Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Οι Ζαπατίστας για το “Μέτωπο” και τους Έλληνες κινηματάρχες!


“Τα μέτωπα δεν τα κάνουν ούτε οι προσωπικότητες, ούτε τα κόμματα, αλλά ο λαός που αυτο-οργανώνεται και πολεμάει!”

Φίλος και συναγωνιστής μετέφερε την παρακάτω ιστορία, η οποία αφορά τις μετωπικές διεργασιές στην Ελλάδα. Πρωταγωνιστής είναι ένας δικός του φίλος (γνωστός στα κινήματα) που επισκέφτηκε την γη των Ζαπατίστας.

Όταν οι ένοπλοι αντάρτες της επαρχίας Τσιάπα τον ρώτησαν για την κατάσταση στην Ελλάδα (για την οποία κατάσταση με τα μνημόνια, το ΔΝΤ, την κωλοτούμπα ΣΥΡΙΖΑ κλπ γνώριζαν), εκείνος τους μίλησε για την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ που διασπάστηκε και έκανε τη ΛΑΕ, για τον Καζάκη και το ΕΠΑΜ, τα κόμματα της αριστεράς και την προσπάθεια από πλευράς του κινήματος να ενώσει τα παραπάνω κομμάτια σε ένα κοινό “μέτωπο”. Οι Ζαπατίστας τότε έβαλαν τα γέλια!! Όταν τους ρώτησε γιατί γελάνε πήρε την παρακάτω απάντηση:

Θανάσιμη εθνική αιμορραγία...


Σημείωση ιστολογίου: Η χώρα αργοσβήνει...υπάρχει κάποιος που αμφιβάλει;;;

Επεξήγηση γραφήματος: Μορφωτικό επίπεδο των Ελλήνων μεταναστών ανά δεκαετία μετανάστευσης –  «ISCED 0-2» κατώτερη εκπαίδευση, η «ISCED 3-4» μεσαία, «ISCED 5-6»  ανώτερη.[πηγή: UNESCO]

***

Του ΜΑΝΩΛΗ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ, 
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ  

Σε 500.000 περίπου ανέρχεται ο αριθμός τω νέων μας, που έχουν μεταναστεύσει, λόγω της οικονομικής κρίσης, της Νέου τύπου Κατοχής (ΝΤΚ), που βιώνει ο λαός και η Χώρα μας, με τη γενοκτονική πολιτική των Μνημονίων να νεκρώνει και να ερημοποιεί την Πατρίδα μας.

Ο αριθμός αυτός αναμένεται ν΄ αυξηθεί, αφού όλα δείχνουν ότι το καθεστώς της ΝΤΚ “καλά κρατεί”. Οι πολιτικές δυνάμεις εξουσίας, συναγωνίζονται η μια την άλλη, για το ποια θα αναδειχθεί η πιο αρεστή και υπάκοη στις κατοχικές δυνάμεις και ταυτόχρονα δεν είναι εύκολη η συγκρότηση μιας πειστικής, έντιμης και δημοκρατικής συμμαχίας πολιτικών και κοινωνικών ομάδων, ανατροπής του κατοχικού καθεστώτος.

Στα τελευταία 50 – 60 χρόνια η Χώρα και το έθνος μας έχει αποδεκατιστεί από δύο μαζικά κύματα μετανάστευσης της νεολαίας μας:

-Το πρώτο συνέβη τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια 1956 – 1970. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι μας, άνδρες και γυναίκες πήραν το δρόμο της ξενιτιάς και κυρίως προς τη Γερμανία.

Τα παιδιά των νικητών, στον πόλεμο εναντίον του Ναζισμού Φασισμού του Άξονα, πήγαν για ένα κομμάτι ψωμί στις φάμπρικες του χθεσινού κατακτητή. Ο υπερήφανος ελληνικός λαός υποχρεώθηκε να δουλέψει στα εργοστάσια αυτών που δήωσαν την πατρίδα του, που έστησαν το Άουσβιτς και το Νταχάου, που εκτέλεσαν εν ψυχρώ εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους και μωρά παιδιά.

Αυτή ήταν μια τεραστίων διαστάσεων ήττα, ηθικής τάξεως, για το λαό μας, που όμως ο “εθνάρχης” Κ. Καραμανλής θεώρησε την ημέρα που υπέγραφε τις σχετικές Συμφωνίες ως την “ευτυχηστέρα της ζωής του”!
Οι μετανάστες εκείνης της περιόδου ήταν κυρίως ανειδίκευτοι εργάτες και γεωργοκτηνοτρόφοι.