Της Ειρήνης Κοσμά*
Στη χώρα των 330.000 κατοίκων, πάνω από 20.000 διαδήλωσαν έξω από το Κοινοβούλιο του Ρέικιαβικ, ζητώντας την παραίτηση της κυβέρνησης στη σκιά του σκανδάλου.
Η μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιστορία της χώρας ανάγκασε τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ηφαιστειογενής Ισλανδία, κόρη κορυφαίου θυμού*, στέλνει μήνυμα ελπίδας.
ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΟΧΙ...
Οι πολίτες της Ισλανδίας, σε δύο δημοψηφίσματα το 2010 και το 2011 κλήθηκαν να επιλέξουν αν θα ψηφίσουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην πρόταση να εγγυηθεί το κράτος την αναχρηματοδότηση του ιδιωτικού χρέους των τραπεζών.
Το δημοψήφισμα ήταν ο μόνος τρόπος να εμποδίσουν τους πιστωτές από το να μετατρέπουν το ιδιωτικό χρέος σε δημόσιο και να επιβάλλουν δεινές πολιτικές στους λαούς. Παρά τους εκβιασμούς από ΔΝΤ και διεθνείς οίκους και οξύτατες πολιτικές πιέσεις, η συντριπτική πλειοψηφία (98% το 2010 και 60% το 2011) ψήφισε ΟΧΙ στα δύο δημοψηφίσματα, για να ανοίξει ο δρόμος για τη δικαιοσύνη.
...ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Η Ισλανδία αποτέλεσε επίσης το γνωστότερο παράδειγμα όπου οι πολίτες κλήθηκαν να πάρουν μέρος στη διαμόρφωση ενός νέου Συντάγματος για τη χώρα τους.