Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Η ρητορική της αντίδρασης


Μια διαυγής και πολύ δυναμική ανατομία της ελληνικής κρίσης 
και μια ανατροπή των επιχειρημάτων της κυβέρνησης και των δανειστών.

Του Νίκου Θεοχαράκη

Ένας από τους μεγαλύτερους οικονομολόγους του 20ού αιώνα, ο Albert Otto Hirschman (1915-2012),1 στο βιβλίο του Η ρητορική της αντίδρασης (The Rhetoric of Reaction: Perversity, Futility, Jeopardy, Harvard University Press, 1991) αναλύει τους τρόπους με τους οποίους η αντιδραστική και συντηρητική ρητορική επιχειρεί να αντικρούσει τις προσπάθειες για μείζονες αλλαγές. Ξεκινώντας από την περίφημη διάλεξη του T.H. Marshall το 19492 για τα πολιτειακά (civil), πολιτικά (political) και οικονομικά (economic) δικαιώματα που οδηγούν αντίστοιχα στην ισότητα των πολιτών, το γενικευμένο δικαίωμα του εκλέγειν και το κράτος πρόνοιας, ο Hirschman εξερευνά μια άλλη τριάδα, επιχειρημάτων αυτή τη φορά, που επιστρατεύονται –κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά– από τον αντιδραστικό λόγο στο ιδεολογικό επίπεδο για να πείσουν ότι οι αλλαγές σε προοδευτική κατεύθυνση είναι καταδικασμένες. Τα τρία είδη επιχειρημάτων είναι τα Perversity (αντίστροφο ή αντίθετο αποτέλεσμα), Futility (ματαιότητα ή, καλύτερα, ματαιοπονία) και Jeopardy (διακινδύνευση του μείζονος διακυβεύματος). Ας τα εξετάσουμε με τη σειρά τους.

Το επιχείρημα του αντίθετου αποτελέσματος (Perversity) ισχυρίζεται ότι οι προοδευτικές αλλαγές όχι μόνο δεν επιφέρουν το σκοπούμενο αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα ωθούν την κοινωνία προς την αντίθετη κατεύθυνση: η Γαλλική Επανάσταση ζητούσε να επιφέρει ελευθερία, ισότητα και αδελφότητα, αλλά, κατά τους αντιπάλους της, οδήγησε σε τυραννία και βαθύτερη σκλαβιά.

Έξι επώνυμοι αναρχικοί εξηγούν: γιατί δεν ψηφίζω...


Ο Παράφ-Ζαβάλ, ο Ελιζέ Ρεκλύ, ο Μιχαήλ Μπακούνιν, ο Ερρίκο Μαλατέστα, ο Ραούλ Βάνεγκεμ, ο Αλμπέρτ Λιμπερτάντ εξηγούν γιατί δεν θα πήγαιναν να ψηφίσουν...

Ο Παράφ-Ζαβάλ εξηγεί γιατί οι εκλογές είναι ένα μέσο νάρκωσης της ανθρώπινης δραστηριότητας:

«Ο νόμος, ένας αυθαίρετος, αντεπιστημονικός, εμπειρικός τύπος: είναι τουλάχιστον η καθαρή έκφραση της γνώμης του μεγαλύτερου αριθμού;

»Όχι. Εκείνοι που συμμετέχουν στην κατασκευή του είναι οι προνομιούχοι (πλούσιοι ή μηχανορράφοι) που είναι επιβεβλημένοι από ηγέτες στο αποβλακωμένο πλήθος.

»Εάν θεωρούμε την άσκηση του δικαιώματος της ψήφου ως την επίσημη επιρροή ενός “πολίτη” στην ώρα του, στη Γαλλία αυτή η επιρροή είναι 1/1460 ή 1/1461 αυτού που θα έπρεπε να είναι.

Νέα Φιλαδέλφεια: Αντώνης Νταβανέλος: "Το Ρυθμιστικό πρέπει να επανεξεταστεί με κυρίαρχο κριτήριο τις ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας"


Ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β΄ Αθήνας Αντώνης Νταναβέλος, βρέθηκε στην πόλη σε εκδήλωση της τοπικής οργάνωσης, και μας παραχώρησε την παρακάτω αποκλειστική συνέντευξη.

Ερ. Θα μας πείτε ποια ριζοσπαστικά μέτρα θα πάρετε σε περίπτωση που γίνεται κυβέρνηση;
Οι δέσμευσες  στη ΔΕΘ  λένε: αποκατάσταση κατώτατου μισθού και 13η σύνταξη, αποκατάσταση της ισχύος των ΣΣΕ, αφορολόγητο στα 12 χιλ. ευρώ κατάργηση ΕΝΦΙΑ και φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης.

Μπορεί να μοιάζουν λίγα, αλλά μέσα στη συγκεκριμένη συγκυρία αποτελούν μήνυμα: ότι αρχίζει η αντιστροφή, η ανατροπή των πολιτικών λιτότητας και το μήνυμα αυτό έχει και ντόπιους και διεθνείς αποδέκτες. ..

Ερ. Άλλα γενικότερα μέτρα που σχεδιάζετε;

Η ανατροπή της λιτότητας έχει ως προϋπόθεση μια διαρκή επέκταση ή ριζοσπαστικοποίηση, μια «μεταβατικότητα» του προγράμματος του Σύριζα και της κυβέρνησης της αριστεράς . Αυτή η  κατεύθυνση στηρίζεται και στις συνεδριακές αποφάσεις του Σύριζα,  που μιλούν για εθνικοποίηση των τραπεζών, για σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, για επανάκτηση από το δημόσιο (δημοκρατικό ή εργατικό) έλεγχο μεγάλων επιχειρήσεων όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ  κ.ο.κ

“Είσαι στην ΕΟΚ – μάθε για την ΕΟΚ”


Του Νίκου Μπογιόπουλου 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ένωση των καπιταλιστών, είναι η ένωση των ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς της Ευρώπης. Στο εσωτερικό της βασιλεύει ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης, βασιλεύει το δίκαιο του ισχυρού. Οι άρχουσες τάξεις των κρατών – μελών που την απαρτίζουν, οι πολυεθνικές, οι τραπεζίτες, οι κεφαλαιοκράτες, οι πλουτοκράτες, ακόμα κι όταν τσακώνονται μεταξύ τους για την μοιρασιά, συμφωνούν και διατηρούν αδιατάρακτο το νήμα που τους ενώνει: Την εκμετάλλευση των λαών.

Η αληθινή Ευρώπη των λαών μπορεί να οικοδομηθεί μόνο όταν αρχίσει ένας - ένας λαός και περισσότεροι λαοί μαζί να ανατρέψουν αυτή τη βαρβαρότητα μέσα στην ίδια τους τη χώρα.

Ένας λαός που θα απειθαρχήσει και θα ορθώσει το πατριωτικό, το διεθνιστικό και ανυπάκουο ανάστημά του απέναντι στην ένωση των πλουτοκρατών, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να βρίσκεται σε συμμαχία, σε εταιρική σχέση εξάρτησης και αλληλεξάρτησης με μια ένωση λύκων που του πίνουν το αίμα.

Στοιχειώδης προϋπόθεση για να ακολουθήσει ένας λαός το δρόμο της φιλολαϊκής ανάπτυξης της χώρας του (αλλά και συμβολή στον αγώνα των άλλων λαών για την δική τους απαγκίστρωση και την οικοδόμηση της πραγματικής Ευρώπης των λαών) είναι η απόσπαση της πατρίδας του από αυτό τον «λάκκο των λεόντων» - όπως ήδη από το 1960 αποκαλούσε η ΕΔΑ την τότε ΕΟΚ και σημερινή ΕΕ.

Ο Δημήτρης Καζάκης στο radio1d.gr - 15 Ιανουαρίου 2015

Υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ... ανακάλυψαν τα ειρηνοδικεία!

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου
του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.)


«Κάθε λαϊκή κινητοποίηση, αντίσταση σ’ αυτές τις πολιτικές όπως οι αγώνες για την αντιμετώπιση των πλειστηριασμών, τα εργασιακά αιτήματα κ.λ.π. είναι αναγκαίοι».Αυτή -μεταξύ άλλων- ήταν η κοινή διαπίστωση των αντιπροσωπειών του Ε.ΠΑ.Μ. και του ΣΥΡΙΖΑ, που καταγράφηκε σε κοινό δελτίο τύπου, μετά τη συνάντησή τους στις 13/11/2014.

«Ευτυχώς» που προκηρύχθηκαν οι πρόωρες εκλογές και κάποιοι υποψήφιοι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης... βρήκαν τους δρόμους που οδηγούν σε κάποια ειρηνοδικεία της χώρας. Εμφανίστηκαν χθες (δέκα μέρες πριν την εκλογική αναμέτρηση) και -όλως... τυχαίως- το γεγονός καλύφθηκε από τηλεοπτοκά δίκτυα που μέχρι πρότινος απέκρυπταν επιμελώς την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος κατά των πλειστηριασμών!

«Ηλθ’ ο βουλευτής στο χωριό...» κι έκανε και μια βόλτα απ’ το ειρηνοδικείο! Ιδού μια άλλη εκδοχή της... ανατροπής.

Το Γραφείο Τύπου
Αθήνα 15/01/2015

Απελευθερώθηκε η ισοτιμία Ελβετικού Φράγκου με το ευρώ.


Του Δημήτρη Καζάκη

Η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας φοβούμενη την κατάρρευση του ευρώ και την διαφαινόμενη διολίσθηση της ευρωζώνης σε δίνη αποπληθωρισμού, απελευθέρωσε την ισοτιμία ανάμεσα στο ελβετικό φράγκο (CHF) και το ευρώ. Προχώρησε επίσης στην άνοδο του βασικού διατραπεζικού επιτοκίου κατά 50 μονάδες βάσης.

Αμέσως το CHF εκτινάχθηκε κατά σχεδόν 30% έναντι του ευρώ. Οι εκτιμήσεις που υπάρχουν είναι ότι η εκτίναξη του CHF σε σχέση με το ευρώ θα συνεχιστεί. Οι μεγάλες τράπεζες της ευρωζώνης μετακινούν κεφάλαια στο CHF και αντικαθιστούν μέρος των αποθεματικών τους σε ευρώ. Αυτό θα επιδεινώσει τη θέση του ευρώ ως αποθεματικό νόμισμα.

Η προεκλογική ατζέντα για την οποία κανείς δεν μιλάει…


Του Γιώργου Σαχίνη

Oι οικονομικοί δείκτες φέρνουν στο φως τεράστια προβλήματα που γίνονται εντονότερα

Θα σταματήσουν οι αγορές να μας δανείζουν; Θα οδηγήσει το όποιο ελληνικό αίτημα για «χαλάρωση» της σκληρής μνημονιακής πολιτικής σε χρεοκοπία; Είναι η προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση σοβαρή αιτία για να μας εγκαταλείψει η Ευρώπη της αλληλεγγύης; Μόνο με τα πρωτογενή πλεονάσματα που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην κοινωνία του ενός τρίτου (δύο τρία του πληθυσμού να βυθίζονται στη φτώχεια και ένα τρίτο του πληθυσμού να ευημερεί) υπάρχει δυνατότητα για τη χώρα να διατηρηθεί στη ζώνη του ευρώ;

Όσο θα πλησιάζουμε στην 25η Ιανουαρίου, τα ερωτήματα θα επανέρχονται στο τραπέζι του διαλόγου ολοένα και πιο έντονα, συνοδευόμενα από μπόλικη δόση κινδυνολογίας και εκφοβισμού. Είναι όμως τα μόνα ερωτήματα που θα έπρεπε να μας απασχολούν σε αυτήν την προεκλογική μάχη;

Οι οικονομικοί δείκτες που αποκαλύπτουν οι στατιστικές, φέρνουν στο φως τεράστια προβλήματα που γίνονται ολοένα και εντονότερα.

Πως μια απόφαση Ευρωδικαστηρίου μπορεί να διαλύσει την τρόικα


Αρχή του Τέλους;

Εκτός τρόικας ενδέχεται να τεθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε περίπτωση που υπάρξει θετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τη νομιμότητα του προγράμματος αγορών ομολόγων (ΟΜΤ) της ΕΚΤ. Μάλιστα η θετική απόφαση φαίνεται αυτή τη στιγμή ως πιθανότερη καθώς υπήρξε θετική εισήγηση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωδικαστηρίου. Αν και η εισήγηση του δεν είναι δεσμευτική είθισται οι δικαστές να ακολουθούν τη συλλογιστική του γενικού εισαγγελέα. Η αποχώρηση της ΕΚΤ διαλύει την τρόικα, δηλώνει ο Όλι Ρεν. 

 Σύμφωνα με τον γενικό εισαγγελέα Pedro Cruz Villalón το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων είναι συμβατό με την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, ενώ παράλληλα σημείωσε πως εάν η ΕΚΤ ενεργοποιήσει κάποτε το πρόγραμμα αγορών ομολόγων Outright Monetary Transactions (OMT), «πρέπει να απέχει από οποιαδήποτε άμεση ανάμιξη  σε πρόγραμμα χρηματοπιστωτικής βοήθειας που εφαρμόζεται σε ενδιαφερόμενο κράτος».

Αποανάπτυξη


Η απάντηση στο αποτυχημένο παγκόσμιο «αναπτυξιακό μοντέλο»

Tου Γιάννη Μιχελή

Όποιος παρακολούθησε την πρόσφατη 4η Διεθνή Διάσκεψη για την Αποανάπτυξη στη Λειψία της Γερμανίας, θα παρατήρησε από την πρώτη στιγμή ότι κανείς εκ των συμμετεχόντων δεν έπλεξε το εγκώμιο της αειφόρου ανάπτυξης, εις πείσμα των καιρών, που προσπαθούν μετά βίας να επαναφέρουν τη λέξη «ανάπτυξη» στην καθημερινότητα των πολιτών. Παρόλα αυτά, η ανάπτυξη αυτή καθαυτή και τα παρελκόμενά της είχαν κεντρική θέση στη Διάσκεψη, καθώς ένα πλήθος πάνω από τρεις χιλιάδες συμμετεχόντων συζήτησαν τις τρέχουσες τάσεις σε τομείς του περιβάλλοντος, της πολιτικής, της οικονομίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ο όρος «βιώσιμη ανάπτυξη» άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως τη δεκαετία του 1970 και του 1980, για να υποστηρίξει την θέση πως οι περιβαλλοντικές αρχές και κάποια ελάχιστα οικολογικά όρια πρέπει να τηρούνται στο πλαίσιο της ανάπτυξης, η οποία, από τη σκοπιά του οικονομικού ρεαλισμού, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικονομική ανάπτυξη. Ο όρος «βιώσιμη ανάπτυξη» έτυχε αποδοχής σε ευρεία κλιμάκα, κυρίως μέσω της Επιτροπής για την Αειφόρο Ανάπτυξη του ΟΗΕ, ενός εκ των πολλών κυβερνητικών και μη οργανισμών που συστάθηκαν τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, για να συμπεριλάβουν οικολογικούς στόχους στη χάραξη της πολιτικής.

Με την καρδιά και με την λογική σταματάμε την απόλυτη καταστροφή της χώρας μας και εκλέγουμε ενεργούς πολίτες


Του Ηλία Κοπανάκη*

Στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές στη χώρα μας, στις 25 Ιανουαρίου 2015, καλούμαστε να επιλέξουμε ισχυρή κυβέρνηση που θα μπορεί με ασφάλεια να εγγυηθεί την εθνική ενότητα, την εδαφική ακεραιότητα και την κοινωνική συνοχή. Παράλληλα, καλούμαστε να αποφύγουμε μια ακόμα κυβέρνηση εθνικής υποτέλειας, που θα συνεχίσει να οδηγεί με σταθερά βήματα στην καταστροφή, πολίτες και πατρίδα.

Ας προσπαθήσουμε αυτή τη φορά να ξεφύγουμε από τις Σειρήνες των μνημονιακών καναλαρχών. Ας εφαρμόσουμε πια την βασική αρχή της Δημοκρατίας, που είναι η εναλλαγή της εξουσίας και όχι η ανακύκλωση των ίδιων και των ίδιων αποτυχημένων και διεφθαρμένων πολιτικών, των ίδιων προσκυνημένων σε αλλότρια συμφέροντα οικονομικών παραγόντων της χώρας, που δεν διαθέτουν ίχνος εθνικής αξιοπρέπειας και στάλα αγάπης για τον ελληνικό λαό.

Ηράκλειο Κρήτης: Παρέμβαση στο ειρηνοδικείο Λαϊκή στάση πληρωμών 14/01/2015