηκε να ομολογήσει και να παραδεχτεί πολλά και ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα, είπε, μεταξύ άλλων:
- "Η διαφάνεια είναι απολύτως αναγκαία και κάθε τι πρέπει να ερευνάται" αλλά η σημερινή κυβέρνηση "εκτοξεύει καταγγελίες και δημιουργεί διαδικασίες για να αναδειχτεί η διαφθορά των άλλων, χωρίς να υπάρχουν τα συγκεκριμένα στοιχεία".
- "Όταν οι συνθήκες είναι κακές και υπάρχουν όλες αυτές οι δυσκολίες δεν είναι καθόλου εύκολο να πεις τι θα γίνει αύριο. Και πρέπει να προσέχεις μη συμβεί η καταστροφή. Σχέδιο δεν πιστεύω να υπάρχει".
