Του Πέτρου Αργυρίου
Μα γιατί να μην εμπιστευόμαστε τους (ει)δικούς τους; Σάμπως, μας έχουν πει ποτέ ψέματα; Ή μήπως παίξαν με τις ζώες μας; Επιτρέψτε μου να διορθώσω: Δεν είναι δικιές μας πια οι ζωές μας, ούτε τα σώματα μας. Ανήκουν στην ιατρική κυνότητα, το κράτος και τις φαρμακευτικές. Βλέπετε, χάρη μας κάναν και μας απαλλάξαν μιας και δια παντός από αυτό το τρομερό άγχος. Είναι άλλωστε γνωστό και της Κουτσής Μαρίας (κουτσή από πρόσφατη θρομβοεμβολή), πως για να αποκτήσεις υψηλό πόστο, περνάς από ανιχνευτή ψεύδους και κάνεις απανωτές ακτινογραφίες ήθους. Από μια διάσταση ανωτέρων όντων ερχόμενοι, οι ειδικοί δεν μετέχουν ανθρωπίνων κουσουριών.
Νταξ, είστε πολύ τέλειοι, αν και οι περισσότεροι, επίτηδες σκατόφατσες και παλιόμουτρα, για να μας κάνετε να ξεπεράσουμε και τον ρατσισμό της εμφάνισης.
Λατρεύω Ματίνα Παγώνη. Για πάρτη της θα κανα όλα τα εμβόλια του κόσμου. Θα δοκίμαζα τον κάθε δοκιμαστικό σωλήνα σαν να ταν σφηνάκι. Και υγρό μπαταρίας θα παιρνα σαν να ταν πανάκριβη φραπεδιά. Θα κανα μυτιές όλα τα σκευάσματα του κόσμου. Θα ρουφούσα με το καλαμάκι μου κάθε τι που υπάρχει ακόμη σε κλινική δοκιμή.
