Αφού οι «μπαχαλάκηδες» δεν τους έκαναν τη χάρη, αποφάσισαν τα ΜΑΤ να κάνουν μπάχαλο την πορεία του Πολυτεχνείου.
Έντρομη η συγκυβέρνηση από τις χιλιάδες νέους, μαθητές και φοιτητές που συμμετείχαν πιο μαζικά από ποτέ, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια στην πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου στην Αθήνα, αποφάσισε να κάνει -με το ζόρι και χωρίς κανένα λόγο- επίδειξη πυγμής και να τρομοκρατήσει.
Έτσι, εντελώς απρόκλητα -και προσωπικά ως αυτόπτης μάρτυρας βεβαιώνω- χτύπησε με δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου - λάμψης το μπλοκ των λεγόμενων αντιεξουσιαστών, οι οποίοι για πρώτη φορά εμφανίστηκαν τόσο καλά να περιφρουρούν τη διαδήλωσή τους, φοβούμενοι προφανώς για προβοκάτσια.
Αλλά δεν χρειάστηκε καν η προβοκάτσια. Τα ΜΑΤ κτύπησαν εν ψυχρώ, για να μπορεί το....
κάθε πουτανάκι του δελτίου των οκτώ στο MEGA και στα άλλα κανάλια, να μιλάει για νεαρούς που προκαλούν επεισόδια.
Όμως δεν τους έγινε η χάρη. Η πορεία μαζικότερη και δυναμικότερη από όλες των τελευταίων χρόνων ολοκληρώθηκε έστω και «σπασμένη» στα δύο.
Το παρακάτω άρθρο με τον ίδιο τίτλο γράφτηκε και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 17 του Νοέμβρη του 2012, αλλά είναι σήμερα το ίδιο επίκαιρο, όπως και τότε. Ας ελπίσουμε του χρόνου όλα αυτά να αποτελούν μια θλιβερή ανάμνηση……
Του Όθωνα Κουμαρέλλα
Όσοι Αθηναίοι πολίτες προσπάθησαν σήμερα να βρεθούν στο κέντρο της πόλης αντελήφθησαν πλήρως, ότι ζούμε πραγματικά σε πρωτόγνωρες συνθήκες.
Ολόκληρη η πόλη ζει σε συνθήκες λατινοαμερικάνικης δικτατορίας.
Από νωρίς το πρωί διεκόπη κάθε δυνατότητα μετακίνησης στο κέντρο με αποκλεισμό όλων των κεντρικών αρτηριών, αλλά και δευτερευουσών οδών. Οι συγκοινωνίες διακόπηκαν. Οι σταθμοί του μετρό έκλεισαν. Η οποιαδήποτε προσπάθεια μετακίνησης των πολιτών, ακόμα και εντελώς άσχετων με τη προγραμματισμένη πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου, αποδείχθηκε ένας πραγματικός Γολγοθάς.
Και παντού σιδερόφρακτοι αστυνομικοί. Χιλιάδες οι παλληκαράδες ένστολοι χρυσαυγίτες. Παλληκαράδες πίσω από τις ασπίδες τους, τις αντιασφυξιογόνες μάσκες, τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, τις προστατευτικές περικνημίδες, τις επιγονατίδες, με τα γκλόπς, με τα πιστόλια στις θήκες τους έτοιμα να τραβηχτούν όμως σε περίπτωση «ανάγκης», με το «χημικό» εξοπλισμό έτοιμο προς χρήση. Σε παρατάξεις που να προκαλούν το δέος.