Με αφορμή την αφίσα του ΠΑΜΕ για την απεργία της Πέμπτης 12-11- 2015

Έκπληξη μας προκάλεσε το σύνθημα Κανένα Σπίτι στα Χέρια Τραπεζίτη στην αφίσα του ΠΑΜΕ για την προσεχή 24η απεργία.

Με το που το βλέπεις σκέφτεσαι: Επιτέλους υπήρξε προσεδάφιση από τους συντρόφους συναγωνιστές, στον πλανήτη Γη, στην Ελλάδα και το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι  με αυτή την γείωση ανακαλύφθηκε ένα πρωτεύον ταξικό και ταυτόχρονα  Εθνικό καυτό ζήτημα που αφορά το δικαίωμα στο αγαθό της στέγασης  ΟΛΟΥ του λαού. Αγαθό που απειλείται από την κατοχική επέλαση του υπερεθνικού κεφαλαίου.

Μπορεί αυτή η αντίσταση και υπεράσπιση του αγαθού της κατοικίας ΟΛΟΥ του λαού να γίνει στα πλαίσια του καπιταλισμού και της αγοράς;

Πιθανόν ναι από ότι καταλαβαίνουμε σύμφωνα με την προτροπή της αφίσας. Μπορούμε να το κάνουμε μέσα στο υπάρχον πλαίσιο χωρίς να κατηγορηθούμε για…οπορτουνισμό.

Πιο κοντά στην αυτονόμηση η Καταλονία: Υπερψηφίστηκε η πρόταση απόσχισης από την Ισπανία

Μετά την εξέλιξη αυτή η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε έκτακτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου την Τετάρτη. 

To πρώτο βήμα για την δημιουργία της ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Καταλονίας έγινε σήμερα.  Όπως αναμενόταν η νέα καταλανική Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές της 27ης Σεπτεμβρίου ψήφισε υπέρ της απόσχισης της Καταλονίας από την Ισπανία. 

Σύμφωνα με τα ισπανικά ΜΜΕ 72 βουλευτές της καταλανικής Βουλής ψήφισαν υπέρ ενώ 63 κατά.  Αμέσως μόλις έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα συνεδριάσει εκτάκτως για το θέμα την Τετάρτη.  

Όπως αναφέρουν διεθνή ΜΜΕ «το νεοεκλεγέν κοινοβούλιο ενέκρινε το ψήφισμα που δίνει το πράσινο φως για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου, δημοκρατικού κράτους της Καταλονίας το οποίο δεν θα δεσμεύεται πια από τις αποφάσεις των ισπανικών θεσμών και κυρίως του Συνταγματικού  Δικαστηρίου, του ανώτατου δικαστικού οργάνου στην Ισπανία». 

John Perkins:η Ελλάδα έχει πέσει θύμα των οικονομικών δολοφόνων..

Συνέντευξη με τον συγγραφέα του βιβλίου »Η εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου» John Perkins στο ομογενειακό ραδιόφωνο »Διάλογος Radio». Ο συγγραφέας αναλύει το πως η Ελλάδα έχει πέσει θύμα των οικονομικών δολοφόνων.

An interview with John Perkins, the author of «Confessions of an Economic Hitman». In this interview, Perkins discusses how Greece has fallen victim to economic hitmen.[Δημοσιεύτηκε στις 31 Ιαν 2014]

Επίκειται κατάρρευση των οικονομιών του Κόλπου;

Ο υπουργός Πετρελαίου του Κουβέιτ Ali Al-Omair (C) στο δεύτερο Kuwait Oil and Gas Show and Conference στην Mishref, στο Κουβέιτ, τον Οκτώβριο του 2015. STEPHANIE MCGEHEE / REUTERS

Του Adeel Malik

Πριν από πέντε χρόνια, τα κράτη του Κόλπου, [1] το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ, το Ομάν, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μοιράζονταν ένα δημοσιονομικό πλεόνασμα περίπου 600 δισ. δολαρίων˙ μέχρι το 2020, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο [2] προβλέπει ότι θα έχουν συσσωρεύσει ένα συνδυασμένο έλλειμμα 700 δισ. δολαρίων. Οι παρατεταμένα χαμηλές τιμές του πετρελαίου θα μπορούσαν να κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Αυτά τα κακά νέα αποτελούν μια ακόμη υπενθύμιση της ανάγκης των πλούσιων σε φυσικούς πόρους αραβικών κρατών να χτίσουν ζωηρές, διαφοροποιημένες οικονομίες που να μπορούν να αντέξουν τις επιπτώσεις των διαταραχών των τιμών του πετρελαίου [3].

Αν και οι αραβικές κυβερνήσεις έχουν αναγνωρίσει εδώ και καιρό την ανάγκη να στραφούν μακριά από την υπερβολική εξάρτηση από τους υδρογονάνθρακες [4], είχαν μικρή επιτυχία σε αυτό. Το Ιράκ, για παράδειγμα, έθεσε την οικονομική διαφοροποίηση ως κεντρικό πολιτικό στόχο σε ένα από τα πρώτα πενταετή αναπτυξιακά σχέδια το 1965 -όμως η χώρα έχει γίνει πιο εξαρτημένη από το πετρέλαιο με την πάροδο του χρόνου. Στο Κατάρ, το Κουβέιτ και την Σαουδική Αραβία, επίσης, η διαφοροποίηση υπήρξε ένας κεντρικός, αλλά σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτος, αναπτυξιακός στόχος από το 1970. Ακόμη και η οικονομία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, μια από τις πιο διαφοροποιημένες στον Κόλπο, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές πετρελαίου.

Το δράμα της Ελλάδας

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Η προσδοκία πως η πατρίδα μας θα ξεφύγει από την κρίση, οπότε δεν θα οδηγηθεί μέσα από ένα παράλληλο νόμισμα στην έξοδο από την Ευρωζώνη και στη χρεοκοπία, ισοδυναμεί με την απόλυτη συλλογική ουτοπία – η οποία ίσως πληρωθεί πολύ ακριβά

«Οι περισσότερες κρίσεις εξελίσσονται με έναν παρόμοιο τρόπο – όπως περίπου οι κλασικές τραγωδίες.Προηγείται η αρχική σπίθα, η πυροδότηση, ενώ αμέσως μετά ακολουθεί μία πολύπλοκη αλυσιδωτή αντίδραση. Τελικά, ο ήρωας δεν αποτυγχάνει λόγω μίας αντικειμενικά ανεπίλυτης κατάστασης – αλλά εξαιτίας των αποφάσεων, τις οποίες λαμβάνει, ως συνέπεια της αρχικής κρίσης».

Άποψη

Σε ολόκληρη τη διάρκεια της κρίσης, από το ξεκίνημα της το 2009 έως σήμερα, η Ελλάδα δεν έχει υποφέρει λόγω των ουσιαστικών προβλημάτων της οικονομίας της, καθώς επίσης των ασυμμετριών της Ευρωζώνης, χωρίς φυσικά να τα υποτιμούμε, αλλά από μία σειρά λανθασμένων αποφάσεων – αφενός μεν των εκάστοτε κυβερνήσεων της, αφετέρου των δανειστών της, συμπεριλαμβανομένης της ΕΚΤ (άρθρο).