Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Νομάδες του πλούτου και νομάδες της φτώχειας ["χρονομερίδιο εμπειρίας κατοίκησης..."]

Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 131, Οκτώβριος 2013

(Τρεις διανοούμενοι εξηγούν πόσο κακό είναι το να μένετε στο δικό σας σπίτι στον τόπο που γεννηθήκατε)

Αφορμή για το παρακάτω κείμενο στάθηκε, η εξής ειδησούλα:

«Το πρώτο ακίνητο στην Αττική με βάση τον νέο νόμο 4146/2013 πουλήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε Κινέζο. Βάσει του νόμου αυτού ο αγοραστής έλαβε άδεια παραμονής, παρ’ ότι πρόκειται για πολίτη εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως ανακοίνωσε η εταιρεία ακινήτων BuildUp, το συμβόλαιο υπογράφηκε στο πλαίσιο της αποκλειστικής συνεργασίας της ελληνικής εταιρείας με την κινέζικη CSDH με σκοπό την προώθηση ελληνικών ακινήτων στο κοινό της Κίνας.» Ο Αντώνης ο Τρομερός έχει κάνει θρησκεία του την προώθηση τέτοιου είδους συμφωνιών που επιτρέπουν σε ευυπόληπτους κινέζους μαφιόζους των Triads και Κολομβιανούς εισαγωγείς (ξέρετε τι…) να ξεπλένουν τα δολλάριά τους και από πάνω να κερδίζουν άδειες παραμονής και στασίδι στην τοπική ενορία.

Την ίδια χρονική στιγμή στην Αμυγδαλέζα το κράτος επιχειρούσε να καταστείλει τις ταραχές που ξέσπασαν στο κέντρο «κλειστής φιλοξενίας»(!) αλλοδαπών της Αμυγδαλέζας –ακόμα ένα προχώρημα των κατασταλτικών σχεδιασμών η επ’ αόριστον κράτηση ανθρώπων σε στρατόπεδα χωρίς να κατηγορούνται για κάτι, έστω για να τηρούνται κάποια προσχήματα–. Και την ίδια ώρα διοχετεύονταν στον τύπο στοχευμένες «διαρροές» για το πως θα γίνει η σαλαμοποίηση των ιδιοκτητών ακινήτων που πρόκειται να χάσουν τα σπίτια τους από τις τράπεζες «για να μην καταρρεύσουν», όπως είπε ο υστερικός Στουρνάρας. Και ποιός θέλει να καταρρεύσουν οι τράπεζες;

Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να συστήσουμε τον πρώτο καλεσμένο μας, τον λογοτέχνη, καθηγητή οικονομικών στην Ecole Polytechnique, μυστικοσύμβουλο του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Μιτεράν και διατελέσαντα διοικητή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, τον αξιότιμο κύριο Ζακ Ατταλί. Μια από τις όχι και τόσο γνωστές πτυχές του είναι η αφανής αλλά σημαντική συμβολή του στο «όραμα» της Ενωμένης (σε ένα κράτος) Ευρώπης και στο «κοινό νόμισμα».