Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (60) :Philip Glass - The Kiss

Φτωχοί Άγιοι


Την Ελλάδα μ' αρέσει να την γυρνώ όταν έχουν αποσυρθεί οι ορδές των βαρβάρων.
Μιλώ για την άλλη Ελλάδα.
Σ' αυτή που συναντώ μορφές αρχετυπικές.

Υπάρχει λοιπόν ακόμη ο χωρικός που πάει να βγάλει ένα κιλό ψάρια για το τραπέζι του.Μπορεί να πηγαίνει με το σαράβαλο του και με εξοπλισμό ψαροντουφεκά να βουτήξει τέλος Οκτώβρη...

Υπάρχει η ηλικιωμένη που ζει με τρεις κότες,μία γίδα και το κήπο της.Αν έχει καμιά ψωραλέα σύνταξη σχεδόν ολόκληρη θα τη δώσει να βοηθήσει συγγενικά πρόσωπα.Στο ξωκκλήσι δε θα περάσει αδιάφορα και στη γιορτή του θα πάει.

Υπάρχει ο γέρος ο σιωπηλός μπρος στο ποτήρι που συλλογίζεται τα περασμένα λάθη και πάθη.Και στα 85 παλεύει να μην αγριέψουν τα χωράφια και τα περιβόλια στο τόπο που ερήμωσε.

Τυφεκιοφόροι της ανοησίας


Του Γιάννη Μακριδάκη

Κάποιοι είναι ακόμη έτη φωτός μακριά από την ανθρώπινη-φυσική συνειδητότητα, δυστυχώς.

Προχθές συνάντησα στον δρόμο νεκρή νυφίτσα, θύμα τροχαίου, σήμερα τούτο εδώ το γεράκι, θύμα ανόητου με τουφέκι.

Η ανθρωπότητα δεν πτοείται. Δυστυχούν, αρρωσταίνουν, πεθαίνουν με πόνους αλλά συνεχίζουν να πιστεύουν ότι είναι όντα ανώτερα και ότι “τα κακά” δεν είναι γι’ αυτούς μέχρι βεβαίως να τα πάθουν. Όποιος συμπεριφέρεται έτσι στη ζωή, τέτοια ζωή θα ζήσει, τέτοιο τέλος θα βιώσει.

ΥΓ

Εκτός βεβαίως από δολοφόνοι είναι και βρομιάρηδες αφού σπέρνουν ολόγυρα στη φύση, την οποίαν τόσο αγαπούν, τα άδεια τους φυσίγγια, πλαστικό και μόλυβδο δηλαδή, οπτική ρύπανση αλλά και δηλητήρια στον υδροφόρο ορίζοντα. Ψιλά γράμματα για τυφεκιοφόρους της ανοησίας.

Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=5213

Κύπρος: Η «τρίτη εισβολή» και το έλλειμμα πολιτικής φαντασίας


Τουρκικά πολεμικά πλοία νοτίως της Λάρνακας και της Λεμεσού, σε συνοδεία του ερευνητικού σκάφους Barbaros. Κοινές κυπρο-ισραηλινές αεροπορικές ασκήσεις, το ίδιο χρονικό διάστημα σε παραπλήσια θαλάσσια περιοχή, αλλά και πάνω από το όρος Τρόοδος. Ρωσικά γυμνάσια μεταξύ Κύπρου και Συρίας.
Ποιος είπε ότι το πρόβλημα που χρονίζει επί τόσες δεκαετίες, όπως το Κυπριακό, δεν μπορεί να επιφυλάσσει ακόμη εκπλήξεις και εντάσεις;

Γράφει ο Κώστας Ράπτης

Μετά τις πιέσεις του διεθνούς παράγοντα στον Κύπριο Πρόεδρο να επιστρέψει στο τραπέζι των δικοινοτικών διαπραγματεύσεων, απ’ όπου αποχώρησε διαμαρτυρόμενος για τις τελευταίες εξελίξεις, και μετά τις εντατικές διαβουλεύσεις ενόψει της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής, από την οποία τελικά ο Νίκος Αναστασιάδης απουσίασε, εισαγόμενος σε νοσοκομείο των Βρυξελλών με συμπτώματα υπέρτασης, η ελληνοκυπριακή πλευρά μιλά ήδη για «τρίτη εισβολή».
Ωστόσο, δεν έχει ούτε τα μέσα (πρωτίστως τα ναυτικά), ούτε την πολιτική φαντασία να υπερασπιστεί τις επιλογές της. Η τόλμη της φτάνει μέχρι του σημείου να καταστήσει τον υποθαλάσσιο πλούτο του νησιού αντικείμενο διεθνούς επενδυτικού (άρα και πολιτικού) ενδιαφέροντος, ώστε να διασφαλίσει όχι μόνο την εκμετάλλευσή του σε καιρούς οικονομικών κλυδωνισμών, αλλά πρωτίστως την αναθέρμανση, από μία σχετικά πλεονεκτική θέση, της διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού, στον ορίζοντα της διζωνικής – δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Ο αγώνας των βρεττανών...


Παρ' ότι η ακόλουθη είδηση είναι της προηγούμενης εβδομάδας, εξακολουθεί να έχει ενδιαφέρον. Την αντιγράφω από τον ιστοτόπο τής εφημερίδας Ναυτεμπορική και έχει τίτλο "Δεν θα στηρίξει τις επιχειρήσεις διάσωσης μεταναστών στη Μεσόγειο το Λονδίνο":

Η Βρετανία δεν θα υποστηρίξει τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης μεταναστών στη Μεσόγειο, ανακοίνωσε σήμερα το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών. Η ανακοίνωση αυτή γίνεται ενώ η ιταλική ναυτική επιχείρηση Μάρε Νόστρουμ, με την οποία διασώθηκαν μέσα σ' ένα χρόνο περισσότεροι από 150.000 άνθρωποι στη θάλασσα, πρόκειται να τερματισθεί αυτή την εβδομάδα.

Το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε πως η θέση της κυβέρνησης διατυπώνεται στην απάντηση σε ερώτηση που είχε δημοσιοποιηθεί στις 15 Οκτωβρίου από τον ιστότοπο της Βουλής των Λόρδων, της άνω βουλής του βρετανικού κοινοβουλίου.

«Δεν υποστηρίζουμε τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης που προβλέπεται να διεξαχθούν στη Μεσόγειο», ανέφερε η υφυπουργός Εξωτερικών Τζόις Ανελάι στην απάντησή της. «Πιστεύουμε ότι αυτές οι επιχειρήσεις δημιουργούν έναν ακούσιο "παράγοντα έλξης", καθώς ενθαρρύνουν περισσότερους μετανάστες να επιχειρήσουν τον επικίνδυνο διάπλου της θάλασσας και οδηγούν συνεπώς σε περισσότερους τραγικούς θανάτους», εξήγησε η Ανελάι.

Στο πανεπιστήμιο θα νικήσει ο αγώνας, δε θα πρυτανεύσει ο αυταρχισμός.


Η άλλη άποψη των πρωταγωνιστών όσων συμβαίνουν αυτές τις μέρες 
στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Κάτι δεν πηγαίνει και τόσο καλά για την κυβέρνηση στα πανεπιστήμια τις τελευταίες εβδομάδες. Κάποιος που έχει αντίθετη άποψη θα αρκούσε απλά να κοιτάξει προς τη μεριά των «έγκυρων» μέσων ενημέρωσης της χώρας μας και στην ενορχηστρωμένη επιθετική καμπάνια που έχουν ξεκινήσει ενάντια στους «συνήθεις υπόπτους» των πανεπιστημίων. Πρωτοσέλιδα στην Καθημερινή, αφιερώματα στον Σκάι, πηχαίοι τίτλοι «Ντροπή», «Αίσχος», «Μόνο στην Ελλάδα», κρυμμένες κάμερες στη Σύγκλητο που γίνονται μετά «αποκλειστικό υλικό», πρετεντέρης, πορτοσάλτε, μπογδάνος και όλη η παρέα των προθύμων φόρεσε τα καλά της για να αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο που γνώριζε από παλιά…

«Παλιά μου τέχνη κόσκινο», σκέφτηκαν μάλλον οι «έγκριτοι» δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι, νεοφιλελεύθεροι, συντηρητικοί αλλά και «εναλλακτικοί» και βρέθηκαν αναγκαστικά για ακόμη μία φορά σε μια μεγάλη αγκαλιά όπου μοιράστηκαν επιχειρήματα και πολεμική με τον γραμματέα πολιτικού σχεδιασμού της ΝΔ κ. Παπαμιμίκο , (πάλαι ποτέ υπεύθυνος της Δαπ – Νδφκ Θεσσαλονίκης, την οποία παρατηρούμεεδώ επί των ημερών του να επιχειρεί «νόμιμα» με κράνη και λοστούς να εισέλθει στο χώρο του Πολυτεχνείου παρόλο που ήταν μάλλον… ανεπιθύμητη) , όπως και με τον κοιν. εκπρόσωπο της ΝΔ, Άδωνι Γεωργιάδη. Και πολλούς άλλους προφανώς επιφανείς άνδρες και γυναίκες της συγκυβέρνησης.

Ανακοίνωση της Π.Γ. του Ε.Πα.Μ.για το Κομπάνι

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Στο Kobanê βρίσκονται οι μαχητές των σύγχρονων Θερμοπυλών του πολιτισμού, ενάντια στη βαρβαρότητα.
Σε μια φλεγόμενη ανθρωπότητα στην οποία η βαρβαρότητα και η εξαθλίωση έχει φτάσει με την μορφή του τρομοκράτη, μέσα από τις τηλεοπτικές μας οθόνες,  για να μας φρονιμέψει απέναντι στην ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας από τις  υπερεθνικές  οικονομικές εξουσίες και τους πρόθυμους υπηρέτες τους, (τα πολιτικά συστημικά κόμματα εξουσίας), η είδηση ότι σε κάποια μακρινή αυτόνομη επαρχία (καντόνι) της  πολύπαθης Συρίας, στο Kobanê, γίνεται ένας φονικός πόλεμος ανάμεσα στους εισβολείς του ISIS και τους κατοίκους  της  που αμύνονται, φαντάζει έως αδιάφορη.

Όμως το σημαντικό χαρακτηριστικό που κάνει αυτόν τον αγώνα σπουδαίο κι αυτούς τους μαχητές   άξιους σεβασμού και τιμής, είναι ότι πολεμά ένας λαός που κατάφερε, μετά από επανειλημμένες εξεγέρσεις τις  προηγούμενες δεκαετίες,  να φτιάξει ένα καθεστώς αυτονομίας. Με ανεξάρτητες δημοκρατικές κρατικές δομές, ανοιχτές χωρίς θρησκευτικές η φυλετικές διακρίσεις. Και αυτό να απλωθεί και στα άλλα δύο καντόνια των Κούρδων της Συρίας. 

Μόνο με νέο ανένδοτο του λαού μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες.


Του Δημήτρη Καζάκη

Η καθημερινή πράξη δείχνει πώς κανένας σώφρων Έλληνας δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στην αποκαλούμενη αντιμνημονιακή αντιπολίτευση. Όχι μόνο δεν κάνει τίποτε για να ανατρέψει την κυβέρνηση, αλλά λειτουργεί ως μηχανισμός διαδοχής που απλά περιμένει τη σειρά της. Με τον κόσμο βέβαια να βυθίζεται όλο και περισσότερο στα αδιεξοδα και στην απελπισία.

Όπως το δίλλημμα δεξιά-αντιδεξιά στήριξε την δικομματική εναλλαγή στο μεγαλύτερο μέρος της μεταπολίτευσης και οδήγησε στη σύμπραξη των δυο μονομάχων υπό καθεστώς χρεοκοπίας και αποικιακής κατοχής, έτσι και σήμερα προσπαθούν να μας εγκλωβίσουν στο διλλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο ώστε να αναστηθεί ξανά ο δικομματισμός. Πρέπει επειγόντως να δημιουργηθεί ένας τρίτος πόλος, που θα διεμβολίσει το νέο δικομματισμό, το νέο έξωθεν και άνωθεν στημένο διπολισμό, προκειμένου να μην βρεθούμε τελικά με μια αποκαλούμενη αντιμνημονιακή ή αριστερή κυβέρνηση ικανή για τα χειρότερα.   

Οι κυβερνώντες πρέπει να πέσουν

Δεν ανήκουμε σ' εκείνους που θεωρούν ότι μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση είναι το ίδιο με τη σημερινή. Ούτε όμως και σ' εκείνους που θα τρέξουν να ταυτιστούν με οποιαδήποτε αποκαλούμενη αντιμνημονιακή κυβέρνηση μόνο και μόνο για να φύγουν οι σημερινοί κυβερνώντες. Είναι ιδιαίτερα πολύτιμη η ζωή της οικογένειάς μου, αλλά και της πατρίδας μου, για να πω το γνωστό: ας φύγουν αυτοί που κυβερνούν και ύστερα βλέπουμε.

Θάνατος στους δολοφόνους μας!


Του Αρη Σκιαδόπουλου

Ο,τι ακολουθεί αποτελεί ντοκουμέντο καί όχι τίποτα κουραφέξαλα. Είναι η τρανταχτή απόδειξη πως και ποιοι εξοντώνουν τους λαούς. Ποιοί  είναι αυτοί που δημιουργούν συνθήκες τεχνητής χρεοκοπίας των χωρών, για να μπουν μετά να τις αλώσουν. Ποιοί είναι αυτοί που εξοντώνουν τούς λαούς και στέλνουν παιδιά και γυναίκες να σπάνε πέτρες σε λατομεία,  με ένα ευρώ μεροκάματο. Ποιοι είναι αυτοί που ανατρέπουν κυβερνήσεις και εξοντώνουν ηγέτες,  πού δεν υποχωρούν στις απαιτήσεις τους. Πάμε λοιπόν:

Όλα όσα ακολουθούν,  προβλήθηκαν σε ντοκυμανταίρ παραγωγής τού BBC, από τη ΝΕΡΙΤ,  μια από τις προηγούμενες μέρες. Το ντοκυμανταίρ είχε θέμα το οικονομικό σύστημα από το οποίο εμφορείται η Παγκοσμιοποίηση. Ένας συνδυασμός Νεοφιλελευθερισμού πιστού στον Προτεσταντισμό. Έχουμε και λέμε:

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δημιουργεί συνθήκες χρεοκοπίας στις χώρες,  έτσι ώστε να παρέμβει,  ελέγχοντας το σύνολο τού πλούτου, αδιαφορώντας για την εξαθλίωση των λαών.

Στην Αυστρία  αμερικανική εταιρία αγόρασε το τραμ από το Δημοτικό Συμβούλιο  του Δήμου τής Βιέννης και στη συνέχεια το ενοικίασε… στο Δήμο εισπράττοντας τα πολλαπλάσια!

Τραπεζοκρατία: Από τη Δημοκρατία της Βενετίας στον MarioDraghi και στη GoldmanSachs


Του Ερίκ Τουσέν (EricToussaint)[1]

Από τον 12ο αιώνα έως τις αρχές του 14ου, το Τάγμα των Ναϊτών Ιπποτών, παρόν σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης, μετατράπηκε σε τραπεζίτη των ισχυρών και συμμετείχε στη χρηματοδότηση ορισμένων σταυροφοριών.

Στις αρχές του 14 ου αιώνα, έγινε ο μεγαλύτερος πιστωτής του βασιλιά της Γαλλίας, Φιλίππου Δ’ του Ωραίου(PhilippeleBel).

Αντιμέτωπος με το βάρος ενός χρέους που επιβάρυνε τα οικονομικά του, ο Φίλλιπος ο Ωραίος ξεφορτώθηκε τους πιστωτές και το χρέος του δαιμονοποιώντας το Τάγμα των Ναΐτών Ιπποτών, κατηγορώντας το για πολλαπλά εγκλήματα[2] . Το Τάγμα απαγορεύτηκε, δημεύτηκε η περιουσία του και οι ηγέτες του εκτελεστήκαν.

Έλειπε ένα κράτος και μια γη στο Τάγμα των Ναΐτών Ιπποτών για να αντιμετωπίσει τον βασιλιά της Γαλλίας. Ο στρατός (δεκαπέντε χιλιάδες άνδρες εκ των οποίων 1.500 Ιππότες), η περιουσία και οι πιστώσεις που είχε χορηγήσει το Τάγμα δεν το προστάτεψαν από την ισχύ ενός Κράτους που είχε αποφασίσει να αφανίσει τον κυριότερο πιστωτή του.

Μην πυροβολείτε τους ολιγάρχες


Του Αρη Χατζηστεφάνου

Διεθνή μέσα ενημέρωσης κάνουν ανοιχτά λόγο για μια μαφιόζικου τύπου αστική τάξη που ελέγχει την Ελλάδα στο πρότυπο των Ρώσων ολιγαρχών και της ιταλικής μαφίας. Αλήθεια, ποιος περίμεναν να κυβερνά τη χώρα; Το αόρατο χέρι του Ανταμ Σμιθ;

Δημοκρατία, έλεγε ο Αριστοτέλης, είναι το καθεστώς στο οποίο κυριαρχούν οι ελεύθεροι και φτωχοί, ενώ ολιγαρχία, όταν κυριαρχούν οι πλούσιοι και ευγενούς καταγωγής. Ο ορισμός είναι τόσο ξεκάθαρος ώστε είναι σχεδόν αδύνατο να τον ξεχάσεις. Στο πέρασμα των χρόνων, όμως, πολλοί ήταν οι πλούσιοι και ολιγάριθμοι που προσποιούνταν ότι δεν τους αρμόζει ο τίτλος του ολιγάρχη. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης ο όρος «ολιγάρχες» έφτασε να χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για τους νέους επιχειρηματίες της Ρωσίας και του πρώην ανατολικού μπλοκ που θησαύρισαν σε διάστημα λίγων ημερών λεηλατώντας τη δημόσια περιουσία. Ο όρος επανήλθε στο καθημερινό λεξιλόγιο της Δύσης μετά την πραξικοπηματική ανατροπή της ουκρανικής κυβέρνησης από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ.

Βάζουν χοντρό χέρι στην ΑΟΖ μας


Του Δημήτρη Μηλάκα

Το παιχνίδι στην ανατολική Μεσόγειο χοντραίνει επικίνδυνα και η ελληνική κυβέρνηση τρέχει και δεν φτάνει για να «βουλώσει τρύπες» στην ελληνική ΑΟΖ, τις οποίες η ίδια δημιούργησε με την αδράνεια και τις επιλογές της την τελευταία διετία.

Στο πλαίσιο αυτό, ο υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλος ανακοίνωσε χθες από τη Λευκωσία την απόφαση της Αθήνας να στείλει στην περιοχή δύο πολεμικά πλοία (φρεγάτα και υποβρύχιο) σε μια προσπάθεια της χώρας να επιδείξει την αποφασιστικότητα και τις δυνατότητές της να προασπίσει τα δικαιώματά της στην περιοχή.

Η αφορμή γι’ αυτήν την επίδειξη αποφασιστικότητας έχει προσφερθεί στο πιάτο της ελληνικής κυβέρνησης από τις συνεχιζόμενες προκλητικές ενέργειες της Άγκυρας εις βάρος της Κύπρου.

Όπως είναι γνωστό, το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Barbaros» με τη συνοδεία δύο πολεμικών πλοίων και ενός υποβρυχίου κόβει βόλτες στην κυπριακή ΑΟΖ, και μάλιστα σε οικόπεδα τα οποία έχουν δημοπρατηθεί και βρίσκονται σε στάδιο έρευνας και εκμετάλλευσης από μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες. Με τον τρόπο αυτόν – όπως εκτιμούν παράγοντες του ΥΠΕΞ – η Άγκυρα υπενθυμίζει το μέγεθος της δύναμής της και τις απαιτήσεις της στη διανομή του ενεργειακού πλούτου που έχει βρεθεί στην περιοχή.

ΤΕΕ: "Το Ελληνικό πουλήθηκε σε τιμή οικοπέδου στο Βραχάτι" - Με νομικό σύμβουλο τον γνωστό Θ. Φορτσάκη!


ΔΕΙΤΕ 1. Νομικός σύμβουλος στο ξεπούλημα του Ελληνικού, η εταιρεία του Φορτσάκη2. Ο πολυθεσίτης Θεόδωρος Φορτσάκης της ΝΕΡΙΤ και της ΚΟΑ

Το υπόλοιπο άρθρο το πήραμε από tanea.gr οπότε μην βιαστείτε να μας καταλογίσετε σκοπιμότητα...

Όσο για τον "τσακιστείτε έξω από εδώ" προστάτη του Ελληνικού πανεπιστημίου Θ.Φορτσάκη η ιστοσελίδα του ΤΑΙΠΕΔ τα λέει όλα!!

ΤΕΕ: «Το Ελληνικό πουλήθηκε σε τιμή οικοπέδου στο Βραχάτι»

Σε 3 δισ. ευρώ υπολογίζει την αξία της έκτασης του Ελληνικού-Αγίου Κοσμά η οικονομοτεχνική μελέτη του ΤΕΕ, δηλαδή κατά 222% μεγαλύτερη από τα 915 εκατομμύρια ευρώ που συμφώνησε κατ' αρχήν το ΤΑΙΠΕΔ για την πώληση της συγκεκριμένης έκτασης.

Ιαπωνικός νομισματικός πόλεμος οπλίζει το χέρι του Ντράγκι


Του Πάνου Παναγιώτου

Μετά από δύο χαμένες δεκαετίες για την ιαπωνική οικονομία η Κεντρική Τράπεζα της χώρας παίζει το τελευταίο της χαρτί έχοντας υιοθετήσει μία άκρως επιθετική πολιτική νομισματικής χαλάρωσης με στόχο την καταπολέμηση του αποπληθωρισμού και την ενίσχυση της ανάπτυξης.

Με τα διαθέσιμα όπλα στο τραπέζι να είναι μετρημένα, η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας ανακοίνωσε την Παρασκευή την τροφοδότηση του ισχυρότερου της, της μηχανής τυπώματος χρήματος, με επιπλέον 10-20 τρις γεν, αυξάνοντας τον ετήσιο στόχο της στα 80 τρις γεν (724.5 δις δολάρια).

Επιπλέον, ανακοίνωσε τον τριπλασιασμό του στόχου της για την εξαγορά περιουσιακών στοιχείων ρίσκου, όπως διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια που επενδύουν σε χρηματιστηριακούς δείκτες (ETFs) και επενδυτικά κεφάλαια ακίνητης περιουσίας (REITs).

Η κίνηση αυτή που από πολλούς αναλυτές θεωρούνταν ως απαραίτητη και αναπόφευκτη, ήρθε νωρίτερα από το αναμενόμενο και έδειξε πως η Ιαπωνία σκοπεύει να εξαντλήσει την ισχύ των νομισματικών της εργαλείων προκειμένου να πετύχει τους στόχους της.

Κοινοβουλευτική δικτατορία το σύγχρονο κράτος


Tου Δημήτρη Γρηγορόπουλου

Η κοινοβουλευτική δικτατορία (ολοκληρωτικός κοινοβουλευτισμός) είναι κράτος έκτακτης ανάγκης. Δηλαδή, δεν θεσπίζεται ως ανώτερη κρατική μορφή σε μιαν αντίστοιχη μορφή κοινωνικής εξέλιξης. Υπάρχει όμως η εξής σημαντική διαφορά. Το κράτος έκτακτης ανάγκης αυτορίζεται ως παροδική μορφή και επαγγέλλεται την αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής ομαλότητας, όταν ακριβώς θεραπευτεί και παρέλθει η έκτακτη ανάγκη. Αυτή τη θέση υιοθετεί κατά κανόνα και η στρατιωτική δικτατορία που ορίζεται ως μεταβατικό καθεστώς. Απεναντίας, το κλασικό φασιστικό καθεστώς αυτορίζεται ως κρατικό μόρφωμα ανώτερο της αστικής δημοκρατίας, που την απαξιώνει σαν εκφυλισμένη πολιτική μορφή. Καταργεί επομένως τον κοινοβουλευτικό θεσμό, υποκαθιστώντας τον συχνά με ένα ελεγχόμενο και εκλεγόμενο συμβούλιο των τάξεων, φεουδαρχικού τύπου.

Το φασιστικό καθεστώς είναι ανοιχτή στρατιωτική δικτατορία, άρση κάθε αντιπροσώπευσης, κατάργηση δικαιωμάτων και ελευθεριών, απόλυτη κυριαρχία της καταστολής. Η κοινοβουλευτική δικτατορία χαρακτηρίζεται από σχετική κυριαρχία της καταστολής, με διατήρηση του κελύφους της αστικής δημοκρατίας, του αστικού πλουραλισμού, ακόμη και αριστερών κομμάτων, της ελεύθερης δράσης των συνδικάτων, υπολειμμάτων ελευθερίας της έκφρασης. Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης συγκροτείται εντός της αστικής δημοκρατίας με μετατόπιση των μηχανισμών εξουσίας στην καταστολή.