Μεγάλες “μπίζνες” με πωλήσεις όπλων και συστημάτων καταστολής
globinfo freexchange
Αυτό που ουσιαστικά συμβαίνει από το 1967 και μετά όσον αφορά το Παλαιστινιακό, είναι μια στρατιωτική κατοχή των εδαφών των Παλαιστινίων. Σ'αυτές τις καταστάσεις θα ήταν σαν στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, να μιλούσε κάποιος για το δικαίωμα αυτοάμυνας των ναζιστικών στρατευμάτων του Χίτλερ, ή, το δικαίωμα αυτοάμυνας των Ιταλικών στρατευμάτων του Μουσολίνι που εισέβαλαν στην Ελλάδα. Το "δικαίωμα αυτοάμυνας" είναι η έκφραση που πάγια χρησιμοποιείται από τα ΜΜΕ που βρίσκονται στο πλευρό του Ισραήλ.
Ειδικά από το 2006 και μετά το Ισραήλ επιδιώκει μια μεγάλη πολεμική επιχείρηση ανά 1 ή 2 χρόνια και οι μεγαλύτερες από αυτές έχουν συνήθως έναν αριθμό θυμάτων που ξεπερνούν τους 500 και συνήθως φτάνουν τους 1000-1500 νεκρούς, στην πλειονότητα τους άμαχοι, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι που δεν μπορούν να βρουν καταφύγιο και να φύγουν.
Το Ισραήλ χρειαζόταν μια νέα επίθεση και ένας επιπλέον λόγος ήταν η συμφωνία μεταξύ Φατάχ και Χαμάς, η οποία αν και είχε γίνει αποδεκτή από τις ΗΠΑ, γιατί είναι μια συμφωνία που συμφέρει σε μεγάλο βαθμό τον Μαχμούντ Αμπάς, τον αρχηγό της Παλαιστινιακής Αρχής, ο οποίος ελέγχεται από τις ΗΠΑ και από το Ισραήλ ως ένα βαθμό, παρόλα αυτά το Ισραήλ δεν μπορούσε να δεχθεί τελικά ούτε αυτό, γιατί έβλεπε απέναντί του και πάλι έναν ενωμένο Παλαιστινιακό λαό. Πρόκειται ουσιαστικά για μια αργή γενοκτονία και μια προσπάθεια διάλυσης της συμμαχίας Φατάχ-Χαμάς.