Επιστημονικός καταλύτης

Του Γιάννη Μακριδάκη

Η επιλογή του καθηγητή κοινωνιολογίας Κ. Τσουκαλά ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Σύριζα είναι κατά τη γνώμη μου επιτυχής ως απολύτως ενδεικτική της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης που επικρατεί, όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά σε όλον τον δυτικό κόσμο την συγκεκριμένη αυτή ιστορική περίοδο.

Είναι απολύτως ενδεικτική του γεγονότος ότι οι καταναλωτικές κοινωνίες βρίσκονται σε στάδιο μιας κάποιας μη ορισμένης επακριβώς ακόμη μετάβασης και αλλαγής πορείας αφού συνειδητοποιούν το τραγικό αδιέξοδο του βίου τους. Είναι δηλαδή ενδεικτική του ότι αρχίζει μόλις να ανατέλλει από τη Δύση η Συνειδητότητα του γένους των ανθρώπων επί της γης, η πορεία προς την οποίαν όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα επιτευχθεί, λόγω του ότι είναι μακρά και πλήρης ανασφάλειας και φόβου για το άγνωστο πλέον στους καταναλωτές φυσικό τους περίβλημα και για την πρωταρχική ως πλάσματα φυσικά υπόσταση του ίδιου του εαυτού τους.

Ενενήντα εκατομμύρια για μια μακέτα

Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, αλλά, δυστυχώς, δεν είναι. Στην Ελλάδα, με τα 6,3 εκατομμύρια φτωχοποιημένους πολίτες, με τα μαγκάλια, τα συσσίτια, τη φορολεηλασία και τις αυτοκτονίες, το κράτος θα πληρώσει 90 εκατομμύρια ευρώ σε κάποιους μεγαλοεργολάβους για ένα έργο που ποτέ δεν έγινε και ποτέ δεν θα γίνει. Που παρέμεινε στις …μακέτες!

Πρόκειται για την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης, ένα έργο που ναυάγησε λίγους μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης και την κύρωσή της από τη Βουλή. Και το ναυάγιο αυτό καλείται τώρα να το πληρώσει πανάκριβα ο καθημαγμένος φορολογούμενος Έλληνας πολίτης, με το ποσό των 90 και πλέον εκατ. ευρώ, που θα δοθεί ως αποζημίωση στους μεγαλοεργολάβους παρότι δεν έριξαν ούτε μια τσαπιά. Το ποσό βέβαια δεν είναι αστείο. Με αυτά τα λεφτά, ούτε λίγο ούτε πολύ, θα μπορούσαν να κατασκευαστούν 20 καινούργια σχολεία!

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το έργο, που δημοπρατήθηκε το 2003, είχε αρχικό προϋπολογισμό 472 εκατ. ευρώ και αφορούσε την παράκαμψη του κέντρου της πόλης, μέσω μιας νέας αρτηρίας μήκους 6,2 χλμ. που θα περιλάμβανε και υποθαλάσσια σήραγγα 1,24 χλμ., η οποία θα συνέδεε την ανατολική με τη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης.

Κι αν ο Σύριζα έκανε λογιστικό έλεγχο του χρέους της Ελλάδας;

Του Eric Toussaint

Από τότε που προκηρύχτηκαν οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, η δυνατότητα του Σύριζα να βγει νικητής από τις κάλπες και να σχηματίσει κυβέρνηση παρουσιάζεται σαν απειλή στη κοινή γνώμη και ειδικά σε εκείνη της Ευρωζώνης. Και όμως, αυτοί που καλούν σε συναγερμό γνωρίζουν θαυμάσια πως ο Σύριζα έχει εξαγγείλει ότι δεν θα αναστείλει την αποπληρωμή του χρέους και δεν θα βγει από το Ευρώ όταν θα γίνει κυβέρνηση. Ο Σύριζα προτείνει την αναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο και εύχεται να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Ωστόσο, ο Σύριζα δεσμεύεται να τερματίσει τα άδικα και αντικοινωνικά μέτρα που έλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η Τρόικα. 

Αυτή η καμπάνια για τις υποτιθέμενες απειλές που εκφράζει ο Σύριζα στοχεύει να φοβίσει τους Έλληνες ψηφοφόρους ώστε να παραιτηθούν από το δικαίωμά τους στην αλλαγή. Στοχεύει επίσης στη περίπτωση νίκης του Σύριζα να στρέψει ένα μέρος της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης ενάντια στον ελληνικό Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς προκειμένου να αποτρέψει το ενδεχόμενο να κερδίσει το Podemos  τις ισπανικές εκλογές το φθινόπωρο του 2015. 

Μαρίν Λεπέν: Η αριστερή «συνιστώσα» του Σαμαρά

Ο πατέρας της Μαρίν Λεπέν κατηγορείται για πραγματοποίηση βασανιστηρίων στην Αλγερία, η μητέρα της ήταν «λαγουδάκι» στο Playboy και οι επικριτές της (μεταξύ των οποίων και η Μαντόνα) συνηθίζουν να ζωγραφίζουν σβάστικες στις φωτογραφίες της.

Ο Σαμαράς προτιμά να προβάλλει τις σχέσεις του με τον Ελύτη και την Πηνελόπη Δέλτα και να παρουσιάζεται σαν τη φωνή της λογικής στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό.

Μια σύντομη αναζήτηση όμως σε πρόσφατες δηλώσεις των δύο πολιτικών αλλά και ορισμένων συνεργατών του Ελληνα πρωθυπουργού αποδεικνύει ότι η λέξη εξτρεμισμός περιγράφει πολύ συχνότερα τον Σαμαρά.

Ακόμη και στην περίπτωση της τρομοκρατικής επίθεσης στο «Charlie Hebdo» η πρώτη δήλωση της Λεπέν στρεφόταν εναντίον των φονταμενταλιστών του ισλάμ, ενώ ο Ελληνας πρωθυπουργός επιχείρησε να συνδέσει τους δράστες με το σύνολο των παράτυπων μεταναστών και των προσφύγων.

Τα σχολεία που οραματίζεται η κόρη του φασίστα Ζαν Μαρί Λεπέν θα «αφομοιώνουν» πολιτισμικά τους μετανάστες. Ο Αντώνης Σαμαράς ονειρεύεται να πετάξει τα παιδιά των μεταναστών έξω από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς.

Ο Δημήτρης Καζάκης στο e-roi (12 Ιανουαρίου 2015)

Η Διακήρυξη Ηθικών Αρχών του Podemos

Δημοσιεύουμε τη Διακήρυξη Ηθικών Αρχών του Podemos. Πρόκειται για το κείμενο που προτάθηκε από την ομάδα «ClaroQuePodemos», στην οποία συμμετέχουν μεταξύ άλλων ο ευρωβουλευτής και επικεφαλής του κόμματος Πάμπλο Ιγκλέσιας και οι Ινίγο Ερεχόν, Χουάν Κάρλος Μονεδέρο, Καρολίνα Μπεσκάνσα, Λουίς Αλέγρε. Εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία στο ιδρυτικό συνέδριο του Podemos και αποτελεί και επίσημα πλέον τμήμα του καταστατικού του νέου κόμματος.

Προοίμιο

Η ένταξη στο Podemos προϋποθέτει την ηθική δέσμευση στις βασικές αξίες της οργάνωσης, η οποία θα πρέπει να υπογραφεί από όλους τους ανθρώπους που θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτή.

Το Podemos είναι ένα εργαλείο για τη συμμετοχή των πολιτών και τη λαϊκή ενότητα. Στόχος μας είναι να επανακτήσουμε την πολιτική με τέτοιο τρόπο ώστε αυτή να εξυπηρετεί τους πολίτες. Το Podemos είναι μια μέθοδος: η δημοκρατία. Προωθούμε την άμεση δημοκρατική συμμετοχή όλων των πολιτών στο πεδίο των πολιτικών αποφάσεων, όπως και στην εφαρμογή των δημόσιων πολιτικών.

Δεσμεύσεις του μέλους

Ως μέλος του Podemos δεσμεύομαι:

Ι. Να υπερασπίζομαι την εφαρμογή της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στους κοινωνικούς, πολιτικούς και θεσμικούς τομείς της κοινωνίας μας, προς την κατεύθυνση της ειρηνικής επίλυσης των συγκρούσεων.

Από τι πέθανε ο Θεός;

Του Ντανιέλ Μπενσαΐντ*-σκίτσα Charb

(για την αντιγραφή Καπυμπάρα)

Τα δύο άρθρα που δημοσίευσε ο Μαρξ στο Παρίσι το 1844 –«Εισαγωγή στη φιλοσοφία του δικαίου του Χέγκελ» και «Σχετικά με το εβραϊκό ζήτημα»- δεν αρκούνται στο να αναγγέλλουν το θάνατο του Θεού των θρησκειών. Αρχίζουν τη μάχη εναντίον των φετίχ και των ειδώλων που τον υποκαθιστούν: το Χρήμα και το Κράτος.

Στην εργασία του «Η ουσία του χριστιανισμού», ο Φόιερμπαχ είχε καταδείξει όχι μόνο ότι ο άνθρωπος δεν είναι δημιούργημα του Θεού, αλλά ότι είναι ο δημιουργός του. Δεν είχε υποστηρίξει απλώς ότι «ο άνθρωπος κάνει τη θρησκεία, δεν κάνει η θρησκεία τον άνθρωπο». Απέδειξε επίσης, τονίζει ο Μαρξ, ότι «η φιλοσοφία δεν είναι άλλο πράγμα από τη θρησκεία που μετατίθεται και αναπτύσσεται στην ιδέα». Καθιστώντας την «κοινωνική σχέση του ανθρώπου με τον άνθρωπο θεμελιακή αρχή της θεωρίας του», «θεμελίωσε [έτσι] τον αληθινό υλισμό». Ο άνθρωπος δεν είναι ένας άνθρωπος αφηρημένος «κουρνιασμένος εκτός του κόσμου», είναι ο «κόσμος του ανθρώπου», ο κοινωνικός άνθρωπος που παράγει, ανταλλάσσει, αγωνίζεται, αγαπάει. Είναι το Κράτος, είναι η κοινωνία.

Γιατί η Νέα Δημοκρατία θα χάσει τις εκλογές

Ανάλυση

τoυ Γιάννη Μαυρή

Πότε και πως παγιώθηκε η μεταστροφή του εκλογικού σώματος

Η σημασία των επερχόμενων εκλογών

Οι προσεχείς εκλογές είναι ιστορικής σημασίας και θα τερματίσουν τον κύκλο της εποχής του μνημονίου. Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου θα καταγραφεί η αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας σ’ αυτό που βίωσε επί 5 έτη. Η κοινωνική δυσαρέσκεια που συσσωρεύθηκε τα χρόνια της εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών έχει προσλάβει ολοφάνερα (για κάθε καλοπροαίρετο αναλυτή), τη μορφή ισχυρού και πολυσυλλεκτικού εκλογικού ρεύματος υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Η έκταση του εν λόγω ρεύματος είναι αρκετά πιθανό –σήμερα- να εξασφαλίζει έστω οριακά την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία.

Η παγιωμένη δημοσκοπική παράσταση νίκης (Διάγραμμα 5), που όπως είναι γνωστό αποτελεί μια εξαιρετικά κρίσιμη παράμετρο του εκλογικού ανταγωνισμού, αποδεικνύει καθαρά, ότι αυτό το γεγονός γίνεται απολύτως αντιληπτό από την κοινωνική πλειοψηφία. Εξηγεί, ταυτόχρονα, γιατί τα Μέσα ενημέρωσης αποκρύβουν σκοπίμως και συστηματικά αυτό το εύρημα των ερευνών.

Ευρώπη: Επιστροφή στο σημείο μηδέν

Toυ Μωϋσή Λίτση*

Grexit, Brexit, αποπληθωρισμός και στασιμότητα. Κάπως έτσι θα μπορούσε κανείς επιγραμματικά να συμπυκνώσει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ευρώπη με την είσοδο του νέου χρόνου. Η ειρωνεία μάλιστα είναι ότι όπως έγραφε η εφημερίδα Wall Street Journal, το 2014 θα ήταν υποτίθεται το έτος κατά το οποίο η ευρωζώνη θα έβγαινε από την κρίση χρέους. Αντ’ αυτού, «η ευρωζώνη βρίσκεται αναμφισβήτητα σε μεγαλύτερο κίνδυνο από ότι ήταν προηγουμένως».

Η επιστροφή άλλωστε της κρίσης-αν έφυγε ποτέ- αντικατοπτρίστηκε στη μεγάλη πτώση των χρηματιστηρίων με το που έκανε ποδαρικό το 2015 και η οποία δεν έχει να κάνει τόσο με το φόβο των αγορών μη και οι εκλογές στην Ελλάδα προκαλέσουν… επανάσταση με την διαφαινόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με τη διαπίστωση ότι έξι χρόνια μετά τη διεθνή οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, που είναι και η ρίζα της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, η παγκόσμια οικονομία επιστρέφει στο σημείο μηδέν. Και αυτή τη φορά χωρίς να υπάρχει η κινεζική «ατμομηχανή», λόγω του αναγκαστικού εν πολλοίς φρεναρίσματος της κινεζικής οικονομίας προκειμένου να αποσυμπιεστεί η κινεζική χρηματοπιστωτική φούσκα και η φούσκα στην αγορά ακινήτων.

Επιβεβαιώνεται η φασίζουσα λογική της Ν.Δ.

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου

του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.)

Η τοποθέτηση του Θ. Φορτσάκη ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΝΔ, επιβεβαιώνει τη συνέχιση της φασίζουσας λογικής του κόμματος που ήταν ο πυρήνας της μέχρι τώρα συγκυβέρνησης των υποτελών.

Το Μαξίμου, μπροστά στη διαφαινόμενη ήττα στις επερχόμενες εκλογές, δεν διστάζει -προκειμένου να διασωθεί πολιτικά- να διχάζει επιδιώκοντας να ενεργοποιήσει τα αντιαριστερά ανακλαστικά τμήματος του λαού. Άλλωστε τι άλλο να επεδίωκε και η επικοινωνιακή παρουσία του φερόμενου ως πρωθυπουργού μπρος στα «συρματοπλέγματα» της ντροπής, αν όχι να ψαρέψει ψηφοφόρους στα θολά νερά της ακροδεξιάς;

Ο κ. Πρύτανης του ΕΚΠΑ ή κατ' άλλους ο κ. Πρύτανης των ΜΑΤ, είναι ένα πρόσωπο που εκφράζει ακριβώς αυτή την πρόθεση του Μαξίμου.

Το ΕΠΑΜ, ως φορέας που στοχεύει στην ένωση του λαού, καταδικάζει απερίφραστα τέτοιου είδους πολιτικές πρακτικές που εκπορεύονται μέσα από τον σκληρό πυρήνα των έως τώρα κυβερνώντων και είναι βέβαιο ότι όλοι αυτοί θα πάρουν την απάντησή τους από τον ίδιο τον λαό.

Το Γραφείο Τύπου

Αθήνα 12/01/2015

Το 52% των Ελλήνων υπέρ του εθνικού νομίσματος

Του Δημήτρη Καζάκη

Πόσοι Έλληνες θέλουν το εθνικό νόμισμα; Όλοι φαντάζομαι μάθατε για την έρευνα της VPRC που έβγαλε το 75% υπέρ του ευρώ. Βέβαια, έτσι ερμηνεύσανε οι δημοσιογράφοι διατεταγμένης υπηρεσίας την απάντηση στο ερώτημα "εάν θεωρείτε πώς υπάρχει κίνδυνος για την έξοδο από το ευρώ;" Κι εγώ προσωπικά θα απαντούσα "όχι", δηλαδή θα ήμουν στο 75% που δήθεν απάντησαν υπέρ του ευρώ.

Αυτό σημαίνει ότι θα ήμουν υπέρ του ευρώ; Και βέβαια όχι. Το "όχι" δεν αφορά την έξοδο από το ευρώ, αλλά τον κίνδυνο. Για μένα ο κίνδυνος είναι να μείνουμε στο ευρώ. Γιατί, λοιπόν, τα καλόπαιδα της VPRC δεν έθεταν κατευθείαν το ερώτημα; Ο λόγος είναι απλός. Έπρεπε να εκμαιεύσουν ένα εντυπωσιακό ποσοστό που να λειτουργεί υπέρ της μαύρης προπαγάνδας.

Για να δούμε όμως μια άλλη έρευνα, που διεξήχθη από την WIN/Gallup International (www.orb-international.com/perch/resources/europeanattitudesresults.pdf). 

Είμαι σίγουρος ότι δεν έχετε ακούσει τίποτε γι' αυτή την έρευνα. Και δεν πρόκειται να ακούσετε, γιατί η έρευνα αυτή δεν πληρώθηκε από κάποιον μέσα στην Ελλάδα που τα συμφέροντά του είναι ταυτισμένα με το ευρώ. Κι επομένως τα αποτελέσματά της δεν είναι αρκούντως πειραγμένα για να βολεύουν την ενημέρωση διατεταγμένης υπηρεσίας.

Το Παρίσι υπό καθεστώς στρατιωτικής κατοχής!

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου

του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.)

Οι θιασώτες της «στρατηγικής» των τεχνητών διαχωρισμών έδωσαν τα... ρέστα τους τις τελευταίες μέρες στο Παρίσι! Τουλάχιστον δεκαεπτά ανθρώπινες ζωές ήταν αυτή τη φορά το τίμημα της επιλογής του πολιτικού συστήματος, να... τροποποιήσει την «ατζέντα» της κοινωνικής αντίδρασης.

Προκαλώντας πλειάδα αναπάντητων ερωτημάτων, εκμεταλλεύτηκε το αποτρόπαιο γεγονός, επιβάλλοντας στη γαλλική πρωτεύουσα καθεστώς στρατιωτικής κατοχής, «για την υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών και του πλουραλισμού», όπως δήλωσε σ’ ένα κρεσέντο υποκρισίας ο Φ. Ολάντ. Από την πρώτη στιγμή τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή το σχέδιο ασφαλείας κατά. της τρομοκρατίας «Vigipirate», και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο που σημαίνει «συναγερμός για επίθεση» στο Παρίσι.