Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016

Επικίνδυνα επικοινωνιακά παιγνίδια στο Αιγαίο...


Ξαφνικά και ενώ η κυβέρνηση επιχειρούσε να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις αλλά και τις προειδοποιήσεις όλων των ειδικών για τους κίνδυνους που ενέχει η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, την οποία άκριτα αποδέχτηκε, διαρροές προερχόμενες από στρατιωτικές πηγές άρχισαν να αναδεικνύουν τα προσκόμματα που προβάλλει η Τουρκία…

Η Αθήνα παριστάνοντας ότι δεν γνώριζε σε τι είχε συμφωνήσει, διέρρεε ότι η Τουρκία αρνείται να επιτρέψει στο γερμανικό σκάφος της Νατοϊκής δύναμης να εισέλθει στα τουρκικά χωρικά ύδατα και ότι επίσης αρνήθηκε να δεχθεί σχέδιο πτήσης ελικοπτέρου το οποίο θα μετέφερε την γερμανίδα υπουργό Άμυνας από την Λέσβο στο γερμανικό σκάφος και από εκεί στην Τουρκία, με το επιχείρημα ότι το νησί είναι σε καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης.

Είναι γνωστό ότι η Τουρκία η οποία και είχε την πρωτοβουλία από κοινού με την κ. Merkel να φέρει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, εκμεταλλεύτηκε την αφελή προσέγγιση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία θεώρησε ότι προσφέρει εκδούλευση στην κ. Merkel και έτσι αποφασίστηκε η εμπλοκή του ΝΑΤΟ, χωρίς σαφείς εγγυήσεις, οπότε ήταν προδιαγεγραμμένο το τι θα ακολουθούσε.

WOLFGANG MUNCHAU: Η Ε.Ε. μπαίνει αμετάκλητα στην εποχή της αποσύνθεσης


Του WOLFGANG MUNCHAU, των FINANCIAL TIMES

Είναι προφανές ότι η Iskra έχει μια πολύ διαφορετική ιδεολογικό – πολιτική τοποθέτηση από τον Wolfang Munchau και πολύ περισσότερο των Financial Times, στους οποίους αρθρογραφεί.
Παραθέτουμε, όμως, το άρθρο του υπό τον τίτλο “Η ΕΕ μπαίνει αμετάκλητα στην εποχή της αποσύνθεσης” διότι από τη δική του σκοπιά κάνει σειρά παρατηρήσεων για τις εξελίξεις στην ΕΕ, που νομίζουμε ότι παρουσιάζουν ειδικό ενδιαφέρον, αν λάβουμε υπόψη μας την πηγή προέλευσης τους.
Ολόκληρο το άρθρο του Wolfang Munchau έχει ως εξής:  
Η Ε.Ε. ΜΠΑΙΝΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ  
Η προσφυγική κρίση δείχνει να ξεφεύγει από τον έλεγχο, φέρνοντας την ΕΕ αντιμέτωπη με μια από τις πιο δύσκολες στιγμές στην ιστορία της. Η «συμμαχία» Αυστρίας-Αν. Ευρώπης, το χάσμα Γαλλίας-Γερμανίας και τα τέσσερα «ρήγματα» στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Υπάρχει τώρα μια πραγματική πιθανότητα το ευρωπαϊκό σύστημα ελέγχου των συνόρων και της μετανάστευσης να καταρρεύσει μέσα σε περίπου 10 μέρες. Στις 7 Μαρτίου, οι ηγέτες της ΕΕ θα πραγματοποιήσουν σύνοδο στις Βρυξέλλες, με τον Τούρκο πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου.

7 μύθοι για τη SCHENGEN


Νότης Μαριάς  
«Επίκαιρα»

Τα οφέλη από μια ενδεχόμενη απάρνηση της συνθήκης

Κόντρα στην καθεστηκυία αντίληψη για την ανάγκη παραμονής μας στον χώρο Σένγκεν, από τον Δεκέμβρη του 2015, οπότε και η προσφυγική κρίση βρισκόταν σε έξαρση, πρότεινα να αποχωρήσουμε από τη Συνθήκη, καθώς η Ελλάδα, ως χώρα Σένγκεν, έγινε μαγνήτης για τους χιλιάδες πρόσφυγες, επειδή ερχόμενοι εδώ καταγράφονται και αποκτούν ταξιδιωτικά έγραφα (τύπου Σένγκεν) και μπορούν έτσι να συνεχίσουν το ταξίδι τους στην καρδιά της Ευρώπης. Κατέστησα, λοιπόν, σαφές ότι η μείωση των προσφυγικών ροών περνά μέσα από την απάρνηση από πλευράς μας της Συνθήκης Σένγκεν.

Κάλεσα, μάλιστα, την ελληνική κυβέρνηση να απορρίψει ιδεοληψίες και να κινηθεί με βάση το εθνικό συμφέρον. Και τεκμηρίωσα την άποψη ότι τα οφέλη από την αποχώρησή μας από τη Συμφωνία είναι τεράστια. Κάποιοι όμως επιμένουν να μοιράζουν «καθρεφτάκια για ιθαγενείς» και συνεχίζουν να καλλιεργούν μύθους.

Μύθος πρώτος

Οι Έλληνες δεν θα μπορούν να ταξιδέψουν ελεύθερα στην ΕΕ

Η Συνθήκη Σένγκεν δεν έχει σχέση με το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς το δικαίωμα αυτό προϋπήρχε στο πλαίσιο της τότε Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ). Έτσι, οι πολίτες της Κύπρου και της Μεγάλης Βρετανίας, που δεν είναι χώρες Σένγκεν, ταξιδεύουν ελεύθερα στην ΕΕ.

Στρατηγός Γράψας: Η Ελλάδα των κρίσεων-(και μία απάντηση...)


Στο σκάκι ο κάθε παίκτης παίζει τα δικά του πιόνια, ακολουθεί  τις αρχές και τους  κανόνες του παιγνίου,  σχεδιάζει τη στρατηγική που θα ακολουθήσει , παρακολουθεί προσεκτικά τις κινήσεις  του αντιπάλου, προσπαθεί να αναγνωρίσει τη στρατηγική του, να προσδιορίσει τις δυνατότητές του, εκτιμά την κατάσταση και ανατροφοδοτεί το δικό του σχέδιο με σκοπό τη επικράτησή του.

Η Ελλάδα, με σημαίνουσα γεωπολιτική και γεωστρατηγική θέση, ήταν και είναι αδύνατον να παραμείνει εκτός της παγκόσμιας σκακιέρας των εξελίξεων, λόγο  αυτής  της θέσεως ήταν φυσικό να της ασκηθούν πολλαπλές πιέσεις, από εξωτερικούς διεθνείς  παράγοντες, προκειμένου να ενταχθεί σε αμυντικούς οργανισμούς και ενώσεις κρατών κάτι όμως που επέβαλε και το δικό της συμφέρον για ασφάλεια και ευημερία. Έκανε τις επιλογές της, εντάχθηκε στον ΟΗΕ το ΝΑΤΟ την ΕΕ και αφελώς επαναπαύθηκε, πίστεψε  ότι πλέον είχε λύσει τα προβλήματά της, εκείνο όμως που δεν έκανε ήταν να αξιολογήσει και να αξιοποιήσει τη θέση της στους οργανισμούς αυτούς, δεν αντιλήφθηκε ποτέ ότι οι οργανισμοί αυτοί αποτελούνταi από εθνικά κράτη τα οποία ενεργούσαν πρωτίστως για  την εξυπηρέτηση  ιδίων συμφερόντων και ωφελημάτων και δευτερευόντως  συνολικών,  έτσι έμεινε ανοχύρωτη στις διεθνείς και διμερείς κρίσεις, προχώρησε στις συμμαχίες που εντάχθηκε χωρίς κανένα στρατηγικό σχεδιασμό, χωρίς καμία εκτίμηση και εκμετάλλευση της θέσεως της στο διαμορφούμενο εκάστοτε  γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον της.

Το άβατο της κερδοσκοπίας


Του Σαράντου Λέκκα 
Η ουσία της συμφωνίας που αποτελεί και μεγάλη νίκη της κυβέρνησης Κάμερον, εντοπίζεται στη διασφάλιση της ανεξαρτησίας του Σίτι του Λονδίνου. Όσο οι πολιτικές ηγεσίες λειτουργούν ως υπηρετικό προσωπικό της διεθνούς κερδοσκοπίας, ελπίδα δεν πρόκειται να υπάρξει.
Εάν αληθεύει ότι λίγο πριν την ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από κάποια χώρα, επισκέπτονται την πρωτεύουσα της εκπρόσωποι του Σίτι του Λονδίνου επιδιώκοντας την δημιουργία συμμαχιών προκειμένου να αποφευχθούν καταστάσεις που θα έχουν αντίκτυπο στο Σίτι, τότε η συμφωνία με στόχο την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση που επετεύχθη στις 19 Φεβρουαρίου 2016 στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, δεν πρέπει να ξενίζει κανένα. Απλά οι άτυπες παρεμβάσεις πήραν την μορφή επίσημης πολιτικής δράσης.
Στην ουσία, η Βρετανία εξασφάλισε ειδικό καθεστώς εξαιρούμενη από περαιτέρω ενσωμάτωση,  αποκτώντας παράλληλα το δικαίωμα να περιορίσει τις κοινωνικές παροχές σε Ευρωπαίους μετανάστες.
Η ουσία της συμφωνίας που αποτελεί και μεγάλη νίκη της κυβέρνησης Κάμερον, εντοπίζεται στη διασφάλιση της ανεξαρτησίας του Σίτι του Λονδίνου.
Παραδοσιακά οι μεγάλες αποφάσεις που διαμορφώνουν ανέγκλητα την χρηματοπιστωτική πραγματικότητα γίνονται είτε σε νεκρές περιόδους  (πχ. εορτές, συνέβη στις ΗΠΑ με την  παραχώρηση του εκδοτικού προνομίου σε ιδιώτες), είτε σε περιόδους απόλυτου αποπροσανατολισμού και φόβου (πχ. μεταναστευτικό).