Ημιτελείς δρόμοι και διόδια «χτυπούν» την ελεύθερη μετακίνηση
Tου Βαγγέλη Καινούργιου
Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 90, όταν υπηρετούσα ως δάσκαλος στα Τζουμέρκα, είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα. Ένας παππούς μου είχε πει πως οι νέοι ορεινοί δρόμοι, που φτιάχνονταν τότε, θα ήταν αληθινά χρήσιμοι όταν το χωριό του είχε ακόμα κόσμο και πως τώρα πια θα έκαναν ευκολότερη τη φυγή όσων είχαν απομείνει εκεί πάνω. Δεν έπεσε έξω. Στην περίπτωση της Ιονίας Οδού, τον θυμήθηκα με απογοήτευση, βλέποντας ένα διαφορετικό σύμπτωμα της παθογένειας που μου είχε επισημάνει και όχι το φάρμακο που θα την θεράπευε. Αυτή τη φορά ούτε να φύγουμε δεν θα μπορούμε! Θα έχουμε στη διάθεσή μας έναν νέο υπερσύγχρονο δρόμο που δεν θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για οικονομικούς λόγους κι έτσι η απομόνωση της Ηπείρου θα συνεχιστεί μ’ ένα διαφορετικό τρόπο. Κι όμως η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πανηγυρίζει επειδή δόθηκαν πρόσφατα στην κυκλοφορία κάποια κομμάτια του ανέτοιμου ακόμα αυτοκινητόδρομου, ενώ από την άλλη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαμαρτύρονται για καθυστερήσεις στο έργο, μολονότι μας άφησαν με τους γνωστούς εθνικούς καρόδρομους τα τελευταία 40 χρόνια.
Από το Δεκέμβριο του 2006, που υπογράφτηκε η σύμβαση για την κατασκευή της Ιονίας Οδού και από τον Μάρτιο του 2010, που υπογράφτηκε η σύμβαση για την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Άκτιο – Αμβρακία, όλοι οι Ηπειρώτες ελπίζαμε σε κάτι καλύτερο για τον τόπο μας, όμως ακόμα περιμένουμε βλέποντας τα χρόνια να περνούν και τους υπουργούς να κόβουν κορδέλες εγκαινίων σε ημιτελείς δρόμους.
