Τρίτη 2 Αυγούστου 2016

Mία γενιά από ηλίθιους;

Όσο και αν είναι επώδυνο για μένα, δυστυχώς ανήκω σε αυτήν τη γενιά. Αναφέρομαι βεβαίως, βεβαίως στη γενιά ανθρώπων που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα την περίοδο από 1998 και πάνω. Μια γενιά που μεγάλωσε με σύντροφο την τεχνολογία. Μία γενιά που πήρε τελείως διαφορετικό δρόμο από την προηγούμενη, μια πορεία που ίσως δεν είναι αναστρέψιμη. Τι συμβαίνει λοιπόν με αυτή τη νέα γενιά;

Ποιος ή τι ευθύνεται τελικά για αυτήν την κατάληξη; Ευθύνεται η υπερβολική "δόση" τεχνολογίας που έχουν λάβει τα σημερινά παιδιά, χωρίς να γνωρίζουν πως να την χειρίζονται και να την αξιοποιούν ώστε να αποκομίσουν τα οφέλη της; Ή μήπως ευθύνεται η στάση και η διαπαιδαγώγηση των γονέων προς τα παιδιά; Γιατί σίγουρα δεν φταίει μόνο το διαδίκτυο και το Facebook για αυτήν τη κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Γιατί πραγματικά είναι τρομακτική... Ας αρχίσουμε λοιπόν...

Τα παιδιά της νέας γενιάς κρίνουν και κρίνονται με βάση την εξωτερική εμφάνιση και ΜΟΝΟ. Έχουν δώσει τεράστια βαρύτητα στο πως φαίνονται και στο πως δείχνουν, όχι στο πως πραγματικά είναι! Δεν ενδιαφέρονται για την καλλιέργεια του ψυχικού τους κόσμου, της κριτικής τους σκέψης και της δημιουργικότητας τους και δεν δέχονται εύκολα το διαφορετικό. Δεν βάζουν στόχους, δεν έχουν όνειρα και οράματα για τη ζωή τους.

Τις τράπεζες και τα...μάτια σας!!!

Βαριά χτυπήματα στις τράπεζες σε Ελλάδα-Ευρώπη

Ιταλικές τράπεζες αλλά και βαριά ονόματα της βόρειας Ευρώπης όπως η Commerzbank και η Deutsche Bank (που φεύγει από τον Stoxx 50) βρίσκονται στο στόχαστρο. Χάνει 47% ο Stoxx 600 Bank σε 12 μήνες. Στην Αθήνα ο ΓΔ προσγειώνεται στις 550 μονάδες.
«Κύμα» ρευστοποιήσεων σε μετοχές ευρωπαϊκών τραπεζών παρασύρει χαμηλότερα τα χρηματιστήρια, προκαλώντας σημαντικές απώλειες (7%) για τον εγχώριο κλάδο με συνέπεια την δοκιμασία του ΧΑ στις κρίσιμες 555 μονάδες.
Με αφορμή την ανακοίνωση των stress tests της ΕΚΤ για 51 ευρωπαϊκές τράπεζες (οι 37 της ευρωζώνης) και την δημοσιοποίηση οικονομικών στοιχείων και δεικτών (κυρίως ΡΜΙ ) διορθώνουν οι αγορές μετά από έναν κύκλο σημαντικής αντίδρασης που ξεκίνησε στις αρχές Ιουλίου.
Η νέα -για δεύτερη συνεχόμενη συνεδρίαση- προσωρινή αναστολή διαπραγμάτευσης της Unicredit (της μεγαλύτερης τράπεζας της Ιταλίας), η νέα «βουτιά» της Monte dei Paschi di Siena (της αρχαιότερης τράπεζας στον κόσμο που σήμερα υποχωρεί 8%), το ιστορικό χαμηλό για την Commerzbank (πτώση 8%), το «άδειασμα» στην Deutsche Bank και η προειδοποίηση της JP Morgan πως οι μετοχές έχουν πιάσει «ταβάνι» - τώρα είναι ευκαιρία για πωλήσεις- ενεργοποιούν εντολές πωλήσεων από την Φρανκφούρτη και το Μιλάνο μέχρι τη Μαδρίτη και το Δουβλίνο. Λίγο πριν τις 14:00 ο τραπεζικός δείκτης Stoxx 600 Banks έχανε 3,7% ανεβάζοντας τις απώλειές του σε επίπεδο 12μηνου στο 47%.

Οικονομία της τρομοκρατίας



















Το «Ισλαμικό Κράτος» («IS») αποτελεί μια επιχείρηση πολλών εκατομμυρίων 
δολαρίων. Στις αδίστακτες πρακτικές χρηματοδότησής του διαφέρει από τις άλλες τζιχαντιστικές οργανώσεις μόνο στον ισολογισμό της επιχείρησης. 
Στο κείμενο τούτο εξετάζεται η πρακτική χρηματοδότησης του «IS», αλλά και η λεγόμενη «σεξουαλική τζιχάντ» (ΠΓ). 

Tου Werner Ruf

Το τέλος του διπολικού διεθνούς συστήματος συνοδεύτηκε επίσης με την ιδιωτικοποίηση της βίας. Κυρίως στις ΗΠΑ, αλλά επίσης στη Μ. Βρετανία και στο Ισραήλ, δημιουργήθηκαν πολυάριθμες στρατιωτικές εταιρίες, που στο μεγαλύτερο μέρος τους δραστηριοποιούνται στη λογιστική, στην εκπαίδευση ή στη φύλαξη, εν μέρει όμως επεμβαίνουν άμεσα και στις μάχες, όπως για παράδειγμα η διαβόητη εταιρία Blackwater (που στο μεταξύ ονομάζεται Academi), η οποία από το 2004 έχασε στις μάχες στο Ιράκ τουλάχιστον 27 άντρες.

Συνολικά στο Ιράκ ανέπτυξαν δράση περίπου 50.000 υπήκοοι των ΗΠΑ στα πλαίσια ιδιωτικών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Εδώ ο ανταγωνισμός μεταξύ τους γίνεται πιο οξύς: Σ΄ ένα δανέζικο ντοκιμαντέρ («The Child Soldier’s New Job») που μεταδόθηκε τον Απρίλιο, αναφέρεται ότι η βρετανική εταιρία Aegis Defence Services έχει στρατολογήσει πρώην παιδιά-στρατιώτες από τη Σιέρα Λεόνε για μια ημερήσια αμοιβή 16 δολαρίων. Ο διευθυντής της εταιρίας James Ellery το εξήγησε ως εξής: «Ό,τι μπορούμε τώρα να αντέξουμε οικονομικά, είναι οι Αφρικανοί».

Όπως στον τριακονταετή πόλεμο

Στο Αφγανιστάν ο αριθμός των αντρών που συμμετέχουν στις ιδιωτικές επιχειρήσεις βίας ξεπερνά ακόμη και αυτόν των 98.000 στρατιωτών των ΗΠΑ που σταθμεύουν εκεί. Τέτοιες εταιρίες έχουν το πλεονέκτημα ότι επειδή δεν δρουν ως κράτος, δεν εξαρτώνται από το διεθνές δίκαιο και το διεθνές δίκαιο περί πολέμου. Επιπλέον, το κράτος σε περίπτωση θανάτου ή τραυματισμών δεν χρειάζεται να αναλάβει καμιά παροχή.